mobile.ir - مرجع موبایل ایران

اواسط سال 2018 با به‌گوش رسیدن اولین زمزمه‌های ارائه قریب‌الوقوع یک گوشی تاشو با صفحه‌نمایش قابل خم شدن، بازار اسمارت‌فون بعد از سال‌ها و شاید حتی ده‌ها با ایده جدید و متفاوتی روبرو شد که روی کاغذ تحول انقلابی و بزرگی را نوید می‌داد؛ اندکی بعد با جدی‌تر شدن خبرهای غیر رسمی، سامسونگ و هواوی به‌عنوان اولین سازندگان این محصول مطرح شده و هر دو تقریباً در یک بازه زمانی مشترک در فوریه 2019 ثمره اولین تلاش‌‌های خود در این کلاس نوظهور را با گوشی‌های Galaxy Fold و Mate X روانه بازار کردند. سامسونگ و هواوی البته با وجود برخورداری از ایده یکسان تبدیل یک صفحه‌نمایش کوچک‌تر به یک صفحه‌نمایش بزرگ‌تر و گسترده، در عمل از راه‌کارهای متفاوتی بهره گرفتند که در یکی از آن‌ها صفحه‌نمایش اصلی رو به داخل و در دیگری رو به خارج گشوده می‌شد.

Samsung Galaxy Fold

بعد از هواوی حضور چینی‌ها در این کلاس با تأخیر نسبتاً زیادی همراه بود و نخستین بار شیائومی در مارچ 2021 با Mi Mix Fold و پس از آن اوپو Find N در دسامبر همان سال معرفی شدند. ویوو و آنر با vivo X Fold و Honor Magic V در اوائل سال 2022 به این جمع پیوستند و پس از آن همزمان با کاهش نسبی قیمت‌ها و آغاز رقابت بر سر باریک‌ترین و نازک‌ترین گوشی تاشوی بازار زنگ خطر بلندی برای برندهای اولیه این کلاس و به‌خصوص سامسونگ به‌صدا درآمد. تاشوهای افقی سامسونگ اما از Z Fold3 به این سو ریتم هماهنگ و قابل انتظاری را در پیش گرفتند و در طی چهار نسل جدا از برخی تغییرات کوچک مثل دوربین 50 مگاپیکسلی از Z Fold4 به این سو و بدنه IP48 و 0.1 اینچ صفحه‌نمایش خارجی بزرگ‌تر Z Fold6 تقریباً همگی به هم شباهت داشتند.

چینی‌ها اما بی‌کار ننشسته و آنر مجیک V2 در حالی در سال 2023 به ضخامت باز و بسته به‌ترتیب 4.7 و 9.9 میلی‌متر رسید که تاشوی هم‌رده آن در سبد کالای سامسونگ یعنی Z Fold5 از ابعاد 6.1 و 13.4 میلی‌متری برخوردار بود و Mix Fold 4 شیائومی در سال 2024 در حالی به ضخامت‌های 4.6 و 9.5 میلی‌متر رسید که Z Fold6 هم‌طراز آن 5.6 و 12.1 میلی‌متری بود. گوشی‌های تاشو حالا نازک‌تر و سبک‌تر، مقاوم‌تر و مستحکم‌تر و کارآمدتر و پر توان‌تر شده و چشم خریداران نیز آرام‌آرام به دیدن برندهای جدید در آن‌ عادت کرده است. بدین‌ترتیب در شرایطی که ایجاد یک تغییر اساسی در گلکسی فولدهای سامسونگ برای باقی ماندن در این رقابت تنگاتنگ کاملاً ضروی به‌نظر می‌رسید نخستین نشانه‌های امیدوارکننده در نسل جدید این کلاس یعنی گلکسی Z Fold7 نمایان شد.

Samsung Galaxy Z Fold7 که چندی پیش همراه با Z Flip7 رونمایی شد با تغییرات بزرگی در این کلاس همراه شده که در مقام مقایسه می‌توان آن را به لحظه ارتقاء Galaxy Fold اولیه به Z Fold2 5G تشبیه کرد؛ Fold7 ضخامت باز و بسته به‌ترتیب 5.6 و 12.1 میلی‌متری Fold6 سال گذشته را به تنها 4.2 و 8.9 میلی‌متر کاهش داد که با وجود آن‌که هنوز با نازک‌ترین گوشی‌های تاشوی بازار اندکی فاصله دارد اما دستاورد بزرگی برای خانواده فولد سامسونگ محسوب می‌شود. کاهش چشمگیر وزن، افزایش ابعاد صفحه‌نمایش داخلی و خارجی، تغییر دوربین اصلی به یک نمونه 200 مگاپیکسلی و ارتقاء رم به 16 گیگابایت دیگر نکات جدید و قابل توجه این مدل محسوب می‌شوند. Fold7 البته ظرفیت تنها 4,400 میلی آمپر ساعتی باتری دستگاه که از Z Fold3‌ تا به امروز بدون تغییر مانده را همچنان حفظ کرده و یکی از ویژگی‌های شاخص این خانواده یعنی پشتیبانی از قلم S Pen نیز دیگر جایی در آن ندارد.

Samsung Galaxy Z Fold7 با نام مدل SM-F966B/DS و ترکیب حافظه 12GB/256GB موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه بزرگ و کم‌ارتفاع فولد 7 به‌جای عکس کامل گوشی نمای ساده شده‌ای از آن را به تصویر کشیده که ضخامت کم دستگاه در آن مورد توجه قرار گرفته است. درون این باکس طبق معمول فقط خود گوشی، یک دفترچه بدون استفاده (اما الزامی!)، پین دسترسی به سیم‌کارت و یک کابل USB-C به USB-C قرار دارد و شارژر را باید جداگانه تهیه کرد.

طراحی ظاهری

اولین نکته قابل توجه بعد از در دسترس گرفتن Z Fold7 بی‌شک به ضخامت بسیار اندک آن تعلق دارد که نسبت به مدل‌های پیشین این کلاس تغییر بزرگ و چشمگیری‌ست. این ضخامت حتی در هنگام بسته بودن گوشی نیز قابل توجه بوده و در کنار یک گوشی عادی و غیر تاشو مثل S24 FE چندان ضخیم‌تر به‌نظر نمی‌رسد.

Galaxy S24 FE در بالا و Z Fold7 در پایین

تغییر نسبت تصویر نمایشگر خارجی از 22:9 نسل‌های قبلی به 21:9 منجر به افزایش چشمگیر عرض گوشی شده و ظاهر و فرم طبیعی‌تری را برای Fold7 به‌همراه داشته است.

بخش پشتی طبق معمول سه لنز دوربین و فلش LED را در خود جای داده و شیشه مات ویکتوس 2 آن همچنان در برابر ماندن اثر انگشت و آلودگی مقاوم است.

بیرون‌زدگی لنزهای دوربین در این قسمت به‌واسطه ضخامت اندک دستگاه بیش از اندازه بوده و فرم نسبتاً بی‌قواره‌ای به آن‌ها بخشیده است. این بخش که در سه مرحله از کف فاصله گرفته است چیزی نزدیک به 4 میلی‌متر به ضخامت دستگاه می‌افزاید.

لق‌خردگی Z Fold7 هنگام قرارگرفتن روی میز به‌واسطه دوربین‌های بخش پشتی به‌اندازه‌ای‌ست که شاید نتوان به‌سادگی نمونه دیگری برای آن یافت.

بخش لولای مرکزی بین دو قسمت دستگاه همچنان مات و به‌رنگ بدنه با نشان سامسونگ طراحی شده و در این‌جا نیز با اندازه کوچک‌تری نسبت به قبل روبرو می‌شویم.

اجزای جانبی از لحاظ نوع و تعداد با تغییری روبرو نشده‌اند اما اندازه همگی آن‌ها کوچک‌تر شده و به‌خصوص پورت USB-C پایین تقریباً به‌اندازه ضخامت حالت باز خود گوشی‌ست. جایگاه درگاه سیم‌کارت از سمت راست به بالا منتقل شده و دکمه پاور که نقش سنسور اثر انگشت را ایفا می‌کند نیز به‌ناچار کوچک‌تر از قبل است. در مورد کیفیت این سنسور و تأثیر احتمالی کوچک شدن آن روی بازگشایی قفل صفحه‌نمایش در ادامه بیش‌تر صحبت خواهیم کرد.

گوشی با نسبت تصویر جدید نمایشگر خارجی همچنان به‌خوبی در دست قرار گرفته و وزن و ضخامت کم‌تر به خوش‌دستی بهتر آن کمک کرده است. دکمه پاور در سمت راست به‌خوبی در زیر انگشتان دو دست قرار می‌گیرد اما دکمه‌های ولوم هنوز کامل خارج از دسترسند.

منظره داخلی گوشی در نگاه اول نکته جدید و متفاوتی را در بر ندارد و همچان حاشیه‌های برجسته نسبتاً ضخیمی پیرامون صفحه‌نمایش را در بر گرفته‌‌اند. صفحه‌نمایش داخلی برای اولین بار از Z Fold2 به این سو بزرگ‌تر شده و نسبت تصویر متفاوتی را نیز ارائه می‌‌کند.

یک نکته متفاوت در این بخش حفره مربوط به دوربین سلفی داخلی گوشی‌ست که مثل سه نسل قبلی دیگر درون صفحه‌نمایش نیست و درون یک حفره پانچی معمولی جای دارد.

شیار و چین‌خردگی میانی دستگاه سر جای خود باقی‌ست و گوشی همچنان به‌طور کامل و 180 درجه‌ای گشوده نمی‌شود.

بدنه Fold7 مثل مدل سال قبل با استاندارد IPx8 در برابر نفوذ آب هنگام غوطه‌وری در آب شیرین 1.5 متری برای 30 دقیقه مقاوم است و ذرات بزرگ‌تر 1 میلی‌متری امکان نفوذ به داخل آن را ندارند. بدین‌ترتیب همچنان نمی‌توان از مقاومت کامل در برابر نفوذ گرد و خاک سخن گفت.

در مجموع با وجود آن‌که بیرون‌زدگی لنزهای دوربین تأثیر منفی بزرگی بر ظاهر و طراحی Z Fold7 باقی گذاشته، ضخامت و وزن پایین دستگاه حس کاملاً مثبتی را از یک گوشی پیشرفته تاشو منتقل کرده و شرایط را برای راضی بودن از طراحی این مدل فراهم می‌کنند. تغییر نسبت تصویر نمایشگر خارجی از 22:9 به 21:9 شرایط این صفحه‌نمایش برای استفاده روزمره را تسهیل کرده و در اغلب موارد نیاز چندانی برای باز کردن گوشی و استفاده از صفحه‌نمایش داخلی احساس نمی‌شود.

ابعاد و وزن

بی‌شک مهم‌ترین ویژگی Galaxy Z Fold7 و عامل تفکیک آن نسبت به نسل‌های قبلی این کلاس به ابعاد و وزن دستگاه تعلق دارد که تفاوت بزرگی را رقم زده است. صحبت از این تغییرات را مطمئنا باید از ضخامت گوشی آغاز کرد که در حالت باز فقط 4.2 میلی‌متر بوده و در حالت بسته به فقط 8.9 میلی‌متر می‌رسد این اعداد در شرایطی که S25 Ultra نزدیک به 8.2 میلی‌متر ضخامت دارد و ضخامت باز و بسته Z Fold6 سال قبل نیز به‌ترتیب به 5.6 و 12.1 میلی‌متر می‌رسید نشان از تغییرات بزرگ و غیر قابل انکاری در Z Fold7 دارد.

طول و عرض دستگاه اما به‌دلیل بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش‌ها از یک و تغییر نسبت آن‌ها از سوی دیگر افزایش پیدا کرده و در حالت باز به‌ترتیب به 158.4 و 143.2 میلی‌متر می‌رسد. عرض بسته نیز حالا 72.8 میلی‌متر شده است. برای مقایسه بد نیست بدانیم که Z Fold6 در حالت باز از طول و عرض 153.5 و 132.6 میلی‌متری برخوردار بود و عرض بسته 68.1 میلی‌متری آن نیز بسیار از حد انتظار باریک‌تر بود.

سامسونگ در زمینه وزن نیز دست به کار بزرگی زده و با وجود بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش‌ها و ثابت ماندن ظرفیت باتری، وزن فولد 7 را از 239 گرم سال قبل به فقط 215 گرم رسانده است. (نسخه در اختیار ما البته یکی دو گرمی سنگین‌تر بود) گوشی در عمل با توجه به فرم‌فاکتور آن در دست چندان سنگین احساس نشده و از حد و اندازه‌های یک گوشی عادی فراتر نمی‌رود.

صفحه‌نمایش اکسترنال

یکی از تغییرات مهم فولد ۷ نسبت به نسل قبلی آن به صفحه‌نمایش خارجی یا اکسترنال گوشی تعلق دارد که بعد از چندین نسل حد ۶.۳ اینچ را ترک گفته و به ۶.۵ اینچ ارتقا یافته است؛ مهم‌ترین تغییر در این میان البته به نسبت تصویر این پنل تعلق دارد که از ۲۲:۹ پیشین به ۲۱:۹ تغییر کرده و فرم طبیعی‌تری در مقایسه با یک نمایشگر عادی به خود گرفته است. وضوح این پنل از ۹۶۸×۲۳۷۶ پیکسل و تراکم ۴۱۰ پیکسل در هر اینچ به ۱۰۸۰×۲۵۲۰ پیکسل با تراکم ۴۲۲ پیکسل در هر اینچ ارتقا یافته و بدین ترتیب روی کاغذ با صفحه‌نمایش بهتری روبرو می‌شویم. سامسونگ همچنان از فناوری ساخت این پنل با نام Dynamic AMOLED2X یاد می‌کند و با حضور LTPO نرخ رفرش متغیر را ارائه می‌دهد.

در دنیای واقعی از کیفیت این پنل در شرایط نوری مختلف و در زیر نور مستقیم خورشید رضایت داشتیم و حداقل روشنایی آن نیز در سطح کاملاً پایینی قرار دارد. شیشه روی این صفحه‌نمایش نیز تغییر کرده و به جای ویکتوس ۲ نسل قبلی از نوع جدیدی موسوم به Gorilla Glass Ceramic 2 ساخت شرکت کورنینگ است.

صفحه‌نمایش داخلی

بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش خارجی و تغییر نسبت تصویر آن تلویحاً به معنای تغییر اندازه نمایشگر داخلی نیز تعبیر می‌شود و در عمل نیز این اتفاق رخ داده است؛ صفحه‌نمایش داخلی فولد ۷ از ۷.۶ اینچ همیشگی به ۸ اینچ رسیده و با تغییر وضوح از ۱۸۵۶×۲۱۶۰ پیکسل به ۱۹۶۸×۲۱۸۴ پیکسل نسبت تصویر نیز با تغییر روبرو شده و بیش‌تر به حالت مربعی نزدیک شده است. این پنل AMOLED 2X همچنان از نرخ رفرش متغیر و پویا تا حداکثر ۱۲۰ هرتز پشتیبانی کرده و روی کاغذ با تغییر بزرگی در زمینه میزان روشنایی دستی روبرو نشده است. زیر نور مستقیم خورشید و با فعال بودن روشنایی خودکار ظاهراً کمی با روشنایی فولد ۶ فاصله پیدا می‌کنیم اما هنوز مشکلی برای دیدن محتوای صفحه وجود نداشته و با یکی از بهترین نمونه ها در این کلاس روبرو می‌شویم. این پنل ۸ بیتی البته هنوز فقط از ۱۶ میلیون رنگ پشتیبانی کرده و سامسونگ حتی در این سطح نیز ظاهراً هنوز قصدی برای به کار گرفتن پنل های ۱۰ بیتی و بالاتر ندارد.

این صفحه‌نمایش طبق معمول سامسونگ از پخش محتوای HDR10 و +HDR10 پشتیبانی می‌کند اما دالبی ویژن در آن جایی ندارد. از لحاظ دقت رنگ نیز شرایط به قرار سابق است و هنوز در حالت پیش‌فرض با اشباع رنگ مشهودی روبرو می‌شویم که امکان طبیعی‌تر کردن آن با انتخاب گزینه Natural از منوی Screen mode وجود دارد.

اجزای جانبی

گوشی در سمت چپ در حالت باز تنها دو خط آنتن در بالا و پایین را به نمایش گذاشته و به نکته دیگری در این قسمت نمی توان اشاره کرد. در فولد ۶ سال گذشته درگاه سیمکارت در این قسمت قرار داشت که حالا به بالا متقل شده است در سمت راست جدا از دو خط آنتن در بالا و پایین دکمه دوگانه تغییر صدا و کلید پاور قرار دارد که این دومی به عنوان سنسور اثر انگشت نیز عمل می‌کند و کوچک شدن بیش از اندازه آن از همین حالا نگرانی هایی را در مورد کیفیت این سنسور ایجاد کرده است.

در یکی از نیمه‌های بخش بالایی به جز درگاه سیم کارت به یکی از اسپیکرهای استریوی گوشی بر می‌خوریم که دریچه آن با توجه به کاهش چشمگیر ضخامت گوشی کاملا کوچک‌تر شده است. در لبه دیگر نیز دو میکروفون جای دارند.

در پایین نیز یکی دیگر از اسپیکرهای استریوی دستگاه همراه با دو میکروفون و پورت کاملا کوچک شده USB-C دیده می‌شود.

بخش پشتی

در بخش پشتی گوشی از شیشه مات ویکتوس ۲ استفاده شده که حس پریمیوم و پیشرفته ای را منتقل می‌کند. بر بالای این قسمت لنزهای برآمده و کاملا حجیم دوربین قرار دارد که در تضاد کامل با مجموعه باریک و سبک گوشی قرار دارند. یک فلش LED در کنار لنزهای دوربین قرار دارد و در پایین نیز اطلاعاتی از قبیل شماره سریال، سریال نامبر، IMEI و کشور سازنده دیده می‌شود.

دوربین های بخش پشتی

در حالی که در فولد 4، فولد 5 و فولد 6 از یک دوربین اصلی مشترک ۵۰ مگاپیکسلی با سنسور 1/1.56 اینچی سامسونگ GN3 استفاده شده بود فولد ۷ بالاخره دوربین دیگری را در این قسمت به‌کار گرفته که نه‌تنها وضوح آن بیش‌تر است بلکه ابعاد بزرگ‌تری نیز دارد؛ دوربین 200 مگاپیکسلی فولد 7 از نوع ISOCELL HP2 انتخاب شده که پیش از این در هر سه نسل قبلی اولتراهای سری S یعنی S24 Ultra ،S23 Ultra و S25 Ultra به‌عنوان دوربین اصلی به‌کار گرفته شده بود. این سنسور 1/1.3 اینچی از پیکسل‌های 0.6 میکرونی برخوردار است که در وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسل در یک ترکیب 16 به 1 به ابعاد 2.4 میکرونی دست پیدا می‌کنند. لنز OIS مقابل این دوربین نیز تغییر کرده و با f/1.7 یک پله گشوده‌تر از لنزهای f/1.8 قبلی سری فولد است.

دو دوربین دیگر بخش پشتی اما همان نمونه‌های پیشین یعنی 10 مگاپیکسلی با لنز 67 میلی‌متری تله‌فتو و 12 مگاپیکسلی اولتراواید با لنز اولتراواید f/2.2 است اما در این میان با یک تغییر بزرگ و قابل تقدیر روبرو می‌شویم جایی‌که دوربین اولتراواید برای اولین بار در این کلاس به فوکوس خودکار مجهز شده و می‌توان از آن برای گرفتن عکس‌های ماکرو و از فاصله بسیار نزدیک استفاده کرد.

رابط کاربری دوربین از نمای صفحه‌نمایش عادی خارجی تقریباً همانی‌ست که در گوشی‌های اخیر این برند مثلاً در S25 Ultra‌ دیده‌ایم و تغییر خاصی نکرده است؛ در این رابط کاربری از نمای افقی اولین ردیف به چهار گزینه انتخاب عکس، ویدئو، پرتره و گزینه More تعلق دارد و یک خط جلوتر به شاتر دوربین، نمای آخرین عکس گرفته شده و دکمه تعویض دوربین‌های پشت و جلو تعلق دارد. کمی جلوتر می‌توان با انتخاب هریک از چهار گزینه 0,6، 1، 2 و 3 بین دوربین اولتراواید، دوربین اصلی و نمای زوم‌شده دو برابری آن و دوربین تله‌فتوی ثابت (زوم 3 برابری) جابه‌جا شد.

با نگه‌داشتن دست روی هریک از آیکون‌ها امکان حرکت به سمت زوم‌های بالاتر تا 30 برابر فراهم می‌شود که البته طبق انتظار از حوالی زوم 10 برابری با افت کیفیت محسوسی روبرو خواهیم شد.

یک آیکون چهارپره جدید بر بالای این قسمت دیده می‌شود که با لمس آن مجموعه‌ای از کنترلرها با عنوان Quick controls به‌صورت عمودی ظاهر می‌شوند که اکثر آن‌ها را در رابط کاربری پیشین سامسونگ در ستون سمت چپ منوی دوربین دیده بودیم. در این منو به‌جز تنظیمات آشنای فلش، تایمر، فیلترهای لایو، Motion photo، نسبت و وضوح تصویر موارد دیگری مثل تنظیمات نورگیری و زیباسازی! چهره حضور دارند و دکمه دسترسی به تنظیمات کامل دوربین نیز در همین بخش جای گرفته است. به‌عنوان یک گزینه جدید در One UI 8 با کشیدن دست رو به چپ و راست در حالت افقی ( یا بالا و پایین در حالت عمودی) می‌توان به‌جای سوییچ بین دوربین‌های جلو و عقب، این منوی Quick controls را نیز به سادگی آشکار و پنهان کرد.

سامسونگ در سوی دیگر برخی از مهم‌ترین گزینه‌های منوی قبلی یعنی وضوح تصویر، فلش، Motion photo و فیلترهای لایو را جا داده است.

در منوی More به گزینه‌هایی مثل عکاسی و فیلم‌برداری حرفه‌ای (Pro)، برداشت پانوراما، عکاسی از خوراکی‌ها، حالت شب، هایپرلپس، اسلوموشن و پرتره ویدئویی، Single Take و Dual REC بر می‌خوریم که عیناً در S25 Ultra نیز حضور داشتند. گزینه Single Take امکان گرفتن چندین عکس در نماهای مختلف را در یک شات 15 ثانیه‌ای با هریک از سه دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو فراهم می‌کند و با Dual REC نیز با انتخاب دو دوربین از جمع چهار دوربین گوشی (سه دوربین بخش پشتی بدون دوربین تله‌فتوی پریسکوپی و دوربین سلفی) می‌توان همزمان حداکثر با وضوح 4K/30fps به‌صورت HDR فیلم‌برداری کرد. یک نکته جالب در این قسمت این است که این ویدئوهای همزمان را می‌توان هم به‌صورت روی هم (نمای دو دوربین در یک کادر) و هم به‌صورت جدا و مستقل از هم ذخیره کرد.

ظاهر بخش عکاسی حرفه‌ای یا Pro نیز مشابه سری S25 است؛ در این بخش که برای هریک از سه دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو به‌صورت مجزا در دسترس است می‌توان عدد ISO را بین 50 تا 3,200 و سرعت شاتر را از 1/12,000 تا 30 ثانیه برای هر سه دوربین تغییر داد و فوکوس دستی نیز برای تمامی دوربین‌ها در دسترس است. تغییر وایت‌بالانس و نورگیری نیز دو تنظیم دیگر این بخش را تشکیل می‌دهند. نمودار هیستوگرام بر بالای این منو جای دارد و از تنظیمات بالای صفحه‌نمایش در این سمت می‌توان Metering را تغییر داد و گزینه جداگانه‌ای برای تنظیم فاکتورهای کنتراست، درجه اشباع، های‌لایت‌ها، سایه‌ها و Tint در نظر گرفته شده است. برای گرفتن عکس‌های RAW با فرمت DNG نیز باید از همین قسمت اقدام کرد.

گزینه نسبتاً جدید تعیین میزان نورگیری در دو مد False color و Zebra pattern در Fold7 نیز در دسترس است که در اولی از رنگ سبز برای نقاط با نورگیری مناسب، از قرمز و زرد برای نورگیری بیش از اندازه و از آبی برای نورگیری پایین‌تر از حد استفاده می‌شود و در الگوی گورخری یا Zebra pattern نیز نقاط با نورگیری بیش از اندازه با خطوط هاشورخورده مشخص می‌شوند.

منوی تنظیمات دوربین نیز به‌جز یک مورد یعنی همان کشیدن دست رو به بالا و پایین برای دسترسی به Quick controls دقیقاً همانی‌ست که در S25 Ultra نیز حضور داشت و در آن گزینه‌های موسوم به Advanced options در عکس و ویدئو دیده می‌شوند. منوی تنظیمات در این قسمت به شش قسمت مختلف تقسیم شده که شامل ویژگی‌های هوشمندانه (Intelligent features)، بخش عکس، بخش سلفی، بخش ویدئو، گزینه General یا تنظیمات عمومی و بخش حریم خصوصی یا Privacy می‌شوند.

در بخش intelligent optimization به‌جز گزینه Scene optimizer برای تشخیص اتوماتیک صحنه، سرعت گرفتن عکس و میزان بهینه‌سازی انجام شده روی آن تعیین می‌شود. در این قسمت در حالت پیش‌فرض کم‌ترین سرعت و بیش‌ترین بهینه‌سازی تصویر انتخاب شده اما می‌توان آن را به حالت متوسط و حداقل تغییر داد که در این آخری عکس با حداکثر سرعت و حداقل بهینه‌سازی برداشت می‌شود و مناسب سوژه‌های با حرکت زیاد است.

در Advanced picture options امکان تغییر فرمت عکس از JPG به HEIF برای کاهش حجم (البته با ریسک پشتیبانی نشدن در برخی دیوایس‌های دیگر) ارائه شده و از همین قسمت می‌توان یک کپی از عکس گرفته شده را در حالت RAW با فرمت DNG ذخیره کرد یا به‌کل حالت RAW را برای ذخیره تصاویر به‌کار گرفت. عکس‌های RAW امکان تغییر گسترده در نرم‌افزارهای ویرایش عکس (برای نمونه به‌طور مستقیم روی خود گوشی با اپلیکیشن ادوبی لایت‌روم) را خواهند داشت اما حجم این تصاویر بسیار بالاتر از یک عکس JPG عادی‌ست و البته همانطور که در بالا اشاره شد تنها در مد حرفه‌ای یا Pro در دسترس است.. Motion photo capture یک گزینه جدید در این قسمت است که در حالت پیش‌فرض روی Before and after shuter قرار دارد بدین‌معنا که پیش و بعد از گرفتن عکس، یک تصویر متحرک ثبت می‌شود اما می‌توان آن رابه قبل از لمس شاتر تغییر حالت داد.

در نهایت در Advanced video options گزینه‌ای برای ذخیره ویدئو با کدک HEVC، امکان ارتقاء بیت‌ریت ویدئوها برای افزایش کیفیت و برداشت ویدئوهای HDR (با رنگ‌ها و کنتراست بهبودیافته) فراهم شده است. زوم در صدا هماهنگ با زوم در تصویر و برداشت صدای ویدئو با هدست بلوتوث متصل به دستگاه (360audio recording) از دیگر موارد حاضر در این قسمت است و حالا گزینه‌ای به‌نام Audio playback نیز در آن حضور دارد که امکان پخش موزیک یا هر صدای دیگری را در حین برداشت ویدئو فراهم می‌کند. برای مقایسه بد نیست بدانیم که در Z Flip7 گزینه Zoom-in mic یا زوم درصدا هماهنگ در تصویر حذف شده است.

گزینه Log نیز که برای اولین بار در سری S25 معرفی شد در Z Fold7 نیز حضور دارد و با فعال بودن این گزینه طیف دینامیکی وسیع‌تری از صحنه پیش رو برداشت می‌شود که دست کاربر را در هنگام ویرایش ویدئو بازتر می‌گذارد. ویدئوهای Log تا قبل از تصحیح رنگ آن‌ها به‌صورت فلت و خاکستری ثبت می‌شوند.

عکاسی با Z Fold7 را در نور کامل یک بعدازظهر تابستانی آغاز می‌کنیم و طبق معمول اولین تصاویر به وضوح پیش‌فرض دوربین اصلی تعلق دارد؛ عکس‌های 12 مگاپیکسلی دوربین اصلی طبق انتظار از یک گوشی سامسونگ پر رنگ و براق با رنگ‌های اشباع‌شده، طیف دینامیکی وسیع و سطح بالایی از جزییات برداشت شده و اثر چندانی از نویز نیز در آن‌ها دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

رنگ‌های این دوربین مثل همیشه اشباع‌شده‌تر از حالت عادی هستند و در زمینه دقت رنگ امتیاز بالایی را به‌دست نمی‌آورد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین در نبود گزینه اختصاصی HDR تا حدود زیادی از پس بهبود نور شدید پس‌زمینه و نقاط تیره درون تصویر برآمده و در اغلب شرایط با نتیجه راضی‌کننده‌ای روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوریبن اصلی Z Fold7 طبیعتاً امکان عکاسی با وضوح کامل 200 مگاپیکسلی را نیز ارائه می‌کند که حجم فایل آن تقریباً 10 برابر بیش‌تر از یک عکس 12 مگاپیکسلی عادی‌ست؛ عکس‌های 200 مگاپیکسلی این دوربین در نور کامل و کافی کمی رنگ‌پریده‌تر از عکس‌های 12 مگاپیکسلی بوده و طیف دینامیکی محدودتری دارند اما در عوض امکان زوم بیش‌تری را در محتوا فراهم کرده و در صورت تبدیل دستی این عکس به وضوح 12 مگاپیکسل در برخی موارد مثل تصویر زیر به جزییات بالاتری دست پیدا می‌‌کنیم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 200 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

کاهش دستی وضوح عکس 200 مگاپیکسلی به 12 مگاپیکسل و برش اندازه واقعی آن

برش اندازه واقعی تصویر اتوماتیک 12 مگاپیکسلی

دوربین اولتراواید گوشی برای اولین بار در این کلاس به‌سبک اولتراهای سری S به فوکوس خودکار مجهز شده و بدین‌ترتیب انتظار بالاتری از آن در سوژه‌های مختلف می‌رود. عکس‌های روز این دوربین در رنگ، کنتراست و طیف دینامیکی به عکس‌های دوربین اصلی شباهت داشته و سوییچ مابین این دو دوربین تفاوت بزرگی را در این زمینه‌ها ایجاد نمی‌کند. در جزییات اما همانطور که در برش اندازه افقی تصاویر زیر مشخص است با افت محسوسی نسبت به دوربین اصلی روبرو می‌شویم اما هنوز برای یک دوربین کوچک با لنز نچندان گشوده اولتراواید شرایط برای رضایت از عملکرد فراهم است.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

رنگ‌های این دوربین نیز سیرتر از واقعیت بوده و از رنگ‌های اصلی فاصله دارند. اختلال در کناره‌های کادر لنز این دوربین اما کم‌تر از حد انتظار است که می‌توان آن را نتیجه حضور یک لنز با کیفیت‌تر دانست.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با پشتیبانی از فوکوس خودکار امکان برداشت عکس از فاصله بسیار نزدیک (عکاسی ماکرو) با دوربین اولتراواید Z Fold7 فراهم شده و از این طریق می‌توان به چند سانتی‌متری سوژه‌ها نزدیک شد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عکس‌های دوربین 10 مگاپیکسلی تله‌فتوی گوشی در حالت پیش‌فرض مثل دو دوربین دیگر با وضوح 12 مگاپیکسل ثبت می‌شوند و تفاوتی با نمونه‌های قبلی این سری ندارند؛ فاصله کانونی 67 میلی‌متری حسی مشابه 3 برابر زوم اپتیکال به عکس‌های عادی این گوشی بخشیده و بازهم نتیجه نهایی از لحاظ رنگ و طیف دینامیکی به دوربین اصلی نزدیک است. از این رو با سوییچ بین دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو حداقل از لحاظ کیفیت رنگ با تفاوت خاصی روبرو نمی‌شویم. از جزییات عکس‌های این دوربین می‌توان راضی بود و در نور کامل نیز اثر چندانی از نویز دیده نمی‌شود.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

عکس‌های این دوربین تا زوم دیجیتال 10 برابری نیز تا حدودی راضی‌کننده ظاهر می‌شود اما از این لحظه به بعد با وارد شدن نویز از یک سو و الگوریتم عکاسی ماشینی از سوی دیگر با تصویر سافت و کم‌جزییاتی روبرو می‌شویم.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با بزرگ‌نمایی 3 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین تله‌فتو با بزرگ‌نمایی 10 برابری - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

Fold7 در حالت پیش‌فرض برای برداشت پرتره از نمای 3 برابری دوربین تله‌فتو استفاده می‌کند و محو پس‌زمینه نیز بیش‌تر بر الگوریتم‌های نرم‌افزاری و یادگیری ماشینی استوار است. در دنیای واقعی از کیفیت تصویر پرتره این دوربین چندان ناراضی نبودیم و با وجود برخی کاستی‌ها (به تصویر پدیدار شده در دانه‌های زنجیر در عکس زیر دقت کنید) نتیجه قابل‌قبولی را رقم می‌زند.

برداشت تصویر پرتره با دوربین تله‌فتو در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در شب با عملکرد سطح بالایی در دوربین اصلی روبرو می‌شویم و حالت شب خودکار نیز در ارتقاء این کیفیت نقش مهمی را ایفا کرده است. از نویز در یک نور عادی هنوز خبر خاصی نیست و سطح جزییات و طیف دینامیکی کاملاً در سطح یک پرچمدار تمام‌عیار است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب اتوماتیک در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت شب اتوماتیک در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید به‌شرط فعال بودن حالت شب خودکار هنوز از لحاظ جزییات در سطح بالایی قرار می‌گیرد و با این‌که طیف دینامیکی محدودتری را نسبت به دوربین اصلی به‌نمایش می‌گذارد و در مقابل منابع نور فوق‌العاده عمل نمی‌کند اما از حد و اندازه کلاس خود فراتر است.

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب اتوماتیک در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در حالت شب اتوماتیک در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین تله‌فتو از لحاظ جزییات طبق انتظار پایین‌تر از دو دوربین دیگر است و بیش از آن‌ها در مواجهه با منابع نور به مشکل بر می‌خورد اما هنوز از این دوربین نیز با توجه به اندازه سنسور و دهانه بسته‌تر 2.4 لنز آن نمی‌توان ناراضی بود و هنوز از بسیاری از دوربین‌های هم‌رده خود عملکرد بهتری دارد.

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت شب اتوماتیک در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین تله‌فتو در حالت شب اتوماتیک در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

هر پنج دوربین حاضر در Fold7 شامل سه دوربین بخش پشتی و دو دوربین سلفی از برداشت ویدئوی 4K با 60 فریم در ثانیه پشتیبانی می‌‌کنند و دوربین اصلی امکان برداشت ویدئوی 8K با 30 فریم در ثانیه را نیز دارد. ویدئوی 4K/30fps دوربین اصلی، اولتراواید و تله‌فتو در حالت پیش‌فرض با کدک H.265 و بیت‌ریت ویدئویی نزدیک به 33Mbps و بیت‌ریت‌صوتی 250Kbps به‌صورت استریوی دو کاناله برداشت می‌شود و در هر سه مورد با دقت رنگ بالاتری نسبت به عکس‌های این سه دوربین روبرو می‌شویم. از لحاظ جزییات نیز به‌لطف سنسور کاملاً بزرگ دوربین اصلی برتری با این دوربین است و پس از آن به‌ترتیب با شرایط بهتری در دوربین اولتراواید و تله‌فتو روبرو می‌شویم.

دوربین سلفی

Z Fold7 با دو دوربین سلفی در بر بالای هریک از دو صفحه‌نمایش خارجی و داخلی ارائه می‌شود که این دومی جایگزین دوربین 4 مگاپیکسلی نچندان کاربردی زیر لایه نمایشگر شده است و بدین‌‌ترتیب حالا در هر دو پنل داخلی و خارجی یک دوربین 10 مگاپیکسلی f/2.2 بدون فوکوس خودکار و با پشتیبانی از برداشت ویدئوی 4K/60fps‌ نقش دوربین سلفی را ایفا می‌کند. هر دوی این دوربین‌ها در حالت پیش‌فرض عکس‌های 5.8 مگاپیکسلی (2080×2784 پیکسل) را برداشت می‌‌کنند و با تشخیص افراد بیش‌تری در صحنه یا لمس گزینه برداشت واید در پایین صفحه به‌طور خودکار به تصویر گسترده‌تر و وضوح 10 مگاپیگسل سوییچ می‌کنند. با وجود یکسان بودن سنسور هر دو دوربین ظاهراً در دوربین بالای صفحه‌نمایش داخلی لنز متفاوتی استفاده شده و تصویر آن نیز وایدتر است. توناژ پوست در دوربین سلفی داخلی کمی گرم‌تر از حالت از عادی‌ست اما به‌ظاهر جزییات بیش‌تری را از آن به‌دست می‌آوریم.

برداشت تصویر اتوماتیک 5.8MP با دوربین سلفی بالای صفحه‌نمایش خارجی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک 5.8MP با دوربین سلفی بالای صفحه‌نمایش داخلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری و شارژر

باتری یکی از دیرپاترین نقاط ثابت در تاشوهای فولد سامسونگ است که در طی پنج نسل از گلکسی فولد3 تا به امروز ثابت مانده و همچنان با ظرفیت 4,400 میلی آمپر ساعت مشابه مدل‌های پیشین است. در این میان با وجود آن‌که بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش‌های داخلی و خارجی بر عملکرد این باتری تأثیر منفی خواهند گذاشت حضور یک پردازنده کم‌مصرف‌تر 3 نانومتری شرایط بهتری را نوید می‌دهد. سامسونگ در توصیف این باتری تنها به یک فاکتور یعنی امکان نمایش 24 ساعت ویدئو تحت شبکه اشاره کرده که نسبت به 23 ساعت در فولد 6 یک ساعت بیش‌تر است. دوام باتری در فولد 7 در عمل به‌میزان زیادی به نحوه استفاده از گوشی و به‌طور مشخص صفحه‌نمایش داخلی وابسته است و بیش‌تر استفاده کردن از این صفحه‌نمایش طبیعتاً دوام کم‌تری را به همراه دارد. بر این اساس دستیابی به عمر باتری یک تا دو روزه در فولد 7 بسته به استفاده کاربر دور از انتظار نیست.

همچون فلیپ 7 در این‌جا نیز تست Work 3.0 از بنچ‌مارک PCMark به دلائل نامشخصی قابل اجرا نبود و از این رو امکان مقایسه دوام باتری آن در این تست با مدل‌های پیشین فراهم نشد.

سامسونگ نه‌تنها ظرفیت باتری بلکه حداکثر توان شارژر مورد پشتیبانی Z Fold7 را نیز تغییر نداده و در حالی‌که رقبای این کلاس به توان‌های کاملاً بالاتری در این زمینه دست پیدا کرده‌اند این شرکت هنوز از همان شارژر کم‌توان 25 واتی برای تغذیه گران‌قیمت‌ترین گوشی خود استفاده می‌کند. تست شارژ گوشی را طبق معمول از 2 درصد در حالت خاموش آغاز می‌کنیم؛ گوشی در این حالت پس از 5 دقیقه به شارژ 11 درصد و پس از 10، 15 و 20 دقیقه به‌ترتیب به شارژهای 20، 30 و 39 درصد رسید. باتری Fold7 پس از نیم ساعت تا 55 درصد ظرفیت خود پر شد و پس از 45 و 60 دقیقه نیز به شارژهای به‌ترتیب 77 و 92 درصدی دست پیدا کرد. گوشی عملیات شارژ خود را نهایتان در حوالی 80 دقیقه به پایان رساند.

سیستم‌عامل - رابط کاربری

زد فولد 7 با سیستم‌عامل اندروید 16 و رابط کاربری One UI 8 ارائه شده است و طبق معمول تا 7 سال پشتیبانی سیستم‌عامل و به‌روزرسانی‌های امنیتی را در کنار خود می‌بیند. ساختار منویی One UI 8 با وجود برخی تغییرات تقریباً به‌طور کامل به One UI 7 در مدلی مثل S25 Ultra شباهت داشته و تنها در برخی قسمت‌ها که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌رود با تفاوت‌های نچندان تعیین‌‌کننده‌ای روبرو می‌شویم. زمان بوت گوشی نزدیک به 16 ثانیه است که تفاوت بزرگی با سری S‌های هم‌رده خود ندارد.

صفحه قفل تقریباً بدون تغییر مشابه وان یو آی قبلی بوده و دو میانبر پایین، نوتیفیکیشن میانی و زمان و تاریخ در بالا تغییری نکرده‌اند. منوی Lock screen and AOD نیز همان موارد آشنای پیشین را به‌نمایش می‌گذارد.

گزینه Now bar که در نسل قبلی این پوسته معرفی شد به‌جز موارد پیشین یعنی اطلاعات ورزشی، اشتراک اطلاعات اورژانسی (Emergency shring) و مترجم همزمان (Interpreter) گزینه‌های جدید مدیا پلیر و Maps را نیز ارائه کرده است و نوار اطلاعات آن در صفحه قفل، status bar و بالای نوتیفیکیشن پنل به‌نمایش گذاشته می‌شود.

برای نمایش داده شدن صفحه همواره روشن یا AOD در حالت پیش‌فرض باید روی صفحه ضربه زد یا اصطلاحا tap کرد. در این صفحه مثل قبل زمان و تاریخ و برخی اطلاعات دیگر بدون نیاز به روشن کردن صفحه‌نمایش به تصویر کشیده می‌شود. نکته جدید در این میان امکان حضور Now bar در صفحه AOD است که به‌خصوص برای دنبال کردن یک رویداد ورزشی نکته جالبی به‌نظر می‌رسد.

در بخش تنظیمات این صفحه جدا از حالت پیش‌فرض Tap to show، سه انتخاب دیگر یعنی روشن بودن دائم (Show always)، روشن شدن مطابق زمان‌بندی (Show as scheduled) و روشن شدن با دریافت اعلان جدید (Show for new notifications) دیده می‌شود که همگی پیش از این در این منو حضور داشته‌اند. از طریق گزینه‌ای در این قسمت امکان نمایش والپیپر صفحه هوم در صفحه همواره روشن نیز وجود دارد که البته طبیعتاً به مصرف باتری بیش‌تری منجر خواهد شد. گزینه Erase background در این قسمت نیز بخش اصلی تصاویر (مثلاً چهره افراد) را در والپیپر صفحه AOD حفظ کرده و پس‌زمینه را حذف می‌کند.

صفحه هوم تفاوت اساسی و مهمی با آن‌چه از این قسمت در One UI پیشین در ذهن داریم نکرده و فرم و ظاهر مشابهی را ارائه می‌کند. آیکون بیضی شکل Now brief نیز در این قسمت در کنار وضعیت آب و هوا قرار دارد که سامسونگ از آن با عنوان یک خلاصه شخصی‌سازی‌شده از محتوای پیشنهادی و عملگرهایی یاد می‌کند که در طی روز تغییر می‌کنند.

برای استفاده از Now brief جدا از حساب کاربری سامسونگ باید گزینه Personal data Intelligence را از منوی تنظیمات حریم شخصی فعال کرد که از جزییات استفاده شما از بخش‌های مختلف گوشی برای غنی‌تر کردن این منو سود می‌جوید. این اطلاعات علاوه بر Now brief در گالری تصاویر، صفحه‌کلید سامسونگ و چند قسمت دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفته و طبق ادعای سامسونگ برای حفظ امنیت کاربران تنها در خود گوشی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

نزدیک کردن دو انگشت به هم روی صفحه‌نمایش در صفحه هوم یا نگه داشتن انگشت روی آن برای چند لحظه، برای ورود به بخش ویرایشی این صفحه کفایت می‌کند؛ جایی‌که علاوه بر امکان تغییر وال‌پیپر و تم، می‌توان ویجت‌های مختلف را به صفحه هوم افزود و دسک‌تاپ سمت چپ را به‌کل حذف کرد.

منوی تنظیمات هوم‌اسکرین نیز عیناً از One UI 7 به One UI 8 منتقل شده و همه چیز از جمله نمای گرافیکی تغییر اندازه آیکون اپلیکیشن‌ها در بالا همگی در این پوسته جدید نیز حضور دارند. از جمله تنظیمات این بخش باید به امکان تغییر ساختار صفحه هوم (با یا بدون دکمه دسترسی به اپلیکیشن‌ها در پایین)، تغییر چینش ماتریسی آیکون‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، گزینه مخفی کردن برخی اپلیکیشن‌ها در صفحه هوم و اپلیکیشن‌ها، نمایش برچسب آیکون‌ها در مواقع دریافت نوتیفیکیشن، افزودن اتوماتیک برنامه‌های جدیداً دانلود شده از پلی‌استور به صفحه هوم و کشیدن دست از هر نقطه هوم اسکرین رو به پایین برای نمایش پنل نوتیفیکیشن اشاره کرد.

گزینه Cover screen mirroring تنها تفاوت این منو با گوشی‌های عادی و غیر تاشو است که به‌صورت پیش‌فرض فعال بوده و در این حالت تغییرات در یک صفحه‌نمایش در صفحه‌نمایش دیگر نیز منعکس می‌شود.

منوی جانبی Edge panels با ادامه حضور گزینه‌های هوش مصنوعی از جمله AI Select همراه با Now Brief، مترجم همزمان و Drawing assist تغییری نسبت به One UI 7 نداشته است و مثلاً با انتخاب گزینه AI Select در این بخش محتوای صفحه بررسی شده و بسته به تصویر، پیشنهادی برای یک کار مرتبط با هوش مصنوعی (مثلاً تبدیل عکس به یک سوژه کارتونی با Drawing assist یا افزودن یک جزء جدید به تصویر با Generative edit) پیشنهاد می‌شود.

کشیدن دست از هر نقطه صفحه‌نمایش (به‌جز کناره سمت راست) رو به پایین منوی نوتیفیکیشن یا اعلان برنامه‌ها را ظاهر می‌کند که حالا با لمس گزینه تازه‌ای در پایین آن می‌توان به لیست برنامه‌های مجاز برای ارسال نوتیفیکیشن نیز دست پیدا کرد.

کشیدن دست از کناره سمت راست به پایین منوی کنترل‌سنتر را به‌نمایش می‌گذارد که به‌جز جابه‌جایی دو آیکون در پایین صفحه عیناً همان کنترل‌سنتر One UI 7 است. در این منو دیگر زمان و تاریخ در بالا دیده نمی‌شوند و برای دیدن آن‌ها باید با یک اسکرول به راست به بخش قبلی نوتیفیکیشن رفت. سه میان‌بر بالا یعنی دسترسی به منوی تنظیمات، خاموش کردن گوشی و قلم ویرایشی سر جای خود باقی هستند و دو آیکون وای‌فای و بلوتوث نیز بالاتر از سایر میان‌برها در دو محوطه بیضی‌شکل بزرگ جای دارند. تنها تغییر در این میان جابه‌جایی ردیف Smart View و Modes با Nearby devices و SmartThings با یکدیگر است.

با لمس گزینه ویرایش (قلم بالای صفحه‌نمایش) امکان حرکت و جابه‌جایی هریک از این پنل‌های شش‌گانه اشاره شده فراهم می‌شود و حتی می‌توان پنل حاوی بلوتوث و وای‌فای را نیز از قسمت بالایی به پایین منتقل کرد. با انتخاب گزینه Edit روی آیکون‌های این قسمت نیز طبق معمول می‌توان به حذف و اضافه میان‌برهای و جابه‌جایی آن‌ها اقدام کرد.

بر بالای صفحه‌نمایش در این حالت گزینه دیگری به‌نام Panel settings ظاهر می‌شود که با لمس آن و انتخاب گزینه Toghether می‌توان فرم منوی نوتیفیکیشن را به نسخه‌های قبل از One UI 7 تغییر داد؛ جایی‌که علاوه بر اعلان برنامه‌ها، شش آیکون اصلی همراه با نوار تغییر روشنایی در این بخش حضور پیدا می‌کنند.

منوی اصلی یا App drawer نیز کاملاً مشابه One UI 7 است و نوار جست‌وجوی آن در پایین است. تعداد برنامه‌های اضافی و بسته سامسونگ در این دو مدل بسیار محدود و انگشت‌شمار بوده و از ترفند پیشین یعنی حضور برنامه‌های سامسونگ به‌صورت کم‌رنگ و نصب نشده (که به محض ورود به حساب سامسونگ یک به یک و بدون دخالت شما دانلود و نصب می‌شدند) نیز حداقل در نسخه‌های در اختیار ما خبری نبود.

با لمس نوار جست‌وجو در پایین به بخش Finder برای جست‌وجوی متنی و صوتی کلیه قسمت‌های گوشی (اعم از فایل‌ها، تنظیمات و اپلیکیشن‌ها) می‌رویم. از طریق گزینه‌ای بر بالای این قسمت می‌توان اپلیکیشن‌های مد نظر برای جست‌وجوی عبارت مورد نظر را از لیست انتخاب یا حذف کرد.

منوی تنظیمات نیز به‌جز بخش مرتبط با صفحه‌نمایش خارجی یا کاور اسکرین هیچ تفاوتی با One UI 7 ندارد و در بالا اطلاعات حساب کاربری سامسونگ همراه با برخی پیشنهادهای روزانه را جای داده و سایر تنظیمات نیز در 10 بخش مجزا قرار گرفته‌اند. بدین‌ترتیب در این منو به هیچ نکته تازه‌ای نمی‌توان اشاره کرد و همه چیز به قرار سابق است.

Flex mode دیگر گزینه متفاوت بخش تنظیمات نسبت به یک گوشی غیر تاشو است که از طریق آن می‌توان با خمیده بودن صفحه‌نمایش یک برنامه را در نیمه بالایی پنل و کنترل‌های آن را در نیمه پایینی به‌تصویر کشید.

در منوی Flex mode panel لیست برنامه‌های مد نظر برای اجرا شدن در این حالت در دسترس قرار گرفته که با انتخاب هریک می‌توان آن‌ها را در دو نیمه بالایی و پایین گوشی به‌نمایش گذاشت.

منوی Galaxy AI مثل گذشته محلی برای تجمیع و آشنایی با تمامی امکانات هوش مصنوعی گوشی‌ست و در آن موارد آشنایی Call assist برای ترجمه آنی و همزمان تماس، Chat assist (ترجمه همزمان با حفظ استایل نوشتاری و نکات گرامری در برخی اپلیکیشن‌های چت) و Interpreter (ترجمه آنی مکالمه‌ها) اشاره کرد که البته نگفته پیداست که هر سه با محدودیت‌های زبانی و مکانی روبرو بوده و حداقل هنوز امکان استفاده از آن‌ها در همه زبان‌ها وجود ندارد. برخی از موارد حاضر در این منو شامل Transcript assist، Note assist و Browsing assist در سری S25 به‌ترتیب به نام‌های Voice Redorder، Samsung Notes و Samsung Internet تغییر نام داده بودند که حالا در One UI 8 دوباره به اسامی قبلی بازگشته‌اند. دو گزینه Audio Eraser برای حذف نویز صوتی در ویدئو و Now Brief نیز در این بخش معرفی شده‌اند.

در پایین این بخش مثل قبل گزینه‌ای برای انجام تحلیل و پروسس اطلاعات در داخل خود گوشی در نظر گرفته شده که البته به‌صورت پیش‌فرض غیر فعال است و در این حالت دیتای کاربران به سرورهای خارجی ارسال می‌شود و تنها در صورت فعال کردن این گزینه (که به احتمال قریب به یقین در اکثر گوشی‌ها به همین صورت غیر فعال باقی خواهد ماند) از خروج این اطلاعات جلوگیری می‌شود. البته ذکر این توضیح نیز ضروری‌ست که با فعال کردن این گزینه، گوشی از انجام بسیاری از فعالیت‌های هوشمندانه خود باز می‌ماند!

برای آشنایی بیش‌تر با امکانات هوش مصنوعی Galaxy AI می‌توانید به مطلب جداگانه‌ای در این زمینه مراجعه کنید.

با وجود آن‌که One UI 8 در اکثر مواقع به One UI 7 شباهت دارد در این میان برخی نکات تازه نیز در این پوسته جدید گنجانده شده که به برخی از آن‌ها در لیست زیر اشاره کرده‌ایم:

- انیمیشن‌های جدید در اپلیکیشن آب و هوا

- تغییر حالت تصویر پس‌زمینه بسته به ساعت‌های مختلف روز

- تغییر اندازه دلخواه یک برنامه در هنگام نمایش همزمان دو اپلیکیشن در صفحه یکی در بالا و دیگری در پایین

- امکان Pair و اتصال مستقیم سمعک بلوتوثی در منوی Hearing aid support

- مرتب شدن اسکرین‌شات‌ها در گالری تصاویر براساس نوع عکس گرفته شده

- مرتب شدن فایل‌ها در اپلیکیشن My Files براساس نوع فایل دانلودی

- در دسترس بودن مستقیم Quick Share با لمس کردن آیکون آن بدون نیاز به باز کردن یک فایل برای اشتراک‌گذاری

- امکان مخفی کردن اعلان برنامه‌های دلخواه از گوشی در منوی Secure Folder

- امکان مخفی کردن کامل Secure Folder

- امکان سوییچ به گزینه تنظیمات سریع در منوی دوربین با کشیدن دست رو به بالا و پایین در منوی دوربین

- اشتراک‌گذاری آسان صدای بلوتوثی با گزینه برادکست از طریق QR Code

- برخی تغییرات کوچک در منوی تقویم، ریماندر و ساعت

چیپ‌ست پردازشی - حافظه

گلکسی Z Fold7 سنت همیشگی این کلاس در حضور جدیدترین و پیشرفته‌ترین پروسسورهای سری 8 کوالکام را حفظ کرده و طبق انتظار با نسخه اورکلاک شده چیپ‌ست 3 نانومتری Snapdragon 8 Elite عرضه شده است؛ این چیپ‌ست 3 نانومتری به هسته‌های کاستوم Oryon کوالکام مجهز شده که هسته‌های سطح بالاتر آن مثل سری S25 فرکانس بالاتری نسبت به ورژن استاندارد این چیپ‌ست دارند. SD8 Elite از گرافیک Adreno 830 بهره می‌برد و در این زمینه نیز روی کاغذ بسیاری از رقبای خود را پشت سر می‌گذارد.

حضور رم 16 گیگابایتی در کنار رم 12 گیگابایتی همیشگی نکته مثبت مهمی برای Z Fold7 محسوب می‌شود و در حافظه نیز همان سه گزینه پیشین یعنی 256GB/512GB/1TB در دسترس قرار دارند. در نسخه 256 گیگابایتی در اختیار ما در بوت اولیه و قبل از ایجاد هرگونه تغییری روی حافظه 233.2 گیگابایت در اختیار کاربران بوده و 22.8 گیگابایت آن را سیستم‌عامل و برنامه‌های آن اشغال کرده‌اند. نوع حافظه داخلی نیز طبق انتظار UFS 4.0 است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

حضور نسخه اورکلاک شده اسنپ‌دراگون 8 الیت انتظارها از Fold7 برای ثبت نتایج درخشان در تست‌های پردازشی و گرافیکی را بالا می‌برد اما از سوی دیگر به‌دلیل ضخامت بسیار اندک و ملاحظات حرارتی مرتبط با گوشی‌های تاشو احتمالاً با نتایج ضعیف‌تری در مقایسه با آن‌چه قبلاً از این پردازنده در نمونه‌ای مثل S25 Ultra به‌دست آورده بودیم روبرو شویم.

در تست پردازشی Geekbench 6 در حالی به امتیازهای تک و چند هسته‌ای به‌ترتیب 2,801 و 8,977 واحد دست پیدا می‌کنیم که در S25 Ultra امتیازهای 3 هزار و 10 هزار واحد ثبت شده بود و بدین‌ترتیب فرضیه اولیه در مورد امتیازهای به‌نسبت کم‌تر Fold7 تا حدودی تأیید می‌شود.

در AnTuTu V10.4.4 امتیاز گوشی به 1,815,000 واحد رسید که این یکی نیز با امتیاز نزدیک به 2,300,000 واحدی S25 Ultra احتلاف نسبتاً زیادی را نشان می‌‌دهد. Fold7 البته با این وجود هنوز گوشی کاملاً توانمندی‌ست که در جایگاه یک گوشی پیشرفته پرچمدار قرار دارد. Fold7 در حین اجرای این تست به میزان بسیار زیادی گرم و تا حدی داغ شد.

Fold7 در اختیار ما در تست گرافیکی Wild Life Extreme با امتیاز 5,872‌ واحد و متوسط سرعت 35.17 فریم در ثانیه نتیجه سطح بالا و پر قدرتی را از خود برجای گذاشت اما هنوز با امتیاز 6,678 واحدی و سرعت 39.99 فریم در ثانیه‌ای S25 Ultra در همین تست و با همین پردازنده فاصله دارد. گوشی در حین اجرای این تست کاملاً گرم می‌شود و شاید علت افت توان آن را نیز باید در همین مسئله جست‌وجو کرد. Fold7 در مقایسه با Flip7 با چیپ‌ست رده پایین‌تر Exynos 2500 با امتیاز 4,856 و متوسط 29 فریم شرایط بسیار بهتری دارد و تقریباً هم‌رده Galaxy S25 با امتیاز 6 هزار واحدی و متوسط 36 فریم در ثانیه‌ای قرار می‌گیرد.

Z Fold7 در زیر بار گرافیکی و پردازشی به‌شدت داغ شده و بخش بزرگی از توان خود را از دست می‌دهد. توان گرافیکی این گوشی در تست استرس Wild Life Extreme به 49.5 درصد از مقدار اولیه کاهش پیدا می‌کند و در زیر بار پردازشی نیز 50 درصد از توان اولیه ظرف 15 دقیقه اجرای تست CPU Throttling از دست می‌رود.

ارتباطات

Z Fold7 یک گوشی دو سیم‌کارته با پشتیبانی از شبکه‌های 4G و 5G است که از وای‌فای 7 و بلوتوث 5.4 پشتیبانی می‌کند. NFC و مسیریاب‌های ماهواره‌ای دو فرکانسی دیگر گزینه‌های ارتباطی دستگاه را تشکلی می‌دهند و پورت USB-C با استاندارد سرعت USB 3.2 Gen1 آن نیز مثل مدل‌های قبلی این کلاس است. Z Fold7 برخلاف Z Fip7 از گزینه ارتباطی UWB پشتیبانی می‌کند که از آن برای موقعیت‌یابی بسیار دقیق‌تر از وای‌فای و بلوتوث برای پیدا کردن وسائل گم‌شده (مثل تگ‌های هوشمند)، کلید دیجیتال خودرو و احراز موقعیت دقیق در حین استفاده از اپلیکیشن‌ها یا بازی‌های AR و VR استفاده می‌شود.

کلام آخر

Galaxy Z Fold7 به‌نوعی اولین تلاش سامسونگ برای حفظ موقعیت در کلاسی‌ست که این شرکت سال‌ها پیش همراه هواوی پایه‌گذاری کرد اما در طی سالیان اخیر و با حضور رقبای نوپا اما سخت‌کوش چینی بارها و بارها به‌خصوص در زمینه ضخامت و وزن به چالش کشیده شد. گوشی‌های تاشو البته هنوز از لحاظ میزان عرضه در جایگاه بسیار پایین‌تری از گوشی‌های عادی قرار داشته و برای نمونه در سال‌های 2023 و 2024 به‌ترتیب تنها 1.4 و 1.5 درصد از عرضه جهانی را به‌‌خود اختصاص داده‌اند. باریک و سبک‌تر شدن گوشی‌ها، استحکام بالاتر بدنه، فناوری سیلیکون|کربن برای باتری‌ها و کاهش قیمت احتمالاً در آینده شرایط بهتری را برای این کلاس رقم می‌زنند اما به‌نظر تا قبل از ورود اپل به این بازار حداقل در کوتاه‌مدت تغییر بزرگی در شرایط تاشوها پیش‌بینی نمی‌شود و حتی گوشی‌های جدیدتر سه‌تاشو نیز احتمالاً تغییری در این وضعیت به‌وجود نخواهند آورد.

از طراحی گلکسی Z Fold7 با بدنه کامپکت و ظریف و ضخامت بسیار اندک آن می‌توان کاملاً رضایت داشت و کاهش وزن نیز به افزایش این رضایت کمک فراوانی کرده است. بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش خارجی و تغییر نسبت آن از 22:9 به 21:9 فرم عادی‌تری به این پنل بخشیده و در اکثر مواقع نیاز خاصی برای باز کردن گوشی و دسترسی به صفحه‌نمایش داخلی احساس نمی‌شود. از دیگر سو هنوز این فرم از گوشی‌های تاشو از لحاظ ارگونومی امتیاز بالایی را کسب نکرده و به‌خصوص هنگام باز بودن آن حتماً به دست دوم برای کنترل دستگاه نیاز خواهد بود. سنسور اثر انگشت در این گوشی طبق معمول روی دکمه پاور قرار داشته و نازک شدن بیش از اندازه Fold7 در راحتی استفاده و سرعت و دقت این سنسور نیز تأثیر منفی بر جای گذاشته است. البته بی‌شک بیرون‌زدگی مافوق تصور دوربین‌های بخش پشتی مهم‌ترین نکته منفی در رابطه با طراحی Fold7 است.

تغییر سنسور دوربین اصلی از یک نمونه 1/1.57 اینچی به یک نمونه کاملاً بزرگ‌تر 1/1.3 اینچی به نفع کاربران تمام شده و از کیفیت این دوربین در عکاسی و فیلم‌برداری در روز و شب رضایت داشتیم. این دوربین البته به‌‌خودی خود دوربین جدید محسوب نمی‌شود و نشان آن را در هر سه نسل قبلی خانواده اولتراهای سری S یعنی S24 Ultra ،S25 Ultra و S23 Ultra‌ می‌توان سراغ گرفت. افزوده شدن فوکوس خودکار به دوربین اولتراواید دیگر تغییر مثبت در این مدل بوده و برای اولین بار امکان گرفتن عکس از فاصله بسیار نزدیک را به لیست امکانات سری Fold افزوده است. از تغییر دوربین سلفی داخلی به یک نمونه عادی پانچی باید به‌عنوان نکته مثبت دیگری در ساختار Fold7 یاد کرد که جانشین دوربین 4 مگاپیکسلی نچندان درخشان نسل‌های پیشین شده که در زیر لایه نمایشگر جای گرفته بود. این دوربین از لنز وایدتر و عملاً بهتری نیز نسبت به دوربین سلفی بالای صفحه‌نمایش خارجی برخوردار است.

مشکل کنترل حرارت و داغ شدن گوشی هنوز سرجای خود باقی‌ست و با وجود حضور Snapdragon 8 Elite نسخه گلکسی با عملکرد سطح پایین‌تری در Fold7 نسبت به S25 Ultra روبرو می‌شویم. کیفیت صفحه‌نمایش‌های داخلی و خارجی در سطح بالایی قرار دارد و حضور LTPO‌ و نرخ رفرش متغیر آن‌ها نیز با رده قیمتی و کلاس کاری دستگاه منطبق است. هر دوی این پنل‌ها البته هنوز 8 بیتی بوده و نمایشگر داخلی نه‌تنها هنوز کاملاً جاذب اثر انگشت و آسیب‌پذیر است بلکه دیگر از قلم S Pen نیز پشتیبانی نمی‌کند. چین‌خردگی میانه صفحه‌نمایش داخلی نیز تفاوت خاصی نسبت به قبل ندارد. سامسونگ به‌عنوان یک نکته منفی و بحث‌برانگیز تغییری در ظرفیت باتری نداده و همچنان از همان توان 25 واتی برای شارژر پشتیبانی می‌کند.

نکات مثبت و منفی Galaxy Z Fold7 در یک نگاه شامل موارد زیر می‌شوند:

+ طراحی باریک و بسیار نازک‌تر از نسل قبلی

+ کاهش چشمگیر وزن

+‌ بدنه IPx8 مقاوم در برابر نفوذ آب شیرین تا عمق 1.5 متری برای 30 دقیقه

+ شیشه Gorilla Glass Victus Ceramic 2 روی صفحه‌نمایش خارجی

+ تغییر نسبت صفحه‌نمایش خارجی از 22:9 به 21:9 منجر به ظاهر عادی‌تر این صفحه‌نمایش

+ کیفیت بالای دوربین اصلی 200 مگاپیکسلی در عکاسی و فیلم‌برداری در شب و روز

+ افزوده شدن فوکوس خودکار به دوربین اولتراواید

+ بهبود کیفیت دوربین اولتراواید نسبت به نسل‌های قبلی

+ کیفیت قابل قبول دوربین تله‌فتو در نور کامل روز

+ امکان برداشت 4K/60fps با هر پنج دوربین

+ تغییر دوربین سلفی داخلی به یک نمونه عادی 10 مگاپیکسلی

+ ارائه گزینه 16 گیگابایتی برای رم

+‌ پرفورمنس قابل‌قبول با Snapdragon 8 Elite‌ نسخه گلکسی

+ USB 3.2، مسیریابی دو فرکانسی و UWB

+ اندروید 16 و پشتیبانی 7 ساله سیستم‌عامل و به‌روزرسانی‌های امنیتی

- حجم عظیم بیرون‌زدگی لنزهای دوربین در بخش پشتی و لق‌خردن بی‌سابقه گوشی روی میز

- کاهش چشمگیر اندازه سنسور اثر انگشت و تنزل کیفیت آن

- ارگونومی پایین به‌خصوص هنگام باز بودن گوشی

- آسیب‌پذیر بودن سطح صفحه‌نمایش داخلی و ناممکن بودن استفاده از محافظ صفحه

- 8 بیتی بودن صفحه‌نمایش‌های داخلی و خارجی

- حذف پشتیبانی از قلم S Pen در صفحه‌نمایش داخلی

- تغییر نکردن ظرفیت باتری و توان شارژر

- ارائه نشدن شارژر در جعبه

- تغییر نکردن دوربین تله‌فتو در چندین نسل پیاپی

- پرفورمنس پایین‌تر نسبت به S25 Ultra با پردازنده مشابه

- عملکرد حرارتی ضعیف با داغ شدن بدنه زیر بار و از دست رفتن چشمگیر توان