mobile.ir - مرجع موبایل ایران

چیپ‌ست 16 نانومتری Kirin 659 در اواسط سال 2017 توسط HiSilicon (از زیر مجموعه‌های هواوی) ساخته شد؛ این چیپ‌ست که نسبت به نسل‌های قبلی آن و مدل‌هائی چون Kirin 655 ،Kirin 650 و به خصوص Kirin 658 تقریبا هیچ تفاوتی به جز بالاتر رفتن فرکانس‌ هسته‌های قوی‌تر نداشت، در طی یک سال گذشته بارها و بارها در گوشی‌های متعددی در رده میانی هواوی از سری Y، نوا و P هواوی گرفته تا گوشی‌های سری 7 و 9 ساب‌برند آنر به کار گرفته شد. گوشی‌های مختلف این رده به جز یکی دو مورد خاص تقریبا همگی در رده قیمتی میانی رو به پائین قرار داشته و مشخصات سخت‌افزاری‌شان نیز اغلب با قیمت در نظر گرفته شده برای آنها هماهنگ بود. از اواخر سال گذشته تغییرات محسوسی در محصولات مجهز به این پروسسور در هر دو برند هواوی و آنر ایجاد شد و آرام‌آرام مدل‌های جدید با طراحی چشمگیر و ظاهری تغییر یافته به نمایش گذاشته شدند که اوج تغییرات آن را می‌توان در مدلی مثل nova 3e یا همان P20 Lite مشاهده نمود.

هواوی nova 3e (پی 20 لایت)

در ساب‌برند آنر نیز شروع این تغییرات را می‌توان در مدل‌هائی مثل honor 9 Lite و آنر 10‌ مشاهده کرد که با بدنه براق شیشه‌ای در بخش پشتی از نمونه‌ای چون honor 7X کاملا مجزا می‌شوند. آنر 9 لایت جدا از مسائل ظاهری به ویژه با حضور چهار دوربین (که البته تنها دو عدد از آنها دوربین‌های اصلی بوده و دو دوربین دیگر برای تعیین عمق میدان و افزایش کیفیت دوربین‌های اصلی به کار می‌روند) توجه خریداران را به خود جلب می‌کند؛ این مدل با وجود آنکه از لحاظ نام‌گذاری قاعدتا باید نسخه ضعیف‌تری از آنر 9 محسوب شود اما در عمل شباهت چندانی بین این دو مدل نیست و تفاوت در مسائلی همچون طراحی و شکل ظاهری، ابعاد و نسبت صفحه‌نمایش، دوربین‌های اصلی، سایز باتری، گزینه‌های ارتباطی‌ و نوع پردازنده، همه و همه از دیوایسی کاملا جدید حکایت دارند.

با جست‌وجو در بین اسمارت‌فون‌های اخیر شرکت هواوی، آنر 9 لایت را بیش از همه می‌توان به P Smart شبیه دانست جائی‌که نه‌تنها صفحه‌نمایش یک اندازه‌ای در آنها دیده می‌شود بلکه مشخصات پردازشی، حافظه داخلی، دوربین‌های اصلی و باتری‌های آنها نیز ظاهرا یکسان است و از لحاظ گزینه‌های ارتباطی نیز تقریبا تفاوتی بین این دو دیده نمی‌شود.

honor 9 Lite با نام مدل LLD-L21 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

مثل دیگر گوشی‌های آنر، اینجا نیز باکس آبی‌رنگ آنر 9 لایت، تصویری از گوشی را بر خود ندارد و تنها اطلاعات پایه‌ای از دستگاه همچون دوربین‌های دوگانه، صفحه‌نمایش اصطلاحا FullView و شیشه 2.5D صفحه‌نمایش بر پشت آن نقش بسته است.

درون این باکس نیز نکته بزرگ و غیر منتظره‌ای انتظار شما را نمی‌کشد و در غیاب هدست، تنها به یک کابل ساده microUSB و یک شارژ بر می‌خوریم.

شارژر دستگاه دومین شارژر از لحاظ قدرت در بین شارژرهای چهارگانه هواوی ست که با توان 10 واتی (5 ولت و 2 آمپر) انتظار مشاهده اندکی شارژ سریع‌تر از حالت معمول را در ذهن ایجاد می‌کند.

طراحی ظاهری

شکل و طراحی بدنه، بی شک اصلی‌ترین برگ برنده این گوشی و عامل تفاوت آن نسبت به مدل‌های قبلی این خانواده است. استفاده از رنگی مشابه بخش پشتی برای حاشیه‌های پیرامون صفحه‌نمایش و قسمت شیشه‌ای جلوی دستگاه اولین نکته جدید در طراحی این گوشی نسبت به P Smart است؛ در اینجا برخلاف گذشته، رنگ دو حاشیه بالا و پائین صفحه‌نمایش و لبه‌های کناری با رنگ بخش پشتی هماهنگ بوده و همین موضوع هارمونی جالبی را ایجاد کرده است. گرد بودن لبه‌های شیشه روی صفحه‌نمایش در هر چهار طرف نیز حس خوشایندی را هنگام در دست گرفتن گوشی ایجاد می‌کند.

داستان جذابیت طراحی آنر 9 لایت در پشت گوشی دو چندان می‌شود و تقریبا برای اولین بار یک گوشی از سری آنر با صفحه‌نمایش 18:9 و بدنه براق در بخش پشتی ارائه می‌شود بدنه براق این قسمت که طبیعتا کوچک‌ترین تردیدی در جذب همه آلودگی و اثرات انگشت به خود راه نمی‌دهد ظاهرا آینه‌ای ساده‌ای دارد و برخلاف نمونه‌ای چون nova 3e از طراحی خاص شیشه‌ای که نور را در خود به دام انداخته و شکل‌های زیبائی را ایجاد می‌کند در آن خبری نیست. با این وجود همچنان با نمونه زیبا و چشمگیری روبرو می‌شویم که آنر 9 لایت را به خوبی از همتایان فلزی آن مجزا می‌کند.

حالت افقی دوربین‌های دوگانه بخش پشتی در اکثر مدل‌های اخیر سری آنر تکرار شده و قرار گرفتن قابی پیرامون دو لنز این قسمت نیز حالتی حرفه‌ای‌تر به این مجموعه بخشیده است.

فریم پیرامونی گوشی ظاهرا فلزی نبوده اما جنس براق و لبه‌های انحنادار آن در هماهنگی کاملی با رنگ دستگاه قرار دارد.

در نگاهی به اجزای پیرامونی با وجود اینکه حضور جک 3.5 میلی‌متری هدست نکته کاملا مثبتی به حساب می‌آید اما استفاده از پورت microUSB در حالی‌که گوشی‌های ارزان‌قیمت‌تر نیز در حال حرکت به سمت USB-C هستند چندان مثبت به نظر نمی‌رسد.

در مجموع از طراحی آنر 9 لایت نمی‌توان ناراضی بود و رنگی بودن فریم پیرامونی صفحه‌نمایش، ظاهر آینه‌ای بخش پشتی و ضخامت و وزن مناسب ترکیب دلچسبی را برای این مدل رقم زده‌اند.

ابعاد و وزن

هواوی در طی نزدیک به یک سال گذشته سایزهای مختلفی را برای صفحه‌نمایش‌های 18:9 خود امتحان کرده که یکی از آنها 5.65 اینچی‌ست که پیش از این یک بار دیگر در P Smart نیز به کار گرفته شده بود. با حضور این صفحه‌نمایش در آنر 9 لایت و با یکسان بودن سایز این دو پنل می‌توان ابعاد و وزن آنها را با یکدیگر مقایسه کرد. طول و عرض آنر 9 لایت به ترتیب برابر 151 و 71.9 میلی‌متر است که در مقایسه با P Smart نزدیک به 1 میلی‌متر بلند‌تر اما 0.15 میلی‌متر باریک‌تر است. حاشیه‌های بالا و پائین صفحه‌نمایش با اینکه نسبت به یک گوشی 16:9 عادی بسیار کمتر بوده و فضای بیشتری از روی گوشی به پنل اختصاص یافته اما در مقایسه آن با یک گوشی جدیدتر مثل nova 3e هنوز حاشیه‌های بزرگی در این مدل به چشم می‌خورد. ارتفاع نوا 3e با وجود صفحه‌نمایش 5.84 اینچی به لطف notch بالای صفحه‌نمایش تنها 148.6 میلی‌متر است.

آنر 9 لایت 7.6 میلی‌متر ضخامت دارد اما کناره‌های آن به گونه‌ای طراحی شده که این ضخامت کمتر به نظر برسد؛ دورتادور گوشی نوار کاملا باریکی در مرکز وجود دارد که از حاشیه‌های اطراف خود جدا شده و در دست حس نازک‌تری را القاء می‌کند.

تفاوت اصلی honor 9 lite و P Smart در این قسمت را باید در وزن آنها جست‌وجو کرد و در حالی که P Smart‌ با بدنه فلزی، 165 گرم وزن دارد، وزن آنر 9 لایت با حذف فلز به تنها 149 گرم رسیده است.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش 5.65 اینچی فول اچ‌دی پلاس (2160×1080 پیکسل) آنر 9 لایت با فناوری IPS LCD و نسبت تصویر 18:9 ساخته شده که با این ابعاد و وضوح به فشردگی 427ppi دست پیدا می‌کند. روشنائی و زاویه دید این صفحه‌نمایش طبق انتظار در سطح مناسبی قرار داشته و از این لحاظ تفاوت خاصی با P Smart ندارد. در یک مقایسه رخ به رخ، تصویر صفحه‌نمایش آنر لایت نسبت به P Smart اندکی گرم‌تر به نظر می‌رسد اما تقریبا از هر دو پنل می‌توان به یک اندازه رضایت داشت. زیر نور خورشید نیز عملکرد این دو مدل تقریبا یکسان است و در هر دو با نمونه متوسطی روبرو می‌شویم.

در منوی Display‌ و در بخش Color mode می‌توان گرمای رنگ صفحه را از بین سه گزینه، پیش‌فرض، گرم و سرد انتخاب کرد یا اینکه با حرکت دادن نشانگر وسط دایره رنگی، گرمی رنگ را روی هر حالت دلخواهی قرار داد. گزینه Eye comfort برای فیلتر کردن رنگ آبی و استفاده راحت‌تر از دستگاه در شب نیز در منوی تنظیمات نمایشگر پیش‌بینی شده است.

زیر صفحه‌نمایش نشان هواوی پی اسمارت جای خود را به نشان آنر داده و در بالا نیز به جز یک لنز دوربین اضافی در کناره سمت چپ همه چیز به روال همیشگی ست و خروجی صدا نیز تنها نقطه بریدگی روی شیشه محافظ صفحه‌نمایش است.

اجزای جانبی

به جز غیبت میکروفون دوم از بخش بالائی گوشی دقیقا همه چیز در کناره‌های آنر لایت مشابه P Smart است؛ در سمت چپ گوشی اسلات ترکیبی حافظه و سیم‌کارت وجود دارد که همزمان دو سیم‌کارت یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه را می‌پذیرد.

در سمت راست همان دو دکمه همیشگی تغییر صدا و پاور قرار دارند که در زیر دست تقریبا به خوبی پیدا می‌شوند.

در بالا به نکته خاصی نمی‌توان اشاره کرد و در پائین نیز اسپیکر اصلی در یک سمت و میکروفون تماس و جک هدست در سمت دیگرِ پورت microUSB گوشی قرار گرفته‌اند

بخش پشتی

بخش آینه شکل پشت گوشی در مقایسه با P smart با حذف خطوط آنتن و قطعات پلاستیکی از بالا و پائین (که پشت گوشی را در به سه قسمت تقسیم می‌کرد) حالا کاملا یک‌دست و براق بوده و لنز دو دوربین این قسمت نیز به جای دو واحد مجزای برآمده حالا در یک قاب تیره بیضی‌شکل محصور شده و در کنار آن به جز تک فلش LED، ظاهرا حفره میکروفون دوم قرار گرفته است. سنسور اثر انگشت تقریبا در مرکز بخش بالائی و نشان honor‌ در پائین دیگر موارد حاضر در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

دوربین‌های اصلی

درست همانند P Smart در اینجا نیز از دو دوربین 13 و 2 مگاپیکسلی در بخش پشتی گوشی استفاده شده که لنز دوربین اصلی نزدیک‌تر به فلش LED ست و دوربین دو مگاپیکسلی که تنها برای تعیین عمق میدان و بهبود کیفیت تصویر به کار رفته (و نمی‌توان با آن به صورت مستقل عکاسی کرد) نزدیک به لبه خارجی دستگاه قرار دارد. در مورد ابعاد سنسور این دوربین اطلاعات چندانی در دست نداریم اما لنز مقابل دوربین اصلی دارای گشودگی دیافراگم f/2.2 است که این روزها حتی برای گوشی‌های رده میانی نیز چندان گشوده و سریع به حساب نمی‌آید. بار دیگر مثل گذشته حداکثر وضوح این دوربین یعنی 13 مگاپیکسل (3120×4160 پیکسل) در نسبت 4:3 رخ می‌دهد و در حالی که نمی‌توان نسبت تصویر را روی 16:9 تنظیم کرد، حداکثر می‌توان از وضوح 10 مگاپیکسلی با نسبت 1:1 یا 9 مگاپیکسلی با نسبت 18:9 در آن استفاده کرد.

رابطه کاربری دوربین به جز یک مورد هیچ تفاوتی با P Smart ندارد و شرایط کاملا مشابه‌ای در آن برقرار است. در این رابط کاربری در سمت راست، شاتر عکاسی و فیلم‌برداری و نمایی از آخرین عکس گرفته شده در زیر یکدیگر قرار دارند و در سوی دیگر نیز سوئیچر تعویض بین دوربین‌های اصلی و سلفی، تعویض به حالت سوژه متحرک، فعال‌سازی مد پرتره، حالت دیافراگم باز و در نهایت تنظیمات فلش (اتوماتیک، فعال،‌ غیر فعال و همواره روشن) جای دارند. حالت دیافراگم باز برای محو کردن پس زمینه و برجسته ساختن سوژه اصلی همراه با تغییر فوکوس پس از برداشت عکس به‌کار می‌رود.

با اسکرول صفحه‌نمایش به سمت راست گزینه Modes یا حالت‌های دوربین ظاهر می‌شود که تقریبا همه آنها را پیش از این در دیگر گوشی‌های آنر و هواوی دیده بودیم. از جمله موارد مهم در این قسمت باید به عکاسی و فیلم‌برداری Pro، عکاسی HDR، برداشت پانوراما و Time-lapse اشاره کرد. تنها تفاوت این رابط کاربری با آنچه در P Smart‌ دیدیم گزینه جدیدی به اسم AR Lens است که البته در نوا 3e نیز حضور داشت. در این ویژگی امکان قرار دادن استیکرهای فانتزی روی چهره افراد فراهم می‌شود و در صورت فعال کردن دوربین سلفی، علاوه بر برچسب‌های لایو چهره (که با حرکت صورت تکان می‌‌خورند)، می‌توان تصویر پس‌زمینه یا بک‌گراند را هم به صورت فانتزی تغییر داد یا حتی هر تصویر دلخواهی را به عنوان پس‌زمینه انتخاب کرد. این ویژگی جدید دوربین هواوی با همکاری این شرکت با اپلیکیشن‌ Pitu شکل گرفته است.

منوی تنظیمات دوربین که با اسکرول به سمت چپ ظاهر می‌شود نیز با تغییر بزرگی روبرو نشده و به جز حذف گزینه RAW همه چیز در این بخش به روال سابق است. در این منو امکان تغییر رزولوشن عکاسی و فیلم‌برداری، به نمایش درآوردن خطوط متقاطع راهنمای عکاسی، تایمر برداشت خودکار و کنترل شاتر با صدا وجود دارد و از جمله بقیه امکانات می‌توان به لمس کردن صفحه‌نمایش برای گرفتن عکس، دنبال کردن سوژه مورد فوکوس (Object tracking)، تغییر وظیفه دکمه شاتر و Ultra snapshot برای دو بار فشردن متوالی ولوم پائین در هنگام خاموش بودن صفحه برای گرفتن عکس اشاره کرد.

با فعال کردن گزینه Pro Photo یا عکاسی حرفه‌ای امکان تغییر Metering، تنظیم عدد ISO (از 100 تا 1600)، تغییر سرعت شاتر (از 1/4000 تا 8 ثانیه)، تغییر در نورگیری از (Ev-4 تا Ev+4)، انجام فوکوس به صورت دستی یا اتوماتیک (در دو حالت AF-S برای اتوفوکوس تکی مناسب سوژه‌های ثابت و AF-C برای اتوفوکوس دنبال کننده برای سوژه‌های متعدد و متحرک) و سرانجام White balance دیده می‌شوند. طبق انتظار در این دوربین امکان ذخیره کردن عکس در حالت RAW وجود ندارد.

عکاسی با آنر 9 لایت را در یک روز نیمه ابری آغاز می‌کنیم. در اولین تصویر در سوژه ثابت این قسمت، همانطور که از روی صفحه‌نمایش خود گوشی نیز به خوبی مشخص است رنگ ساختمان با وجود نور مناسب اندکی سیر و اشباع‌شده‌تر از حالت عادی بوده و از سفیدی به زردی گرایش دارد. حالت HDR تقریبا هیچ تغییری در عکس ایجاد نمی‌کند و ظاهرا حالت اتوماتیک، خود، HDR را به طور کامل اجرا می‌کند. همانطور که از برش اندازه واقعی این تصاویر مشخص است، از میزان جزئیات برای یک گوشی رده میانی می‌توان کاملا رضایت داشت اما همچنان مسئله دقیق نبودن رنگ به قوت خود باقی‌ست و برای نمونه رنگ آسمان از آبی کم‌رنگ به سبز گرایش پیدا کرده است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در فضائی تقریبا مشابه اما با نور بهتر مسئله دقیق نبودن رنگ‌ها هنوز به قوت خود باقی‌ست اما جزئیات (با تأکید بر متوسط بودن رده گوشی) نسبتا رضایت‌بخش است.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

تغییر نکردن سایه‌روشن‌های تصویر هنگام فعال بودن یا نبودن HDR را به خوبی در تصویر زیر می‌توان مشاهده کرد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در تصاویر از فاصله نزدیک (ماکرو) همانطور که از برش‌های اندازه واقعی تصویر زیر مشخص است از دقت فوکوسِ تشخیص فاز گوشی چندان رضایت نداشتیم و امکان نزدیک شدن بیش از اندازه به سوژه نیز چندان وجود نداشت.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این البته به معنی ناتوانی دستگاه در گرفتن تصاویر ماکرو نیست اما بدین‌منظور باید حوصله بیشتری داشت و چندین بار سوژه مورد نظر را در محدود فوکوس قرار داد. برای نمونه سوژه‌های زیر بعد از چندین بار تلاش بالاخره در محدوده فوکوس قرار گرفتند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در زمینه دقت رنگ همانطور که در بالا نیز اشاره شد با نمونه موفقی روبرو نیستیم و برای نمونه تصویر تربچه‌های زیر از قرمز به بنفش تمایل پیدا کرده‌اند و تصور گل نیز به قدری سیر و اشباع‌شده ثبت شده که جزئیات آن چندان به چشم نمی‌آیند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در محیط داخلی همانطور که انتظار آن می‌رود جزئیات به شدت کاهش یافته و سطح نویز حتی قبل از بزرگ کردن تصویر نیز بالاتر از حد استاندارد است. در این تصویر نیز در زمینه دقت و سرعت فوکوس با مشکل روبرو بودیم.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

تصویربرداری در شب با این دوربین نیز تنها در حضور نور مصنوعی کامل می‌تواند نتیجه دلخواه و مناسبی را ایجاد کند و در غیراینصورت تصاویر، اغلب تنها مناسب نمایش در خود گوشی هستند.

فیلم‌برداری این دوربین حداکثر با وضوح فول اچ‌دی با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئویی 17Mbps و بیت‌ریت صوتی 192Kbps به صورت دوکاناله استریو انجام می‌شود. وضوح بالاتر و ویدئوی 60 فریم جائی در این دوربین نداشته و امکان برداشت اسلوموشن نیز برای آن پیش‌بینی نشده است. ویدئوهای آنر 9 لایت همچون عکس‌های آن کاملا پر رنگ‌تر و براق‌تر از حالت عادی ثبت می‌شود که با اینکه جذاب به نظر می‌رسند اما رنگ‌هاU نسبت به حالت عادی، غیر واقعی هستند. حین فیلم‌برداری می‌توان عکسی با وضوح 9.7 مگاپیکسل (2336×4160 پیکسل) را برداشت کرد که تنها حالت برداشت یک عکس 16:9 توسط این دوربین به حساب می‌آید. برداشت صدای با کیفیت محیط از محیط یک نکته مثبت قابل اشاره در این قسمت است.

دوربین سلفی

حداکثر وضوح 13 مگاپیکسلی (3120×4160 پیکسلی) دوربین سلفی در نسبت 4:3 به دست آمده و برای گرفتن یک عکس تمام صفحه 18:9، این وضوح به 9 مگاپیکسل (2080×4160 پیکسل) کاهش پیدا می‌کند. حداکثر وضوح فیلم‌برداری این دوربین فول اچ‌دی است که با فعال کردن گزینه زیباسازی چهره به HD کاهش پیدا می‌کند. برداشت پانوراما، AR lens و تایم‌لپس از جمله گزینه‌های ارائه شده در بخش حالت دوربین سلفی به حساب می‌آیند.

در این دوربین با اینکه از فوکوس خبری نیست اما به شرط مهیا بودن نور کافی، تصاویر نسبتا مناسبی ثبت می‌شود که می‌توان از آن تا حدودی رضایت داشت. عملکرد دوربین دوم این مجموعه برای محو کردن پس‌زمینه و برجسته کردن سوژه اصلی نیز شایسته تقدیر است.

برداشت تصویر با دوربین سلفی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

تشخیص چهره

از دوربین سلفی این گوشی همانطور که اشاره شد برای شناسائی و تشخیص چهره نیز می‌توان استفاده کرد. فرایند شناساندن چهره در این گوشی مشابه آنچه در نوا 3e دیده بودیم با سرعت بالائی انجام شده و پس از آن نیز به شرط نبود نور پس‌زمینه زیاد، گوشی با سرعت مناسبی با تشخیص چهره بازگشائی می‌شود.

باتری

ظرفیت باتری در نظر گرفته شده برای آنر 9 لایت، 3,000mAh است که برای گوشی‌های میانی رقمی استاندارد به حساب می‌آید. هواوی در مدل P Smart نیز دقیقا از همین ظرفیت باتری بهره گرفته که با توجه به یکسان بودن سایز صفحه‌نمایش و نوع پردازنده می‌توان انتظار دوام یکسانی را از آنها داشت. دوام این باتری در دنیای واقعی در سطح متوسطی قرار داشته و با کنترل استفاده شاید بتوان در روز دوم نیز بدون نیاز به شارژر از گوشی استفاده کرد اما در یک استفاده سنگین و پر از لحظات حضور در شبکه‌های اجتماعی، گرفتن عکس و فعال بودن دیتای موبایلی، دوام باتری می‌تواند به یک روز نیز کاهش پیدا کند.

در تست Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark که از آن تا به امروز به عنوان معیاری برای کیفیت شارژدهی باتری‌های موبایلی استفاده کرده‌ایم، آنر 9 لایت در شرایط استاندارد همیشگی ( قرارگیری روی Airplane mode، غیر فعال کردن روشنائی خودکار و رساندن نور پنل به 50 درصد) به مدت 8 ساعت و 31 دقیقه قبل از رسیدن شارژ باتری به زیر 20 درصد دوام داشت که این رقم نسبت به P Smart با دوام 7 ساعت و 52 دقیقه‌ای تا حدودی نتیجه‌ بهتری به حساب می‌آید. البته این رقم هنوز با بهترین‌هاین این رده فاصله بسیار زیادی دارد؛ برای نمونه می‌توان به XA1 Ultra‌ از سونی با باتری 2,700mAh‌ و صفحه‌نمایش 6 اینچی، و دوام 11 ساعت و 5 دقیقه‌ای در این تست اشاره کرد.

شارژر گوشی همانطور که در ابتدا نیز اشاره شد دومین شارژر از لحاظ قدرت در مجموعه هواوی یعنی نمونه 5 ولتی و 2 آمپری (10 واتی) است که حداقل نسبت به آنچه در P Smart دیده‌ایم (شارژر 5 واتی آن که بیش از 3 ساعت برای پر کردن باتری به زمان نیاز داشت) روی کاغذ عملکرد بهتری خواهد داشت. پروسه شارژ آنر 9 لایت را با رسیدن باتری به صفر درصد هنگام خاموش بودن گوشی آغاز می‌کنیم. در این حالت پس از 5، 10 و 15 دقیقه شارژ به ترتیب به 5، 9 و 12 درصد رسیده و پس از 30 دقیقه نیز باتری 24 درصد شارژ داشت. در مقایسه با نوا 3e با شارژر 18 واتی و باتری یکسان 3,000mAh، طبیعتا با سرعت شارژ کمتری روبرو هستیم به‌طوری‌که نوا 3e پس از 30 دقیقه تا 34 درصد ظرفیت خود شارژ شد. پس از 40 و 50 دقیقه شارژ آنر 9 لایت به 31 و 39 درصد رسید و رأس یک ساعت نیز، باتری، 46 درصد شارژ داشت. این در حالی ست که nova 3e پس از یک ساعت شارژ خود را به 61 درصد رسانده است.

پس از یک ساعت و 30 دقیقه، شارژ آنر 9 لایت به 69 درصد و پس از 2 ساعت به 89 درصد می‌رسد که این نسبت به پی اسمارت‌ و شارژر ضعیف آن که پس از 2 ساعت تنها 72 درصد شارژ داشت ارتقاء مناسبی را نشان می‌دهد اما مقایسه آن با نوا 3e که هفت دقیقه قبل از دو ساعت، شارژ خود را کامل کرده است همچنان کاملا سرعت کمتری دارد. شارژ گوشی پس از 2 ساعت و 20 دقیقه به 95 درصد می‌رسد اما این 5 درصد پایانی خود نزدیک به 30 دقیقه زمان برده و گوشی بالاخره در دقیقه 169 به کار شارژینگ خود پایان می‌دهد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

سیستم‌عامل دستگاه نسخه 8.0 اندروید Oreo همراه با رابط‌ کاربری EMUI 8.0 است که از این لحاظ نیز تغییری نسبت به آنچه در P Smart‌ دیده‌ایم نداشته است. زمان بوت گوشی در حدود 28 ثانیه‌ اندازه‌گیری می‌شود که چند ثانیه‌ای کندتر از P Smart به حساب می‌آید.

در صفحه قفل در حالت پیش‌فرض زمان و تاریخ همراه با میانبر دوربین در پایین قرار دارند که نسبت به گذشته تغییری را نشان نمی‌دهند. با اسکرول از پایین به بالای صفحه‌نمایش مثل قبل می‌توان به میانبرهای سریع این قسمت و گزینه‌های مرتبط با والپیپر و صفحه قفل دسترسی پیدا کرد؛ شکل ظاهری میانبرهای این بخش بدون تغییر بوده و همچنان علاوه بر موارد تکراری مثل ماشین حساب، چراغ‌قوه و ریکوردر صدا می‌توان به بارکدخوان و تایمر نیز دسترسی پیدا کرد. با Swipe کردن دست به چپ و راست در این حالت می‌توان تصویر کاور این بخش را به سادگی تغییر داد.

در صفحه هوم به نکته خاصی برنخوردیم و همچنان در صفحات متعدد این قسمت در غیبت منوی اصلی یا app drawer می‌توان آیکون برنامه‌ها، ویجت‌ها و میانبرها را قرار دارد. البته از طریق یک گزینه جدید در منوی Setting می‌توان منوی اصلی یا app drawer را به رابط کاربری اضافه کرد.

زیر صفحه‌نمایش حداکثر 5 آیکون قابل جای‌گذاری هستند که می‌توان آن‌‌ها را به 4 آیکون نیز کاهش داد. با نگه‌داشتن دست روی آیکون‌های صفحه‌ هوم به سبک 3D Touch اپل، گزینه‌های مرتبط با آن آیکون برای دسترسی آسان‌تر ظاهر می‌شوند که از آن جمله می‌توان به رفتن مستقیم به صفحه ارسال پیام هنگام نگه داشتن دست روی آیکون Message، جست‌وجو و مشاهده آخرین عکس‌ها برای آیکون گالری و گرفتن ویدئو یا سلفی موقع نگه داشتن دست روی آیکون دوربین اشاره کرد.

برای ورود به حالت ویرایشی این بخش علاوه بر نگه داشتن دست روی صفحه‌نمایش از نزدیک کردن انگشتان به یکدیگر روی صفحه نیز می‌توان استفاده کرد. امکان افزودن و کاستن از صفحات، تغییر والپیپر و ویجت‌ها همراه با دسترسی به تنظیمات هوم‌اسکرین، گزینه‌های قابل اشاره در این قسمت را تشکیل می‌دهند.

در بخش تنظیمات هوم اسکرین می‌توان آیکون‌های این صفحه را به سه حالت 6×4، 5×5 و 6×5 مرتب کرد و دیگر گزینه‌های تکراری این قسمت مثل تکان دادن گوشی برای مرتب کردن جایگاه آیکون‌ها، نمایش عنوان هر آیکون در زیر آن، هوم‌اسکرین لوپ برای چرخش دائم صفحه هوم حین اسکرول افقی و پیشنهاد برنامه‌های تازه براساس نوع استفاده، در اینجا نیز حضور دارد. حذف گزینه چرخش خودکار صفحه‌نمایش در هوم اسکرین‌ و پر کردن خودکار فضای خالی با حذف کردن هر برنامه از تفاوت‌های این بخش با گذشته است.

با اسکرول رو به پایین صفحه‌نمایش از قسمت میانی، مثل گذشته منوی جدیدی با امکان جست‌وجوی سریع در تمامی قسمت‌های گوشی (اپلیکیشن‌ها، کنتاکت‌ها، پیام‌ها و...) فراهم شده و اپلیکیشن‌های بیشتر استفاده شده نیز در زیر کادر جست‌وجو نشان داده می‌شوند. آیکون سرچ بارکد در کناره کادر جست‌وجو همچنان در اینجا نیز حضور دارد که لمس آن منوی دوربین را برای اسکن کردن یک بارکد احضار می‌کند.

Notification shade یا منوی قابل اسکرول بالای صفحه‌نمایش تفاوت خاصی نسبت به قبل نداشته است. با یک بار پائین کشیدن این منو علاوه بر اعلان‌برنامه‌ها، نواری از 5 گزینه پیش‌فرض وای‌فای، بلوتوث، موبایل دیتا، پروفایل صوتی و چرخش خودکار صفحه‌‌نمایش در بالا به نمایش در می‌آیند و یک ردیف پایین‌تر نیز به اسلایدر تغییر روشنایی همراه با امکان فعال کردن روشنایی خودکار بر می‌خوریم. به عنوان یک نکته مثبت، آیکون Setting یا تنظیمات کاملا جدا از میانبرهای این قسمت و در بالا قرار دارد و بدین‌ترتیب دسترسی به آن آسان‌تر خواهد بود.

ادامه اسکرول تاگل‌های این قسمت یا لمس فلش رو به پایین در بخش بالایی صفحه‌نمایش، شش ایکون دیگررا نیز به نمایش می‌گذارد و با لمس دکمه Edit از بالای صفحه‌نمایش نیز می‌توان 8 آیکون دیگر به این قسمت افزود تا تعداد کل تاگل‌ها به 18 عدد برسد. گزینه 4G از لیست تاگل‌های این بخش حذف شده و نبود آیکون NFC نیز به روشنی به نبود این امکان ارتباطی اشاره دارد.

منوی Setting به سبک Mate 10 Pro از ظاهر ساده‌ای برخوردار بوده و به جای آیکون‌های رنگی، بیشتر از متن در آن استفاده شده است در بالای این بخش مثل گذشته،‌گزینه‌ای برای جست‌وجو در دسترس قرار دارد و یک ردیف پائین‌تر نیز به جز پیشنهاداتی که هر از چند گاهی ظاهر می‌شوند،‌ قسمتی برای لاگین کردن در حساب کاربری هواوی موسوم به Huawei ID در نظر گرفته شده است.

با اینکه تعداد آیکون‌ها در منوی ستینگ گوشی بسیار کم شده اما حداقل در نخستین روزهای استفاده، یافتن تنظیم مورد نظر چندان به آسانی صورت نمی‌گیرد و در بسیاری از مواقع باید از نوار سرچ بالای صفحه بهره برد. البته در این منو نیز همچنان قسمت‌های مهم برای کاربران از جمله تنظیمات صفحه‌نمایش، باتری، صدا، حافظه داخلی و اپلیکیشن به صورت یک آیکون مجزا با دسترسی آسان ارائه شده‌اند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

چیپ‌ست 16 نانومتری Kirin 659 همچون اکثریت قریب به اتفاق دیگر گوشی‌های رده میانی آنر و هواوی در یکی دو فصل گذشته، در آنر 9 لایت نیز مورد استفاده قرار گرفته است. این چیپ‌ست که تنها تفاوت آن با نسل قبلی یعنی Kirin 658 (حاضر در مدلی همچون P10 Lite) به 0.1 گیگاهرتز افزایش فرکانس هسته‌های چهارگانه رده بالا تعلق دارد دارای 4 هسته 2.36 گیگاهرتزی و 4 هسته 1.7 گیگاهرتزی (همگی از نوع ARM A53) بوده و گرافیک دو هسته‌ای آن نیز از نوع Mali-T830 MP2 است که این یکی نیز هیچ تفاوتی با Kirin 658 ندارد.

حافظه رم دستگاه در نسخه در اختیار ما 3 گیگابایت و حافظه داخلی قابل ارتقاء آن نیز 32 گیگابایت است که از این میزان حافظه نزدیک به 22.88 گیگابایت آن در اختیار کاربران قرار دارد.

در تست AndroBench برای تعیین نوع حافظه با اینکه از روی رده قیمتی دستگاه به سادگی می‌توان eMMC بودن حافظه را تشخیص داد به سرعت 287MB/s در فرایند خواندن ترتیبی (Sequential Read) دست پیدا کردیم که از حوالی 400MB/s در حافظه UFS 2.0 و 800MB/s در UFS 2.1 به روشنی سرعت کمتری را نشان می‌دهد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

امتیاز honor 9 Lite در تست پردازشی Geekbench 4.2 را با چشم بسته نیز می‌توان حدس زد؛ جائی‌که P Smart و دیگر گوشی‌های مجهز به Kirin 659 این تست را با عددی نزدیک به هزار واحد در حالت تک هسته‌ای و 3,600 واحد در حالت چند هسته‌ای به اتمام می‌رسانند انتظار داریم که این شرایط در honor 9 Lite نیز هیچ تغییر محسوسی را تجربه نکند. این انتظار در عمل نیز محقق شد و آنر 9 لایت با ثبت امتیاز 936 در حالت تک هسته‌ای و 3,669 در حالت چند هسته‌ای نتیجه‌ای متوسط رو به پائین رو به نمایش گذاشت.

در BaseMark OS II نیز شرایط به روال دیگر تست‌های این گوشی به هم‌رده‌های قبلی 16 نانومتری هواوی نزدیک است چرا که نه‌تنها نوع و فرکانس هسته‌ها تغییری نکرده بلکه در زمینه گرافیک نیز با ارتقاء روبرو نشده‌ایم. پی‌اسمارت در این تست به امتیاز کلی 1,420 واحد می‌رسد و در honor 9 Lite نیز با امتیاز 1,387 شرایط برای یکسان تلقی کردن آنها کاملا فراهم است. برای آنکه با معیار یک گوشی پیشرفته در این تست آشنا شوید بد نیست بدانید امتیاز P20 Pro در این بنچ‌مارک 3,367 واحد بوده است.

در تست کلی AnTuTu v7.0.7 در حالی که P Smart با همین پردازنده، همین وضوح صفحه‌نمایش و همین میزان رم به امتیازی نزدیک به 87 هزار واحد دست پیدا کرد، از honor 9 Lite هم انتظار مشابه‌ای را داریم. امتیاز این تست در عمل طبق انتظار به 88,104 واحد رسید که نتیجه متوسط رو به پائینی در این تست به حساب می‌آید.

در نهایت وقتی صحبت از گرافیک و تست Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از مجموعه 3DMark به میان می‌آید از گرافیک دو هسته‌ای نچندان قدرتمند Mali-T830 MP2 آنر 9 لایت نمی‌توان انتظاری بیش از 300 تا 400 واحد را در این تست داشت. امری که در عمل نیز با ثبت امتیاز 323 تأیید شد. برای مقایسه این رقم با یک گوشی پرچمدار با کیفیت می‌توان به امتیاز 2,988 هواوی P20 Pro و امتیاز 3,322 گلکسی S9+ در این تست اشاره کرد.

ارتباطات

حضور Kirin 659 حداکثر سرعت ارتباطات تحت شبکه را به LTE Cat.6 با سرعت 300Mb/s محدود می‌کند و در آپلود نیز سرعت حداکثر به 50Mb/s می‌رسد. بلوتوث دستگاه، نسخه 4.2 بوده و وای‌فای 11.n آن نیز علاوه بر استاندارد سرعت پائین‌، ظاهرا از حالت دو بانده پشتیبانی نکرده و تنها در فرکانس 2.4GHz فعالیت می‌کند. در نهایت برای مسیریابی در این گوشی نیز می‌توان از ماهواره‌های GPS و GLONASS بهره برد.

کلام آخر

honor 9 Lite اسمارت‌فونی با ظاهر زیبا و جذاب است که به لطف کاور براق پشت دستگاه، حاشیه‌های هم‌رنگ بخش پشتی در پیرامون صفحه‌نمایش و طراحی هنرمندانه لبه‌های جانبی نگاه کاربران را به خود جلب می‌کند. از ابعاد گوشی با وجود صفحه‌نمایش بزرگ می‌توان رضایت داشت و وزن آن نیز در دست چندان سنگین احساس نمی‌شود. از کیفیت صفحه‌نمایش می‌توان رضایت داشت و فرایند بازگشائی قفل با تشخیص چهره نیز به خوبی و با سرعت مناسبی انجام می‌شود. دوربین اصلی گوشی در حضور نور مناسب، جزئیات مطلوبی را به تصویر می‌کشد اما دقت رنگ بالائی را ارائه نمی‌کند و با کاهش نور، نویز مشهودی را به عکس می‌افزاید. از سرعت فوکوس دوربین نیز رضایت فوق‌العاده‌ای نداشتیم.

ظرفیت و دوام باتری در حد نسبتا مناسبی ست اما شارژر 10 واتی همراه دستگاه همچنان چندان سریع عمل نمی‌کند. در بخش پردازشی با توجه به فعالیت دیگر رقبا و پدیدار شدن سر و کله مدل‌های جدید رده میانی با چیپ‌ست‌های قدرتمندتر و کم‌مصرف‌تر 14 نانومتری، انتظار بیشتری از هواوی در این بخش می‌رود و حافظه 32 گیگابایتی نیز با اینکه برای اغلب کاربران حافظه مناسبی به حساب می‌آید اما اجبار کاربران به انتخاب سیم‌‌کارت دوم یا کارت حافظه برای این رده کاربری چندان مثبت به نظر نمی‌رسد. صرفنظر کردن از USB-C، حذف NFC و تک بانده بودن وای‌فای نقائص بخش ارتباطی دستگاه را تشکیل می‌دهد و از حضور جک 3.5 میلی‌متری هدست و سرعت نسبتا بالای ارتباط LTE نیز می‌توان به عنوان نکات مثبت این بخش یاد کرد.