mobile.ir - مرجع موبایل ایران

ساعت‌های هوشمند که در گذشته‌ای نچندان دور صرفا به‌عنوان وسیله‌ای جانبی برای تسهیل عملکرد گوشی‌های موبایل معرفی شدند با تغییر هویت و بازتعریف قابلیت‌های آن‌ها، آرام‌آرام از یک ابزار کم‌اهمیت و فانتزی به گجت‌های مهم و پر مخاطبی بدل شدند که نمایش اعلان گوشی‌‌های موبایل حالا کمترین و کوچک‌ترین وظیفه آن به شمار می‌رود. موفقیت ساعت‌های هوشمند و ادمه حیات‌ها آن‌ها به‌خصوص در طی چند سال اخیر بیش از هر چیز به ساعت‌های محبوب اپل ‌واچ وابسته است؛ جایی‌که بسیاری از ویژگی‌های تعیین‌کننده ارائه شده در این رده یا نخستین بار در یک اپل‌ واچ معرفی شدند و یا با حضور در یک ساعت اپل به‌عنوان قابلیتی استاندارد و فراگیر به کاربران شناسانده شدند. مطرح شدن ساعت‌های هوشمند به‌عنوان یک دستیار ورزشی از نخستین کاربری‌های اختصاصی این رده بود که چندی بعد با افزوده شدن برخی حسگرهای پیشرفته به کاربری‌های مرتبط با سلامتی و حتی پزشکی نیز گسترش پیدا کرد. در این میان به‌جز ساعت‌های هوشمند مجهز به سیستم‌عامل‌های فراگیر از جمله گونه‌های مختلف اپل واچ، Wear OSهای گوگل و ساعت‌های دارای پلتفرم اختصاصی از برندهای سامسونگ و هواوی، بازار دستبندهای ورزشی نیز به‌لطف رده قیمتی ارزان‌تر با رونق چشمگیری روبرو شد.

دستبندهای سلامتی برخلاف ساعت‌های هوشمند از نصب برنامه‌های جانبی پشتیبانی نکرده و صفحه‌نمایش کوچک آن‌‌ها معمولا تنها برای به‌تصویر کشیدن برخی اطلاعات جزیی به‌کار گرفته می‌شود. در طی یک سال گذشته اما گونه جدیدتری از ابزارهای پوشیدنی پای در عرصه وجود گذاشته‌اند که می‌توان آن‌ها را ابزاری مابین ساعت هوشمند و دستبندهای سلامتی تعبیر کرد؛ در این‌گونه جدید همچنان در نبود سیستم‌عامل توانمندی با قابلیت نصب برنامه شرایطی مشابه دستبندهای سلامتی مشاهده می‌شود اما به‌لطف یک صفحه‌نمایش بزرگ با کیفیت، برخی از امکانات مهم ساعت هوشمند را می‌توان با قیمتی بسیار پایین‌تر تجربه کرد. هواوی واچ فیت یکی از اولین گونه‌های عرضه شده در این کلاس است که ضمن برخورداری از یک طراحی متفاوت‌ و به‌روز، امکاناتی نزدیک به برخی ساعت‌های هوشمند را ارائه می‌کند و از نظر قیمتی نیز شرایط ایده‌آلی را پیش روی کاربران قرار می‌دهد.

ساعت هوشمند Huawei Watch Fit موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه سفید رنگ کوچک ساعت، تصویری از خود دستگاه را بر خود دارد و ویژگی‌های اصلی آن همچنان اندازه صفحه‌نمایش تمرین‌های ورزشی مورد پشتیبانی، اتصال GPS و مواردی از این دست نیز در بخش پشتی نقش بسته‌اند.

درون این باکس به‌جز خود ساعت و نوشته‌های راهنما تنها به یک کابل اختصاصی USB برای شارژ باتری بر می‌خوریم که یک سمت آن USB فول‌سایز یا USB-A قرار داشته و سمت دیگر دو پین فلزی دیده می‌شود که به‌صورت مغناطیسی به پشت ساعت متصل می‌شوند.

طراحی و شکل ظاهری

اولین نکته متفاوت در Watch Fit که در همان نگاه نخست جلب توجه می‌کند به صفحه‌نمایش بزرگ و مستطیلی این ساعت تعلق دارد که ترکیب جدیدی را به نمایش گذاشته و از شباهت غیر قابل انکار آن به اپل واچ تا حدودی می‌کاهد.

صفحه‌نمایش کشیده و بزرگ واچ‌ فیت البته در عمل از آن‌چه در تصاویر رسمی این ساعت به چشم می‌آید اندکی کوچک‌تر بوده و بدین‌‌ترتیب با ارگونومی مناسب مشکلی برای قرارگیری روی دست‌های کوچک‌تر نیز ندارد. در محوطه پیرامونی این صفحه‌نمایش حاشیه‌های نسبتا ضخیمی دیده می‌شود که در پایین بیشتر بوده و فضای محدودتری را از حد انتظار اولیه در اختیار صفحه‌نمایش قرار داده است. نوار نقره‌ای پیرامونی که دورتادور صفحه‌نمایش و حاشیه‌های جانبی و بالا و پایین را نیز در بر می‌گیرد ظاهرا پلاستیکی‌ست و بسته به رنگ بندهای این مدل در دو رنگ مشکی و‌ رزگلد نیز ارائه شده است.

مثل اغلب ساعت‌های دیگر، واچ فیت نیز ضخامت نسبتا زیادی داشته و حسگرهای نوری آن نیز در پایین جای گرفته‌‌اند.

اتصال بندهای واچ فیت متفاوت از ساعت‌های معمول بوده و برای جداسازی آن‌ها تنها کافی‌ست پین در نظر گرفته در پشت ساعت را از جای خود خارج کرد. این شیوه طراحی بندهای ساعت با این‌که نسبت به بندهای عادی امکان جداسازی آسان‌تری را ارائه می‌کند اما عملا به این معناست که بندهای ساعت عادی در این مدل قابل استفاده نخواهد بود. استحکام پین پلاستیکی در نظر گرفته شده برای محکم کردن بند در سر جای خود نیز چندان بالا به نظر نمی‌رسد و با بالا بودن احتمالا شکسته شدن این پین ظریف شاید بهتر باشد از تست چگونگی خارج شدن بند در این مدل صرفنظر کنید!

از طراحی واچ فیت با وجود شباهت آن به اپل واچ می‌توان به میزان بسیار زیادی رضایت داشت و کشیده‌تر بودن صفحه‌نمایش و ظاهر مستطیلی آن نیز جذابیت دو چندانی را به این مدل بخشیده است. از جمله نکات منفی طراحی این مدل نیز می‌توان به حاشیه‌های ضخیم دورتادور صفحه‌نمایش و استاندارد نبودن شیوه اتصال بندها به دستگاه اشاره کرد.

ابعاد و اندازه‌ها

واچ فیت از طول و عرض به‌ترتیب 46 و 30 میلی‌متری برخوردار است که ظاهری کاملا مستطیلی به این مدل می‌بخشد برای مقایسه بد نیست بدانید که نسخه 44 میلی‌متری اپل واچ سری 6 با وجود آن‌که 2 میلی‌متر طول کمتری نسبت به واچ فیت دارد اما در عوض عرض 38 میلی‌متری آن، مستطیل عریض‌تری را ایجاد می‌کند که از تجربه واچ‌ فیت کاملا فاصله دارد.

در زمینه ضخامت نیز شرایط واچ فیت به اغلب نمونه‌های مشابه نزدیک بوده و با قطر 10.7 میلی‌متری برآمدگی مشخصی را ایجاد کرده است. برگ برنده واچ فیت نسبت به ساعت‌های هوشمند پیشرفته‌تر را باید در وزن آن جست‌وجو کرد که با تنها 21 گرم یکی از سبک‌ترین نمونه‌هاست. برای مقایسه این وزن می‌توان به نسخه 46 میلی‌متری هواوی Watch GT 2 با وزن ‌41 گرم و WATCH GT 2e با وزن 43 گرم اشاره کرد. این وزن کمتر البته جدا از کلاس کاری متفاوت واچ فیت به‌تفاوت‌های دیگری در برخی المان‌های تعیین‌کننده مثل ظرفیت باتری و جنس بدنه نیز اشاره دارد.

صفحه‌نمایش

واچ فیت به صفحه‌نمایش نسبتا بزرگی با ابعاد 1.64 اینچ مجهز شده که برخلاف تجربه‌های اخیر هواوی نه به‌صورت دایره‌ای بلکه در فرم مستطیلی ساخته شده است. برای مشخص شدن میزان بزرگی این صفحه‌نمایش کافی‌ست آن را با Watch GT 2 و GT 2e با صفحه‌نمایش‌های حداکثر 1.39 اینچی مقایسه کنیم و در قیاس با نسخه بزرگ‌تر Apple Watch Series 6 با صفحه‌نمایش 1.78 اینچی نیز هنوز ابعاد مناسب و قابل‌قبولی را ارائه می‌کند. این صفحه‌نمایش با فناوری AMOLED ساخته شده و رزولوشن 280×456 پیکسلی آن تراکمی نزدیک به 326 پیکسل در هر اینچ را ارائه می‌کند که دقیقا همان فشردگی و تراکم صفحه‌نمایش اپل واچ‌های سال اخیر است.

صفحه‌نمایش واچ فیت به‌گفته شرکت سازنده، 70 درصد از روی ساعت را پوشانده و شیشه محافظ ناشناخته‌ای با لبه‌های خمیده موسوم به 2.5D از آن در برابر آسیب و خراشیدگی‌های سطحی محاظت می‌کند. از کیفیت این صفحه‌نمایش به‌لطف فناوری ساخت AMOLED آن می‌توان کاملا رضایت داشت و در زیر نور مستقیم خورشید نیز خوانایی خود را تا حد قابل قبولی حفظ می‌کند.

در تنظیمات مرتبط با این قسمت امکان غیر فعال کردن روشنایی خودکار در نظر گرفته شده و شش گزینه در نظر گرفته شده برای صفحه همواره روشن (Always-On) نیز زمان و تاریخ را به‌صورت دائم به نمایش می‌گذارند که البته فعال بودن این آخرین تأثیر مشهودی بر مصرف باتری بر جای می‌گذارد.

از دیگر گزینه‌های مرتبط با این صفحه‌نمایش در تنظیمات ساعت باید به حضور 12 واچ فیس مختلف اشاره کرد که برخی از آن‌ها امکان ویرایش و شخصی‌سازی داشته و از طریق اپلیکیشن Huawei Health نیز می‌توان نمونه‌های دیگری را دانلود کرد.

زیر صفحه‌نمایش نزدیک به 4 میلی‌متر فضای خالی در نظر گرفته شده که برای یک ساعت هوشمند نچندان بزرگ، حاشیه زیادی به حساب می‌آید در کناره‌ها و بالا اما حاشیه کمتری وجود دارد و تنها به 2 میلی‌متر می‌رسد.

حسگرها و گزینه‌های ارتباطی

نگفته پیداست که عوامل اصلی هوشمندی یک اسمارت‌واچ را باید در مجموعه حسگرها و راه‌های ارتباطی دستگاه جست‌وجو کرد جایی‌که در غیاب این سنسورها با ابزار دیجیتالی بسته‌ای روبرو می‌شویم که تنها برای نمایش اطلاعات غیر مرتبط با کاربران آماده شده است. در واچ فیت طبق انتظار با طیف متنوعی از حسگرها و راه‌های ارتباطی روبرو می‌شویم که شامل حسگر تنظیم اتوماتیک نور صفحه‌نمایش، سنسور 6 محوره IMU مشتمل بر شتاب‌سنج و ژیروسکوپ برای دنبال کردن فعالیت‌های ورزشی فضای داخلی (مثل تردمیل) و سنسور سنجش ضربان قلب (با فناوری مانیتورینگ هواوی TruSeen 4.0) با امکان نمایش میزان اکسیژن خون (SpO2) می‌شوند.

Watch Fit به بلوتوث کم‌مصرف نسخه 5 و میکروفون مجهز شده و برای ردیابی فعالیت‌های فضای باز کاربران از اتصال به GPS نیز پشتیبانی می‌کند. فعال کردن GPS‌ البته طبیعتا بر مصرف باتری تأثیرگذار خواهد بود اما حداقل به‌گفته شرکت سازنده این تأثیر چندان پر رنگ نبود و حتی در این حالت نیز 12 ساعت دوام باتری در اختیار کاربران قرار می‌گیرد. یک گزینه غایب در این میان که البته معمولا تنها در ساعت‌های بسیار گران‌قیمت‌تر حضور دارد حسگر سنجش ارتفاع یا altimeter است که در فعالیت‌هایی مثل کوهنوردی به‌کار گرفته می‌شود.

سیستم‌عامل – پردازنده - حافظه

واچ‌فیت ظاهرا با سیستم‌عامل آشنای Lite OS ارائه می‌شود که نشان آن را در دیگر ساعت‌های هوشمند این برند نیز می‌توان مشاهده کرد رابط کاربری این ساعت البته برای تطبیق با صفحه‌نمایش کشیده و متفاوت آن اندکی تغییر کرده و برای مقایسه می‌توان آن را با بندهای ساده‌تری از خانواده Huawei Band و Honor Band مقایسه کرد. امکان تغییر در این سیستم‌عامل و افزودن برنامه‌های جانبی در آن وجود ندارد اما از لحاظ کیفیت استفاده و حرکت روان در بین منوها، امتیاز قابل‌قبولی را به خود اختصاص می‌دهد.

هواوی در زمینه پردازنده واچ فیت سکوت کرده اما برخی منابع جانبی مثل ساعت‌های پیشرفته‌تری همچون Watch GT 2 از حضور Kirin A1 در آن سخن گفته‌اند در این میان البته نام چیپ‌ست‌های گمنام‌تری همچون DK3.5+ST نیز برای این ساعت مطرح شده که البته همچون Kirin A1 نمی‌توان با اطمینان از حضور آن‌ها در واچ‌ فیت سخن گفت. واچ فیت اما فارغ از نوع پردازنده به‌کار گرفته شده، ساعت نسبتا سریع و بدون لگ و تأخیری‌ست که در اغلب مواقع مشکلی برای اجرای عملکرد محول شده به آن ندارد.

از جمله عملکردهای مشابه واچ فیت در مقایسه با با ساعت‌های پیشرفته‌تر هواوی باید به دریافت نوتیفیکیشن‌های گوشی، استفاده از ساعت به‌عنوان چراغ‌قوه، گرفتن عکس از راه دور با دوربین گوشی با گزینه Remote Shutter، تنظیم آلارم و تایمر و پیدا کردن گوشی متصل شده به آن اشاره کرد اما در این میان به مجموعه‌ای از تفاوت‌ها و گزینه‌های غیر قابل دسترس در این ساعت نیز بر می‌خوریم که نبود وای‌فای، NFC‌ و اسپیکر از آن جمله هستند. در توصیف واچ فیت به 4 گیگابایت حافظه داخلی اشاره شده اما این حافظه برخلاف ساعت‌های هوشمند پیشرفته‌تر هواوی برای انتقال موزیک و مواردی از این دست در اختیار کاربران قرار ندارد و امکان اتصال هدست بی‌سیم به این ساعت نیز به‌کل در نظرگرفته نشده است؛ امری‌که تردیدها در مورد Kirin A1 بودن چیپ‌ست واچ فیت را افزایش می‌دهد.

امکان پاسخ دادن به تماس از طریق واچ فیت وجود نداشته و از دستیار صوتی نیز در آن خبری نیست.

باتری‌و شارژر

هواوی به ظرفیت باتری حاضر در واچ فیت اشاره‌ای نکرده هرچند برخی منابع آن را یک باتری 180 میلی آمپر ساعت عنوان کرده‌اند. این باتری به‌گفته شرکت سازنده در استفاده عادی تا 10 روز و در استفاده شدید تا 7 روز قادر به تأمین انرژی دستگاه است. استفاده عادی و شدید از نگاه هواوی هر دو شامل فعال بودن گزینه مانیتورینگ خواب و ضربان قلب و دریافت نوتیفیکیشن برای 50 پیام، 3 تماس و 3 آلارم در 24 ساعت است و تنها تفاوت آن‌ها به چک کردن کوتاه صفحه‌نمایش در طی روز و میزان ورزش در طول هفته تعلق دارد که در حالت عادی و شدید به‌ترتیب شامل 200 و 500 بار چک کردن صفحه‌نمایش در روز و 30 و 60 دقیقه تمرین ورزشی در هفته می‌شوند. روشن کردن GPS داستان دیگری را روایت می‌کند و در این حالت دوام باتری به 12 ساعت کاهش می‌یابد.

در دنیای واقعی از دوام این باتری به‌میزان زیادی رضایت داشتیم و با وجود آن‌که این دوام طبیعتا به نوع استفاده کاربران وابسته است اما دستیابی به یک هفته شارژ در آن فارغ از نوع استفاده کاملا عملی به‌نظر می‌رسد. شارژ باتری از طریق کابل مخصوص ارائه شده در جعبه دستگاه صورت می‌پذیرد که به‌صورت آهنربایی به پین‌های فلزی پشت ساعت متصل می‌شود و این اتصال تنها از سمت دکمه جانبی ساعت (سمت راست از نمای روبرو) امکان‌پذیر است. شارژ این باتری نیز نسبتا سریع بوده و اندکی کمتر از یک ساعت به‌طول می‌انجامد.

ساختار نرم‌افزاری و رابط کاربری

با حرکت دادن ساعت صفحه واچ فیس پیش فرض به نمایش در می‌آید و با کشیدن این صفحه به چپ یا به راست پنج گزینه شامل ضربان قلب، سطح استرس، تگ مکانی کاربر، کنترلر موسیقی و داشبورد Activity records به نمایش گذاشته می‌‌شود که از طریق این آخری (با ظاهری مشابه آن‌چه از اپل واچ در ذهن داریم) می‌توان تعداد قدم‌ها، مدت زمان فعالیت ورزشی و تعداد روزهای فعال بودن را در یک گراف و سپس با جزییات کامل با اسکرول رو به پایین آشنا مشاهده کرد.

دکمه جانبی ساعت در هنگام حضور در منوهای مختلف نقش back برای بازگشت به صفحه هوم را ایفا می‌کند و فشردن آن در خود صفحه هوم نیز تمامی کارکردهای اصلی ساعت را به نمایش می‌گذارد. گزینه‌های حاضر در این منو شامل تمرین‌ها (Workouts)، سابقه تمرین‌ها (Workouts records)، وضعیت تمرین (Workout status)، سنجش ضربان قلب، اکسیژن خون (SpO2)، داشبورد Activity records، خواب، استرس، تمرین تنفس، موزیک، اعلان‌ها، وضعیت آب و هوا، استوپ‌واچ و تایمر، آلارم، چراغ‌قوه، پیدا کردن گوشی متصل به ساعت (Find Phone) و تنظیمات می‌شوند. با ورود به هر منو با کشیدن دستگاه از سمت چپ صفحه‌نمایش رو به داخل می‌توان عمل back را انجام داد.

در صفحه واچ‌فیس با کشیدن دست از بالا به پایین چهار گزینه همراه با میانبر Setting برای دسترسی سریع ارائه می‌شود که برای تنظیم تایمر، یافتن گوشی متصل به ساعت، غیر فعال کردن نور پس‌زمینه و حالت do not disturb به‌کار گرفته می‌شوند. از همین قسمت زمان و تاریخ، ‌وضعیت اتصال بلوتوث و شارژ باقی‌مانده باتری نیز به نمایش گذاشته می‌شود.

با کشیدن دست از پایین به بالا نیز لیستی از نوتیفیکیشن‌ها به نمایش در می‌آید که البته برای شخصی‌سازی آن‌ها باید از اپلیکیشن Huawei Health بهره گرفت.

عملکرد ساعت در فعالیت‌های ورزشی

جدا از ساختار فیزیکی و امکانات سخت‌افزاری دستگاه، قدرت و توانایی واچ فیت مطمئنا در بخش ورزشی آن نمود پیدا می‌کند؛ جایی‌که شرکت سازنده امکان دنبال کردن 96 فعالیت ورزشی گوناگون را در این ساعت کوچک گنجانده و از این گذشته 12 فعالیت سریع را نیز به‌صورت تصویری به نمایش گذاشته است. از دیگر گزینه‌های جذاب مرتبط با فعالیت‌های ورزشی کاربران در این ساعت باید به بیش از 13 دوره مختلف دویدن اشاره کرد که برای ورزشکاران کاملا جالب توجه به‌نظر می‌رسد.

برای دسترسی به حالت‌های ورزشی مختلف واچ فیت باید پس از فشردن دکمه جانبی در صفحه هوم گزینه اول یعنی تمرین‌ها (Workouts) را انتخاب کرد در این قسمت گزینه ابتدایی یعنی Fitness courses دوازده فعالیت ورزشی را به‌صورت انیمیشن به نمایش می‌گذارد که بسته به نوع فعالیت هریک زمان متفاوتی را به خود اختصاص می‌دهند. از جمله فعالیت‌های حاضر در این قسمت باید به به‌دست آوردن مجدد انرژی (reenergize)، تمرین‌های ریلکسیشن گردن و شانه،‌ تمرین‌های سر کار، چربی‌سوزی سریع، کشش کلی بدن، تمرین‌های پا و مواردی از این دست اشاره کرد که با انتخاب هریک نخست نوع تمرین به کاربر نشان داده می‌شود و سپس در طی یک زمان مشخص از وی خواسته می‌شود که تمرین را تکرار کند. ضربان قلب در هر حالت نیز به‌‌صورت دائم اندازه‌گیری می‌شود. پس از پایان هر تمرین نیز جزییات آن به نمایش درآمده و در اپلیکیشن Huawei Health نیز قابل دسترسی‌ست.

گزینه دوم در این لیست به تمرین‌های مختلف دویدن یا Running courses اختصاص دارد که 13 نوع دویدن از دویدن ساده و دویدن به قصد چربی‌سوزی گرفته تا گزینه‌های جدی‌تری همچون MAF 180 (عملکرد اروبیک حداکثری یا maximum aerobic function روشی‌ست برای اندازه گیری تناسب هوازی بدن) و دویدن آرام و طولانی مدت در آن به چشم می‌خورد. پس از انتخاب هریک از این گزینه‌ها، GPS فعال شده و سپس قسمت‌های مختلف دویدن به‌صورت مرحله به مرحله به اطلاع کاربر رسانده می‌شود. لاک شدن GPS در این حالت اندکی به زمان نیاز دارد و بسته به میزان دسترسی به فضای باز، نزدیک به 30 ثانیه یا حتی بیشتر به‌طول می‌انجامد.

در حین دویدن فاکتورهایی مثل تعداد گام‌ها، مسافت پیموده شده، زمان و ریتم (cadence یا تعداد گام در هر دقیقه)، بلندی گام‌ها (Stride)، سرعت متوسط و مواردی از این دست به نمایش گذاشته شده و پس از تمرین نیز با مراجعه به Huawei Health می‌توان لیست کامل‌تری از این موارد را در اختیار داشت. با تکیه بر GPS مسیر حرکت نیز به خوبی مشخص شده و چارت‌ها و نمودارهای سودمندی نیز قابل مشاهده خواهد بود.

2 Max نیز از دیگر موارد به‌نمایش درآمده در این قسمت است که حداکثر میزان اکسیژن مصرفی و جذب اکسیژن در طی یک تمرین ورزشی را به نمایش می‌گذارد و از آن می‌توان به‌عنوان معیاری برای حداکثر میزان تحمل افراد در حین انجام فعالیت‌های ورزشی بهره برد.

جدا از تمرین‌های انیمیشنی لیست دیگری از تمرین‌های ورزشی در بخش Workouts به نمایش در آمده که با زدن دکمه +Add در پایین می‌توان همه آن‌ها را که 96 فعالیت را تشکیل می‌دهند یک‌جا مشاهده کرد و موارد مورد نظر را به لیست اصلی افزود. در این لیست از ورزش‌های اصلی و پایه‌ای مثل دویدن در فضای داخلی و خارجی، شنا در استخر و آب‌های آزاد و دوچرخه‌سواری ثابت و عادی تا نمونه‌های مهجورتری مثل استپر، اسپینینگ،‌ اروبیک،‌ ورزش‌های رزمی، بوکس،‌ شمشیربازی و حتی باله، پیلاتس و یوگا نیز به‌ چشم می‌خورد که تقریبا هر نوع سلیقه‌ای را در فعالیت پوشش می‌دهد. ورزش‌های این لیست در شش بخش مختلف شامل فعالیت‌های درون خانه، فعالیت‌های تفریحی، مجموعه‌ای از ورزش‌های رسمی، فعالیت‌های آبی، ورزش‌های زمستانی و ورزش‌های شدید و حرفه‌ای مرتب شده‌اند.

با لمس علامت setting در مقابل هر فعالیت ورزشی امکان تعریف هدف زمانی و کالری برای آن فعالیت وجود داشته و امکان انتخاب یا تعریف بازه مجاز ضربان قلب نیز برای آن‌ها نیز در دسترس قرار می‌گیرد.

ضربان قلب اکسیژن خون

طبق معمول با بستن ساعت به‌صورت صحیح روی مچ می‌توان به‌صورت دائم و در لحظه میزان ضربان قلب را روی صفحه‌نمایش مشاهده کرد و دقت و سرعت آن نیز در سطح قابل قبولی برای یک ساعت هوشمند قرار دارد.

این وضعیت اما برای سنسور اکسیژن خون چندان مشابه نبوده و با این‌که معمولا پس از چند لحظه نتیجه تست به‌صورت گرافیکی به‌نمایش گذاشته می‌شود اما هر از چندگاهی نیز نتیجه تست موفقیت‌آمیز نبوده و اروری روی صفحه‌ ظاهر می‌شود. با توجه به اهمیت فاکتور اکسیژن خون در شرایط امروزی ذکر این نکته نیز کاملا ضرورت دارد که اندازه‌گیری‌هایی از این دست قابل جایگزینی با تست‌های کلینیکال نبوده و از آن‌ها برای تشخیص بیماری یا اطمینان از سلامتی نمی‌توان استفاده کرد.

کلام آخر

Huawei Watch Fit ابزاری مابین یک ساعت هوشمند و یک دستبند هوشمند سلامتی‌ست که همچون اسمارت‌واچ‌های پیشرفته به صفحه‌نمایش بزرگ و سنسورهای ورزشی و پزشکی مجهز شده و همچون دستبندهای سلامتی از قیمت نسبتا مناسبی برخوردار است. از طراحی دستگاه و شکل ظاهری آن می‌توان کاملا رضایت داشت و بزرگ بودن صفحه‌نمایش و فناوری OLED آن کیفیت بالایی را ارائه می‌کند. وزن دستگاه از ساعت‌های هوشمند پیشرفته‌تر بسیار کمتر بوده و مشکل خاصی را برای کاربران ایجاد نمی‌کند و از کیفیت بند نیز نمی‌توان چندان ناراضی بود. جنس بدنه این مدل البته پلاستیکی‌ست و اولین تفاوت مهم خود با ساعت‌های پیشرفته‌تر را در این مورد به‌نمایش می‌گذارد.

از عملکرد ورزشی این مدل می‌توان کاملا راضی بود و جدا از 96 فعالیت ورزشی مختلف که تقریبا تمامی سلیقه‌های موجود را پوشش می‌دهند، ارائه 12 تمرین سریع به‌صورت انیمیشن و 13 حالت مختلف برای دویدن شرایط ایده‌آلی را برای ورزشکاران و کاربران علاقه‌مند به تحرک بیشتر ارائه می‌کند. اتصال به GPS نکته مثبت دیگری در این میان به حساب می‌آید که در فعالیت‌های outdoor یا خارج از خانه و به‌طور مشخص دویدن و پیاده‌روی ابزار جالب توجه‌ای را جهت به تصویر کشیدن مسیر حرکت ارائه می‌دهد.

روشن بودن دائم سنسور ضربان قلب و امکان تنظیم حداکثر میزان ضربان قلب در فعالیت‌های ورزشی مختلف نکته مثبت دیگری در این میان است اما حسگر اکسیژن خون یا SpO2 عملکرد ضعیف‌تری داشته و در برخی موارد نیاز به تکرار چندین باره تست برای حصول نتیجه مناسب است.

واچ فیت با وجود مجهز شدن به 4 گیگابایت حافظه داخلی، تقریبا هیچ راهی برای دسترسی به این حافظه ارائه نمی‌دهد و مشخص نیست که اعلام میزان حافظه دستگاه در مشخصات این ساعت به چه علت صورت پذیرفته است. امکان انتقال ترک‌های موسیقی به حافظه وجود ندارد و از آن گذشته راهی برای اتصال هدست بلوتوث نیز به آن وجود ندارد. در مشخصات ساعت به حضور پروسسور Kirin A1 اشاره نشده و بدین‌ترتیب با تردیدهایی در این زمینه روبرو می‌شویم در کل اما فارغ از نوع پردازنده،‌ با یک مجموعه سریع و اصطلاحا responsive روبرو می‌شویم که لگ و تأخیر چندانی در آن دیده نمی‌شود. نبود NFC، وای‌فای و اسپیکر و پشتیبانی نکردن از نصب برنامه‌های جانبی دیگر نکات منفی این ساعت را تشکیل می‌دهند که آن را از خانواده اسمارت‌واچ‌ها تا حدودی دور کرده و به رده بندهای سلامتی نزدیک می‌کند. واچ فیت البته طبق انتظار قادر به دریافت نوتیفیکیشن‌های گوشی تنظیم آلارم و تایمر و پیدا کردن گوشی متصل شده به آن بوده و مشکلی نیز برای پشتیبانی از زبان فارسی ندارد.

هواوی واچ فیت در یک نگاه کلی ابزار پیشرفته‌ای برای کاربران علاقه‌مند به ورزش و حتی ورزشکاران حرفه‌ای‌ست و با این‌که ضعف‌های اشاره شده در بالا حساب آن را تا حدود زیادی از یک ساعت هوشمند پیشرفته‌تر جدا می‌کند اما با توجه به قیمت آن همچنان ابزار نسبتا ارزشمندی به‌نظر می‌رسد.