mobile.ir - مرجع موبایل ایران

سامسونگ به‌عنوان پادشاه بی چون و چرای دنیای موبایل که مدت‌هاست رقیب چندانی را از لحاظ میزان عرضه گوشی‌های اندرویدی در کنار خود نمی‌بیند، در طی سالیان گذشته با ارائه مدل‌های متنوعی در سری گلکسی S و گلکسی Note و تاشوهای Fold و Flip، هر بار تعاریف تازه‌ای را به دنیای اندروید هدیه کرده است. داستان حضور این برند در سطح پایین و میانی بازار اما متفاوت بوده و در حضور رقبای سرشناسی از شیائومی و اوپو و ویوو گرفته تا نمونه‌های رده پایین‌تری همچون موتورولا و نوکیا، شرایط دشواری را برای ارائه بالاترین مشخصات و پایین‌ترین قیمت پیش رو دارد. خانواده گلکسی A این شرکت اما به‌خصوص در طی دو تا سه سال گذشته با پیشرفت‌های بزرگی همراه شده و جدا از مدل‌های پیشرفته‌تر ارائه شده در سری A7x و A8x، در سطح میانی و پایین این خانواده نیز موفقیت‌های بزرگی را به نام خود ثبت کرده است. از جمله این موفقیت‌ها باید به معرفی گلکسی A50 در فوریه 2019 اشاره کرد که در ظرف مدت کوتاهی به یکی از پرفروش‌ترین‌های سامسونگ و محبوب‌ترین گوشی‌های میان‌رده بازار تبدیل شد. A50 به گزارش ComprarAcciones در نیمه اول سال 2019 بعد از آیفون XR و گلکسی A10، سومین اسمارت‌فون پر فروش دنیا نام گرفت و Counterpoint نیز این جایگاه را مجددا در سه‌ماهه سوم سال 2019 به A50 اختصاص داد.

Samsung Galxy A50

جانشینان این گوشی یعنی A50s و پس از آن A51 نیز این موفقیت را تا حدودی تکرار کردند تا جایی‌که به‌گفته ComprarAcciones، گلکسی A51 در نیمه اول سال 2020 به دومین گوشی پر فروش جهان بعد از iPhone 11 بدل شد. محبوبیت بالای گوشی‌های سری A5x سامسونگ را جدا از ظاهرا و رنگ‌آمیزی متمایز باید به صفحه‌نمایش‌های بزرگ Super AMOLED، دوربین‌های با وضوح بالا و البته از همه مهم‌تر قیمت رقابتی این سری مرتبط دانست. در سوی مقابل بدنه پلاستیکی و پردازنده‌های نچندان پر سرعت نکات منفی آن‌ها را تا به امروز تشکیل داده‌اند.

Samsung Galaxy A51

سامسونگ همچنین نزدیک به یک سال پیش از نسخه 5G گلکسی A51 برای بازار آمریکا رونمایی کرد که به یکی از اولین و ارزان‌ترین میان‌رده‌های نسل پنجمی این شرکت بدل شد.

این سری در اواسط مارچ 2021 شاهد حضور عضو تازه‌ای به نام Galaxy A52 بود که در دو نسخه 4G و 5G معرفی شده و ضمن پر رنگ‌تر کردن نکات مثبت اعضای پیشین این خانواده، قابلیت‌ها و امکانات تازه‌ای را نیز ارائه می‌دهند. دو نسخه 4G و 5G این گوشی به‌جز پردازنده و البته اتصالات نسل پنجمی عملا تفاوت بزرگ دیگری با یکدیگر نداشته و در اغلب موارد دیگر می‌توان آن‌ها را معادل یکدیگر قلمداد کرد. از جمله نکات جدید و برجسته این خانواده باید به تغییر در ساختار بدنه با به‌کارگیری جنس مات و مقاوم در برابر اثر انگشت، صفحه‌نمایش Super AMOLED با نرخ رفرش بالا، دسترسی به حافظه داخلی و رم بالا و دوربین اصلی مجهر به OIS اشاره کرد. نسخه 5G این مدل همچنین یکی از انتقادهای اصلی به دیگر اعضای این خانواده یعنی پردازنده‌های نچندان پر قدرت را نیز پوشش داده و با Snapdragon 750G توان قابل‌قبولی را در رده میانی رو به بالا ارائه می‌کند.

سامسونگ گلکسی A52 5G با نام مدل SM-A526B/DS با حافظه داخلی 128 گیگابایتی و رم 8 گیگابایتی موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه مشخصات

روی جعبه گلکسی A52 5G تصویری از خود گوشی همراه با نام مدل نقش بسته و جزییاتی از حافظه و رنگ و شماره سریال نیز در کنار پایینی آن دید می‌شود.

درون این باکس به‌جز خود دستگاه تنها به کابل USB، شارژر، یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر، پین خارج کردن سیم‌کارت/کارت حافظه و نوشته‌های راهنما بر می‌خوریم و از هدست نیز در آن استفاده نشده است.

شارژر همراه گوشی همان نمونه 15 واتی پیشین در A50 و A51 است که طبیعتا شارژ چندان پر سرعتی را برای این مجموعه به همراه نمی‌آورد. این گوشی اما از شارژ سریع‌تر 25 واتی نیز پشتیبانی می‌کند که به گفته شرکت سازنده در عرض 30 دقیقه قادر به پر کردن 50 درصد از ظرفیت باتری خواهد بود. این شارژر را البته باید به صورت جداگانه تهیه کرد. در مورد عملکرد شارژر استاندارد گوشی در بخش باتری بیشتر سخن خواهیم گفت.

طراحی ظاهری

تنها یک نگاه به A52 کافی‌ست تا تفاوت‌های بزرگ آن نسبت به اعضای قبلی این خانواده را به وضوح مشاهده کرد؛ این تفاوت‌ها البته در بخش رویی دستگاه رخ نداده و در این‌جا همچنان با یک صفحه‌نمایش بزرگ با حاشیه‌های مشخص در کناره‌ها و بالا و پایین روبرو می‌شویم که کاملا به A51 شباهت دارد و دوربین سلفی نیز همچنان در مرکز صفحه‌نمایش در یک حفره پانچی جای گرفته است. با برگرداندن گوشی و مشاهده بخش پشتی اما همه چیز تغییر کرده و تفاوت‌های بزرگی در این قسمت آشکار می‌شود.

اولین نکته جدید در این بخش به جنس مات بدنه تعلق دارد که حس کاملا مثبتی را در مقایسه با پلاستیک‌های براق اعضای پیشین این خانواده منتقل کرده و به‌خصوص در رنگ‌های روشن‌تر به میزان زیادی در برابر اثرات انگشت مقاوم است.

ارائه استاندارد مقاومت در برابر نفوذ آب و گرد و خاک (IP67)‌ نکته جالب توجه بزرگی برای این گوشی به‌حساب می‌آید که به‌جز چند استثنای کوچک در سال‌های نسبتا دور، تقریبا هیچ‌گاه در گوشی دیگری خارج از سری S و Note (و البته گوشی‌های مقاوم Active و Xcover) مشاهده نشده است. این قابلیت امکان غوطه‌وری گوشی در آب شفاف به عمق یک متر برای 30 دقیقه را فراهم می‌کند.

دیگر تغییر را طبیعتا باید در شکل و طراحی دوربین‌ها جست‌وجو کرد که حالا برخلاف هر سه نسل قبلی به‌صورت لنزهای جدا از هم قرار گرفته‌اند. این طراحی باوجود آن‌که در نگاه اول به A32 شباهت دارد اما یک تفاوت ظریف آن‌ها را از یکدیگر تفکیک می‌کند جایی‌که در A32‌ لنزهای دوربین به‌صورت مجزا از هم و با ارتفاع نزدیک به یک میلی‌متری از کف طراحی شده‌اند اما دوربین‌های A52 5G درون محوطه برجسته‌ای قرار دارند که بخشی از بدنه بوده و اندکی بالاتر از آن قرار دارد. این محوطه هم‌رنگ بدنه طراحی شده و ظاهر جالب‌توجه‌ای را به دستگاه بخشیده است.

لبه‌های کاور بخش پشتی و شیشه روی صفحه‌نمایش به‌صورت تخت و بدون خمیدگی طراحی شده‌اند که به‌روشنی در تضاد با طراحی A51 با لبه‌های خمیده بخش پشتی قرار می‌گیرد و ضخامت گوشی را بیش از مقدار واقعی آن نشان می‌دهد.

نوار پیرامونی به رنگ بخش پشتی اما به‌صورت براق در نظر گرفته شده که تا حدودی اثرات انگشت را به خود جذب می‌کند.

به تفاوت خاصی در اجزای پیرامونی گوشی بر نمی‌خوریم و به‌جز انتقال درگاه سیم‌کارت/کارت حافظه به بالای گوشی شرایط تقریبا همانی‌ست که در A51 نیز دیده‌ایم.

در یک نگاه کلی از طراحی Galaxy A52 5G می‌توان به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین برگ‌های برنده دستگاه یاد کرد؛ جایی‌که با وجود تکرار پلاستیک برای بخش پشتی، از جنس مات در این قسمت استفاده شده و طراحی دوربین‌ها نیز جالب توجه به‌نظر می‌رسد. خمیده نبودن لبه‌های کناری کاور بخش پشتی در کیفیت در دست‌گیری دستگاه تأثیر منفی بر جای گذاشته اما از این موضوع می‌توان در مقابل رنگ‌آمیزی زیبا و ابعاد و وزن متناسب گوشی گذر کرد.

ابعاد و وزن

A52 5G حتی پیش از مراجعه به اعداد و ارقام نیز تا حدودی بزرگ‌تر از A51 به‌نظر می‌رسد و خمیده نبودن لبه‌های کاور بخش پشتی نیز ضخامت آن را بیشتر نشان می‌دهد؛ طول و عرض گوشی به‌ترتیب 159.9 و 75.1 میلی‌متر است که نسبت به A51 با طول و عرض به‌ترتیب 158.5 و 73.6 میلی‌متری، هرکدام تقریبا 1.5 میلی‌متر بزرگ‌تر شده‌اند. این بزرگ‌تر شدن با توجه به ثابت ماندن اندازه و نسبت صفحه‌نمایش معنایی جز بزرگ‌تر شدن حاشیه‌های کناری ندارد که در ادامه بیشتر به آن‌ها خواهیم پرداخت.

ضخامت دستگاه 8.4 میلی‌متر اعلام شده که با وجود آن‌که نسبت به A51 با ضخامت 7.9 میلی‌متر کاملا بزرگ‌تر بوده و تحت بودن لبه‌های پشت گوشی نیز آن را حتی ضخیم‌تر نشان می‌دهد اما در صورت وارد کردن A51 5G به این مقایسه، قضیه تغییر می‌کند و A52 5G هنوز 0.3 میلی‌متر ضخامت کمتری را ارائه می‌دهد.

این تناسب را در مورد وزن نیز می‌توان ادامه داد جایی‌که وزن 189 گرمی A52 5G با وجود آن‌که نسبت به A51 عادی با وزن 172 گرمی کاملا سنگین‌تر است اما نسبت به A51 5G تغییر خاصی نکرده و تنها 2 گرم وزن بیشتری را نشان می‌دهد. A52 5G در دست گوشی چندان سنگینی احساس نمی‌شود و فاصله بسیار فراوانی با همتایانی مثل Moto G 5G Plus و Mi 10T Lite 5G با وزن‌های به‌ترتیب 207 و 214 گرمی دارد.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش دیگر نکته بسیار مثبت A52 5G است که آن را حداقل در حالت نظری در جایگاه بسیار بهتری نسبت به رقبای وسوسه‌انگیزی همچون Mi 10T 5G قرار می‌دهد. این صفحه‌نمایش Super AMOLED که نوع، ابعاد 6.5 اینچی، وضوح 1080×2400 پیکسلی و نسبت 20:9 آن در مقایسه با A51 تغییر نکرده حالا واجد مشخصاتی‌ست که تا پیش از این در گوشی‌های رده میانی جای چندانی نداشت. کیفیت این صفحه‌نمایش از لحاظ میزان نور، کنتراست و زاویه دید در سطح ایده‌آلی قرار داشته و تجربه لذت‌بخشی را در اکثر موقعیت‌های نوری ارائه می‌کند.

در منوی Display و بخش حالت صفحه‌نمایش یا Screen mode دو حالت مختلف برای رنگ تصویر در نظر گرفته شده که شامل گزینه پیش‌فرض Vivid و حالت Natural می‌شوند. گزینه Vivid (متناسب برای محدوده رنگ DCI-P3) رنگ‌های اشباع‌شده‌تری را به نمایش می‌گذارد اما با انتخاب Natural (که محدوده sRGB را پوشش می‌دهد) با رنگ‌های طبیعی‌تری روبرو می‌شویم. در همین قسمت امکان تغییر بالانس رنگ سفید و سردتر یا گرم‌تر کردن رنگ‌ها نیز وجود دارد و با لمس گزینه Advances setting یا تنظیمات پیشرفته این بخش نیز می‌توان بالانس سفید را با تغییر هریک از سه رنگ قرمز، سبز و آبی به‌صورت دستی تغییر داد. لازم به ذکر است که این دو گزینه آخر تنها در حالت Vivid در دسترس قرار دارند.

این پنل Super AMOLED در هر ثانیه قادر به 120 بار به‌روزرسانی‌ست که حرکت نرم و روانی‌ را در هنگام جابجایی بین منوها یا انجام بازی‌های پشتیبانی‌کننده از این حالت ارائه می‌کند. این گزینه البته یکی از تفاوت‌های A52 5G با نسخه 4G آن را نیز تشکیل می‌دهد جایی‌که در ورژن 4G نرخ رفرش صفحه‌نمایش تنها 90 هرتز انتخاب شده است. نکته منفی این پنل در مقایسه با گوشی‌های پرچمدار سامسونگ به ثابت بودن این نرخ رفرش و تغییر نکردن آن با توجه به محتوای در حال نمایش روی صفحه تعلق دارد که در مصرف انرژی تأثیر منفی برجای خواهد گذاشت. به بیان دیگر فارغ از نوع استفاده از گوشی (خواندن کتاب یا انجام یک بازی اکشن و هیجانی)، نرخ رفرش ثابت بوده و انرژی یکسانی مصرف می‌شود.

نرخ رفرش البته از طریق منوی Display قابل تغییر بوده و می‌توان آن را روی گزینه استاندارد یا 60 هرتز نیز تنظیم کرد.

به‌عنوان یک ویژگی کاملا مثبت دیگر که این یکی را نیز در کمتر رقیب دیگری در این رده قیمتی می‌توان یافت باید به روشنایی (ظاهرا نقطه‌ای) 800 نیتی آن اشاره کرد که در زیر نور مستقیم خورشید نیز عملکرد بسیار مثبتی را از خود برجای می‌گذارد. در مجموع از عملکرد صفحه‌نمایش A52 5G می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و شرایط بهتری در مقایسه با A51 ارائه می‌کند.

زیر صفحه‌نمایش نزدیک به 4 میلی‌متر حاشیه دیده می‌شود و در کناره‌های چپ و راست تقریبا با 2 میلی‌متر حاشیه و در بالا با اندکی بیش از 2 میلی‌متر حاشیه روبرو می‌شویم. برای مقایسه، در A51 نیز تقریبا با همین شرایط روبرو می‌شویم جایی‌که در پایین با 4 و در کناره‌ها و بالا با نزدیک به 2 میلی‌متر حاشیه روبرو می‌شویم. میزان حاشیه‌های جانبی و بالا البته ظاهرا به میزان بسیار اندکی در A52 5G بیشتر شده و به همین علت طول و عرض این مدل کمی بیشتر از برادر سال گذشته آن است.

با انتقال دوربین سلفی به درون صفحه‌نمایش، بخش بالایی، ظاهر یک‌دست‌تری را به خود گرفته که به جز سنسورهای ناپیدای این قسمت تنها شامل اسپیکر تماس در لبه خارجی می‌شود. یک نکته جدید در این میان، کارکرد اسپیکر تماس این بخش به‌عنوان اسپیکر دوم گوشی در ساختار استریوی آن است که برای کاربران علاقه‌مند به موسیقی و همچنین گیمرها ویژگی جالب‌توجه‌ای به حساب می‌آید.

سنسور اثر انگشت

به‌روال نسل‌های قبلی این خانواده، سنسور اثر انگشت همچنان درون صفحه‌نمایش دستگاه و در محوطه کوچکی در نیمه پایینی آن جای دارد. برای عملکرد این سنسور به نور نیاز است و بدین‌ترتیب در زمان شناساندن یک انگشت جدید و هنگام باز کردن قفل، نوری از زیر این سنسور به بالا و به سطح انگشت تابیده می‌شود. فناوری و کیفیت این سنسور در مقایسه با گذشته با تفاوت خاصی روبرو نشده و بدین‌‌ترتیب انتظار تغییر بزرگی را در این بخش نداریم.

طبق معمول کاورهای عادی محافظ پلاستیکی و شیشه‌ای صفحه‌نمایش عملکرد سنسور اثر انگشت را با محدودیت‌هایی روبرو می‌کنند و A52 5G نیز طبیعتا از این مورد استثنا نیست. روی صفحه‌نمایش در حالت پیش‌فرض یک پوشش نازک پلاستیکی کشیده شده که برای جلوگیری از خراشیدگی پنل کفایت می‌کند و با توجه به مشکلاتی که به‌خصوص گلس‌ها در کارکرد سنسور اثر انگشت ایجاد می‌‌کنند، برداشت این کاور نازک به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود.

فرایند شناساندن اثرات انگشت نسبتا سریع و بدون مشکل خاصی صورت می‌پذیرد و بازگشایی قفل از این طریق نیز با وجود اختلاف مشخص نسبت به سنسورهای عادی خازنی (نمونه‌های جای گرفته روی کناره و پشت گوشی) سرعت معمول و نسبتا راضی‌کننده‌ای دارد.

اجزای جانبی

سمت چپ گوشی به‌کل خالی از هر المان قابل ‌ذکری‌ست و درگاه سیم‌کارت که در A51 در این قسمت قرار داشت حالا به بالا منتقل شده است.

در بخش بالایی دستگاه به‌جز درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه به میکروفون دوم گوشی بر می‌خوریم که در A51 نیز در همین بخش قرار داشت. اسلات حافظه گوشی حالا به فرم ترکیبی تغییر حالت داده و برخلاف A51 باید مابین سیم‌کارت دوم و کارت حافظه، تنها یکی را انتخاب کرد.

در سمت راست به دکمه پاور و کلید دوگانه تغییر صدا بر می‌خوریم که از لحاظ ظاهر و جایگاه تغییر چندانی نداشته‌اند و با این‌که هنوز کلید خاموش و روشن کردن دستگاه (و تا حدودی ولوم پایین) به‌راحتی در زیر انگشتان هر دو دست قرار می‌گیرند اما دسترسی به ولوم بالا مستلزم جابجایی گوشی یا استفاده از دست دوم است.

کلید پاور در A52 طبق انتظار برای روشن کردن گوشی به‌کار می‌رود اما فشردن و نگه‌داشتن آن در هنگام روشن بودن گوشی به‌جای نمایش گزینه‌ای جهت خاموش کردن دستگاه بار دیگر به احضار دستیار (نچندان) هوشمند Bixby منجر می‌شود. برای حل این مشکل طبق معمول باید به منوی Side key در تنظیمات مراجعه کرده و گزینه Press and hold را روی Power off menu تنظیم کرد.

احضار Bixby به جای منوی خاموش و روشن کردن گوشی، به اندازه‌ای برای سامسونگ اهمیت داشته که گزینه‌‌ای را در این قسمت برای راهنمایی کاربران جهت خاموش کردن دستگاه ارائه کرده که جدا از راه‌کارهایی مثل استفاده از دکمه Power در منوی نوتیفیکیشن یا گرفتن همزمان و نگه‌داشتن کلید پاور و ولوم پایین، گزینه جالب و حتی تا حدودی مضحک گفتن عبارت Turn off the phone به دستیار Bixby نیز در آن مشاهده می‌شود!

در پایین گوشی به پورت USB-C در مرکز، جک هدست و میکروفون در یک سمت و یکی از اسپیکرهای اصلی دستگاه در سمت دیگر این پورت بر می‌خوریم. تنها تفاوت این قسمت با A51 به جابجا شدن محل میکروفون تماس از کنار اسپیکر به مجاورت جک هدست در سوی دیگر تعلق دارد.

اسپیکرهای استریو

یکی دیگر از گزینه‌های جذاب A52 5G به دو اسپیکر استریوی آن تعلق دارد که یکی در پایین در کنار پورت USB-C و دیگری بالای صفحه‌نمایش درون اسپیکر تماس قرار گرفته‌اند و تجربه‌ای از صدای فراگیر را به‌خصوص هنگام گرفتن گوشی به‌صورت افقی ایجاد می‌کنند. قدرت صدای خروجی از این مجموعه در سطح متوسط رو به بالایی قرار داشته و با پشتیبانی از دالبی آتموس در زمینه کیفیت نیز حرف‌هایی برای گفتن دارد.

بخش پشتی

المان مسحورکننده طراحی A52 5G به کاور پلاستیکی بخش پشتی تعلق دارد که به‌خصوص در رنگ‌های روشن این گوشی با جنس مات و مقاومت در برابر اثرات انگشت، حس کاملا مثبتی را در مقایسه با A51 و A50 با جنس براق جاذب اثر انگشت به کاربران منتقل می‌کند. لنزهای دوربین در محوطه‌ای هم‌رنگ بخش پشتی قرار گرفته‌اند که اندکی نسبت به بدنه برآمده‌تر بوده و هنگام قرارگیری گوشی روی میز تا حدودی به لق‌خوردگی آن منجر می‌شود. نشان سامسونگ و نوشته‌های کوچکی در مورد کشور محل ساخت دستگاه و شماره سریال، دیگر جزییات قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

دوربین‌های اصلی

دوربین یکی دیگر از تغییرات مهم صورت پذیرفته در گلکسی A52 است که آن را در مقایسه با سه مدل قبلی این خانواده به نمونه متمایزی بدل می‌کند. واحد تصویربرداری اصلی A52 که در ستون دوربین‌های سمت چپ در مرکز قرار دارد از یک سنسور توانمند 64 مگاپیکسلی تشکیل شده که نه‌تنها در مقایسه با A51 با وضوح بالاتری همراه شده بلکه دریچه دیافراگم لنز آن نیز از f/2.0 به f/1.8 ارتقاء پیدا کرده است. نکته مهم‌تر در مورد این دوربین به قابلیت لرزه‌گیری اپتیکال یا OIS آن مرتبط است که برای اولین بار در این خانواده به‌کار گرفته می‌شود. وضوح پیش‌فرض این دوربین با ترکیب پیکسل‌های چهارگانه روی سنسور و تشکیل یک سنسور بزرگ‌تر با عملکرد بهتر در محیط‌های با نور کم، 16 مگاپیکسل است.

دومین دوربین این مجموعه یک 12مگاپیکسلی اولتراواید با f/2.2 است که بالای دوربین اصلی قرار دارد و میدان دید گسترده‌ای را به میزان 123 درجه ارائه می‌کند. این دوربین البته همانند A51 فاقد فوکوس خودکار است و نمی‌توان از آن برای گرفتن عکس‌های از فاصله نزدیک بهره برد. در عوض البته همچنان دوربین ماکرو در A52 برای عکاسی از سوژه‌های فاصله نزدیک فراموش نشده و دوربین 5 مگاپیکسلی جای‌گرفته بر بالای فلش LED این وظیفه را بر عهده دارد. این دوربین که از گشودگی دیافراگم f/2.4 برخوردار است البته از فوکوس خودکار بهره نمی‌برد و برای گرفتن تصویری شفاف نیازمند نزدیک کردن دستی گوشی به فاصله 3 تا 5 سانتی‌متری سوژه است. چهارمین عضو تصویری حاضر در این مجموعه نیز یک سنسور 5 مگاپیکسلی عمق میدان بوده که در زیر دوربین اصلی قرار دارد و از دیافراگم لنز f/2.4 بهره می‌برد.

رابط کاربری دوربین تقریبا همان نمونه‌ای‌ست که در S21 نیز حضور داشت و به‌جز چند اختلاف کوچک ناشی از دوربین‌های متفاوت این دو گوشی به تغییر بزرگ دیگری نمی‌توان اشاره کرد. در این رابط کاربری جدا از شاتر دوربین و دو آیکون سوییچ مابین دوربین‌های اصلی سلفی و نمای آخرین عکس گرفته شده در کناره سمت راست، در یک ردیف جلوتر جدا از بخش More به چهار گزینه شامل عکس، ویدئو، Single Take و Fun بر می‌خوریم که این آخری گزینه جدیدی به حساب می‌آید و از طریق آن می‌توان تصاویر فانتزی بدیعی را با استفاده از فیلترهای اسنپ‌چت ایجاد کرد. گزینه Single Take در این بخش امکان گرفتن یک تصویر پیوسته بدون نیاز به فشردن دکمه شاتر از سوی کاربران را فراهم می‌کند جایی‌که پس از چند ثانیه برداشت تصویر، گوشی به صورت خودکار عکس‌ها و ویدئوهای مهم را برای انتخاب، در اختیار کاربر قرار می‌دهد. در ردیف بعدی سوییچر جابجایی سریع بین حالت زوم و دوربین‌های گوشی دیده می‌شود و بر بالای آن نیز گزینه‌ دیگری جهت تشخیص اتوماتیک صحنه پیش رو و اعمال تنظیمات خودکار به تصویر در نظر گرفته شده که سامسونگ از آن با عنوان Scene optimizer یاد می‌کند اما کارکردی مشابه گزینه‌های AI در سایر دوربین‌ها دارد.

آیکون‌های حاضر در کناره سمت چپ نیز بدون تغییر بوده و همچنان شامل فیلترهای لایو و زیباسازی، تغییر نسبت و وضوح تصویر، تایمر، تنظیمات فلش و منوی دسترسی به سایر تنظیمات همراه با گزینه دیگری به نام Motion photo می‌شوند که این آخری پس از فعال شدن، محتوای تصویری پیش روی دوربین را چهار ثانیه قبل از لمس دکمه شاتر به صورت فیلم ذخیره می‌کند. البته امکان حذف کردن این 4 ثانیه ویدئو بدون حذف شدن عکس اصلی در گالری تصاویر وجود دارد.

حالت‌های مختلف برای تغییر وضوح و نسبت تصویر در این بخش شامل پنج گزینه فول، 1:1، 16:9، 4:3 و 4:3 با وضوح 64 مگاپیکسلی می‌شود که جدا از آخری که طبیعتا تصویری با وضوح کامل 64 مگاپیکسلی (6936×9248 پیکسلی) را برداشت می‌کند چهار گزینه دیگر به ترتیب به رزولوشن‌های 9.5 مگاپیکسل (2048×4624 پیکسل)، 12 مگاپیکسل (3456×3456 پیکسل)، 12 مگاپیکسل (2604×4624 پیکسل) و 16 مگایپکسل (3468×4624 پیکسل) منجر می‌شوند. وضوح پیش‌فرض در دوربین اصلی A52 5G همانطور که پیشتر نیز اشاره، همان 16 مگاپیکسل در نسبت 4:3 بوده و با وجود آن‌که می‌توان با وضوح کامل 64 مگاپیکسلی نیز عکاسی کرد اما این عمل به خصوص در محیط‌های با نور کم، چندان توصیه نمی‌شود.

در بخش More از رابط کاربری دوربین به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و سوپر اسلوموشن همراه با عکاسی ماکرو بر می‌خوریم.

در بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro این دوربین امکان تغییر در شش گزینه مستقل در پایین صفحه‌نمایش وجود دارد که شامل تغییر عدد ISO (از 50 تا 3,200)، سرعت شاتر (از 1/6000 ثانیه تا 10 ثانیه)، فوکوس دستی، تنظیمات وایت‌بالانس، تنظیمات نورگیری و یک گزینه جداگانه برای تغییر در پنج مورد دیگر (شامل ته‌رنگ (Tint)، کنتراست، اشباع، های‌لایت و سایه‌ها) می‌شوند.

بخش سایر تنظیمات دوربین که با لمس آیکون چرخ‌دنده در کناره سمت چپ ظاهر می‌شود تا حدودی دچار تغییر شده و جدا از موارد مشترکی مثل گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، Shot suggestions برای نمایش گزینه‌ای جهت تراز کردن تصویر، اسکن QR codeها و تغییر وظیفه دکمه شاتر، بعضی منوها در آن تغییر نام پیدا کرده و بعضی دیگر به‌کلی گزینه‌های جدیدی به حساب می‌آیند. مهم‌ترین تغییر در این بخش افزوده شدن یک بخش اختصاصی برای دوربین سلفی‌ست که گزینه‌های پراکنده مرتبط با این دوربین مثل سوییچ اتوماتیک به حالت واید با تشخیص بیش از دو نفر در تصویر و ذخیره تصاویر سلفی همان‌گونه که در پیش‌نمایش دیده می‌شوند را در یک بخش جداگانه گرد هم آورده است از این بخش البته گزینه توناژ رنگی دوربین سلفی که در S21 Ultra شاهد حضور آن بودیم حذف شده است. گزینه Save options در این رابط کاربری حالا به Format and advanced options تغییر عنوان پیدا کرده اما کارکرد آن یعنی امکان ذخیره تصاویر با فرمت HEIF و تصحیح تصاویر گرفته شده با لنز واید تغییری نداشته است.

برخی دیگر از تغییرات این قسمت نسبت به گوشی پرچمدار S21 Ultra شامل حذف گزینه Advanced recording options (و در نظر گرفتن گزینه مستقیمی برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC) و کنار گذاشتن گزینه اتوفوکوس دنبال کننده یا Tracking auto-focus می‌شوند.

عکاسی با A52 5G را در یک روز آفتابی بهاری آغاز می‌کنیم جایی‌که با توجه به حضور نور کافی انتظار عملکرد مناسبی از مجموعه دوربین‌های این مدل می‌رود. در اولین تصویر به‌سراغ دوربین اصلی با وضوح پیش‌فرض 16 مگاپیکسلی آن رفتیم که جزییات مناسب و کنتراست مطلوبی را به‌تصویر کشیده و نویز در آن به‌میزان بسیار زیادی کنترل شده است. رنگ‌ها تا حدودی به حالت طبیعی نزدیکند و طیف دینامیکی راضی‌کننده‌ای را نیز با توجه به رده کاربری دستگاه ارائه می‌کند. جزییات در کناره‌ها نیز همانطور که از دومین تصویر برش اندازه واقعی مشخص است در سطح نسبتا مناسبی قرار دارد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در نمایی بازتر به‌لطف HDR خودکار هنوز می‌توان از نتیجه به‌دست آمده رضایت داشت و جزییات حاضر در سایه نیز به‌خوبی تصویر شده‌اند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

سرعت و دقت فوکوس در این دوربین در سطح مطلوبی قرار داشته و در عکاسی از سوژه‌های با فاصله نزدیک نیز نسبتا موفق عمل می‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در وضوح کامل 64 مگاپیکسلی طبیعتا امکان زوم بیشتری در تصویر فراهم می‌شود اما این، با توجه به سایز کوچک‌تر پیکسل‌ها لزوما به معنای ارائه جزییات بیشتر در این تصاویر نیست و حتی در سوژه‌ای با نور کافی همچون دو عکس زیر نیز هنوز می‌توان از نتیجه بهتر وضوح 16 مگاپیکسلی سخن گفت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 16 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 64 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

گزینه HDR خودکار در این دوربین به‌صورت پیش‌فرض فعال است اما می‌توان آن را به‌صورت دستی غیر فعال کرد. استفاده از HDR در این دوربین در موقعیت‌های چالش‌برانگیزی با نور شدید پس‌زمینه، نتیجه فوق‌العاده‌ای را بر جای می‌گذارد و طبق معمول در صورت خاموش بودن این گزینه در این موقعیت‌ها نیز خود دوربین لزوم روشن کردن آن را یادآوری می‌کند. دو تصویر زیر به‌خوبی تأثیر به‌کارگیری HDR در موقعیت‌های با نور پس‌زمینه را به نمایش می‌گذارند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویری اتوماتیک با دوربین اصلی با HDR خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید با توجه به کوچک‌تر بودن سنسور و بسته‌تر بودن دیافراگم، طبیعتا ضعیف‌تر از دوربین اصلی عمل می‌کند و اثرات جزییات کمتر و نویز بیشتر در آن حتی در نور کامل روز نیز خود را نمایان می‌کند. یک نکته بسیار مثبت در این دوربین خمیده نشدن خطوط کناره‌های تصویر است که مهم‌ترین نکته منفی دوربین‌های اولتراواید ارزان‌قیمت بوده و پیش از این در نمونه‌ای مثل Galaxy A32، تأثیرات منفی آن را مشاهده کرده بودیم. در منوی تنظیمات دوربین البته بدین‌منظور گزینه‌ای در نظر گرفته شده که به‌صورت پیش‌فرض فعال است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

عملکرد دوربین اولتراواید در دومین سوژه نیز به‌خوبی مشهود است جایی‌که به‌رقم داینامیک‌رِنج مناسب، جزیییات کمتری ثبت شده و نور تصویر نیز نسبت به دوربین اصلی در جایگاه پایین‌تری قرار می‌گیرد. صاف ماندن خطوط تصور در کناره‌ها در این عکس نیز کاملا مشخص بوده و نکته‌ای کاملا مثبت محسوب می‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

یک نکته ظریف در مورد تصاویر این دوربین به جزییات کمتر و مات شدن کناره‌های آن در مقایسه با دوربین اصلی تعلق دارد که البته در دوربین‌های اولتراواید نکته چندان غریبی به‌نظر نمی‌رسد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره تصویر

دوربین ماکرو در نبود فوکوس خودکار با سنسور کوچک و دیافراگم بسته آن انتظار چندانی را برای دسترسی به کیفیت بالاتر ایجاد نمی‌کند و در عمل نیز از کیفیت تصاویر این دوربین با جزییات کم و تأثیر مشخص نویز نمی‌توان رضایت داشت.

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در شب تصاویر برداشت شده با دوربین اصلی با وجود جزییات کمتر و نویز کاملا مشهود هنوز چندان نامناسب و غیر قابل استفاده (حداقل در صفحه‌نمایش خود گوشی) به‌نظر نمی‌رسند. با فعال کردن حالت شب اما با جزییات بیشتر و نورگیری بهتری روبرو می‌شویم که شرایط مناسبی حتی برای دیده شدن در صفحه‌نمایش‌های بزرگ‌تر دارد. حالت شب از ترکیب موفق تغییر سرعت شاتر و افزایش عدد ISO برای حصول نتیجه بهتر بهره می‌برد اما همانطور که در دو سوژه زیر به‌‌خوبی مشهود است، کادر تصویر در آن اندکی جمع‌تر از حالت عادی خواهد بود. وضوح تصویر نیز در این حالت به 12 مگاپیکسل کاهش پیدا می‌کند. 

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تصاویر اتوماتیک دوربین اولتراواید طبق انتظار در شب عملکرد کاملا ضعیفی داشته و با دیافراگم بسته‌تر و سنسور کوچک‌تر، عملا تصاویر قابل‌قبولی حتی برای نمایش در خود گوشی نیز ایجاد نمی‌کند. حالت شب برای این دوربین بسیار موفق عمل می‌کند و به مشکل کوچک‌تر شدن کادر و کاهش وضوح نیز در این‌جا بر نمی‌خوریم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری دوربین اصلی حداکثر با وضوح 4K/30fps با بیت‌ریت ویدئویی 46 مگابیت بر ثانیه و بیت‌ریت صوتی 240 کیلو بیت بر ثانیه به‌صورت دوکاناله استریو انجام شده و امکان تنظیم وضوح و نرخ رفرش روی 1080p با 30 و 60 فریم در ثانیه و 720p/30fps نیز وجود دارد. نرخ رفرش ویدئویی در دو وضوح 1080p/30fps و 1080p/60fps به‌ترتیب 28 و 18 مگابیت بر ثانیه است و لرزه‌گیر اپتیکال نیز تنها در وضوح 1080p/30fps فعال است. از بین سه وضوح اصلی این دوربین، بازترین کادر به وضوح 4K و پس از آن به 1080p/30fps تعلق داشته و بسته‌ترین کادر نیز در اختیار وضوح 1080p/60fps است. یک نکته جالب این‌که علاوه بر دوربین اصلی، دوربین اولتراواید و دوربین سلفی نیز امکان برداشت ویدئوی 4K را ارائه می‌کنند.

کیفیت تصویر در ویدئوهای 4K این دوربین از لحاظ میزان جزییات در سطح مناسبی قرار داشته و رنگ‌ها نیز در آن گرم‌تر از حالت عادی ثبت می‌شوند اما تأثیر نبود لرزه‌گیر در آن به‌خوبی احساس شده و حرکات دست کاربر در حین راه‌ رفتن به تصویر نهایی منتقل می‌شوند. در ویدئوهای 1080p/60fps رنگ‌ها به سردی گرایش پیدا می‌کنند و با وجود روان‌تر بودن حرکت تصویر بار دیگر در غیبت OIS یا لرزه‌گیر اپتیکال با نتیجه فوق‌العاده‌ای روبرو نمی‌شویم.

در وضوح 1080p/30fps اما بالاخره امکان فعال کردن OIS فراهم شده و از تأثیر حرکات کاربر و لرزش‌های دست به میزان زیادی کاسته می‌شود. ویدئوهای 1080p/30fps این دوربین از لحاظ میزان جزییات با وضوح 4K‌ فاصله دارند اما رنگ‌های نسبتا گرمی را تولید کرده و می‌توان از آن‌ها تا حدودی رضایت داشت.

حین فیلم‌برداری با هر سه وضوح می‌توان یک قاب از تصویر را با وضوح 12 مگاپیکسل (2604×4624 پیکسل) به‌صورت عکس ذخیره کرد. با انتخاب گزینه لرزه‌گیر Super steady در رابط کاربری دوربین، به‌صورت پیش‌فرض به دوربین اولتراواید سوییچ شده و حداکثر وضوح تصویر نیز روی 1080p/30fps قفل می‌شود؛ این گزینه همانطور که می‌توان حدس زد نتیجه فوق‌العاده‌ای را از لحاظ کیفیت ویدئو (به خصوص در محیط‌های با کمتر) رقم نمی‌زند و کاربری آن تنها محدود به برخی سوژه‌های فضای باز با نور بسیار مناسب است.

دوربین اولتراواید حداکثر با دو وضوح 4K/30fps و 1080p/30fps فیلم‌برداری می‌کند که ایرادات بخش عکاسی آن یعنی نور و جزییات کمتر و نویز بیشتر در آن تکرار شده است. انتخاب وضوح 4K در این دوربین با وجود به‌تصویر کشیدن میدان دیدی گسترده‌تر، گزینه لرزه‌گیر یا OIS را از دسترس خارج می‌کند اما در هر دو وضوح 1080p/30fps و 720p/30fps می‌توان از این گزینه بهره برد.

دوربین ماکرو امکان فیلم‌برداری را ارائه نمی‌کند و از آن تنها برای عکاسی می‌توان بهره گرفت.

در مجموع از کیفیت دوربین اصلی گوشی در محیط‌های نور با نور کافی می‌توان کاملا رضایت داشت و عملکرد آن در حذف نویز و ارائه محدوده دینامیکی وسیع نیز شایسته احترام است. در شب حتی قبل از فعال کردن Night mode نیز می‌توان تا حدودی از نتیجه دوربین اصلی رضایت داشت هرچند دوربین اولتراواید در سطح نازلی قرار می‌گیرد هر دوی این دوربین‌ها اما با انتخاب حالت شب عملکرد قابل‌قبولی را از خود بر جای می‌گذارند. فیلم برداری این دوربین در وضوح 1080p/30fps به لطف‌گیر لرزه‌گیر OIS در سطح بالایی قرار دارد اما در هر دو وضوح 4K/30fps و 1080p/60fps این گزینه از دسترس خارج شده و در دومی یعنی نرخ 60 فریم در ثانیه‌ای وضوح فول اچ‌دی از لحاظ کیفیت رنگ نیز با تنزل روبرو می‌شویم.

دوربین سلفی

A52 5G‌ از یک دوربین سلفی 32 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار با f/2.2 برخوردار است که روی کاغذ تفاوتی با دوربین مشابه حاضر در A51 ندارد. وضوح پیش‌فرض این دوربین در حالت پیش‌فرض با کادر بسته، 8 مگاپیکسل و با انتخاب کادر بازتر، 12 مگاپیکسل است که این دومی امکان سوییچ شدن خودکار با تشخیص تعداد افراد بیشتری در تصویر را نیز دارد. در هر دو حالتِ کادر بسته و باز می‌توان با حداکثر وضوح دوربین نیز عکاسی کرد که این حداکثر وضوح در حالت بسته نزدیک به 21 مگاپیکسل و در حالت کادر باز همان 32 مگاپیکسل اعلام شده است. یک ویژگی برجسته این دوربین پشتیبانی آن از برداشت HDR است که در موقعیت‌هایی با نور پس‌زمینه زیاد از تیره شدن سوژه اصلی جلوگیری می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین سلفی در وضوح 8 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از کیفیت تصاویر این دوربین به میزان زیادی رضایت داشتیم و به‌شرط رعایت فاصله معمول برداشت سلفی یعنی حدودا به اندازه یک دست با جزییات راضی‌کننده‌ای روبرو می‌شویم. این دوربین از فیلم‌برداری 4K با 30 فریم در ثانیه نیز پشتیبانی می‌کند.

باتری

A52 5G با باتری نسبتا حجیمی با ظرفیت 4,500 میلی آمپر ساعت ارائه می‌شود که با وجود آن‌که 500 میلی آمپر ساعت بیشتر از A51 عادی‌ست اما مقایسه آن با A51 5G هیچ تفاوتی را نشان نمی‌دهد. سامسونگ این باتری را برای 32 ساعت مکالمه 4G، تا 120 ساعت پخش موسیقی، 20 ساعت نمایش ویدئو و 15 و 16 ساعت مرور وب به‌‌ترتیب با LTE و وای‌فای مناسب می‌داند که به‌جز دو تای آخر همگی اعداد بهتری نسبت به نتایج اعلام شده برای A51 5G به حساب می‌آیند. میزان دوام باتری این گوشی در دنیای عادی اما با توجه به 120 هرتزی شدن پنل گوشی متفاوت بوده و بستگی زیادی به میزان استفاده از این عنصر کلیدی یعنی صفحه‌نمایش دارد. در یک کاربردی عادی احتمال به پایان رساندن شارژ باتری در کمتر از یک روز بعید به‌نظر می‌رسد و این دوام با تغییر نوع کاربری ممکن است به 2 روز نیز افزایش پیدا کند.

برای تست دوام باتری طبق معمول به سراغ آزمون Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark می‌رویم و آن را با غیر فعال کردن روشنایی خودکار و قرار دادن نور صفحه‌نمایش روی 50 درصد انجام می‌دهیم. برای مشخص شدن تأثیر نرخ رفرش 120 هرتزی پنل روی مصرف باتری، تست مذکور را یک بار در حالت 60 هرتزی و بار دیگر در حالت 120 هرتزی تکرار می‌‌کنیم. A52 5G با فعال بودن نرخ رفرش 120 هرتزی به دوام 11 ساعت و 48 دقیقه‌ای در این تست دست پیدا کرد که در مقایسه با A51 با زمان 13 ساعت و 12 دقیقه‌ای اختلاف مشهودی را نشان می‌دهد.

با تغییر نرخ رفرش و قرار دادن آن روی حالت استاندارد 60 هرتزی، این نتیجه بهبود پیدا کرده و به نزدیک به 14 ساعت افزایش پیدا می‌کند که A51 را با پردازنده پر مصرف‌تر 10 نانومتری آن به‌راحتی پشت سر می‌گذارد. مطابق این آزمایش تغییر نرخ فرش از 120 به 60 هرنز به نزدیک به 18 درصد بهبود دوام باتری منجر می‌شود که با وجود آن‌که در برخی موقعیت‌ها در هنگام پایین بودن شارژ می‌تواند دوام بالاتری را به همراه داشته باشد اما عملا هنوز برای غیر فعال کردن نرخ رفرش 120 هرتزی و بازگشت به نرخ به‌روزرسانی 60 هرتزی (حداقل به‌عنوان یک نظر شخصی) چندان متقاعدکننده به‌نظر نمی‌رسد.

A52 5G همانطور که در بخش جعبه‌گشایی اشاره شد به‌صورت پیش‌فرض با شارژر نچندان پر قدرت 15 واتی ارائه می‌شود که در هر سه نسل قبلی این خانواده نیز به‌کار گرفته شده بود. این گوشی اما برخلاف مدل‌های پیشین حالا از شارژ سریع 25 واتی نیز پشتیبانی می‌کند اما این شارژر را باید به‌صورت جداگانه تهیه کرد. بدین‌ترتیب تست سرعت شارژ گوشی را به ناچار با همان شارژر 15 واتی همراه دستگاه انجام می‌دهیم که شارژ نسبتا حجیمی نیز به‌نظر می‌رسد. A52 5G در حالت خاموش با شارژ صفر درصدی پس از 5، 10 و 15 دقیقه به شارژهای 5، 9 و 15 درصدی دست پیدا کرد و پس از 30 دقیقه نیز 31 درصد شارژ داشت. گوشی پس از یک ساعت به شارژ 64 درصد رسید که با توجه به حجم باتری عملکرد نسبتا قابل‌قبولی به حساب می‌آید. پس از 90 دقیقه به شارژ 95 درصد رسیدیم و پروسه شارژ رأس دقیقه 100 به پایان رسید.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

A52 5G با به‌روزترین سیستم‌عامل اندروید یعنی نسخه 11 و جدیدترین رابط‌ کاربری سامسونگ یعنی One UI 3.1 ارائه می‌شود که دقیقا همانی‌ست که در گوشی رده پایین‌تر A32 و گوشی پرچم‌دار S21 Ultra دیده بودیم. سامسونگ از ارائه سه ورژن اصلی اندروید برای این گوشی و 4 سال آپدیت‌های امنیتی در آن سخن گفته که ارزش A52 5G را در زمینه نرم‌افزاری کاملا افزایش می‌دهد. زمان بوت گوشی نزدیک به 27 ثانیه است که تقریبا نسبت به A51 بدون تغییر بوده است.

OLED بودن صفحه‌نمایش مثل پرچمداران سری S و Note امکان نمایش صفحه همواره روشن یا Always On Display را فراهم آورده که در آن همچون گذشته زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود.

این صفحه همچون دیگر تجربه‌های اخیر سامسونگ، به صورت دائم به نمایش در نیامده و برای نمایش آن باید روی صفحه ضربه (tap) زد، در منوی تنظیمات مرتبط با این قسمت، حالت نمایش آن را می‌توان به دو گزینه دیگر یعنی نمایش دائمی (Show always) یا نمایش در زمان‌های مشخص (Show as scheduled) نیز تغییر داد. در منوی تنظیمات این بخش نیز به‌جز تغییر برخی اسامی و نحوه چینش منوها با تفاوت دیگری روبرو نمی‌شویم.

یک نکته جالب در این میان در قسمت استایل ساعت به امکان اختصاص یک عکس یا یک فایل متحرک GIF است که جذابیت بالایی را (البته به بهای مصرف بیشتر باتری) به این صفحه می‌افزاید.

صفحه قفل جدا از نمایش زمان و تاریخ در گوشه سمت چپ بالا، از دو میانبر برای دسترسی مستقیم به دوربین و شماره‌گیر تلفن برخوردار است که در تنظیمات این قسمت می‌توان هر میانبر دلخواهی را جایگزین آن‌ها کرد. یک تفاوت این قسمت با گذشته، حذف بخش layout برای تغییر جایگاه دو میانبر پایین صفحه است که حالا امکان جابجایی آن‌ها وجود ندارد.

صفحه هوم طبق معمول از آیکون‌های بزرگی تشکیل شده که رنگ و لعاب بیشتری در مقایسه با ورژن‌های قبلی رابط کاربری One UI ارائه می‌دهند. در اینجا نیز به دلخواه می‌توان ویجت‌ها و آیکون برنامه‌های دلخواه را در صفحات مختلف دسک‌تاپ جای داد و دسک‌تاپ سمت چپ نیز برخلاف گذشته به Bixby یا Samsung Daily تعلق نداشته و در حالت پیش‌فرض از طریق آن می‌توان مستقیم به صفحه Google Discover دسترسی داشت. امکان تغییر گزینه پیش‌فرض این قسمت و تنظیم آن روی اپ Samsung Free برای نمایش خبر و پیشنهادهایی برای بازی نیز در این قسمت وجود دارد.

دکمه‌های کنترلی زیر صفحه‌نمایش در زمینه شکل و طراحی بدون تغییر مانده و شامل back، هوم و app switcher می‌شوند که با لمس این آخری در کناره سمت چپ، مجموعه‌ای از برنامه‌های جدیدا اجرا شده همراه با آیکونی برای بستن دسته‌جمعی آنها ظاهر می‌شود و در پایین نیز چهار برنامه بیشتر استفاده شده را می‌توان مشاهده کرد.

با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر یا نگه‌داشتن دست روی صفحه‌نمایش، وارد بخش ویرایشی صفحه هوم می‌شویم که طبق معمول چهار گزینه Wallpapers، تم، ویجت و تنظیمات هوم‌اسکرین در پایین آن دیده می‌شود و از طریق آن جدا از حذف و اضافه کردن صفحات دسک‌تاپ می‌توان گزینه پیش‌فرض دسک‌تاپ سمت چپ را از بین Google Discover یا Samsung Free انتخاب کرده یا به‌کل این دسک‌تاپ را غیر فعال کرد.

گزینه‌های حاضر در بخش ویرایشی صفحه هوم دقیقا همان مواردی هستند که پیش از این در S21 Ultra دیده‌ایم. از جمله گزینه‌های قابل دسترسی در این قسمت باید به تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیدا دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن اشاره کرد.

طبق معمول در اینجا نیز زمانی که قصد حذف یک ایکون یا Uninstall کردن برنامه‌ای را از دسک‌تاپ داریم، با نگه‌داشتن دست روی آیکون مورد نظر، آن آیکون شروع به لرزش می‌کند و یک منو برای انتخاب گزینه‌های مختلف ظاهر می‌شود. در این حالت برخی از امکانات مرتبط با آیکون انتخاب شده مثلا تنظیم آلارم با نگه داشتن دست روی گزینه ساعت نیز در دسترس قرار می‌گیرد. تغییرات این بخش نسبت به One UIهای قبلی سامسونگ جدا از شکل ظاهری متفاوت منوی ظاهر شده بالا هر آیکون به افزوده شدن گزینه ویجت تعلق دارد که از آن طریق دسترسی آسان و مستقیمی به ابزارک‌های هر اپلیکیشن فراهم می‌شود.

منوی جانبی یا Edge panels که در سال‌های نچندان دور نقشی مهمی در گوشی‌های پیشرفته سامسونگ با صفحه‌نمایش‌های خمیده بر عهده داشت و حالا چندان توجه‌ای را به خود بر جلب نمی‌کند با آیکون ناپیدایی در کناره سمت راست بالا قرار گرفته است. در این منو که با کشیدن دست از روی این آیکون به سمت داخل صفحه‌نمایش ظاهر می‌شود به صورت پیش‌فرض، Samsung Free و گالری در بالا قرار داشته و در زیر آن‌ها می‌توان حداکثر 4 برنامه دلخواه را قرار داد از گزینه‌های جالب این بخش امکان اجرای همزمان دو برنامه است که در نیمه بالایی و پایین به نمایش گذاشته می‌شوند. گزینه‌ Edit در پایین این بخش برای انتخاب برنامه‌های دلخواه در نظر گرفته شده و آیکون کنار آن نیز دسترسی سریع‌تری را به برنامه‌های مختلف فراهم می‌کند. مثل قبل، پنل‌های متعدد و متنوعی برای این بخش در دسترس قرار دارد که لیستی از تمامی آنها را با انتخاب گزینه چرخ‌دنده از پایین صفحه می‌توان مشاهده کرد.

منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش یا Notification shade همچنان مشابه S21 Ultra و دیگر نمونه‌های سامسونگ با One UI 3.1 بوده و به‌ تغییر خاصی در آن نمی‌توان اشاره کرد. در این منو با یک بار اسکرول صفحه‌نمایش از بالا به پایین، مثل قبل، درصد باقی‌مانده باتری همراه با آنتن موبایل و وای‌فای در بالا ظاهر شده و در زیر آن زمان و تاریخ با فونت درشت‌تر به تصویر کشیده می‌شوند. درست مقابل زمان و تاریخ، آیکون دسترسی به منوی Settings دیده می‌شود و دکمه‌ پاور نیز تنها با اسکرول کامل این بخش پدیدار خواهد شد. شش آیکون زیر این قسمت بدون تفاوت نسبت به گذشته، شامل وای‌فای، بلوتوث، پروفایل صوتی، چرخش خودکار صفحه‌نمایش، Airplane mode و چراغ قوه می‌شوند. اعلان برنامه‌های مختلف نیز در زیر این بخش به نمایش گذاشته می‌شود. دو گزینه Devices و Media (به‌ترتیب برای دسترسی آسان‌تر به دستگاه‌های متصل به گوشی و کنترل مدیای در حال پخش) نیز مثل قبل با آیکون‌های جدید در همین قسمت قرار دارند. محتوای زیرین این منو همچنان با یک لایه نیمه‌شفاف پوشیده می‌شود که از جمله نکات جدید مرتبط با اندروید 11 به حساب می‌آید.

با ادامه اسکرول این بخش 12 آیکون دیگر در ردیف‌های چهارتایی با امکان اسکرول افقی به این جمع افزوده می‌شوند که نسبت به S21 اولترا، گزینه DeX از آن حذف شده‌ است.

نوار تغییر روشنایی صفحه‌نمایش در پایین این بخش قرار دارد که امکان فعال‌سازی روشنایی خودکار نیز در آن فراهم است.

در رابط کاربری‌های قبلی سامسونگ، در این بخش گزینه تغییر مکان اسلایدر روشنایی (نشان دادن این گزینه حتی قبل از باز کردن کامل منوی نوتیفیکیشن) نیز به نمایش گذاشته می‌شد که این منو حالا با لمس آیکون سه‌نقطه بالای منوی نوتیفیکیشن و انتخاب گزینه Quick panel layout در دسترس قرار دارد. در این منو می‌توان نمایش یا حذف دو گزینه media و devices از بالای منوی اعلان‌ها را نیز کنترل کرد.

با لمس گزینه Edit buttons در این قسمت امکان قرار دادن آیکون‌های دیگری نیز در منوی نوتیفیکیشن وجود دارد که از آن جمله می‌توان به NFC، حالت فوکوس و Quick Share اشاره کرد.

منوی اصلی که با کشیدن رو به بالای هوم‌اسکرین پدیدار می‌شود از ساختار ساده‌ای برخوردار بوده و در 5 ردیف و 4 ستون از آیکون‌های بزرگ مرتب شده است. قسمت جست‌وجو در بالا به جای خود باقی‌ست که با لمس آن به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم.

موارد ظاهر شده پس از لمس منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش همان موارد قبلی‌ست و شامل مرتب‌سازی (Sort)، پاک‌سازی صفحات (Clean up pages)، تنظیمات و برنامه‌های ضروری سامسونگ (Galaxy Essentials) می‌شوند.

منوی تنظیمات نیز کاملا به قرار سابق بوده و آیکون‌های متعددی را در هشت قسمت مجزا قرار داده است. بر بالای منوی تنظیمات بخشی برای حساب کاربری سامسونگ در نظر گرفته شده که که تا حدودی به تجربه هواوی در این مورد شباهت دارد. هشت بخش مجزای منوی تنظیمات شامل این موارد می‌شوند: بخش اتصالات، قسمت مرتبط با صدا و نوتیفیکیشن‌ها، همه موارد مرتبط با صفحه‌نمایش و شکل ظاهری منوها، تنظیمات امنیتی، حریم خصوصی و حساب‌های کاربری، ویژگی‌های پیشرفته (مواردی مثل Android Auto و تغییر وظیفه کلید پاور)، تنظیمات مرتبط با اپلیکیشن، باتری، استفاده بهینه از دستگاه و تنظیمات مرتبط با والدین، تنظیمات عمومی و در نهایت بخش مرتبط با آپدیت و راهنمای دستگاه.

یکی از منوهای متفاوت در این رابط کاربری، ویژگی‌های پیشرفته یا Advanced feature است که در آن به موارد جالب‌ توجه‌ای بر می‌خوریم. از جمله این موارد تماس یا پیامک روی دیگر دستگاه‌ها (Call & text on other devices) است که از طریق آن می‌توان امکان ارسال پیام یا پاسخ دادن به تماس در طیف متنوعی از دستگاه‌های دیگر از تبلت و ساعت گرفته تا اسپیکرهای هوشمند را فعال کرد. بدین‌منظور البته طبیعتا به دستگاه‌های پشتیبانی‌کننده از این ویژگی و وارد شدن به حساب کاربری سامسونگ نیاز است.

در همین بخش گزینه ادامه دادن یک برنامه روی دستگاهی دیگر نیز در نظرگرفته شده که بازهم شرایطی مشابه گزینه قبلی دارد و از این طریق حتی می‌توان عمل کپی را در دستگاه مبدأ انجام داد و Paste را در دستگاه مقصد اجرا کرد.

تنظیمات Android Auto، تغییر وظیفه دکمه پاور، تنظیمات مرتبط با استفاده از دستگاه با یک دست، تغییرات در اسکرین‌شات و اسکرین‌ریکوردر، گیم لانچر و ژست‌های حرکتی کنترل گوشی نیز دیگر اجزای حاضر در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش مهم‌ترین عامل جدایی و برتری A52 5G نه‌تنها نسبت به A52 عادی بلکه در مقایسه با هر سه نسل قبلی خانواده Galaxy A5x است جایی‌که علاوه بر بهبود لیتوگرافی و ارتقاء آن از 10 به 8 نانومتری، نوع هسته‌های پردازشی نیز از ترکیب A73+A53 قبلی به A77+A55 بهبود یافته و در زمینه گرافیک نیز شرایط بسیار بهتری برقرار است. پردازش در A52 5G با پروسسور 8 نانومتری Snapdragon 750G انجام می‌شود که در ساختار خود از 2 هسته 2.2 گیگاهرتزی Cortex-A77 و 6 هسته 1.8 گیگاهرتزی A55 برخوردار بوده و پردازش گرافیک در آن نیز بر عهده Adreno 619 است. این ساختار حتی در مقایسه با Snapdragon 765 و همتای G آن نیز حداقل در پردازش‌های تک هسته‌ای با برتری همراه است چرا که با وجود فرکانس کمتر هسته‌های قوی‌تر، نوع این هسته‌ها، از A76 به A77 بهبود پیدا کرده و بدین‌ترتیب می‌توان انتظار عملکرد بهتری را از آن در پردازش‌های تک هسته‌ای داشت هرچند احتمالا در پردازش‌های چند هسته‌ای با اختلافی نچندان زیاد شرایط ضعیف‌تری را نسبت به SD765 ارائه می‌کند.

گرافیک Adreno 619 این پروسسور نیز با این‌که یک پله پایین‌تر از Adreno 620 حاضر در SD765 و SD768 قرار می‌گیرد اما نگفته پیداست که به‌راحتی قادر به جا گذاشتن Mali-G72 MP3 حاضر در هر سه نسل قبلی خانواده A5x است.

حافظه رم گوشی 6 یا 8 گیگابایت است که نسخه در اختیار ما، 8 گیگابایت رم را ارائه می‌کرد. حافظه داخلی دستگاه نیز در دو ورژن 128 یا 256 گیگابایت ارائه می‌شود که نسخه استفاده شده در این مطلب به 128 گیگابایت حافظه داخلی مجهز بود. از این میزان حافظه داخلی، در اولین بوت و قبل از هرگونه تغییر روی حافظه (نصب یا آپدیت برنامه یا انتقال فایل به حافظه)، نزدیک به 102 گیگابایت آن در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. برای مقایسه کافی‌ست بدانید که این میزان در A50 و A51 به‌ترتیب 108 و 107 گیگابایت بود.

یک نکته همواره منفی در مورد هر سه نسل پیشین این سری، اصرار سامسونگ به استفاده از حافظه نچندان پر سرعت UFS 2.0 در A50s ،A50 و A51 بود، جایی‌که سرعت خوانش ترتیبی در تست AndroBench آن‌ها همواره عددی حول و حوش 500 مگابایت بر ثانیه اندازه‌گیری می‌شد. در A52 5G اما بالاخره این موضوع مورد توجه قرار گرفته و حافظه سریع UFS 2.1 آن، سرعت 960 مگابایت بر ثانیه را در خوانش ترتیبی تست AndroBench نشان می‌دهد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به نوع پردازنده دستگاه انتظار عملکرد بسیار بهتری را در A52 5G نسبت به هر سه مدل قبلی این سری را داریم جایی‌که پردازنده‌های قدرتمند A77، گرافیک توانمند Adreno 619، رم 8 گیگابایتی و حافظه داخلی سریع همگی از یک مجموع پر توان سخن می‌‌گویند. در این میان حتی می‌توان انتظار امتیاز تک هسته‌ای بهتری را نسبت به گوشی‌های دارای Snapdragon 765 داشت و در مبحث گرافیک نیز امتیاز A52 5G از گوشی‌های دارای Snapdragon 765 دور نخواهد بود.

اولین تست را طبق معمول با Geekbench 4.4.2 آغاز می‌کنیم؛ آزمونی که با وجود منسوخ شدن هنوز معیار قابل اتکایی را برای مقایسه عملکرد این گوشی با مدل‌های پیش از آن فراهم می‌کند. در هر سه مدل A50s ،A50 و A51 در حالت‌های تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به‌ترتیب به امتیازهایی حول و حوش 1,600 و 5,400 واحد دست پیدا کردیم و در A52 5G انتظار بسیار بالاتری از مجموعه پردازشی گوشی داریم. امتیاز به‌دست آمده از A52 5G در این دو تست به‌‌ترتیب 2,968 و 7,539 واحد بود که اعضای قبلی این خانواده را کیلومترها در گرد و غبار پشت سر خود جا می‌گذارد. امتیاز درخشان A52 5G در این تست به اندازه‌ای‌ست که می‌توان آن را با Moto G 5G Plus با پروسسور 7 نانومتری Snapdragon 765 مقایسه کرد جایی‌که امتیاز تک هسته‌ای A52 5G هنوز از امتیاز 2,738 واحدی رقیب خود بیشتر است اما در پردازش چند هسته‌ای به‌دلیل فرکانس بالاتر هسته‌های پردازشیِ SD765، با اختلاف کمی (7,539 در مقابل 7,712) در مکان دوم قرار می‌گیرد.

در نسخه جدیدتر این تست یعنی ورژن 5.4.0 نیز این ماجرا کاملا برقرار است و امتیازهای تک و چند هسته‌ای 635 و 1,890 این گوشی نه‌تنها دنیایی از اختلاف را با امتیازهای 342 و 1,285 گلکسی A51 نشان می‌دهد بلکه بار دیگر به‌راحتی از Moto G 5G Plus در حالت تک هسته‌ای عبور کرده (635 در مقابل 593) و در حالت چند هسته‌‌ای تنها چند درصد کوچک عقب می‌افتد (1,890 در مقابل 1,909).

در بنچ‌مارک جدید AnTuTu V9.0.5-OB که به‌جز پردازنده، گرافیک، حافظه و UX را نیز وارد گود مقایسه می‌کند، A52 5G به امتیاز بسیار مناسب 395 هزار واحد دست پیدا می‌کند که نشان از هسته‌های قوی، گرافیک متوسط رو به بالا و حافظه سریع دارد. برای مقایسه، کافی‌ست بدانیم که گوشی پرچمدار Galaxy S21 سامسونگ با پروسسور 5 نانومتری Exynos 2100 در این تست به امتیاز 638 هزار واحدی دست پیدا کرده و میان‌رده نسبتا پیشرفته‌ای چون Redmi Note 8 Pro نیز از 320 هزار واحد در آن فراتر نرفت. بدین‌ترتیب به‌خوبی می‌توان A52 5G را در بین گوشی‌های میان‌رده پیشرفته بازار (البته در پله‌های نچندان بالا) جای داد.

در زمینه گرافیک که برای بسیاری از کاربران از اهمیتی برابر یا حتی بیش از پردازنده برخوردار است با توجه به حضور Adreno 619 انتظار عملکرد مناسبی از این مجموعه می‌رود؛ امری‌که در عمل نیز به واقعیت بدل می‌شود. در آزمون Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از تست 3DMark امتیاز به‌دست آمده از A52 5G در حالی به 2,767 واحد می‌رسد که A51 با امتیاز 1,584‌ واحدی جایگاه بسیار پایین‌تری را به خود اختصاص می‌دهد و Redmi Note 8 Pro و Redmi Note 9S نیز با امتیازهای 2,376 و 2,507 هنوز با A52 5G فاصله دارند. A52 5G عملا با Moto G 5G Plus با گرافیک Adreno 620 و امتیاز 3 هزار واحدی این تست نیز فاصله چندانی ندارد.

گزینه‌های ارتباطی

مودم داخلی Snapdragon X52 5G حاضر در چیپ SD750G گوشی دقیقا همان نمونه‌ای‌ست که در Snapdragon 765G و Snapdragon 768G حضور داشته و روی کاغذ از هر دو شبکه نسل پنجمی sub-6GHz و mmWave پشتیبانی می‌کند. در مشخصات 5G ارائه شده برای A52 5G اما به گزینه mmWave اشاره‌ای نشده و بدین‌ترتیب می‌توان با درصد اطمینان بالایی (حداقل در مورد نسخه توزیع شده در بازار ایران) از sub-6GHz بودن اتصال 5G در این گوشی سخن گفت. بلوتوث 5، وای‌فای ac، اتصال NFC و جک 3.5 میلی‌متری هدست دیگر گزینه‌های ارتباطی این مدل را تشکیل می‌دهند. A52 5G از ماهواره‌های مسیریابی GPS/GLONASS/BeiDou/Galileo پشتیبانی می‌کند اما این پشتیبانی با وجود پیش‌بینی شدن در چیپ‌ست پردازشی دستگاه، به‌صورت تک فرکانسی‌ست و از پشتیبانی از L5 برای مسیریابی دقیق‌تر در آن خبری نیست.

کلام آخر

Samsung Galaxy A52 5G میان‌رده‌ای جالب توجه با مجموعه‌ای از نکات مثبت و منفی مشخص است که کفه ترازوی موارد مثبت در آن تا حدودی سنگین‌تر به‌نظر می‌رسد. از طراحی گوشی با رنگ‌های جذاب در بخش پشتی و به‌خصوص جنس مات و مقاوم در برابر اثر انگشت این قسمت می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت هرچند خمیده نبودن لبه‌های کاور بخش پشتی، ضخامت دستگاه را بیش از آنچه هست نشان می‌دهد. مقاومت دستگاه در برابر نفوذ آب و گرد و خاک با استاندارد IP67 دیگر نکته تقریبا بی‌سابقه در این خانواده است که بر جذابیت A52 5G می‌افزاید. پلاستیکی بودن بخش پشتی هنوز در لیست نکات منفی این سری جای دارد اما انتخاب جنس مات، این مشکل را کم‌رنگ‌تر نشان می‌دهد.

از کیفیت صفحه‌نمایش در زمینه کنتراست، کیفیت رنگ و به‌خصوص حداکثر نور، کاملا رضایت داشتیم و در زیر نور خورشید نیز مشکلی برای مشاهده محتوای صفحه دیده نمی‌شود. 120 هرتزی بودن این پنل تجربه روان و جالب‌توجه‌ای را ایجاد می‌کند اما برخلاف گوشی‌های پرچمدار سامسونگ این نرخ رفرش ثابت بوده و امکان تغییر خودکار آن براساس محتوا وجود ندارد. 120 هرتزی بودن دائم صفحه‌نمایش تقریبا 18 درصد بر مصرف باتری آن تأثیر منفی دارد که شاید برای اکثر کاربران دلیل کافی برای برگرداندن نرخ رفرش به رقم استاندارد 60 هرتزی ایجاد نمی‌کند.

سنسور اثر انگشت همچنان درون صفحه‌نمایش قرار دارد اما از کیفیت و سرعت آن هنوز نمی‌توان در حد سنسورهای خازنی معمول رضایت داشت.

از کیفیت دوربین اصلی در زمینه عکاسی در نور روز رضایت بالایی داشتیم و دوربین اولتراواید نیز برخلاف بسیاری از مدل‌های هم‌رده نمونه چندان بدی به‌نظر نمی‌رسد. دوربین ماکرو اما فاقد فوکوس خودکار بوده و کیفیت بالایی را نیز ارائه نمی‌کند. در شب به‌لطف Night mode کیفیت هر دو دوربین اصلی و اولتراواید با بهبود روبرو می‌شود که درصد این بهبود طبیعتا در دوربین اصلی (البته به بهای تنگ‌تر شدن کادر) کاملا بیشتر است. در زمینه فیلم‌برداری از کیفیت تصویر در وضوح 1080p/30fps به‌لطف حضور OIS که برای اولین بار در این خانواده ظاهر شده (و در هر دو دوربین اصلی و اولتراواید حضور دارد) کاملا رضایت داشتیم اما به‌عنوان یک نکته کاملا منفی امکان استفاده از این قابلیت در هیچ‌یک از دو وضوح 1080p/60fps و 4K/30fps در نظر گرفته نشده است. برداشت 4K در هر دو دوربین اصلی و اولتراواید از جزییات بالای برخوردار است اما در نبود لرزه‌گیر استفاده آن محدود به نظر می‌رسد.

دوربین سلفی ظاهرا نسبت به A51 بدون تغییر بوده و با وجود ادامه غیبت فوکوس خودکار هنوز می‌توان از عملکرد آن رضایت نسبی داشت و به‌خصوص با پشتیبانی از HDR‌ عملکرد مثبتی را از خود بر جای می‌گذارد.

پردازنده Snapdragon 750G گوشی به‌لطف هسته‌های A77 از سرعت بالایی برخوردار بوده و در حین استفاده از دستگاه نیز به تأخیر و لگ خاصی بر نخوردیم. در زمینه گرافیکی نیز با حضور Adreno 619 شرایط مناسبی در رده میانی برقرار است و دنیایی از اختلاف را با نسل‌های قبلی این سری و مدل‌هایی مثل A50s و A51 نشان می‌دهد. حافظه رم 8 گیگابایتی برای یک میان‌رده گزینه کاملا مثبتی محسوب می‌شود و حافظه داخلی 128 یا 256 گیگابایتی UFS 2.1 نیز به تجربه لذت‌بخش این مدل کمک می‌کند. یک نکته منفی قابل اشاره در این قسمت، ترکیبی شدن اسلات حافظه است که کاربر را بین حافظه microSD و سیم‌کارت دوم مجبور به انتخاب می‌کند.

باتری 4,500mAh دستگاه با این‌که نسبت به رقبای اصلی آن با باتری‌های فراتر از 5,000mAh ظرفیت کمتری دارد اما این ظرفیت کمتر به وزن کمتر از 190 گرمی دستگاه نیز منجر شده که تأثیر مثبت آن را در همان ابتدای استفاده می‌توان مشاهده کرد. شارژر گوشی هنوز همان 15 واتی سابق است که پس از یک ساعت شارژ باتری را به بیش از 60 درصد می‌رسد و برای شارژ کامل به 100 دقیقه زمان نیاز دارد. البته A52 5G از یک شارژر سریع‌تر 25 واتی نیز پشتیبانی می‌کند که باید آن را به‌صورت جداگانه تهیه کرد.

در بخش گزینه‌های ارتباطی این گوشی باید از غیبت بلوتوث 5.1 و مسیریاب‌های ماهواره‌ای دو فرکانسی یاد کرد که با وجود پشتیبانی شدن از هر دو در چیپ‌ست پردازشی دستگاه، در A52 5G جایی ندارند.

در نهایت باید از جک هدست و اسپیکرهای استریوی این مدل سخن گفت که برای کاربران علاقه‌مند به موسیقی گزینه‌های جالب توجه‌ای به‌نظر می‌رسند. اعلام پشتیبانی نرم‌افزاری سامسونگ از A52 5G برای سه ورژن اصلی اندروید و 4 سال ارائه آپدیت‌های امنیتی نیز لیست نکات مثبت این گوشی را تکمیل می‌کنند.