mobile.ir - مرجع موبایل ایران

سری K در محصولات زیربرند ردمی شیائومی از جمله نمونه‌های قدیمی و دیرپای این شرکت بوده و ردپای آن را تا نزدیک به 6 سال پیش و خانواده Redmi K20 می‌توان ادامه داد؛ در این سری هر سال معمولاً گوشی‌های مختلفی با پسوندهای متمایز به بازار ارائه می‌شود که نسخه‌های پرو و اولترا با حضور پردازنده‌های سری 8 کوالکام یا چیپ‌ست‌های پرچمدار شرکت مدیاتک بالاترین مشخصات را در خود جای داده‌اند. این خانواده از زمستان 2022 و زمان معرفی K50 Pro و پس از آن K50 Ultra در کانون توجه ردمی قرار گرفت و با حضور صفحه‌نمایش‌های متراکم، دوربین‌های اصلی مجهز به OIS و باتری‌هایی با شارژ سریع 120 واتی نگاه علاقه‌مندان به بازی و طرفداران گوشی‌های موسوم به قاتل پرچمدار را نیز به خود جلب کرد.

Redmi K50 Pro

از سری 50 به این سو روند دیگری نیز در این خانواده شکل گرفت که در آن ابتدا نسخه پرو به بازار عرضه می‌شد و سپس با فاصله‌ای 6 تا 8 ماهه نسخه اولترا نیز در دسترس قرار می‌گرفت. در این میان در هر سه سری K60 ،K50 و K70 از وضوح بالاتری برای صفحه‌نمایش‌های نسخه پرو استفاده شده و پردازنده‌های کوالکام یا مدیاتک آن‌ها نیز با یکدیگر متفاوت است. مدل‌های اولترا و پرو در سری 50 و 60 از دوربین‌های نسبتاً یکسانی بهره می‌برند اما K70 Pro در مقایسه با K70 Ultra به‌جز صفحه‌نمایش متراکم‌تر، روی کاغذ به دوربین بهتری نیز مجهز شده است. از جمله معدود مزیت‌های K60 Ultra و K70 Ultra به مقاومت IP68 بدنه تعلق دارد که در نسخه‌های پروی متناظر آن‌ها جایی ندارد؛ این مزیت اما در جدیدترین عضو پروی سری K برند ردمی از میان رفته و در اکثر قسمت‌ها با گوشی پیشرفته خوش‌امکاناتی روبرو می‌شویم.

Redmi K70 Pro

Redmi K80 Pro که در نوامبر گذشته همراه با Redmi K80 معرفی شد مثل دو نسل قبلی از یک صفحه‌نمایش پر نور متراکم، پردازنده پرچمدار، دوربین اصلی 8K، حافظه رم و حافظه داخلی بالا همراه با شارژ سریع باتری بهره می‌برد. K80 Pro برای اولین بار در پروهای این خانواده از استاندارد مقاومت IP68 پشتیبانی کرده و روی کاغذ مشکلی با غوطه‌وری در آب شیرین 2.5 متری برای 30 دقیقه ندارد. K80 Pro همچنین به شاسی فلزی و شیشه مقاوم مجهز شده است. سنسور اثر انگشت اولتراسونیک، دوربین اولتراواید 32 مگاپیکسلی، باتری حجیم 6 هزار میلی آمپر ساعتی و پشتیبانی از شارژ بی‌سیم دیگر نکات جدید این گوشی نسبت به نسل قبلی محسوب می‌شوند که یافتن تمامی آن‌ها در کنار هم در یک گوشی میان‌رده آسان به‌نظر نمی‌رسد.

Redmi K80 Pro با نام مدل 24122RKC7C موضوع بررسی این نوبت است. نسخه مجهز به رم 16 گیگابایتی و حافظه داخلی 512 گیگابایتی Redmi K80 Pro از طرف فروشگاه آی‌سی موبایل برای بررسی در اختیار ما قرار گرفته است.

جعبه محتویات

K80 Pro با جعبه سفید‌رنگ متفاوتی عرضه می‌شود که در بخش نقره‌ای بزرگ روی آن مدل گوشی و نشان ردمی و HyperOS به‌چشم می‌خورد. این جعبه که وزن بالای آن به حضور شارژ اشاره می‌کند اطلاعات اندکی از جمله حافظه و رنگ گوشی را به‌نمایش گذاشته و تصویری از خود دستگاه را در بر ندارد.

درون این باکس به‌جز K80 Pro به شارژر، کابل ضخیم USB-C به USB-A، پین دسترسی به اسلات سیم‌کارت، دفترچه راهنما و یک کاور سیلیکونی ساده بر می‌خوریم که این آخری در نسخه در اختیار ما به رنگ خاکستری تیره بود.

شارژر بزرگ و حجیم گوشی یک نمونه 120 واتی (6 آمپر، 20 ولت) با امکان ارائه خروجی‌های مختلف 15 واتی (3 آمپر، 5 ولت)، 27 واتی (3 آمپر، 9 ولت) و 66 واتی (6 آمپر، 11 ولت) است که با نام MDY-14-ED شناخته می‌شود و با توجه به حجم و وزن آن طبیعتاً از نوع GaN نیست.

طراحی ظاهری

فرم چهارگوش و لبه‌های صاف بخش رویی نخستین نکات قابل ذکر در طراحی K80 Pro را تشکیل می‌دهند و ترکیب وزن نسبتاً بالا و شاسی مستحکم آن حس یک گوشی مدرن را در برخورد اول منتقل می‌کنند. لبه‌های صفحه‌نمایش در هر چهار طرف صاف و بدون خمیدگی بوده و از قبل یک لایه پلاستیکی محافظ روی آن چسبانده شده است. این لایه در کارکرد سنسور اثر انگشت گوشی تداخلی ایجاد نمی‌کند اما برداشتن این لایه و استفاده از گلس‌های قطور و غیر استاندارد (که معمول‌ترین انتخاب کاربران پس از خرید هر گوشی جدید است!) عملکرد این سنسور را احتمالاً با مشکل روبرو خواهد کرد. از این رو به‌عنوان یک توصیه عمومی در صورت به‌کار گرفته شدن یک شیشه قدرتمند و رده بالای روی صفحه‌نمایش بهتر است به لایه پلاستیکی روی پنل برای جلوگیری از خراشیدگی اکتفا شود.

حاشیه‌های دورتادور صفحه‌نمایش در هر چهار طرف تقریباً یکسان و مشابه هم بوده و اندازه‌های کوچک آن‌ها حتی با برخی از گوشی‌های گران‌قیمت‌تر رده پرچمداران نیز قابل مقایسه است.

شاسی و نوار پیرامونی دستگاه فلزی‌ست که این موضوع برای یک گوشی میان‌رده (حتی در بالاترین سطح) نیز امر چندان معمول و متداولی نیست. بدنه K80 Pro با IP68 در برابر نفوذ آب و گرد و خاک مقاوم است که این موضوع تا به امروز تنها در گوشی‌های اولترای سری K ردمی به‌وقوع پیوسته و حالا در K80 Pro با یک ارتقاء همراه شده که گوشی را تا عمق 2.5 متری آب شفاف برای 30 دقیقه محافظت می‌کند.

پشت گوشی به دو بخش مجزا شامل یک‌سوم شفاف و آینه‌مانند بالایی و دو‌ سوم پایینی با جنس مات و مقاوم در برابر اثر انگشت تقسیم شده که در بالایی مجموعه دوربین و فلش و در پایینی نشان ردمی به‌چشم می‌خورد. جنس دوسوم پایینی این قسمت در رنگ مشکی و سبز با هم متفاوت بوده و در نسخه مشکی در اختیار ما زیر نور هزاران نقطه ریز برفک‌مانند را در خود جای داده است.

محوطه‌ دایره‌ای دوربین‌ها در کناره سمت چپ بخش بالایی جای دارد و در دو مرحله شامل یک رینگ آلومینیومی و یک شیشه محافظ دایره‌شکل از کف فاصله گرفته است در سمت مقابل دوربین‌ها نیز به دو فلش LED در یک محوطه بیضی‌شکل نسبتاً بزرگ بر می‌خوریم.

اجزای پیرامونی دستگاه و محل جای‌گذاری آن مطابق انتظار بوده و شاید جالب‌ترین نکته در این میان تعبیه 8 خط آنتن در دورتادو گوشی‌ست که احتمالاً فارغ از نحوه در دست‌گیری آن،‌ پایداری آنتن را در شرایط مختلف برای این مدل تضمین می‌کنند. دکمه پاور و ولوم پایین به‌خوبی در زیر انگشتان متناظر هر دو دست قرار گرفته و دکمه ولوم بالا نیز چندان دور از دسترس به‌نظر نمی‌رسد.

محل سنسور اثر انگشت درون صفحه‌نمایش اندکی از حد انتظار بالاتر است اما در صورت تعریف انگشت شست برای آن مشکل چندانی برای رسیدن به این سنسور در هیچ یک از دو دست وجود ندارد.

در مجموع از طراحی K80 Pro با بدنه مستحکم شیشه و فلز، استاندارد IP68 و فرم باکسی و چهارگوش بدنه می‌توان رضایت داشت و ترکیب دو جنس متفاوت برای بخش پشتی و مقاومت در برابر ماندن اثر انگشت در بخش بزرگی از این قسمت همگی در سمت نکات مثبت طراحی این مدل جای دارند. اندکی وزن بالا و برجستگی بیش از اندازه لنزهای دوربین نیز برخی از مهم‌ترین انتقادها به طراحی K80 Pro را تشکیل می‌دهند.

ابعاد و وزن

طول و عرض به‌ترتیب نزدیک به 160.2 و 75 میلی‌متری K80 Pro با توجه به اندازه صفحه‌نمایش ابعاد مناسبی محسوب می‌شوند و از حاشیه‌های نسبتاً کم پیرامون صفحه‌نمایش خبر می‌دهند. برای نمونه میان‌رده پیشرفته Poco X7 Pro با همین اندازه و نسبت صفحه‌نمایش چند دهم میلی‌متری از K80 Pro بزرگ‌تر است.

ضخامت دستگاه حوالی 8.4 میلی‌متر است که با استانداردهای امروزی اندکی ضخیم به‌نظر می‌رسد.

وزن گوشی 212 گرم اعلام شده که با وجود آن‌‌که برای باتری حجیم 6 هزار میلی آمپر ساعتی دستگاه رقم چندان بالایی محسوب نمی‌شود اما همچنان در دست با گوشی نسبتاً سنگینی روبرو می‌شویم.

صفحه‌نمایش

شیائومی اندازه 6.67 اینچی صفحه‌نمایش و وضوح native آن در این دسته یعنی 1440×3200 پیکسل را در K80 Pro نیز دست نخورده باقی گذاشته اما این بار هم این وضوح را در حالت پیش‌فرض ارائه نمی‌کند و برای در اختیار داشتن بالاترین وضوح باید آن را از منوی صفحه‌نمایش به‌صورت دستی از فول اچ‌دی به 2K تغییر داد.

این پنل 12 بیتی OLED از روشنایی دستی و HBM به‌ترتیب 800 و 1,800 نیت و روشنایی نقطه‌ای 3,200 نیتی برخوردار است که این دومی نسبت به K70 Pro سال قبل با روشنایی نقطه‌ای 4 هزار نیت کمی کاهش پیدا کرده است. این پنل اما با این وجود مشکلی در نمایش محتوای HDR10+ و دالبی ویژن ندارد و با کنتراست 5 میلیون به یک نیز روی کاغذ قدرتمند عمل می‌کند. سرعت برداشت تاچ این پنل حداکثر 480 هرتز است که در شرایط خاص به‌صورت لحظه‌ای به 2,560 هرتز نیز قابل افزایش است.

روی این صفحه‌نمایش با پوشش شیشه‌ای موسوم به Longjing glass 2 (ترجمه ماشینی از زبان چینی) محافظت می‌شود که به‌گفته شیائومی در مقایسه با شیشه K70 Pro تا 20 برابر مقاومت بیش‌تری دارد. شیائومی از دقت رنگ بالای این پنل با دلتای E کم‌تری از 1 سخن می‌گوید و پروفایل رنگی پیش‌فرض Original color PRO آن نیز در مقایسه با دو حالت Vivid و Saturated دقت بالاتری را ارائه می‌‌کنند. از همین بخش می‌توان محدوده رنگ‌ها را از پالت P3 یا sRGB انتخاب کرد و حجم رنگ‌های اصلی قرمز سبز و آبی همراه با Hue، اشباع، کنتراست و چندین مورد دیگر نیز از همین بخش قابل تغییر است. گرمای رنگ را نیز می‌توان از پایین همین منو تغییر داد.

در دنیای واقعی از کیفیت این صفحه‌نمایش در شرایط نوری مختلف رضایت داشتیم اما در چالش‌برانگیزترین آن‌ها یعنی زیر نور مستقیم و شدید خورشید حتی با فعال کردن روشنایی خودکار عملکرد فوق‌العاده‌ای را از خود به‌نمایش نگذاشته و با این‌که هنوز در همین شرایط نیز خوانایی خود را حفظ می‌کند اما از گوشی‌های پیشرفته و پرچمدار فاصله دارد.

حاشیه‌های دورتادور صفحه‌نمایش در هر چهار ظرف نزدیک به هم و حوالی 2 میلی‌متر است که ظاهر مدرنی را ایجاد کرده‌اند.

سنسور اثر انگشت

استفاده از سنسورهای اثر انگشت اولتراسونیک که تا همین اواخر محدود به گوشی‌های پرچمدار سامسونگ و برخی مدل‌های معدود از برندهایی مثل ویوو، آنر و میزو بود از اواخر سال گذشته به قابلیتی متداول در گوشی‌های پیشرفته برندهای چینی بدل شد و K80 Pro یکی از اولین نمونه‌های ارائه شده در این زمینه است؛ سنسور اثر انگشت اولتراسونیک گوشی از دقت و سرعت بسیار بالایی برخوردار است و پروسه تعریف اولیه و شناساندن انگشت جدید به آن به زمان کوتاهی نیاز دارد. باز کردن قفل سیستم‌عامل با این سنسور در کسری از ثانیه انجام شد و مشخصاً از سرعت کاملاً بالاتری نسبت به سنسورهای عادی نوری برخوردار است. شیائومی از 60 درصد سرعت بالاتر بازگشایی در مقایسه با سنسور نوری K70 Pro سخن می‌گوید که در عمل نیز می‌توان آن را به میزان زیادی حس کرد. این سنسور طبق انتظار مشکلی برای شناسایی انگشت خیس نداشته و نور شدید نیز تأثیری بر عملکرد آن ندارد.

اجزای جانبی

کناره فلزی گوشی در سمت چپ به‌جز یک خط آنتن نکته دیگری را در بر ندارد و در سمت راست نیز کلید پاور و تغییر صدا قرار گرفته‌اند. از جایگاه این دکمه‌ها می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و علاوه بر دکمه پاور و ولوم پایین، ولوم بالا نیز چندان دور از دسترس نیست. در سمت راست نیز سه خط آنتن در بالا، وسط و پایین دیده می‌شود.

تنها المان‌های قابل اشاره در بالای گوشی به دو خط آنتن تعلق دارد و در پایین نیز اسپیکر اصلی، پورت USB-C، میکروفون و درگاه سیم‌کارت جای گرفته‌اند.

بخش پشتی

ساختار دو رنگ بخش پشتی گوشی در نسخه مشکی در اختیار ما از دو سوم مات در پایین و یک‌سوم شیشه‌ای شفاف و جاذب اثر انگشت در بالا تشکیل شده که این دومی محوطه دایره‌ای دوربین‌ها و دو فلش LED را در خود جای داده است. بخش مات پایینی زیر نور مستقیم ترکیب برفک‌مانندی را به‌نمایش می‌گذارد که یکی از جذابیت‌های طراحی K80 Pro‌ به‌حساب می‌آید اما بخش براق بالایی در جذب آلودگی و اثرات انگشت تردیدی به خود راه نمی‌دهد.

دوربین‌های بخش پشتی

دوربین اصلی K80 Pro یک نمونه 50 مگاپیکسلی با سنسور 1/1.55 اینچی شرکت آمنی‌ویژن از نوع Light Fusion 800 با پیکسل‌های 1 میکرونی‌ست که در مقابل آن یک لنز 6 مرحله‌ای f/1.6 مجهز به OIS قرار دارد. این دوربین دقیقاً به همین صورت در K70 Pro سال گذشته نیز حضور داشته و نه‌تنها در سنسور بلکه در مجموعه نوری آن نیز با تفاوتی روبرو نمی‌شویم. شیائومی برای دوربین دوم بازهم مشابه سال قبل به‌سراغ یک 50 مگاپیکسلی با لنز تله‌فتو رفته که البته عملاً کارکرد پرتره در آن پر‌رنگ‌تر است. سنسور این دوربین البته نسبت به قبل تغییر کرده و به‌جای Light Fusion 400 آمنی‌ویژن از سنسور JN5 سامسونگ با لنز f/2.0 مجهز به OIS‌ بهره می‌برد.

دوربین سوم این مجموعه اما به‌کل تغییر کرده و سنسور 12 مگاپیکسلی پیشین جای خود را به یک حسگر 32 مگاپیکسلی جدید داده است. لنز 15 میلی‌متری f/2.2 مقابل این سنسور از میدان دید 120 درجه‌ای برخوردار است و هنوز از فوکوس خودکار در این دوربین پشتیبانی نمی‌شود.

رابط کاربری دوربین در k80 Pro به میزان زیادی به آن چه در نوت 14 پرو پلاس دیدیم شباهت دارد اما این‌جا و آن‌جا به برخی نکات جدید نیز بر می‌خوریم؛ در حالت پیش‌فرضِ برداشت 4:3، نوار مشکی بزرگی در سمت راست و نوار مشکی دیگری در سمت چپ حضور دارند که با تغییر نسبت به 16:9 باریک‌تر شده و با انتخاب گزینه فول‌اسکرین کاملا شفاف و ناپیدا می‌شوند. شاتر دوربین، سوییچ تعویض بین دوربین‌های اصلی و سلفی و نمایی از آخرین عکس گرفته شده اولین ستون این نوار مشکی در کناره سمت راست را تشکیل می‌دهند و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین شامل عکاسی و فیلم‌برداری، برداشت پرتره، حالت شب، حالت Pro، عکاسی از اسناد یا Documents و گزینه More بر می‌خوریم.با لمس آیکون کوچک دیگری در مقابل این قسمت می‌توان مابین دوربین اولتراواید، دوربین اصلی، نمای زوم‌شده 2x این دوربین، نمای 2.5x زوم پیش‌فرض دوربین تله‌فتو و بزرگ‌نمایی دیجیتال 5 برابری این دوربین جابجا شد. گزینه فیلترهای رنگی و زیباسازی نیز به‌صورت یک آیکون مجزا بر بالای همین بخش جای گرفته است.

نگه داشتن دست روی اعداد زوم حاضر در این قسمت یک نمای نیم‌دایره‌ای را پدیدار می‌کند که از طریق آن می‌توان حداکثر تا 60 برابر به‌صورت دیجیتال در تصویر زوم کرد.

در سوی دیگر به‌جای آیکون‌های همیشگی این قسمت به گزینه HDR و داینامیک شات در بالا و تنظیمات فلش و موشن کپچر در پایین بر می‌خوریم و در میانه تصویر نیز فلش رو به سمت راست دیده می‌شود. گزینه داینامیک شات حاضر در این بخش مشابه Live Photos اپل و Motion Photos سامسونگ است که برای گرفتن ویدئوهای کوتاهی را چند لحظه قبل و بعد از گرفتن عکس برداشت می‌کند. با لمس این فلش مجموعه‌ای از تنظیمات سریع از خطوط راهنما و نسبت تصویر گرفته تا تایمر، حالت هوش مصنوعی و چندین و چند گزینه دیگر ظاهر می‌شوند که تصویربرداری با این مدل را تسهیل می‌کنند. فوکوس دنبال‌کننده سوژه متحرک یا Motion traking focus و برداشت عکس از فاصله بسیار نزدیک با دوربین تله‌فتو (Super macro) از جمله نکات جدید این قسمت هستند.

گزینه‌های حاضر در بخش More نیز با تفاوت بزرگی روبرو نشده‌اند و مواردی مثل برداشت اسلوموشن، پانوراما، تایم‌لپس و عکاسی با نورگیری طولانی‌مدت (Long exposure) را در بر می‌گیرند. از همین بخش می‌توان عکس‌هایی با وضوح کامل 50 مگاپیکسلی را برداشت کرد و همزمان با دوربین اصلی و سلفی فیلم‌برداری کرد.

از جمله نکات متفاوت این بخش نسبت به نوت 14 پرو پلاس باید به حالت کارگردان یا Director mode اشاره کرد که ظاهر متمایز و ابزارهای حرفه‌ای‌تری را برای فیلم‌برداری در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

در حالت حرفه‌ای یا Pro که برای هر سه دوربین به‌صورت جداگانه در دسترس قرار دارد می‌توان پنج گزینه وایت‌بالانس، فوکوس، سرعت شاتر (از 1/8,000 ثانیه تا 30 ثانیه)، عدد ISO (از 50 تا 12,800 در دوربین اصلی و تله‌فتو و از 50 تا تا 6,400 در دوربین اولتراواید) و میزان نورگیری را به صورت مستقل تغییر داد و به نتایج متنوعی در هر حالت دست یافت. ‌در دوربین التراواید طبیعتاٌ گزینه فوکوس دستی غیر فعال است اما سایر گزینه‌ها برای هر سه دوربین در دسترس قرار دارند. در این حالت گزینه‌های متنوعی از جمله تأیید نورگیری (با نمایش های‌لایت آبی برای قسمت‌های با نورگیری پایین و های‌لایت قرمز برای مناطق با نورگیری زیاد)، فوکوس پیکینگ (برای نمایش رنگ سبز روی نقطه فوکوس در زمان استفاده از فوکوس دستی) و نمودار هیستوگرام فراهم است اما ظاهراً امکان برداشت عکس در حالت RAW برای آن در نظر گرفته نشده است.

یکی از موارد جالب توجه در این قسمت گزینه + در کنار شاتر دوربین در بخش پایینی‌ست که امکان ذخیره کردن تنظیمات فعلی در قالب یک preset جدید را فراهم می‌کند از این بخش می‌توان سه تنظیم پیشنهادی شامل شاتر کند، برداشت سریع و عکاسی از اسناد را انتخاب کرد و از آن جالب‌تر یک preset ساخته شده را با فرمت zip به درون دوربین import کرد. البته نگفته پیداست که درصد پایینی از کاربران در طول حیات این گوشی از منو برداشت پرو برای تصویربرداری استفاده می‌کنند اما ابتکاراتی از این دست احتمال استفاده از این بخش را افزایش می‌دهد.

گزینه‌های اشاره شده در حالت پرو با لمس دکمه دوربین فیلم‌برداری در پایین برای ویدئو نیز قابل استفاده هستند و در این‌جا نیز می‌توان از این تنظیمات برای هر سه دوربین بخش پشتی سود جست.

منوی تنظیمات تقریباً تمامی موارد حاضر در نوت 14 پرو پلاس را به‌علاوه برخی گزینه‌های جدید پوشش می‌دهد. تنظیمات متعدد این منو در سه بخش تنظیمات مرتبط با عکس، ویدئو و تنظیمات عمومی دسته‌بندی شده که در اولی گزینه‌های جدیدی مثل Extended depth of filed (برای گسترش محدوده فوکوس هنگام عکاسی با دوربین تله‌فتو)، Ultra zoom (برای ارتقاء کیفیت عکس‌های زوم‌شده با هوش مصنوعی) و رفع اعوجاج عکس‌های گرفته شده با دوربین اولتراواید افزوده شده است. از جمله موارد تکراری حاضر در بخش عکس نیز باید به حالت شب اتوماتیک، موشن کپچر برای دنبال کردن حرکت و به‌حداقل رساندن محو شدگی (blur) تصویر، تغییر مجازی فاصله کانونی دوربین اصلی (از بین سه حالت 24، 28 و 35 میلی‌متری) و امکان انتخاب فرمت عکس به HEIF اشاره کرد.

برداشت HDR10+، کاهش تأثیر باد بر صدای ضبط شده ویدئو و برداشت صدای فراگیر سه‌بعدی موارد جدید بخش ویدئو را تشکیل می‌‌دهند و لرزه‌گیر ویدئو در حالت پرو و تایم‌لپس، تغییر انکودینگ ویدئو از H.264‌ معمول به HEVC (برای کاهش حجم ویدئو اما با ریسک نمایش داده نشدن در برخی دستگاه‌های قدیمی‌تر) و تنظیم اتوماتیک سرعت فریم در محیط‌های گرم یا کم‌نور برخی دیگر از تنظیمات آشنای بخش ویدئو را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات عمومی نیز مواردی مثل تغییر وظیفه دکمه ولوم و خاموش کردن، سوییچ اتوماتیک بین دوربین اصلی و تله‌فتو با توجه به فاصله و روشنایی سوژه و امکان خاموش کردن صفحه‌نمایش حین برداشت ویدئو دیده می‌شوند و تغییری نسبت به قبل نکرده‌اند.

عکاسی با Redmi K80 Pro را در یک روز گرم و نیمه‌ابری بهاری با نور کافی با دوربین اصلی گوشی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل آغاز می‌کنیم. اولین نکته مشهود در سوژه نخست حتی قبل از مشاهده عکس در نمایشگر خارجی به رنگ تصویر تعلق دارد که تفاوت محسوسی با سوژه واقعی دارد و با وجود شاداب و سرزنده بودن رنگ‌ها تفاوت آن‌ها با واقعیت محسوس است. میزان جزییات از حد انتظار بالاتر است اما کنتراست در برخی موارد می‌توانست بالاتر باشد و طیف دینامیکی نیز تا حد قابل‌قبولی وسیع و گسترده است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

رنگ متفاوت، جزییات بالا و کنتراست متوسط در سوژه دوم نیز تکرار می‌شود اما این بار با نگاهی به آسمان می‌توان امتیاز بالایی را برای گزینه HDR اتوماتیک نیز در نظر گرفت و از نویز نیز خبری نیست.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برای مشخص شدن اختلاف رنگ عکس‌های دوربین اصلی با واقعیت می‌توان دو تصویر زیر را شاهد گرفت که در اولی رنگ قرمز گل‌‌های سرخ کاملاً اشباع‌شده‌تر از واقعیت بوده و رنگ زرد تیره تصویر دوم عملاً زرد روشن بود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی در نور کامل روز فارغ از مسئله رنگ، از نظر جزییات و کنترل نویز موفق عمل می‌کند و در دقت و سرعت فوکوس نیز عملکرد موفقی را به‌نمایش می‌گذارد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فعال و غیر فعال کردن HDR در این دوربین با این‌که به تفاوت بزرگی ختم نمی‌شود و دوربین در هر دو حالت برای خارج کردن سوژه‌های تیره از تاریکی و سوژه‌های پر نور از نورگیری بیش از اندازه تلاش می‌کند اما همانطور که با دقت در دو تصویر زیر می‌توان مشاهده کرد با فعال بودن HDR خودکار اندکی نتیجه بهتری به‌دست می‌آید.

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR غیر فعال در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی با HDR فعال در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی طبیعتاً امکان برداشت عکس با وضوح کامل 50 مگاپیکسلی را نیز ارائه می‌کند که از منوی More در دسترس است. یک نکته جالب در حین استفاده از این گزینه فعال بودن صدای شاتر است که در سایر موارد به‌گوش نمی‌رسد! نکته عجیب دیگر (حداقل در نمونه در اختیار ما) غایب بودن این تصویر از پوشه DCIM هنگام اتصال گوشی به کامپیوتر است که تا به امروز نمونه دیگری از آن سراغ نداریم! عکس 50 مگاپیکسلی دوربین اصلی اندکی با کنتراست پایین‌تر نسبت به تصویر 12.5 مگاپیکسلی پیش‌فرض برداشت می‌شود اما در صورت کاهش دستی وضوح این تصویر به 12.5 مگاپیکسل اندکی با جزییات بهتری نسبت به عکس عادی روبرو می‌شویم. این جزییات بالاتر البته طبیعتاً به میزان نور محیط وابسته است و در نور کم و محیط‌های داخلی کاربرد چندانی ندارد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 50 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر 12.5 مگاپیکسلی

کاهش دستی وضوح عکس 50 مگاپیکسلی به 12.5 مگاپیکسل و برش اندازه واقعی آن

دوربین 50 مگاپیکسلی دوم گوشی از یک لنز ثابت ظاهراً 60 میلی‌متری برخوردار است که عکس‌های آن مشابه زوم 2.5 برابری به‌نظر می‌رسد. البته از روی رابط کاربری دوربین می‌توان به نمای زوم‌شده 2 برابری دوربین اصلی نیز دست پیدا کرد. سنسور کوچک‌تر و لنز بسته‌تر f/2.0 کنتراست بیش‌تری را برای تصاویر این دوربین فراهم می‌کند و همین موضوع به اندکی اختلاف رنگ نیز مابین این دوربین و دوربین اصلی منجر شده است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی با بزرگ‌نمایی 2 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12.5 مگاپیکسل با دوربین تله‌فتو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر دوربین اصلی

برش اندازه واقعی تصویر دوربین تله‌فتو

میزان اشباع رنگ در این دوربین تا حدودی نسبت به دوربین اصلی بهتر است اما رنگ‌های آن هنوز نسبت چندانی با واقعیت ندارند.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12.5 مگاپیکسل با دوربین تله‌فتو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12.5 مگاپیکسل با دوربین تله‌فتو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

گزینه Super macro از بزرگ‌نمایی دوربین تله‌فتو برای گرفتن عکس از فاصله نزدیک استفاده می‌کند اما در این شرایط حداکثر تا حوالی 10 سانتی‌متری سوژه می‌توان به آن نزدیک شد و از این فاصله نزدیک‌تر امکان فوکوس برای دوربین تله‌فتو وجود ندارد البته به‌لطف لنز 60 میلی‌متری هنوز می‌توان ماکروهای قابل‌قبولی را با این دوربین برداشت کرد که جزییات راضی‌کننده‌ای را به‌تصور می‌کشند.

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12.5 مگاپیکسل با دوربین تله‌فتو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با وضوح 12.5 مگاپیکسل با دوربین تله‌فتو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

انتخاب پیش‌فرض مجموعه دوربین برای برداشت پرتره نیز استفاده از فاصله کانونی پیش‌فرض 60 میلی‌متری دوربین تله‌فتو است که می‌توان آن را به 75 میلی‌متر با همین دوربین تله‌فتو یا 24 و 30 میلی‌متر با دوربین اصلی تغییر داد. پرتره 60 میلی‌متری پیش‌فرض این دوربین در تفکیک کامل سوژه اصلی از پس‌زمینه موفق نیست و بخش‌هایی از سوژه اصلی را نیز محو می‌کند.

برداشت تصویر پرتره با دوربین تله‌فتو در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

انتخاب شیائومی برای دوربین اولتراواید یک 32 مگاپیکسلی جدید همچنان بدون فوکوس خودکار با لنز f/2.2 است که در حالت پیش‌فرض عکس‌های 8 مگاپیکسلی با وضوح 2464×3280 پیکسل برداشت می‌کند. در این عکس‌ها نیز مثل دو دوربین دیگر رنگ‌های خلاف واقع و طیف دینامیکی نچندان گسترده‌ای دیده می‌شود اما از میزان جزییات و سطح کنتراست با توجه به کلاس گوشی و غیبت فوکوس خودکار در آن می‌توان تا حدودی رضایت داشت.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

کناره‌های کادر تصویر در عکس‌های این دوربین البته با اعوجاج قابل انتظاری همراه است و کشیدگی مشهودی را به‌نمایش می‌گذارند اما به‌عنوان یک نکته مثبت همانطور که در عکس دوم در زیر مشخص است خط‌های افقی در عکس‌های این دوربین خمیده نمی‌شوند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید نیز در زمینه کیفیت رنگ به تجربه دو دوربین دیگر نزدیک است و در این‌جا نیز رنگ‌های غیر واقعی و اشباع‌شده‌ای به‌چشم می‌خورند. هرچند نویز در آن‌ها به‌خوبی کنترل شده و از کنتراست نیز نمی‌توان ناراضی بود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

K80 Pro‌ مثل تمامی دیگر دوربین‌های امروزی از برداشت شب اتوماتیک یا Auto Night پشتیبانی می‌کند اما این گزینه در دنیای واقعی تمایل چندانی به فعال شدن نداشته و از این رو بهتر است از حالت شب دستی استفاده شود. عکس‌های شب دوربین اصلی در وضوح پیش‌فرض 12.5 مگاپیکسل جزییات فراوان و طیف دینامیکی وسیعی داشته و با وجود اغراق‌شدگی در رنگ‌ها جذابیت بالایی را ارائه می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب دستی در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب دستی در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب دستی در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در نور مناسب از کیفیت عکس‌های حالت شب دوربین اولتراواید در کلاس این گوشی می‌توان تا حدودی راضی بود اما با کاهش نور طبیعتاً از کیفیت این عکس‌ها به‌خصوص در زمینه جزییات و طیف دینامیکی کاسته شده و به‌ریختگی کناره‌های کادر نیز بر سر جای خود باقی‌ست.

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب دستی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب دستی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب دستی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین تله‌فتو در بزرگ‌نمایی پیش‌فرض 2.5 برابری با فعال کردن حالت شب هنوز قادر به ایجاد تصاویر مطلوب و رضایت‌بخشی‌ست که معمولاً در این کلاس در دسترس نبوده و حضور OIS کمک فراوانی به ارتقاء کیفیت تصاویر این دوربین کرده است. جزییات تصویر در نور کم‌تر طبیعتاً کاهش پیدا می‌کند اما هنوز می‌توان از نتیجه نهایی رضایت داشت.

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت شب دستی در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت شب دستی در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت شب دستی در وضوح 12.5 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی از برداشت ویدئوی 8K با 24 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 78 مگابیت بر ثانیه و بیت‌ریت صوتی بالای 330 کیلوبیت بر ثانیه پشتیبانی می‌کند و با کاهش وضوح به 4K در سرعت 24fps به بیت‌ریتی نزدیک به 35Mbps و در دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه به بیت‌ریت ویدئویی 47 مگابیت بر ثانیه دست پیدا می‌‌کنیم. دوربین تله‌فتو نیز امکان برداشت ویدئوی 4K در هر سه نرخ 24، 30 و 60 فریم را دارد اما در دوربین اولتراواید به برداشت ویدئوی 1080p/30/60fps محدودیم.

کیفیت ویدئوهای 4K دوربین اصلی در هر دو نرخ 30 و 60 فریم در ثانیه به‌لحاظ میزان جزییات و تثبیت و لرزه‌گیری در سطح بسیار بالایی قرار دارد اما دقت رنگ و طیف دینامیکی آن‌ها به عکس‌های این دوربین نزدیکند.

حضور OIS در دوربین تله‌فتو در تثبیت و کاهش لرزش‌های دست موثر بوده و از نظر جزییات نیز شرایط برای رضایت از این ویدئوها کاملاً فراهم است. رنگ این ویدئوها البته همچنان از واقعیت فاصله دارد.

سطح جزییات در ویدئوهای دوربین اولتراواید برای یک نمونه فاقد فوکوس خودکار و نچندان پیشرفته در این کلاس راضی‌کننده بوده و مثل اغلب موارد مشابه لرزش‌های دست نیز به‌خوبی در این دوربین مهار شده است. کیفیت این ویدئوها مثل دوربین تله‌فتو به میزان زیادی به نور محیط وابسته است و در نور کم و محیط‌های داخلی با افت مشهودی در این قسمت روبرو می‌شویم.

دوربین سلفی

K80 Pro‌ با یک دوربین سلفی 20 مگاپیکسلی بدون فوکوس خودکار با لنز f/2.2 ارائه می‌شود که در حالت پیش‌فرض عکس‌هایی با وضوح 3888×5184 پیکسل را ایجاد می‌کند. این دوربین همانطور که از یک چینی با اصالت! انتظار داریم گزینه‌های متعددی را تحت عنوان زیباسازی چهره به عکس اعمال می‌کند که از آن جمله می‌توان به صاف کردن و تغییر توناژ پوست، بهبود شکل استخوان‌های گونه و خطوط فک، اضافه کردن آرایش، تغییر فرم و اندازه سر، مو، چشم، بینی و چندین گزینه دیگر اشاره کرد. بسیاری از این گزینه‌ها در حالت پیش‌فرض فعال هستند و فعال باقی نگه‌داشتن آن‌ها منجر به ایجاد یک عکس غیر طبیعی و مصنوعی از شما می‌شود.

با غیر فعال کردن همه این گزینه‌ها می‌توان از کیفیت مطلوب عکس‌های سلفی K80 Pro سخن گفت که البته همچنان رگه‌هایی از بهبود چهره در آن دیده می‌شود. از جمله نکات مثبت این دوربین البته باید به عملکرد مطلوب گزینه HDR و تفکیک راضی‌کننده سوژه اصلی از پس‌زمینه در حالت پرتره اشاره کرد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین سلفی در وضوح 20 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر پرتره با دوربین سلفی در وضوح 20 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری و شارژر

K80 Pro با یک باتری حجیم 6 هزار میلی آمپر ساعتی ارائه می‌شود که نسبت به K70 Pro با ارتقاء هزار میلی آمپر ساعتی روبرو شده است. این باتری با دو چیپ داخلی شیائومی موسوم به P3 و G1 محافظت می‌شود که برای شارژ سریع و بهینه‌سازی مصرف انرژی به‌کار گرفته می‌شوند. شیائومی به زمان‌های رسمی این باتری اشاره‌ای نکرده اما در دنیای واقعی با توجه به پردازنده کم‌مصرف 3 نانومتری با دوام کاملاً بالایی روبرو می‌شویم و در یک استفاده متوسط رو به بالا با ترکیبی از حضور چندین ساعته در شبکه‌های اجتماعی، چند دقیقه کوتاه تماس و گرفتن چند عکس و فیلم کوتاه به‌خوبی تا 2 روز پاسخگوی نیاز شما خواهد بود.

برای مشخص شدن میزان دوام این باتری در دنیای واقعی طبق معمول از تست Work 3.0 از PCMark بهره می‌بریم و آن را در سه حالت مختلف یکی با وضوح پیش‌فرض فول اچ‌دی و نرخ رفرش 120 هرتزی، دیگری با وضوح native و اصلی 2K و با نرخ رفرش 120 هرتزی و در نهایت با وضوح پیش‌فرض فول اچ‌دی اما با نرخ رفرش 60 هرتزی. در تمامی این موارد روشنایی صفحه روی 50 درصد قرار داشته و گزینه روشنایی خودکار در آن غیر فعال شده است. گوشی در حالت اول یعنی با وضوح فول اچ‌دی و نرخ رفرش 120 هرتزی تست PCMark را برای 16 ساعت و 7 دقیقه ادامه داد و برخلاف انتظار افزایش وضوح به 2K نیز تغییر خاصی در این عدد ایجاد نکرده و گوشی تا 16 ساعت و 15 دقیقه به کار خود ادامه داد. از این رو حداقل در کارکردهای معمول تغییر وضوح به 2K بارگذاری چندانی را روی باتری ایجاد نمی‌کند.

دوام باتری در وضوح فول اچ‌دی با کاهش نرخ رفرش به 60 هرتز به یک‌باره به رقم بسیار مطلوب 21 ساعت و 22 دقیقه افزایش پیدا کرد و بدین‌ترتیب به بیش از 5 ساعت دوام باتری بهتر دست پیدا کردیم. بدین‌ترتیب کاهش نرخ رفرش به 60 هرتز در مواقع کم بودن ذخیره باتری کمک بزرگی به دوام باتری خواهد کرد.

شارژر همراه دستگاه یک نمونه حجیم 120 واتی با پشتیبانی از خروجی 6 آمپر و 20 ولت است که انتظار سرعت بالایی از آن می‌رود. پروسه شارژ گوشی را از حالت خاموش و با شارژ 2 درصدی آغاز می‌کنیم؛ جایی‌که پس از گذشت 5، 10 و 15 دقیقه باتری به‌ترتیب تا 17، 27 و 38 درصد شارژ می‌شود و پس از 20 دقیقه نیز به شارژ 47 درصد می‌رسیم. گوشی رأس 30 دقیقه 65 درصد شارژ دارد و شارژ کامل آن نیز چند ثانیه‌ای قبل از دقیقه پنجاهم به‌وقوع می‌پیوندد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

ردمی K80 Pro با سیستم‌عامل اندروید 15 و رابط کاربری Hyper OS 2.0 ارائه می‌شود و با این‌که شرکت سازنده مستقیماً به تعداد آپدیت‌های اندروید و به‌روزرسانی‌های امنیتی در این گوشی اشاره‌ای نکرده اما با توجه به جایگاه دستگاه می‌توان نسبت به آپگرید منظم آن در طی چند سال آینده امیدوار بود. زمان بوت گوشی بسیار سریع و چیزی نزدیک به 14 تا 15 ثانیه است که از بسیاری از پرچمداران نیز زمان بوت سریع‌تری را ارائه می‌کند. هایپر او اس 2 نسبت به نسل اول آن در نمونه‌ای مثل ردمی نوت 14 پرو پلاس با تغییر چندان بزرگی روبرو نشده اما این‌جا و آن‌جا به تغییرات کوچک و بزرگی نیز می‌توان اشاره کرد.

رام چینی گوشی در اختیار ما طبق انتظار مملو از اپلیکیشن‌های و برنامه‌های اضافه چینی بوده که البته اکثریت قریب به اتفاق آن‌ها را می‌توان به‌راحتی uninstall کرد.

برنامه‌های سیستمی نیز دست کمی از اپلیکیشن‌های اضافه نداشته و به لیست بلندبالایی از این‌گونه برنامه‌ها از ریموت‌کنترلر و ضبط صدا گرفته تا مرورگر، قطب‌نما، اسکنر QR Code و چندین و چند برنامه دیگر بر می‌خوریم که برخی از آزاردهنده‌ترین‌‌های آن‌ها مثل مرورگر اینترنتی را نمی‌توان به روش‌های عادی uninstall کرد.

این رام طبق انتظار فاقد اپلیکیشن‌های گوگل است اما همه آن‌ها از جمله فروشگاه Play Store را می‌توان به‌سادگی دانلود و نصب کرد. زبان گوشی به‌صورت پیش‌فرض انگلیسی‌ست اما امکان تغییر این زبان به فارسی (حداقل در نسخه در اختیار ما) وجود ندارد. (نگفته پیداست که فارسی‌نویسی در این گوشی با مشکلی روبرو نیست)

مسئله نمایش تبلیغات از طریق برنامه‌های پیش‌فرض نصب شده روی گوشی نیز به‌قوت خود باقی‌ست که یکی از آزاردهنده‌ترین تجربه‌های کاربری را در این زمینه ارائه می‌کند. مطابق سیاست نمایش تبلیغات شیائومی، حتی در صورت غیر فعال کردن توصیه‌های تبلیغات شخصی‌سازی‌شده (Personalized ad recommendation) در منوی Security و در قسمت Additional settings و سپس Ad services بازهم مطابق توضیحات ارائه‌شده ذیل این گزینه همچنان همان حجم تبلیغات پیشین را دریافت خواهید کرد اما این تبلیغات دیگر شخصی‌سازی‌شده و مرتبط با شما نخواهند بود! برای تجربه بهتر و نمایش تبلیغات کم‌تر بهتر است از هیچ‌یک از برنامه‌های پیش فرض گوشی از مرورگر اینترنتی و مرورگر فایل گرفته تا ریکوردر صدا و تقویم و حتی نمایش وضعیت آب و هوا به‌طور کلی استفاده نشود و معادل‌های دیگری را بدین‌منظور نصب و استفاده کرد.

صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان، تاریخ و وضعیت آب و هوا را در بالا به نمایش گذاشته و نوتیفیکیشن برنامه‌ها نیز در مرکز آن حضور پیدا خواهند کرد. در پایین این قسمت دو میانبر در نظر گرفته شده که با لمس سمت راستی، دوربین فعال می‌شود و با کشیدن سمت چپی به راست می‌توان به مجموعه‌ای از وال‌پیپرهای مزین به تبلیغ چینی دست پیدا کرد.

صفحه هوم از آیکون‌های چهارگوش در ستون‌های چهارتایی تشکیل شده که تعداد آن‌ها را می‌توان به 5 عدد نیز افزایش داد. در پایین‌ترین سطر، باکس جست‌وجوی موتور چینی Baidu قرار دارد که طبیعتاً به‌دلیل زبان چینی آن کاربرد چندانی ندارد اما می‌توان ضمن حذف این سرچ چینی، باکس جست‌وجوی گوگل را جایگزین کرد. با کشیدن صفحه‌نمایش به سمت راست و موافقت با شرایط استفاده، اپلیکیشن App Vault در سمت‌چپ‌ترین دسک‌تاپ به‌نمایش می‌شود و جدا از جزییاتی مثل میانبر برنامه‌ها، تقویم، وضعیت آب و هوا و میزان استفاده از رم، نمایش تبلیغات را نیز در برنامه خود دارد و امکان تغییر این دسک‌تاپ به Google Discover نیز ظاهراً در نظر گرفته نشده است.

با نگه داشتن دست روی صفحه هوم یا نزدیک کردن دو انگشت به هم وارد مد ویرایشی این قسمت می‌شویم که از طریق آن به‌جز تغییر تصویر پس‌زمینه و ویجت‌ها می‌توان اقدام به گروه‌بندی برنامه‌ها یا uninstall کردن دسته‌جمعی یا تکی اپلیکیشن‌ها کرد. ترکیب و شکل آیکون‌های این قسمت تقریباً مشابه هایپر او اس 1 و MIUI 14 پیش از آن بوده و تقریباً با هیچ تفاوت خاصی روبرو نمی‌شویم. با انتخاب هر برنامه در این حالت پیش‌نمایشی از صفحات مختلف دسک‌تاپ در پایین به نمایش گذاشته می‌شود.

لمس گزینه Settings در این حالت، تنظیمات دیگری را به تصویر می‌کشد که از آن جمله می‌توان به تغییر افکت حرکت بین صفحات، انتخاب صفحه دسک‌تاپ پیش‌فرض، پر کردن خودکار جای خالی برنامه‌های حذف شده و قفل کردن ترکیب فعلی صفحه هوم اشاره کرد. تنها تفاوت این بخش با هایپر او اس 1 به غیبت گزینه تغییر چیدمان آیکون برنامه‌های هوم اسکرین تعلق دارد.

با انتخاب گزینه More از این منو تنظیمات دیگری ظاهر می‌شود که در بالاترین قسمت امکان تغییر حالت صفحه هوم و افزودن app drawer را فراهم می‌کند. رابط کاربری گوشی به‌صورت پیش‌فرض بدون اپ دراور یا منوی اصلی ارائه شده و در این حالت با کشیدن صفحه‌نمایش در هوم‌اسکرین رو به بالا یک اپ چینی به‌نام Content Center به‌نمایش در می‌آید. برای حذف این گزینه از همین بخش از قسمت Swipe up on the Home screen می‌توان گزینه None را انتخاب کرد. این قسمت به‌طور کامل به نسل اول هایپر او اس شباهت دارد و با هیچ تفاوتی روبرو نمی‌شویم.

حین نصب اولیه دستگاه امکان انتخاب شیوه حرکت در بین منوها از بین دو حالت سه ‌دکمه زیر صفحه‌نمایش یا ژست‌های حرکتی کشیدنی روی صفحه فراهم شده اما در همین منو در بخش System navigation نیز می‌توان از بین این دو گزینه یکی را برگزید.

با فعال کردن app drawer با کشیدن صفحه‌نمایش رو به بالا، منوی اصلی با ظاهری آشنا ظاهر می‌شود که آیکون تمامی برنامه‌ها و تنظیمات گوشی را در خود جای داده است. در بالای این منو Tabهای متعددی برای دسته‌بندی خودکار برنامه‌ها در نظر گرفته شده و در پایین نیز باکسی برای جست‌وجوی اپلیکیشن‌ها دیده می‌شود. این منو نیز به‌طور کامل و بدون هیچ تغییری مشابه هایپر او اس و البته MIUI 14 است.

منوی recent که با بالا کشیدن پایین صفحه و نگه داشتن دست (یا زدن دکمه recent در چینش دکمه‌ای) احضار می‌شود برنامه‌های جدیدا اجرا شده را در یک لیست عمودی قابل اسکرول به‌نمایش می‌گذارد که با زدن دکمه × پایینی، همه آنها به صورت یک‌جا بسته می‌شوند؛ برای بستن تکی هر برنامه نیز کشیدن آن به کناره‌های گوشی کفایت می‌کند.

با لمس کردن و نگه‌داشتن انگشت روی برنامه‌های باز شده در این قسمت چند گزینه در دسترس قرار می‌گیرد که از آن جمله می‌توان به آیکون جدیدی به شکل دو مستطیل درون هم برای شناور کردن صفحه اشاره کرد.

گزینه split screen برای اجرای همزمان دو برنامه روی صفحه (یکی در بالا و دیگری در پایین) نیز در همین بخش در دسترس قرار می‌گیرد که اولی را با drag کردن به سمت بالا و برنامه دوم را با انتخاب از لیست برنامه‌های جدیداً اجرا شده در منوی recent، می‌توان در این قسمت جای داد. این قابلیت برای اکثر برنامه‌ها در دسترس قرار دارد اما در برخی از آن‌ها نیز پشتیبانی نمی‌شود.

با کشیدن دست از سمت راست لبه بالای صفحه‌نمایش رو به پایین منوی مجموعه‌ای از تنظیمات و تاگل‌ها نمایان شده و تکرار این حرکت از کناره سمت چپ رو به پایین، نمایش اعلان برنامه‌های گوشی را در پی دارد. بخش اعلان‌ها امکان نمایش نوتیفیکیشن قبلی اپلیکیشن‌ها را نیز ارائه می‌کند.

در بخش تنظیمات و تاگل‌ها یا کنترل‌سنتر این قسمت همچنان از آیکون‌های بزرگی برای وای‌فای و دیتای موبایلی در بالا استفاده شده که فرم آن‌ها مثل قبل افقی بوده و و گزینه تغییر روشنایی و حجم صدا نیز همچنان در پایین آن‌ها حضور دارند. کنترلرهای موزیک در حال پخش و اسمارت‌هاب شیائومی نیز همان طراحی پیشین را ارائه می‌کنند. نکته منفی اصلی در این منو همچنان به تصمیم شیائومی برای حذف برچسب‌های اسمی آیکون‌های این قسمت باز می‌گردد که با توجه به مشخص نبودن مفهوم برخی آیکون‌ها ممکن است کاربر را در یافتن یک گزینه خاص سردرگم کند. این مشکل البته از منوی Notifications & status bar از منوی تنظیمات با خاموش کردن گزینه Don’t show icon labels قابل برطرف کردن است. نبود برخی از تاگل‌های مهم از جمله DND، حالت تاریک و لوکیشن در لیست گزینه‌های پیش‌فرض این قسمت نیز نکته منفی دیگری به‌حساب شیائومی واریز می‌کند.

از اسکرول افقی برای نمایش آیکون‌های بیش‌تر در این قسمت نیز دیگر خبری نیست و آیکون‌های اضافی در زیر 12 ایکون اصلی قرار می‌گیرند. دکمه دسترسی به منوی تنظیمات نیز از بالای این بخش حذف شده و به‌صورت یک تاگل در پایین قرار گرفته است. منوی ادیت در این قسمت تفاوتی با قبل نداشته و از طریق آن می‌توان آیکون‌های کوچک‌تر این بخش را جابجا یا حذف و اضافه کرد اما آیکون‌های بزرگ بالایی غیر قابل تغییر باقی می‌مانند. ظاهراً در این قسمت گزینه‌ای برای بازگشت به‌حالت پیش‌فرض اولیه در نظر گرفته نشده است.

منوی تنظیمات یا Settings در نگاه اول تفاوت خاصی با نسل اول هایپر او اس ندارد اما برخی گزینه‌ها به آن افزوده شده و برخی دیگر از ترکیب دو گزینه دیگر به‌دست آمده‌اند. منوی تنظیمات در مجموع در شش بخش مجزا شامل اطلاعات دستگاه و حساب کاربری شیائومی، زیر مجموعه ارتباطات، هوش مصنوعی Hyper AI، منوهای مرتبط با صفحه‌نمایش و شخصی‌سازی، قسمت امنیت، اپلیکیشن و حریم خصوصی و در نهایت گزینه تنظیمات اضافی مرتب شده‌اند که این آخری برخی موارد مهم مثل زبان، صفحه‌کلید و تاریخ را در خود جای داده است. از تغییرات این قسمت نسبت به هایپر او اس نسل یک باید به تغییر گزینه Wallpaper & personalization به Personalization، حذف گزینه مستقل Screen time و انتقال آن به منوهای داخلی و افزوده شدن گزینه Healty device usage برای نمایش نحوه استفاده از دستگاه اشاره کرد.

بخش هوش مصنوعی Xiaomi HyperAI در منوی تنظیمات شامل Mi AI و AI app boost می‌شود که اولی را پیش از این در قالب چهار زیر مجموعه شامل دستورهای صوتی، اسکن اسناد، ترجمه متن و صدا و دستیار تماس شیائومی دیده بودیم و حالا گزینه جدید Mi AI suggestion برای دریافت پیشنهادهای سودمند از هوش مصنوعی نیز به آن افزوده شده است.

گزینه AI app boost اما در این میان امکان تازه‌ای به‌حساب می‌آید که در توصیف آن به استفاده از هوش مصنوعی برای ارتقاء عملکرد اپلیکیشن‌ها در قابل مواردی مثل AI writing (بهبود نوشتار و تولید متن)، AI dynamic wallpapers (ایجاد تصاویر پس‌زمینه داینامیک با هوش مصنوعی)، AI speech recognition (تبدیل صدا به متن با تشخیص گوینده)، AI Interpreter (مترجم همزمان برای تماس‌ها و کنفرانس‌ها)، AI subtitles (ایجاد زیرنویس برای تماس‌های ویدئویی و میتینگ‌ها) و AI search (استفاده از زبان عادی برای جست‌وجوی آیتم‌ها در اپلیکیشن‌های سیستمی) اشاره شده است.

از جمله دیگر گزینه‌های جدید منوی تنظیمات باید به اتصال متقابل یا Interconnectivity اشاره کرد که از طریق آن با شناسایی دستگاه‌های مجاور با حساب کاربری شیائومی یکسان می‌توان اطلاعاتی مثل اپلیکیشن‌ها، جزییات صفحه هوم، کلیپ‌بورد، تماس وارده و حتی اعلان برنامه‌ها را به‌اشتراک گذاشت.

سایر گزینه‌های ارائه شده در این منو دقیقاً همان موارد حاضر در نسخه‌های پیشین هایپر او اس و MIUI چینی بوده و تفاوت خاص دیگری مابین این پوسته‌ها دیده نمی‌شود.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

همچون مدل‌های پیشین این خانواده در K80 Pro نیز شاهد حضور یک پردازنده قدرتمند از سری 8 کوالکام و به‌طور مشخص Snapdragon 8 Elite هستیم که کلاس کاری این مدل را در این مورد تا سطح یک پرچمدار قدرتمند بالا می‌برد. در ساختار این چیپ‌ست 3 نانومتری از 2 هسته سطح بالای 4.32 گیگاهرتزی و 6 هسته سطح پایین‌تر 3.53 گیگاهرتزی از نوع کاستوم Oryon کوالکام استفاده شده و گرافیک آن نیز Adreno 830 نام دارد. شیائومی در کنار این پردازنده از یک پروسسور سیگنال تصویری ساخت خود این شرکت با نام D1 نیز استفاده می‌کند که برای بهبود کیفیت پردازش عکس و ویدئوهای گرفته شده با دوربین گوشی به‌کار می‌رود. این چیپ 12 نانومتری در محصولات پیشرفته و پرچمدار شیائومی نیز اغلب به‌کار گرفته شده است.

شیائومی برای خنک کردن گوشی از یک اتاقک بخار (VC) با مساحت 5,400 میلی‌متر مربع استفاده می‌کند که به‌گفته شرکت سازنده دمای پروسسور را تا 3 درجه کاهش می‌دهد. ابعاد این VC نسبت به برخی از رقبا کوچک‌تر بوده و در نتیجه از همین ابتدا بار دیگر می‌توان احتمال داغ کردن گوشی زیر بار (که در نسل‌های قبلی این خانواده نیز مشاهده شده بود) را دوباره مطرح کرد.

رم دستگاه 12 یا 16 گیگابایت از نوع LPDDR5X بوده و 256GB/512GB/1TB حافظه داخلی UFS 4.0 دارد. در نسخه 512 گیگابایتی در اختیار ما در بوت اولیه و پیش از ایجاد هرگونه تغییر در حافظه 34.4 گیگابایت از فضای حافظه به فایل‌های سیستمی تعلق دارد و کمی بیش از 477 گیگابایت از آن در اختیار کاربران قرار دارد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

با توجه به حضور پروسسور 3 نانومتری Snapdragon 8 Elite عملکرد کاملا سطح بالایی را از K80 Pro‌ در تست‌های مختلف پردازشی و گرافیکی انتظار داریم هرچند به‌دلیل VC نسبتاً کوچک احتمالاً با گرمای بالایی در زیر بار روبرو می‌شویم و ثبات پردازشی و گرافیکی پایینی را ارائه خواهد کرد.

در تست نخست مثل همیشه به‌سراغ Geekbench 6 می‌رویم که امتیاز بالاتر در آن وابسته به نوع و فرکانس هسته‌های پردازشی‌ست؛ امتیاز گوشی‌های پرچمدار مجهز به SD 8 Elite در این تست در حالت تک هسته‌ای حوالی 2,900 تا 3,000 واحد و در حالت چند هسته‌ای نزدیک به 9.500 تا 10,000 واحد است از این رو ثبت امتیازهای به‌ترتیب 2,300 و 8,200 واحدی K80 Pro‌ در این تست که پس از انجام چندین باره آن به‌دست آمده اندکی عجیب و کاملاً پایین‌تر از حد انتظار است.

در تست AnTuTu V10.4.8 اما این ضعف جبران شده و امتیاز 2,657,000 واحدی آن تقریباً مشابه پرچمدار اصلی شیائومی در سال 2025 یعنی Xiaomi 15 Ultra است. گوشی در این دو تست تا حد همچنان قابل‌قبولی گرم شد که این گرما در لبه‌های فلزی آن اندکی بیش‌تر از بخش پشتی حس می‌شد.

با اجرای چندین باره تست گرافیکی Wild Life Extreme به امتیاز 6,110‌ واحدی و سرعت متوسط 36.6 فریم در ثانیه دست پیدا کردیم که با وجود آن‌که با S25 Ultra با نسخه اورکلاک شده SD 8 Elite فاصله دارد اما هنوز در سطح بهترین‌های بازار از جمله Xiaomi 15 Ultra است.

مهم‌ترین چالش پیش روی K80 Pro در این بخش طبق انتظار به تست‌های ثبات پردازشی و گرافیکی تعلق دارد که با توجه به VC‌ کوچک تفاوت یک میان‌رده با یک پرچمدار را به‌خوبی نمایان می‌کنند. در تست نخست یعنی در آزمون Wild Life Extreme Stress ثبات گرافیکی گوشی بعد از 20 بار اجرای تست Wild Life Extreme سنجیده شده و نتیجه تست اول با تست بیستم مقایسه می‌شود. K80 Pro را در حالت کاملاً سرد در معرض این تست قرار دادیم اما گوشی پس از گذشت 4 تا 5 لوپ اولیه به حدی داغ شد که امکان لمس کردن آن وجود نداشت و بلاخره در حوالی لوپ دوازدهم با نمایش ارور گرمای بیش از اندازه از آن خارج شد. اجرای این تست به دفعات همین نتیجه را در بر داشت و حتی در تست سبک‌تر Wild Life Stress نیز دقیقاً با همین مشکل روبرو شدیم.

برای مشخص شدن توان گوشی در هندل کردن فشار طولانی مدت روی پردازنده از تست استرس CPU Throttling بهره گرفتیم که در حالت پیش‌فرض برای 15 دقیقه گوشی را تحت فشار پردازشی قرار می‌دهد و نتیجه اولیه را با نتیجه به‌دست آمده در دقیقه پایانی مقایسه می‌کند. K80 Pro در این تست تنها 59 درصد از توان اولیه خود را حفظ کرد و در این مسیر بازهم بیش از اندازه داغ شد تا جایی‌که امکان در دست گرفتن گوشی نبود. البته به‌عنوان یک نکته مثبت باید به گلوگاه نشدن پردازنده در اکثر لحظات اجرای این تست اشاره کرد.

رقبای هم‌قیمت

شیائومی 14T Pro

با توجه به رده قیمتی دستگاه، Xiaomi 14T Pro به‌عنوان یکی از رقبای مستقیم K80 Pro‌ مطرح می‌شود که در بسیاری از جنبه‌ها از جمله کیفیت ساخت و استاندارد IP68، اندازه صفحه‌نمایش و عمق رنگ و ترکیب دوربین اصلی و تله‌فتو به هم شباهت دارند. 14T Pro در زمینه ابعاد و وزن به K80 Pro نزدیک است و با استاندارد IP68 از شاسی آلومینیومی و پشت و روی شیشه‌ای بهره می‌برد. اندازه 6.67 اینچی صفحه‌نمایش و عمق رنگ 12 بیتی آن مشابه K80 Pro‌ اما این پنل نیز به LTPO‌ مجهز نیست و نرخ رفرش 144 هرتزی 14T Pro نیز تنها در برخی بازی‌ها در دسترس است. از طرف دیگر K80 Pro با وضوح 2K از تراکم کاملاً بالاتری (526ppi در مقابل 446ppi) برخوردار است.

Xiaomi 14T Pro

14T Pro با دوربین اصلی Light Fusion 900 با اندازه 1/1.31 اینچ در جایگاه برتری نسبت به سنسور 50 مگاپیکسلی Light Fusion 800 حاضر در K80 Pro با ابعاد 1/1.55 اینچ قرار می‌گیرد و پیکسل‌های 1.2 میکرونی آن نیز بزرگ‌تر از پیکسل‌های 1 میکرونی دوربین اصلی K80 Pro‌ هستند. دیافراگم 1.6 لنز مقابل این سنسور تفاوتی در دو گوشی ندارد و هر دو نیز از OIS و برداشت ویدئوی 8K پشتیبانی می‌کنند. دوربین دوم این دو گوشی با تجهیز به فوکوس خودکار و OIS همراه با لنز 60 میلی‌متری f/1.6 تفاوت خاصی با حریف خود ندارد و در دوربین اولتراواید نیز با وجود اختلاف در رزولوشن عملاً به‌دلیل نبود فوکوس خودکار با تفاوت مهمی روبرو نمی‌شویم. دوربین سلفی 14T Pro با پشتیبانی از برداشت ویدئوی 4K کلاس بالاتری را نسبت به K80 Pro به‌نمایش می‌گذارد اما در دیگر سو سنسور اثر انگشت اولتراسونیک K80 Pro برتری بی چون و چرایی را در زمینه تشخیص هویت بیومتریک عرضه می‌کند.

K80 Pro در پردازش یک نسل جلوتر از 14T Pro است اما رم و حافظه داخلی آن‌ها تفاوت خاصی را نشان نمی‌دهد. شیائومی اشاره‌ای به اندازه VC‌ احتمالی حاضر در 14T Pro نکرده و از این رو امکان مقایسه این دو گوشی در این زمینه وجود ندارد. ظرفیت بالاتر باتری همراه با پردازنده کم‌مصرف‌تر دست بالاتر در زمینه دوام باتری را در اختیار K80 Pro قرار می‌دهند اما از لحاظ سرعت شارژ سیمی و بی‌سیم با تفاوتی روبرو نمی‌شویم. گزینه‌های ارتباطی این دو مدل نیز تقریباً مشابه هم‌اند و به تفاوت تعیین‌‌کننده‌ای در این زمینه بر نمی‌خوریم. 14T Pro با اندروید 14 و رابط کاربری HyperOS ارائه شده اما K80 Pro یک نسل جلوتر بوده و از همان ابتدا به اندروید 15 و HyperOS 2 مجهز شده است.

Xiaomi 15

با این‌که شیائومی 15 در کلاس پرچمداران اصلی شرکت مادر شیائومی قرار دارد و مقایسه آن با میان‌رده‌ای مثل K80 Pro در برخی موارد رقابتی نا برابر است اما نسخه پایه آن با حافظه 12GB/256GB در حال حاضر در رده قیمتی نزدیک به K80 Pro قرار دارد و حدأقل در یک مقایسه قیمتی می‌توان این گوشی را نیز مد نظر قرار داد. شیائومی 15 با صفحه‌نمایش 6.36 اینچی گوشی کاملاً کوچک‌تر و سبک‌تری‌ست که شاید برخی از کاربران آن را به K80 Pro ترجیح بدهند. پشت و روی شیشه‌ای، شاسی آلومینیومی و استاندارد IP68 در شیائومی 15 نیز وجود دارد هرچند IP68 در شیائومی 15 از عمق کم‌تری پشتیبانی می‌کند. (1.5 متر در مقابل 2.5 متر در K80 Pro) صفحه‌نمایش گوشی کوچک‌تر با وضوح کم‌تر است اما در مقابل همچنان 12 بیتی با پشتیبانی از دالبی ویژن و HDR10+‌ بوده و از همه مهم‌تر با حضور LTPO از نرخ رفرش متغیر 1 تا 120 هرتز پشتیبانی می‌کند.

Xiaomi 15

با دوربین سلفی شیائومی 15 می‌توان ویدئوی 4K/60fps برداشت کرد و سنسور اثر انگشت آن نیز از نوع اولتراسونیک است. دوربین اصلی مثل 14T Pro از نوع Light Fusion 900 با اندازه 1/1.31 اینچ و پیکسل‌های 1.2 میکرونی‌ست که یک لنز 7 مرحله‌ای با f/1.62 مجهز به OIS را در مقابل خود می‌بیند. از این رو در دوربین اصلی روی کاغذ برتری بی‌چون و چرا به شیائومی 15 تعلق خواهد داشت. در دوربین تله‌فتوی دوم با لنز 60 میلی‌متری f/2.0 مجهز به OIS‌ و فوکوس خودکار با تفاوتی روبرو نمی‌شویم و دوربین سوم نیز با وجود افزایش وضوح به 50 مگاپیکسل هنوز بدون فوکوس خودکار است و لنز f/2.2 مقابل آن تنها برای برداشت عکس‌های با میدان دید گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

شیائومی 15 در پردازنده، رم و حافظه داخلی تفاوتی با K80 Pro‌ ندارد و اطلاعی در مورد مساحت VC‌ احتمالی آن نیز ارائه نشده است. ظرفیت باتری گوشی 5,400 میلی‌آمپر ساعت است که با توجه به صفحه‌نمایش کوچک‌تر و پشتیبانی از نرخ رفرش متغیر در صفحه‌نمایش احتمالاً در جایگاه چندان پایین‌تری نسبت به باتری 6,000mAh حاضر در K80 Pro‌ با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و نرخ رفرش غیر متغیر صفحه‌نمایش قرار نمی‌گیرد. شارژ سیمی این باتری با توان 90 وات کندتر از رقیب آن است اما شارژ بی‌سیم 50 واتی آن تغییر نکرده است. در گزینه‌های ارتباطی این دو مدل تفاوت بزرگی دیده نمی‌شود و تنها برتری شیائومی 15 به USB 3.2 Gen1 بودن پورت USB-C آن تعلق دارد.

ارتباطات

K80 Pro از دو سیم‌کارت 5G در فرکانس‌های مختلف پشتیبانی کرده و به‌لطف پروسسور جدید خود روی کاغذ از بلوتوث 6 بهره می‌برد. وای‌فای 7، NFC،‌ اینفرارد و مسیریاب‌های ماهواره‌ای چندفرکانسی از دیگر گزینه‌های ارتباطی این مدل محسوب می‌شوند. اتصال USB-C دستگاه از نوع ساده USB 2.0 است و از این لحاظ اختلاف خود با گوشی‌های پیشرفته‌تر رده پرچمدارن را حفظ می‌کند.

کلام آخر

Redmi K80 Pro یک گوشی پیشرفته با امکاناتی کاملاً فراتر از رده میانی‌ست که در برخی موارد به رده پرچمداران نزدیک می‌شود؛ از طراحی و استحکام بدنه با قسمت‌های مات در بخش پشتی و شاسی فلزی می‌توان کاملاً رضایت داشت و استاندارد IP68 آن نیز برای غوطه‌وری در آب شیرین با عمق بیش‌تر ارتقاء یافته است. از جمله نکات منفی این مدل در بخش طراحی باید به اندکی ضخیم بودن و وزن بالای آن اشاره کرد اما در عوض با ارتفاع مناسب دکمه‌های جانبی، ارگونومی قابل‌قبولی را ارائه می‌دهد.

از کیفیت صفحه‌نمایش در مجموع می‌توان رضایت داشت و وضوح 2K آن نیز (با وجود غیر فعال بودن در حالت پیش‌فرض) نکته کمیابی در این کلاس محسوب می‌شود. روشنایی این صفحه‌نمایش در اغلب موارد مطلوب و راضی‌کننده است اما در زیر نور شدید و مستقیم خورشید با وجود عملکرد راضی‌کننده، در جایگاه پایین‌تری نسبت به یک گوشی پرچمدار قرار می‌گیرد. سنسور اثر انگشت اولتراسونیک یکی از بهترین دستاوردهای نسل جدید سری K محسوب می‌شود و سرعت و دقت کاملاً بالاتری را نسبت به قبل ارائه می‌کند. از کیفیت دوربین سلفی دستگاه در زمینه برداشت عکس واقعی و روتوش نشده چندان رضایت نداشتیم اما جزییات مطلوب و راضی‌کننده‌ای را ارائه می‌کند.

کیفیت عکس‌های روز دوربین اصلی کاملاً راضی‌کننده بوده و جزییات ریز و کوچکی در آن قابل تشخیص است؛ انتقاد اصلی به این دوربین به رنگ‌های آن تعلق دارد که در اکثر سوژه‌ها از واقعیت فاصله دارند و کنتراست و محدوده دینامیکی آن‌ها نیز می‌توانست اندکی بهتر باشد. دوربین تله‌فتو جزییات مطلوب و کنتراست بالاتری را ارائه می‌کند اما هنوز رنگ‌های آن با واقعیت فاصله دارند. دوربین اولتراواید 32 مگاپیکسلی جدید این گوشی برای این کلاس راضی‌کننده است اما در غیاب فوکوس خودکار برتری بزرگی را به‌‌نمایش نمی‌گذارد و علاوه بر اختلاف رنگ اشاره شده در دو دوربین دیگر، همچنان با مشکل کشیدگی کناره‌های کادر روبروست.

توان پردازشی و گرافیکی گوشی با حضور SD 8 Elite همراه با رم و حافظه داخلی حجیم و پر سرعت در سطح یک پرچمدار بزرگ است اما سیستم خنک‌کننده داخلی آن چندان موفق ظاهر نشده و گوشی در زیر بار تا حد سوزان غیر قابل تحملی داغ شده و بخش بزرگی از توان خود را از دست می‌دهد. این امر البته به‌معنای کیفیت پایین این بخش و ناتوانی گوشی در اجرای بازی‌های پیچیده نیست و صرفاً به‌عنوان معیاری جهت مقایسه با سایر رقبا ارائه می‌شود.

از دوام باتری گوشی می‌توان رضایت داشت و شارژر 120 واتی آن نیز در زمانی نزدیک به 50 دقیقه قادر به پر کردن باتری‌ست. پشتیبانی از شارژ بی‌سیم 50 واتی نیز کلاس متمایزی را برای K80 Pro به‌همراه می‌آورد. در نهایت باید به رابط کاربری HyperOS 2 گوشی اشاره کرد که تفاوت بزرگی نسبت به HyperOS نسل قبلی و MIUI 14 پیش از آن نکرده و هنوز پر از برنامه‌های اضافی سیستمی و غیر سیستمی با انبوهی از تبلیغات گاه و بی‌گاه و بعضاً آزاردهنده است.

نکات مثبت و منفی K80 Pro را در یک نگاه می‌توان در موارد زیر خلاصه کرد:

+ استاندارد IP68 با امکان غوطه‌وری در آب 2.5 متری برای 30 دقیقه

+ شاسی فلزی

+ ارتفاع و ارگونومی مناسب دکمه‌های جانبی

+ مات بودن بخش بزرگی از بخش پشتی

+ صفحه‌نمایش 12 بیتی با تراکم بالا

+ سنسور اثر انگشت اولتراسونیک

+ کیفیت مطلوب عکس و ویدئوی دوربین اصلی در شب و روز

+ کیفیت راضی‌کننده تصاویر دوربین تله‌فتو

+ پردازنده پرچمدار Snapdragon 8 Elite

+ رم و حافظه داخلی حجیم و پر سرعت

+ چیپ‌های اختصاصی باتری و شارژینگ همراه با چیپ پروسسور سیگنال تصویری D1

+ باتری 6,000mAh با شارژر 120 واتی درون جعبه

+ پشتیبانی از شارژ بی‌سیم

+ گزینه‌های ارتباطی گسترده از جمله مسیریابی ماهواره‌ای چند فرکانسی

+ اسپیکرهای استریوی توانمند

- ضخامت و وزن نسبتاً بالا

- فعال نبودن وضوح 1440×3200 پیکسلی در حالت پیش‌فرض

- تطبیقی نبودن نرخ رفرش صفحه‌نمایش

- عملکرد نچندان فوق‌العاده صفحه‌نمایش در زیر نور مستقیم خورشید

- داغ کردن بیش از اندازه گوشی زیر بار گرافیکی و پردازشی

- از دست رفتن بخش بزرگی از توان گرافیکی و پردازشی زیر بار سنگین مداوم

- دقت رنگ پایین تصاویر هر سه دوربین بخش پشتی

- نبود فوکوس خودکار در دوربین اولتراواید

- رابط کاربری مملو از تبلیغ و برنامه‌های اضافی