
فرمول ساخت یک اسمارتفون پرچمدار مدتهاست با تغییر خاصی روبرو نشده است؛ یک صفحهنمایش بزرگ OLED، یک مجموعه دوربین چندگانه با امتیاز بالا در DxOMark، بدنهای از جنس شیشه و فلز، استفاده از آخرین فناوری پردازشی، حافظه رم و حافظه داخلی بالا و بالاخره یک باتری حجیم، لیست تکراری ساخت یک گوشی مدرن و البته گرانقیمت را در یکی دو سال گذشته تشکیل میدهند. به این لیست به تدریج گزینههای دیگری مثل هوش مصنوعی، ارتقاء هرچه بیشتر نسبت اسکرین به بدنه و مهمان ناخواندهای به نام ناچ افزوده شد و در اکثریت قریب به اتفاق موارد بدون دلیل خاصی جک ...