mobile.ir - مرجع موبایل ایران

هواوی با این‌که در طی یکی دو سال اخیر شرایط سختی را پشت سر گذاشته و قطع دسترسی آن به تولیدکنندگان سخت‌افزارهای پردازشی نیز بحران بی‌سابقه‌ای را برای این مجموعه ایجاد کرده است اما حداقل هنوز در سطح میانی بازار و گوشی‌های اقتصادی پایین‌رده (فارغ از مسئله نرم‌افزار و محدودیت‌های گوگلی) انتخاب‌های مطلوب و خوش‌قیمتی را پیش روی کاربران قرار می‌دهد. محدودیت‌های جدید دولت آمریکا در ماه می سال 2020 دسترسی هواوی به بزرگ‌ترین سازنده مستقل پردازنده در جهان یعنی شرکت تایوانی TSMC را قطع کرد و بدین‌ترتیب برای ساخت پردازنده راهی جز استفاده از توان داخلی چین و شرکت SMIC‌ به‌عنوان بزرگ‌ترین سازنده پردازنده در این کشور باقی نماد؛ SMIC اما با لیتوگرافی ساخت حداکثر 14 نانومتری چندین نسل از TSMC که در حال حاضر پردازنده‌های 5 نانومتری پیشرفته‌ای همچون Apple A14 و Snapdragon 888 را تولید می‌کند (و احتمالا به‌زودی تولید تراشه‌های 3 نانومتری را نیز در دستور کار خود قرار می‌دهد) فاصله داشته و عملا تنها به‌صورت مقطعی قادر به تأمین نیاز پردازشی گوشی‌های پایین رده هواوی خواهد بود. به‌عنوان نشانه‌ای از این چرخش ناگزیر هواوی باید به تجدید حیات دوباره پروسسور Kirin 710 اشاره کرد که در سال 2018 یعنی زمان معرفی آن به‌زحمت در 8 گوشی هواوی و آنر ظاهر شد اما این تعداد در مجموع سال 2019 و سال 2020 به نزدیک به 33 گوشی افزایش پیدا کرد. تمرکز هواوی روی گوشی‌های ارزان‌قیمت طبیعتا در رونق مجدد سری Y که همواره محلی برای عرضه گزینه‌های اقتصادی‌تر این برنده بوده است نیز بی‌تأثیر نبوده و بار دیگر چندین گوشی از سری Y در این فاصله به بازار عرضه شده‌اند.

Huawei Y9a

Y7a یکی از جدیدترین گوشی‌های هواوی در این خانواده است که در اکتبر 2020 معرفی شد و در برخی بازارها با نام P Smart 2021 نیز شناخته می‌شود. Y7a در قیاس با نمونه مشابه‌ای از این سری یعنی Y7p که نزدیک به یک سال پیش در فوریه 2020 معرفی شد با تغییرات مثبتی روبرو شده و جدا از شکل ظاهری و طراحی بهینه‌تر، مواردی مثل ابعاد و وضوح صفحه‌نمایش همراه با ظرفیت و سرعت شارژ باتری را نیز به سطح تازه‌ای در این کلاس ارتقاء داده است.

Huawei Y7a با نام مدل PPA-LX2 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

جعبه سفید رنگ ساده Y7a تصویر بزرگی را از خود گوشی در بخش رویی ارائه می‌ده و به‌جز برخی اطلاعات ساده در مورد رنگ و حافظه داخلی جزییات چندان دیگری روی این باکس به چشم نمی‌‌خورد.

درون این جعبه به‌جز خود دستگاه به یک شاژر، یک کابل USB، نوشته‌های راهنما، پین دسترسی به درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه و بالاخره یک قاب شفاف انعطاف‌پذیر بر می‌خوریم که مجموعه استاندارد و متداولی را تشکیل می‌دهند و نبود هدست سیمی نیز چندان غریب به‌نظر نمی‌رسد.

شارژر گوشی به‌عنوان یکی از نکات مثبت آن، یک نمونه پر سرعت با حداکثر توان 22.5 وات (10 ولت و 2.25 آمپر) است که نسبت به شارژهای قبلی هواوی با همین توان، بسیار کوچک‌تر و کامپکت‌تر شده است. در مورد این شارژر و عملکرد آن در بخش باتری بیشتر سخن می‌‌گوییم.

طراحی و شکل ظاهری

بدون تردید اولین حس پس از در دست گرفتن Y7a به ابعاد بزرگ و وزن بالای آن تعلق دارد که آن را به نمونه‌ای مناسب برای افراد با دست‌های بزرگ‌تر بدل می‌کند. رنگ‌آمیزی بخش پشتی گوشی ظاهر جذابی را به این مدل بخشیده و نمونه سبز‌رنگ در اختیار ما تا حدودی به ردمی Note 8 Pro شباهت دارد. جنس براق این قسمت البته کاملا جاذب اثر انگشت بوده و پلاستیکی بودن آن نیز احتمالا به ظاهر شدن خراشیدگی‌هایی در طول زمان منجر می‌شود. انتقال سنسور اثر انگشت از این قسمت،‌ ترکیب یک‌دست‌تری را در بخش پشتی ایجاد کرده که نسبت به Y7p جذابیت‌ بالاتری دارد.

لبه‌های کناری کاور بخش پشتی به‌صورت خمیده طراحی شده‌اند و بدین‌ترتیب ضمن ایجاد تفاوت مهمی نسبت به Y7p، در کمتر به‌نظر رسیدن ضخامت گوشی نیز نقش مهمی را ایفا کرده‌اند.

لنزهای چهارگانه دوربین در این قسمت همراه با فلش LED در یک محوطه مستطیلی نسبتا کوچک در سمت چپ قرار دارند که برجستگی اندکی داشته و هنگام قرارگیری گوشی روی میز لق‌خوردگی چندانی را ایحاد نمی‌کنند.

نگاه‌ها در بخش رویی بیش از هر چیز به حفره دوربین سلفی در مرکز بخش بالایی جلب می‌شود که ظاهرا بعد از Y7p دومین مدل در سری Y با این طراحی به‌حساب می‌آید. حفره دایره‌ای این قسمت اما از خود دوربین سلفی بزرگ‌تر بوده و در مقایسه با نمونه‌های پرچمدار و حتی میان‌رده‌های پیشرفته‌تر ظاهر نچندان زیبایی را به این قسمت بخشیده است.

حاشیه‌های پیرامون صفحه‌نمایش در Y7a متناسب با قیمت و رده کاربری دستگاه کاملا مشخص و نسبتا ضخیم بوده و طبیعتا در پایین نیز با حاشیه بزرگ‌تری روبرو می‌شویم.

ترکیب اجزای پیرامونی گوشی با تغییر خاصی نسبت به Y7p روبرو نشده و به‌جز تغییر شکل دکمه پاور برای جای‌گیری سنسور اثر انگشت همه‌چیز طبق روال گذشته است.

در یک نگاه کلی، Y7a در مقایسه با نمونه‌ای مثل Y7p در مبحث طراحی تجربه کاملا خوشایندتری را ارائه می‌کند و استفاده از لبه‌های خمیده در کاور بخش پشتی، برآمدگی کمتر لنزهای دوربین و انتقال سنسور انگشت به کناره دستگاه جلوه زیباتری را به این مدل بخشیده است. Y7a از لحاظ رنگ‌آمیزی نیز گوشی جالب توجه‌ای به‌نظر می‌رسد اما بدنه پلاستیکی کاملا براق آن جاذب اثرات انگشت و خراشیدگی بوده و قرار دادن آن در قاب محافظ، تصمیمی کاملا منطقی به‌نظر می‌رسد. دیگر نکات منفی مهم در این میان به ابعاد بزرگ و وزن بالای گوشی تعلق دارد که چندان مناسب همه کاربران به‌نظر نمی‌رسد.

ابعاد و وزن

طول و عرض Y7a به‌ترتیب 165.65 و 76.88 میلی‌متر اعلام شده که هر دو با وجود آن‌که با توجه به سایز 6.67 اینچی صفحه‌نمایش چندان غیر عادی به‌نظر نمی‌رسند اما برای کاربران با دست‌های کوچک‌تر ابعاد ایده‌آلی به نظر نمی‌رسند. برای مقایسه می‌توان به سراغ یک 6.67 اینچی دیگر یعنی Redmi Note 9 Pro رفت که با طول و عرض 165.75 و 76.68 میلی‌متری، اختلاف خاصی را نشان نمی‌دهد. Y7a اما گوشی نسبتا ضخیمی بوده و ضخامت 9.26 میلی‌‌متر آن در مقایسه با نوت 9 پرو 8.8 میلی‌متری چند دهم میلی‌متری بیشتر است.

شرایط نچندان مثبت Y7a در زمینه وزن نیز تکرار شده و وزن 206 گرمی آن کاملا در دست احساس می‌شود. بخش بزرگی از این وزن بالا البته به باتری حجیم دستگاه مرتبط است که شاید برای برخی کاربران در مقایسه با سنگین‌تر شدن گوشی اهمیت بالاتری داشته باشد. دو رقیب اصلی این گوشی در بازار داخلی ایران یعنی گلکسی A31 و Poco M3 به‌ترتیب با صفحه‌نمایش‌های 6.4 و 6.53 اینچی با باتری‌های 5 و 6 هزار میلی امپر ساعتی، 185 و 198 گرم وزن دارند که این به‌روشنی از تأثیر صفحه‌نمایش بزرگ‌تر Y7a در سنگین‌تر شدن آن سخن می‌گوید.

صفحه‌نمایش

بدون در نظر گرفتن Y Max، گوشی غول‌آسای سری Y در سال 2018، هواوی Y7a دارای بزرگ‌ترین سایز صفحه‌نمایش در بین دیگر گوشی‌های ارائه شده در این خانواده بوده و در بین تمامی دیگر گوشی‌های این برند نیز ابعاد بزرگی را ارائه می‌کند. صفحه‌نمایش 6.67 اینچی این گوشی با فناوری IPS LCD ساخته شده و رزولوشن 1080×2400 پیکسلی آن، تراکمی نزدیک به 395 پیکسل در هر اینچ را ایجاد می‌کند. میزان روشنایی این صفحه‌نمایش در سطح متوسط رو به پایینی قرار دارد و با این‌که در محیط‌های داخلی مشکل چندانی را ایجاد نمی‌کند اما در زیر نور خورشید و تابش مستقیم آفتاب با شرایط متفاوتی روبرو می‌شویم. در زمینه کنتراست و زاویه دید با شرایط نسبتا مطلوبی روبرو می‌شویم که با توجه به رده قیمتی دستگاه قابل‌قبول به‌نظر می‌رسند.

در منوی تنظیمات صفحه‌نمایش طبق معمول دو گزینه Natural و Vivid و دایره‌ای رنگی جهت تعیین دلخواه حرارت رنگ دیده می‌شود و با انتخاب هر گزینه امکان سرد یا گرم کردن آن از طریق گزینه‌های پایین این قسمت وجود دارد. تنظیمات رنگ در حالت پیش‌فرض این قسمت روی Vivid و حالت DCI-P3 قرار دارد که رنگ‌های سردتری را با دقت پایین‌تر ایجاد می‌کند اما با انتخاب Natural و سوییچ به حالت sRGB با دقت بالاتری روبرو می‌شویم.

زیر صفحه‌نمایش حوالی 4.5 میلی‌متر فضای خالی وجود دارد و در کناره‌ها و بخش بالایی نیز به نزدیک به 2 میلی‌متر حاشیه بر می‌خوریم. بالای گوشی به‌جز حسگرهای معمول این قسمت، اسپیکر تماس جای گرفته که در لبه بالایی جا خوش کرده است.

اجزای جانبی

در سمت چپ اسلات کارت حافظه و سیم‌کارت گوشی قرار دارد که مثل Y7p از دو سیم‌کارت نانو و یک کارت حافظه microSD پشتیبانی می‌کند. مستقل بودن اسلات حافظه نکته مثبت اصلی این قسمت به‌شمار می‌رود.

سمت راست گوشی محل کلید بزرگ پاور (که سنسور اثر انگشت را نیز خود جای داده) و دکمه دوگانه تغییر صداست که از این جمع تنها دکمه پاور به‌راحتی در زیر انگشتان هر دو دست قرار می‌گیرد و کلیدهای تغییر صدا به‌خصوص ولوم بالا کاملا از دسترس خارج‌ بوده و برای فشردن آن‌ها یا باید گوشی را در دست جابجا کرد یا از دست دوم بهره گرفت.

تنها نکته قابل اشاره در بالای گوشی، میکروفون دوم آن است و در پایین نیز جدا از پورت USB-C در مرکز، به اسپیکر اصلی در سمت راست و میکروفون دوم و جک هدست در سمت چپ آن بر می‌خوریم.

بخش پشتی

قسمت پلاستیکی پشت دستگاه از طراحی آینه‌شکلی برخوردار بوده و کوچک‌ترین اثرات انگشت و آلودگی روی آن بر جای می‌ماند. در این قسمت لنزهای چهارگانه دوربین، تک فلش LED و نشان هواوی به چشم می‌خورند و اثری از سنسور اثر انگشت که به سمت راست گوشی منتقل شده در آن دیده نمی‌شود. محوطه دوربین‌های بخش پشتی از برآمدگی اندکی کمتر از 1 میلی‌متر برخوردار بوده و نسبت به Y7p ظاهر مدرن‌تری را به نمایش می‌گذارد.

دوربین‌های اصلی

در بخش پشتی Y7p چهار لنز دوربین در قالب یک ستون در زیر یکدیگر قرار گرفته‌‌اند که به‌ترتیب از بالا به پایین شامل دوربین اولتراواید، دوربین اصلی،‌ سنسور عمق میدان و دوربین عکاسی از نزدیک (ماکرو) می‌شوند. دوربین اصلی دستگاه یک نمونه 48 مگاپیکسلی با f/1.8 و فاصله کانونی 26 میلی‌متری‌ست که از فوکوس تشخیص فاز بهره می‌برد و مثل دیگر نمونه‌های دارای وضوح بالا با مکانیزم ترکیب پیکسل‌های مجاور، عملکرد بهتری را در محیط‌های با نور کم در وضوح تقلیل‌یافته 12 مگاپیکسلی ارائه می‌دهد.

دوربین دوم 8 مگاپیکسلی اولتراواید با f/2.4 و میدان دید 120 درجه‌ای‌ست که از فوکوس خودکار بی‌بهره بوده و از همین ابتدا انتظار عملکرد ضعیفی از آن به‌خصوص در محیط‌های با نور کم‌تر می‌رود. سومین و آخرین دوربین با امکان تصویربرداری یک واحد 2 مگاپیکسلی ماکرو است که زیر همه دوربین‌های دیگر جای گرفته و برای گرفتن عکس از فاصله نزدیک به‌کار می‌رود. گشودگی دیافراگم این دوربین نیز f/2.4 بوده و در این‌جا نیز از فوکوس خودکار خبری نیست؛ به‌بیان دیگر برای گرفتن یک عکس واضح از فاصله نزدیک باید به‌صورت دستی، دوربین را در 4 سانتی‌متر سوژه، ثابت نگه داشت که به‌خصوص در محیط‌های خارجی و نور شدید روز کار چندان آسانی به‌نظر نمی‌رسد.

رابط کاربری دوربین را پیش از این در ده‌ها گوشی دیگر هواوی دیگر نیز دیده‌ایم و در اینجا نیز با نکته خاص و جدیدی روبرو نمی‌شویم. در این رابط کاربری در ستونی در سمت راست به ترتیب از بالا به پایین سوییچر تعویض بین دوربین‌ اصلی و سلفی، شاتر و نمایی از آخرین تصویر برداشت شده به نمایش گذاشته می‌شود و یک ردیف جلوتر نیز به حالت‌های مختلف دوربین اعم از عکس، ویدئو، برداشت پرتره، عکاسی در شب و حالت Aperture یا دیافراگم باز بر می‌خوریم.

در همین بخش و در کناره سمت چپ از بالا به پایین گزینه دسترسی به تنظیمات دوربین، فیلترهای رنگی، AI یا هوش مصنوعی (برای تشخیص خودکار صحنه و اعمال اتوماتیک تنظیمات مناسب)، تنظیمات فلش و بالاخره گزینه‌ AI Lens )برای مواردی مثل تعیین کالری موارد خوراکی، تشخیص هوشمندانه اشیاء، ترجمه، اسکن بارکد و خریدهای کاربر( دیده می‌شود. این مورد آخر طبق تست عملی هنوز هم با عملکرد ایده‌آل فاصله دارد.

پایین صفحه‌نمایش (در هنگام گرفتن گوشی به صورت افقی) در مرکز، نشانگری برای تعیین نوع دوربین مورد استفاده به چشم‌ می‌خورد که به صورت پیش‌فرض روی گزینه 1x یا دوربین اصلی قرار دارد اما با لمس کردن می‌توان آن را به دوربین التراواید تغییر داد. گرفتن و کشیدن این آیکون یه سمت چپ امکان افزایش زوم دیجیتال تا 6 برابر را فراهم می‌کند.

در بخش More که در ادامه ردیف حالت‌های دوربین قرار دارد به گزینه‌های معمول گوشی‌های هواوی در این قسمت برمی‌خوریم که نسبت به Y9a گزینه‌های بیشتری در آن به‌چشم می‌خورد. از جمله موارد حاضر در این قسمت باید به عکاسی پانوراما، سوپر ماکرو، برداشت HDR، تایم‌لپس و عکاسی حرفه‌ای یا Pro اشاره کرد. برداشت اسلوموشن، Moving Picture و لایت پینتینگ یا نقاشی با نور گزینه‌های افزوده شده به این قسمت در مقایسه با Y9a به‌شمار می‌روند.

تنظیمات معدود منوی Setting همان موارد همیشگی مثل گزینه‌های تغییر نسبت تصویر، فعال کردن تگ مکانی، خطوط راهنمای تصویر، حذف صدای شاتر، تایمر اتوماتیک و کنترل صوتی را ارائه می‌دهد و نسبت به Y9a گزینه Efficient video format برای فعال کردن کدک تصویری H.265 به آن افزوده شده است. گزینه دنبال کردن سوژه یا Object tracking (که در طی آن با انتخاب سوژه مورد نظر، فوکوس خودکار روی آن قفل شده و حرکت سوژه به خارج شدن آن از محدوده فوکوس منجر نمی‌شود) همچون Y9a در این‌جا نیز غایب است. هواوی همچنان به‌جای رزولوشن از گزینه نسبت تصویر یا Aspect ratio در این بخش استفاده کرده که در آن اشاره‌ای به وضوح نشده و تنها سه‌گزینه در آن شامل 4:3، فول اسکرین و 1:1 ارائه می‌شود که به‌ترتیب به رزولوشن‌های 12، 7.2 و 8.9 مگاپیکسل اشاره دارند. این نسبت‌ها برای دوربین التراواید نیز به‌ترتیب 8، 4.8 و 6 مگاپیکسل هستند برای گرفتن عکس با حداکثر وضوح دوربین اصلی یعنی 48 مگاپیکسل باید از منوی More گزینه HiGH-RES را انتخاب کرد.

با فعال کردن مد Pro یا حرفه‌ای مثل قبل شش گزینه قابل تغییر شامل تنظیمات Metering، تغییر عدد ISO (از 50 تا 3200)، تنظیم دستی سرعت شاتر (از 1/4000 ثانیه تا 30 ثانیه)، تغییر در نورگیری، اتوفوکوس دستی و خودکار (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و در نهایت White balance در دسترس قرار می‌گیرند. با نگه داشتن دست روی نورگیری (یا EV)، گزینه اتوفوکوس دستی و خودکار و White balance می‌توان مقادیر آن‌ها را ثابت نگه داشته یا اصطلاحا لاک کرد و سایر گزینه‌ها را متناسب با آن‌ها تغییر داد. در این میان البته محدودیت‌هایی نیز وجود دارد که از آن جمله باید به امکان قفل کردن فوکوس تنها در حالت AF-C و وایت‌بالانس تنها در حالت اتوماتیک یا AWB اشاره کرد. در این دوربین البته امکان برداشت عکس در حالت RAW در نظر گرفته نشده است. یک نکته جدید در این بخش افزوده شدن گزینه‌ای برای گرفتن عکس با وضوح کامل 64 مگاپیکسلی در حالت Pro است که در نمونه‌های پیشین هواوی نشانی از آن در این قسمت دیده نمی‌شد. و گزینه‌ای برای نور راهنمای فوکوس نیز دیگر نکته جدید این قسمت است.

برداشت تصویر با دوربین‌های Y7a را در یک روز آفتابی پایان زمستان آغاز می‌کنیم جایی‌که در حضور نور کافی انتظار نتایج مناسبی از این مجموعه می‌رود. اولین تصاویر گرفته شده با این گوشی را به دوربین اصلی و وضوح پیش‌فرض 12 مگاپیکسلی آن اختصاص می‌دهیم جای‌که با نتیجه‌ای مناسب و نسبتا رضایت‌بخش روبرو می‌شویم که با وجود آن‌که از بهترین گوشی‌های رده میانی فاصله دارد اما هنوز کیفیت قابل‌قبولی را عرضه می‌کند. کنترل نویز و میزان جزییات در این تصویر در حد متوسط رو به بالایی هستند اما رنگ‌ها اندکی پریده‌تر از حد انتظار برداشت می‌شوند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

با سوییچ به وضوح کامل 48 مگاپیکسلی طبق انتظار از میزان جزییات تصویر کم‌تر شده و عکاسی در وضوح کامل در محیط‌های با نور پایین نیز این شرایط را تشدید می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 48 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

فعال کردن گزینه HDR بسته به سوژه می‌تواند تأثیر مشخص یا نامحسوسی بر تصویر باقی بگذارد جایی‌که برای نمونه می‌توان از دو تصویر اول در پایین یاد کرد که فعال بودن یا نبودن HDR تأثیر خاصی بر آن‌ها باقی نگذاشته اما در دو تصویر دیگر با استفاده از HDR به‌جزییات بیشتری در تصویر دست پیدا می‌کنیم.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حالت Aperture یا دیافراگم باز در دوربین اصلی از کیفیت متوسطی برخوردار است و گه‌گاه حتی در مورد سوژه‌های نچندان مشکلی نیز در تفکیک سوژه اصلی از پس‌زمینه ناموفق ظاهر می‌شود. در این بخش طبق معمول امکان تغییر عمق میدان و میزان محوشدگی پس‌زمینه بعد از گرفتن عکس نیز فراهم است.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در حالت Aperture یا دیافراگم باز - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

دقت رنگ دوربین اصلی Y7a حداکثر در سطح متوسطی قرار می‌گیرد و با این‌که هنوز می‌توان به نمونه‌های نازل‌تری اشاره کرد اما در این‌جا نیز با شرایط ایده‌آلی روبرو نمی‌شویم. این عملکرد نچندان فوق‌العاده در دوربین اولتراواید این با شدت بیشتری ادامه پیدا می‌کند و در این دوربین نیز نباید انتظار رنگ‌های دقیقی را داشت. محدوده دینامیکی کوچک از جمله نکات منفی هر دو دوربین به حساب می‌آیند.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولترا در وضوح 8 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید طبیعتا با توجه به سنسور کوچک‌تر و دیافراگم بسته‌تر، نور کمتری را در مقایسه با دوربین اصلی دریافت کرده و تصویر تیره‌تری را ثبت می‌کند. در این دوربین جزییات به‌تصویر کشیده شده در مرکز کادر بیشتر از کناره‌های آن بوده و اندکی کشیدگی و اختلال در کناره‌های آن دیده می‌شود؛ امری‌که البته در گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر نکته متداولی به شمار می‌رود.

برداشت تصویر با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر از مرکز کادر

برش اندازه واقعی تصویر از کناره‌ کادر

دوربین ماکروی 2 مگاپیکسلی از وضوح پایینی برخوردار است و نبود فوکوس خودکار، شرایط سخت‌تری را برای استفاده از آن ایجاد می‌کند اما با اندکی حوصه و دقت می‌توان تصاویر نسبتا مناسبی را با آن برداشت کرد. کیفیت رنگ تصاویر این دوربین در سطح بالایی قرار ندارد اما در برخی موارد امکان ثبت تصاویری متفاوت از دوربین اصلی را فراهم می‌کند.

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با دوربین ماکرو - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اصلی در حالت عادی تصاویر نازلی را در شب برداشت می‌کند جایی‌که از صفحه‌نمایش خود گوشی نیز به‌سادگی می‌توان اثرات جزییات کم و نویز بالا را مشاهده کرد. با فعال کردن حالت شب اما با ترکیب متفاوتی روبرو می‌شویم و با کنترل نویز با جزییات بسیار بالاتری روبرو می‌شویم. وضوح تصویر دوربین اصلی در این حالت به 8 مگاپیکسل یا 2448×3264 پیکسل کاهش پیدا می‌کند.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت شب با دوربین اصلی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دوربین اولتراواید امکان عکاسی در حالت شب را ندارد اما با وارد کردن آن در این مقایسه به‌روشنی می‌توان به اختلاف بزرگ مابین تصویر دوربین اصلی در حالت شب و تصویر دوربین اولتراواید پی برد.

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اولتراواید در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر اتوماتیک با دوربین اصلی در وضوح 12 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت شب با دوربین اصلی در وضوح 8 مگاپیکسل - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح فیلم‌برداری دوربین اصلی گوشی 1080p با 30 یا 60 فریم در ثانیه (به‌ترتیب با بیت‌ریت ویدئویی 13 و 17 مگابیت بر ثانیه) و در دوربین اولتراواید 1080p/30fps (با بیت‌ریت نزدیک به 15 مگابیت بر ثانیه) بوده و طبیعتا به‌دلیل نوع پردازنده دستگاه، امکان برداشت ویدئوهای 4K نیز وجود ندارد. کیفیت ویدئوهای دوربین اصلی در نرخ 30 فریم در ثانیه‌ای در سطح متوسطی قرار دارد و با این‌که افتخار چندانی را به نام خود ثبت نمی‌کند اما در حد رده قیمتی دستگاه ظاهر می‌شود. مشکل اصلی ویدئوهای این گوشی که در همه حالت‌ها نیز کاملا وجود دارد نبود مکانیزم لرزه‌گیری حتی از نوع دیجیتال یا EIS است که کوچک‌ترین لرزش‌های دست را به‌گونه نامطلوبی به تصویر نهایی منتقل می‌کند. وضوح 1080p/60fps دوربین اصلی طبق انتظار حرکت روان‌تری را ارائه می‌کند اما مکانیزم فوکوس خودکار در آن مدام در حال یافتن نقطه تمرکز مناسب بوده که به یک حالت رفت و برگشت نامطلوب در تصویر منجر شده است. فارغ از نوع و وضوح دوربین‌ها، می‌توان در حین فیلم‌برداری یک فریم در تصویر با وضوح 1080×1920 پیکسل (تقریبا 2.1 مگاپیکسل) را به‌صورت عکس ذخیره کرد.

ویدئوهای دوربین اولتراواید طبیعتا با بسته‌تر بودن دیافراگم و کوچک‌تر بودن سنسور، نور کمتری را دریافت می‌کنند و میزان نویز در آن‌ها بیشتر است. اثرات نبود مکانیزم لرزه‌گیری در ویدئوهای این دوربین نیز کاملا مشهود است تا جایی‌که لرزش‌های کوچک دست نیز به ویدئو منتقل شده و عملا شاید بهتر باشد قید برداشت ویدئو در هنگام راه‌رفتن را زد.

دوربین سلفی

Y7a به یک دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی ساده با f/2.0 و بدون فوکوس خودکار مجهز شده که در حفره نسبتا بزرگی در مرکز بالای صفحه‌نمایش قرار دارد. قطره این حفره اندکی بیش از 4 میلی‌متر است که با توجه به نمونه‌های جدیدتر دارای این طراحی با قطرهای حتی کمتر از 3 میلی‌متر، امتیاز چندان بالایی را از لحاظ طراحی به خود اختصاص نمی‌دهد. کیفیت تصاویر این دوربین با این‌که معمولا پس‌زمینه سوژه با نورگیری بیش از اندازه‌ای همراه است نسبتا مناسب به‌نظر می‌رسد. دیگر نکته منفی در مورد تصاویر این دوربین به قابلیت زیباسازی چهره تعلق دارد که حتی بعد از غیر فعال کردن آن نیز هنوز تأثیرات نامطلوبی بر چهره باقی می‌گذارد. دوربین سلفی Y7a از HDR پشتیبانی نمی‌کند و بدین‌ترتیب در موقعیت‌هایی با نور پس‌زمینه بیش از اندازه، با افت در کیفیت روبرو می‌شویم.

باتری

Y7a به باتری حجیمی با ظرفیت 5 هزار میلی آمپر ساعت مجهز شده که ظرفیت استانداردی برای گوشی‌های پایین‌رده بازار محسوب می‌شود و می‌توان انتظار دوام بالایی را از آن داشت. پردازنده پر مصرف 14 نانومتری گوشی البته در این میان به‌عنوان مانع بزرگی برای دوام بالای باتری به‌حساب می‌آید جایی‌که در مقایسه با رقبای مجهز به پروسسورهای کم‌مصرف‌تر، حداقل روی کاغذ شرایط به نفع Y7a به‌نظر نمی‌رسد. هواوی در توصیف دوام این باتری با یک بار شارژ به 38.2 ساعت تماس 4G، تا 16.6 ساعت مشاهده آنلاین ویدئو و 12 ساعت مرور وب روی 4G اشاره کرده که البته طبیعتا همگی در شرایط خاص آزمایشگاهی اندازه‌گیری شده‌اند. از دوام این باتری در دنیای واقعی می‌توان تا حدود زیادی رضایت داشت و در یک استفاده متوسط رو به بالا نیز به‌زحمت بتوان زودتر از پایان روز دوم آن را به زانو درآورد.

Y7a به‌دلیل نامشخصی امکان به‌اتمام رساندن تست Work battery life از مجموعه PCMark را نداشت و بدین‌ترتیب امکان مشاهده امتیاز این تست برای ما امکان‌پذیر نشد. برحسب شواهد البته می‌توان امتیاز این گوشی را تقریبا مساوی گلکسی A31 و البته اندکی پایین‌تر از آن ارزیابی کرد.

تست شارژ باتری را از صفر درصد به‌هنگام خاموش بودن گوشی انجام می‌دهیم جایی‌که پس از گذشت 5، 10 و 15 دقیقه به شارژهای به‌ترتیب 6،‌ 14 و 21 درصدی می‌رسیم. برای مقایسه، Galaxy A31‌ با باتری مشابه 5 هزار میلی آمپر ساعتی و شارژر ضعیف‌تر 15 واتی در این هنگام یعنی پس از 15 دقیقه تنها 12 درصد شارژ شده است. پس از از این لحظه تا نزدیک به یک ساعت از شروع شارژ هر 5 دقیقه، 6 درصد به شارژ باتری افزوده می‌شود به‌طوری‌که پس از 30 دقیقه به شارژ 40 درصدی و پس از یک ساعت به شارژ 76 درصدی می‌رسیم. A31 در این دو زمان به‌ترتیب تنها 23 و 48 درصد شارژ دارد و بدین‌ترتیب برتری Y7a بر حریف سامسونگی آن کاملا مشهود است. Y7a پس از یک ساعت و 30 دقیقه به شارژ 95 درصدی می‌رسد و اختلافی 21 درصدی را با A31 ایجاد می‌کند اما از این‌جا به بعد روند شارژ بسیار کند شده تا جایی‌که 5 درصد پایانی 25 دقیقه دیگر به‌طول انجامیده و شارژ در دقیقه 115 به پایان می‌رسد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Y7a همچون Y9a با سیستم‌عامل اندروید 10 و رابط کاربری EMUI 10.1.1 ارائه شده و از این لحاظ تفاوتی بین این دو دیده نمی‌شود. این مدل نیز طبیعتا همچون دیگر گوشی‌های یکی دو سال اخیر هواوی فاقد سرویس‌های گوگل بوده و برای نصب برنامه‌های مختلف به‌جز فروشگاه‌های متفرقه و انتقال فایل نصب به حافظه (اصطلاحا سایدلود کردن apk) می‌توان از فروشگاه AppGallery خود هواوی نیز بهره برد. زمان بوت دستگاه چیزی نزدیک به 30 ثانیه که با توجه به رده کاربری دستگاه چندان غیر طبیعی به‌نظر نمی‌رسد.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض، زمان و تاریخ در مرکز بخش بالایی و میانبر دوربین در گوشه سمت راست قرار دارد که نسبت به گذشته اندکی با جابجایی همراه شده‌اند. در این بخش با با فعال کردن گزینه تقویم ایرانی (Persian Calendar) در اپلیکیشن تقویم، تاریخ شمسی نیز در زیر تاریخ میلادی به نمایش گذاشته می‌شود.

با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت دست یافت که به ترتیب از چپ به راست شامل ریکورد صدا، ‌ماشین حساب، چراغ‌قوه، تایمر و گزینه‌ای به نام AI Lens می‌شود که چیزی مشابه گزینه HiVision در نسخه قبلی این سیستم‌عامل بوده و می‌توان از آن برای اسکن بارکد و شناسایی آیتم‌های خریدارای شده، استفاده کرد.. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

اولین نکته جدید پس از ورود به صفحه هوم، تغییر شکل ظاهری آیکون‌ها و فونت نوشتاری آن‌هاست که حالتی نرم‌تر و مدرن‌تر به‌خود گرفته‌اند؛ جدا از این مورد به تغییر خاصی در هوم اسکرین برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جداگانه در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

صفحه سمت چپ در هوم‌اسکرین با نام Today نامیده می‌شود که با وجود نام‌گذاری متفاوت تقریبا از همان کارکرد صفحه HiBoard در ورژن‌های قبلی این سیستم‌عامل برخوردار بوده و جدا از دسترسی به میانبرهایی که امکان شخصی‌سازی آن‌ها از بالا وجود دارد، فید خبرها و اتفاقات روز نیز در آن به نمایش گذاشته می‌شود. در بالاترین بخش این صفحه میزان قدم‌های پیموده شده در طول روز همراه با کالری سوزانده شده و وضعیت آب و هوا را می‌توان مشاهده کرد.

زیر صفحه‌نمایش‌در صفحه هوم، 4 آیکون در نظر گرفته شده که امکان افزایش آن به 5 آیکون نیز وجود دارد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم، گزینه‌هایی برای دسترسی آسان‌تر به مورد انتخاب شده ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به تشکیل هات‌اسپات و فعال کردن وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Setting، جست‌وجو در بین تصاویر، رفتن به عکس‌های Favorites و به نمایش گذاشتن آخرین عکس‌های اضافه شده هنگام نگه داشتن دست روی گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

باکس جست‌وجو در مرکز تصویر در صفحه هوم یکی از نکات جدید در ساختار این سیستم‌عامل است که با لمس آن وارد اپلیکیشن جست‌وجوی Petal می‌شویم این برنامه جست‌وجو البته از توان موتور جست‌وجوی Bing مایکروسافت بهره می‌برد و ظاهرا یک موتور جست‌وجوی مستقل به‌حساب نمی‌آید.

در کناره کادر جست‌وجو در صفحه اصلی دو آیکون به چشم می‌خورد که یکی برای جست‌وجوی صوتی و دیگری برای جست‌وجوی هوشمندانه تصویر دوربین به‌کار گرفته می‌شود. با نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر روی صفحه‌نمایش به حالت ویرایشی صفحه هوم وارد می‌شویم که افزودن و کاستن از صفحات این قسمت، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در آن را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین شرایط به قرار سابق است و همچنان امکان انتخاب چینش ماتریسی آیکون‌های صفحه هوم از بین سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 و قفل کردن پوسته همراه با گزینه پر کردن جای خالی برنامه‌ها در هنگام حذف یک اپلیکیشن وجود دارد؛ از همین بخش نیز می‌توان دسک‌تاپ سمت چپ را حذف نمود.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منویی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند. از جمله تغییرات این قسمت باید به ارائه پیشنهاداتی جهت جست‌وجو در کادر بالایی همراه با اسکنر کد و گزینه‌ای به نام Search scope برای مشخص کردن محل‌های جست‌وجو اشاره کرد و در پایین نیز تاریخچه جست‌وجو و سرچ‌های برتر روز به نمایش گذاشته شده‌اند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش در شکل ظاهری تفاوتی با گذشته نداشته و با یک بار پایین کشیدن آن علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض شامل وای‌فای، بلوتوث، چراغ‌قوه، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و اسلایدر تغییر روشنایی نیز بدون گزینه فعال کردن روشنایی خودکار در پایین این قسمت دیده می‌شود. در نهایت در بالای این بخش آیکونی برای دسترسی مستقیم به منوی تنظیمات و گزینه‌ای برای ویرایش آیکون‌های همین منو در نظر گرفته شده است.

با ادامه اسکرول 11 آیکون دیگر در این بخش به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس گزینه ادیت در بالا نیز 6 گزینه دیگر امکان افزوده شدن به این لیست را پیدا می‌کنند.

با کشیدن دست از بخش خارجی هر دو سمت صفحه‌نمایش رو به داخل منوی جدیدی تحت عنوان Multi-Window پدیدار می‌شود که به‌جز 5 میانبر پیش‌فرض آن می‌توان آیکون 10 برنامه دیگر را نیز در جاهای خالی عمودی آن قرار داد و بدین‌ترتیب دسترسی سریع‌تری را به برنامه‌های مذکور تجربه کرد.

برنامه‌ها در این حالت به‌صورت شناور و اصطلاحا float اجرا می‌شوند و می‌توان بدون خارج شدن از محیط برنامه زیرین به اپلیکیشن‌های مورد نظر دسترسی پیدا کرد. در این حالت با کشیدن برخی برنامه‌ها به بالای صفحه می‌توان آن‌ها را همزمان درون یک صفحه مشترک مشاهده کرد. این قابلیت برای همه برنامه‌ها در دسترس قرار ندارد.

منوی Setting مثل اکثر دیگر قسمت‌های رابط کاربری جدید هواوی، ‌دقیقا همانی‌ست که در Y9a نیز دیده بودیم و همان آیکون‌ها با همان ظاهر قبلی در این‌جا نیز ظاهر شده‌اند. در این منو مثل گذشته در بالاترین قسمت باکسی برای جست‌وجو، گزینه‌ای جهت نمایش حساب کاربری هواوی و گه‌گاه پیشنهادهایی برای دسترسی به برخی قسمت‌های آن ارائه می‌شود و در زیر آن با مجموعه‌ای از چندین آیکون در شش دسته‌بندی روبرو می‌شویم که ترکیب منظم‌تر و شسته‌رفته‌تری را ارائه می‌دهد؛ در دسته اول به گزینه‌های ارتباطی از جمله وای‌فای، بلوتوث و دیتای موبایلی بر می‌خوریم که دسترسی آسان‌تری را نسبت به گذشته ارائه می‌کنند. دسته‌بندی دوم به موارد مرتبط با هوم اسکرین و صفحه‌نمایش مرتبط است که تقریبا به همین صورت در گذشته نیز حضور داشت، در دسته‌بندی سوم به جزییات صدا، لرزش و اعلان برنامه‌ها بر می‌خوریم و در دسته چهارم نیز موارد مربوط به حریم خصوصی و امنیت، حافظه، باتری، جزییات مکان، اپلیکیشن‌ها و در نهایت کلمات عبور و راه‌های بیومتریک بازگشایی قرار دارند. در دو قسمت باقی‌مانده نیز حساب‌های کاربری و به‌روزرسانی جای گرفته‌اند.

AppGallery جدید

یکی از نکات تازه در ساختار Y7a به چهره تغییریافته فروشگاه AppGallery آن تعلق دارد که پس از اولین ورود به این اپلیکیشن به نسخه جدید آپدیت می‌شود. پیش از همه چیز ذکر این نکته اهمیت دارد که هنوز خبری از نام ایران در این اپلیکیشن نیست و برای استفاده از این فروشگاه چاره‌ای جز انتخاب کشوری دیگر از لیست وجود ندارد.

صفحه اول در ظاهر تغییر یافته AppGallery به ویژه‌ها یا Featured تعلق دارد که در آن برخی اپلیکیشن‌های برگزیده همراه با نمونه‌های مشابه آن‌ها به تصویر کشیده شده و بدین‌ترتیب می‌توان هر روز به لیستی از برنامه‌های منتخب از این طریق دست یافت.

دومین تب از پایین به Apps تعلق دارد جایی‌که مجموعه‌ای از اپلیکیشن‌ها با امکان سرچ به نمایش گذاشته شده و در پایین نیز برخی از دسته‌بندی‌های برنامه‌ها را می‌توان مشاهده کرد.

قسمت بعدی به بازی‌ها یا Games تعلق دارد که بار دیگر مجموعه‌ای از بازی‌های مختلف را به نمایش گذاشته و در پایین نیز به دسته‌بندی‌های بازی‌ها می‌توان دسترسی پیدا کرد.

در نهایت آخرین تب یعنی Me محلی برای دسترسی به تنظیمات و اطلاعات حساب کاربری هواوی است و از همین طریق آپدیت‌ها، گیفت‌ها، بررسی‌ها و چندین و چند گزینه دیگر مرتبط با حساب کاربری را می‌توان مشاهده کرد.

Quick app manager یک قسمت کاربری در این بخش است که از طریق آن می‌توان نصب نسخه‌های تحت وب برنامه‌های غیر قابل اجرا را (که هواوی از آن‌ها با عنوان Quick apps نام می‌برد) مدیریت کرد.

تنوع و تعدد اپلیکیشن‌های حاضر در AppGallery همچنان در حال افزایش است اما هنوز برخی از برنامه‌های مهم و کاربری را در آن نمی‌توان یافت. در این شرایط یا نسخه وب اپلیکیشن به‌صورت Quick app به کاربر پیشنهاد می‌شود یا این‌که اپلیکیشن‌های مشابه آن به‌صورت هوشمندانه به نمایش در می‌آید. جدا از این دو حالت نتایج جست‌وجوی وب برای اپلیکیشن مورد نظر نیز از طریق موتور جست‌وجوی Petal Search در یک ردیف پایین‌تر به نمایش گذاشته شده و با لمس گزینه Get مقابل آن می‌توان به آن سایت مراجعه کرد. هواوی در این حالت به اطلاع کاربر می‌رساند که موارد به‌نمایش درآمده در این قسمت تنها نتایج جست‌وجوی اینترنتی بوده و مسئولیتی بابت محتوای آن‌ها متوجه این شرکت نیست.

در رابطه با بسته گوگل و برنامه‌های کاربردی متعدد این شرکت هنوز با همان مشکلات پیشین روبرو می‌شویم و در مقابلِ برخی برنامه‌ها مثل Google Earth، صفحه‌کلید Gboard و گوگل Photos‌ که مشکلی برای اجرا ندارند، لیست بلندبالایی از دیگر اپلیکیشن‌ها از جمله یوتوب، جی‌میل، سرچ گوگل، گوگل درایو، Sheets و Docs، تقویم، Meet و Play Games وجود دارد که به‌رغم نصب، امکان اجرا ندارند. البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که اکثر عناوین حاضر در این لیست (با یک استثنای بزرگ یعنی Play Games) از طریق وب و نسخه PWA‌ قابل اجرا هستند. یک نکته عجیب در این میان اضافه شدن اپلیکیشن نقشه Maps به این لیست است که در نسخه‌های قبلی مشکلی برای کارکرد نداشت اما حالا (حداقل در گوشی در اختیار ما) چند لحظه پس از اجرا به‌صورت خودکار بسته می‌شود. هواوی در این نوبت یک اپلیکیشن نقشه اختصاصی به‌نام Petal Maps را نیز معرفی کرده که البته هنوز در ایران قابل استفاده نیست.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در Y7a با پروسسور 14 نانومتری Kirin 710 هواوی صورت می‌پذیرد که با 4 هسته 2 گیگاهرتزی A73 و 4 هسته 1.7 گیگاهرتزی A53 همراه با گرافیک 4 هسته Mali-G51 در سطح پایینی در رده میانی قرار می‌گیرد. نقطه ضعف‌های اصلی این پردازنده را جدا از لیتوگرافی 14 نانومتری باید در حضور هسته‌های قدیمی‌تر A73 و A53 آن جست‌وجو کرد و در زمینه گرافیک نیز رده میانی رو به پایین را ترک نمی‌گوید. حافظه رم دستگاه تنها 4 گیگابایت در نظر گرفته شده که باوجود این‌که در این رده قیمتی چندان غیر معمول نیست و رقیب بزرگی مثل Poco M3 شیائومی نیز به همین میزان رم مجهز شده است اما ممکن است در برخی شرایط به‌خصوص در هنگام بازی‌های سنگین چندان کافی نباشد. به‌عنوان یک رقیب بزرگ برای Y7a در این رده می‌توان به گلکسی A31 از سامسونگ اشاره کرد که باپروسسور 12 نانومتری Helio P65 مجهز به دو هسته 2 گیگاهرتزی A75 و 6 هسته 1.7 گیگاهرتزی A55 احتمالا در حالت تک هسته‌ای به‌راحتی از Y7a عبور می‌کند. جدال این دو پروسسور در زمینه گرافیکی نیز جالب توجه است جایی‌که Mali-G52 گلکسی A31 به‌رغم پیشرفته‌تر بودن نسبت به Mali-G51 حاضر در Y7a، دو هسته کمتر دارد و باید دید در مبحث گرافیک، جدیدتر بودن هسته‌ها یا تعداد آن‌ها، کدامیک به نتیجه بهتری منجر می‌شود.

حافظه داخلی گوشی 128 گیگابایت است که از این میزان در اولین بوت تقریبا 15 گیگابایت به سیستم‌عامل تعلق داشته و اندکی بیش از 113 گیگابایت آن در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. برای مقایسه، بد نیست بدانید که این میزان در A31 تنها نزدیک به 106 گیگابایت است.

حافظه داخلی گوشی به‌گواه آزمون AndroBench‌ و سرعت 311 مگابایت بر ثانیه‌ای تست خوانش ترتیبی (Sequential Read) آن از نوع کم‌سرعت eMMC 5.1 بوده و از این لحاظ در پشت برخی رقبا به‌خصوص Poco M3‌ با حافظه‌های سریع UFS 2.1 و UFS 2.2 (بسته به ظرفیت به‌ترتیب برای حافظه 64 و 128 گیگابایتی) قرار می‌گیرد. البته A31 نیز در این زمینه تفاوتی با Y7a ندارد و در آن‌جا نیز از همین حافظه کم‌سرعت eMMC‌ استفاده شده است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در تست Geekbench نسخه 5.3.2 که تنها عملکرد هسته‌های پردازشی را فارغ از دیگر سخت‌افزارهای گوشی از لحاظ سرعت و کیفیت مورد سنجنش قرار می‌دهد، امتیاز به‌دست آمده از Y7a در دو حالت تک و چند هسته‌ای به‌ترتیب برابر با 295 و 1,332 واحد می‌رسد که مقایسه آن با امتیازهای 352 و 1,209 واحدی A31 طبق انتظار از نتیجه ضعیف‌تری در حالت تک هسته‌ای و نتیجه بهتری در حالت چند هسته‌ای خبر می‌دهد. علت ضعف امتیاز تک هسته‌ای را باید در نوع هسته‌های قوی‌تر (A73 در Y7a و A75 در A31) جست‌وجو کرد و دلیل بهبود امتیاز چند هسته‌ای نیز تعداد بیشتر هسته‌های قوی‌تر در Y7a نسبت به A31 است.

در تست کلی AnTuTu v8.5.7 امتیاز به‌دست آمده از Y7a رقمی نزدیک به 161 هزار واحد است که آن را با Y7p در یک ردیف در بین گوشی‌های پایین‌رده قرار می‌دهد. A31 نیز در وضعیت مشابهی قرار دارد و با وجود اندکی امتیاز بالاتر در گرافیک، همچنان در همین حول و حوش 160 هزار واحد قرار می‌گیرد.

در تست گرافیکی Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark امتیاز به‌دست آمده از گرافیک 4 هسته Mali-G51 گوشی برابر با 1,086 واحد است که آن را در بین گوشی‌های پایین‌رده بازار قرار می‌دهد. برای مقایسه کافی‌ست بدانیم که گوشی‌های پرچمدار به حوالی 7 هزار واحد در این تست نزدیک می‌شوند و میان‌رده‌های پیشرفته‌ نیز امتیازهایی نزدیک به 2.500 تا 3 هزار واحد را در آن ثبت می‌کنند. مقایسه جالب دیگر در این قسمت با Galaxy A31 سامسونگ با گرافیک 2 هسته‌ای Mali-G52 است که با امتیاز 1,155 واحدی تا حدودی عملکرد بهتری داشته و با وجود هسته‌های کم‌تر به‌دلیل فناوری جدیدتر امتیاز بیشتری را به دست آورده است.

گزینه‌های ارتباطی

Y7a طبق انتظار گوشی چندان توانمندی در زمینه ارتباطات نبوده و با گزینه‌های معدودی در این زمینه در آن روبرو می‌شویم. مودم ارتباطی حاضر در چیپ‌ست Kirin 710‌ این گوشی روی کاغذ از سرعت 600 مگابیت بر ثانیه‌ای در دانلود تحت LTE Car.12‌ پشتیبانی می‌کند اما هواوی صراحتا این موضوع را در صفحه مشخصات Y7a تأیید نکرده و ممکن است محدودیت‌هایی در این سرعت اسمی ایجاد شده باشد. وای‌فای گوشی از نوع تک باند 2.4 گیگاهرتزی نسخه n‌ است که مقایسه آن با وای‌فای ac دو باند در هر دو رقیب اصلی این گوشی یعنی Poco M3 و Galaxy A31 نکته منفی مشخصی به‌نظر می‌رسد. بلوتوث 5.1 و مسیریاب‌های تک فرکانس GPS/GLONASS/BeiDou همراه با جک هدست و درگاه USB-C دیگر مشخصات ارتباطی این گوشی را تشکیل می‌دهند. Y7a فاقد اتصال NFC است که در M3 نیز حضور ندارد اما کاربران A31 از آن بهره‌مند شده‌اند.

کلام آخر

Huawei Y7a محصولی ارزان‌قیمت با نکات مثبت و منفی مشخصی‌ست که با در کنار هم قرار دادن ‌آن‌ها می‌توان به‌تصویری کلی از ساختار این مدل دست یافت. از شکل ظاهری و طراحی گوشی می‌توان تا حدود زیادی رضایت داشت و با وجود آن‌که بدنه کاملا براق پلاستیکی و حفره نسبتا بزرگ دوربین سلفی از جذابیت آن کاسته‌اند اما هنوز می‌توان از آن به‌عنوان یک گوشی خوش‌سیما یاد کرد. صفحه‌نمایش بزرگ گوشی به ابعاد بالایی در این مدل منجر شده و باتری حجیم آن نیز به وزن آن افزوده است. صفحه‌نمایش گوشی نسبت به اکثر رقبای آن بزرگ‌تر بوده و فضای کاری گسترده‌تری را ارائه می‌کند این صفحه‌نمایش البته از لحاظ میزان نور در سطح ایده‌آلی قرار ندارد و به‌خصوص در یک روز کاملا روشن و آفتابی کاربران را در یافتن زاویه مناسبی جهت مشاهده محتوا تا حدودی به دردسر خواهد انداخت. البته در اکثر دیگر فاکتورهای سنجش کیفیت از جمله زاویه دید و دقت رنگ هنوز می‌توان از این صفحه‌نمایش رضایت داشت.

از کیفیت عکس‌های دوربین اصلی در نور کامل روز با توجه به رده قیمتی دستگاه نسبتا رضایت داشتیم و طبق انتظار عکس‌های حالت شب آن نیز جالب توجه به‌نظر می‌رسند. این رضایت البته متأسفانه به ویدئوهای این مجموعه تسری پیدا نمی‌کند و در نبود هرگونه مکانیزم تثبیت و لرزه‌گیری با تجربه ناخوشایندی در این زمینه روبرو می‌شویم. کیفیت ویدئوهای 1080p/60fps این دوربین نیز به‌دلیل تلاش مدام مکانیزم فوکوس برای یافتن نقطه تمرکز مناسب (که به یک حالت رفت و برگشت نامطلوب در تصویر منجر شده) چندان فوق‌العاده ارزیابی نمی‌شود. دوربین سلفی نیز با وجود برخی مشکلات نظیر اصرار به زیباسازی چهره (حتی با وجود غیر فعال کردن این گزینه) و مجهز نبودن به HDR (و در نتیجه مشکل در برداشت تصویر با نور پس‌زمینه زیاد) هنوز نمونه چندان بدی به حساب نمی‌آید و در اکثر مواقع کیفیت مناسبی را عرضه می‌کند.

بخش پردازشی گوشی انتقاد بزرگ وارد بر این مجموعه است جایی‌‌که پروسسور سه ساله Kirin 710 در زمینه پردازشی و گرافیکی چندان موفق ظاهر نشده و لیتوگرافی 14 نانومتری آن حتی در این رده قیمتی نیز ضعیف‌تر از رقباست. وای‌فای تک باند نسخه n و غیبت NFC دو نکته منفی دیگر در رابطه با Y7a به حساب می‌آیند اما از سوی دیگر حافظه حجیم 128 گیگابایتی (از نوع eMMC) و درگاه اختصاصی کارت حافظه microSD احتمالا نکات مثبت مهم‌تری از نگاه بسیاری از کاربران به‌حساب می‌آیند

باتری 5 هزار میلی آمپر ساعتی گوشی دوام بسیار مناسبی را عرضه می‌کند و با وجود صفحه‌نمایش بزرگ و پردازنده نچندان کم‌مصرف هنوز در یک استفاده متوسط رو به بالا حداقل دو روز پاسخگوی نیاز کاربران خواهد بود. شارژ سریع 22.5 واتی این باتری نیز نکته جالب توجه دیگر در این میان است که تنها به نزدیک یک ساعت و نیم زمان برای پر کردن 95 درصد ظرفیت باتری نیاز دارد.

در نهایت مهم‌‌ترین نکته منفی قابل اشاره در رابطه با این مدل همچنان به بخش نرم‌افزاری و غیبت سرویس‌های گوگل از آن تعلق دارد که با وجود آن‌که نسبت به روزهای ابتدایی عرضه محصولات این‌چنینیِ هواوی شرایط بهتری داشته و بسیاری از اپلیکیشن‌های داخلی نیز به‌راحتی در آن اجرا می‌شوند اما هنوز جای خالی بسیاری از برنامه‌ها و در رأس آن‌ها مجموعه گوگل برای کاربران حرفه‌ای‌تر این کلاس احساس می‌شود.