mobile.ir - مرجع موبایل ایران

پس از رونمائی از XA1 و XA1 Ultra در MWC 2017، شرکت سونی در تابستان امسال و تنها یکی دو ماه قبل از آغاز پروژه سری XA2، آخرین عضو از خانواده XA1 یعنی XA1 Plus را رونمائی کرد که تقریبا در بسیاری از موارد نسخه دیگری از XA1 Ultra به حساب می‌آمد اما در این میان برخی تغییرات مهم نیز به چشم می‌خورد. XA1 Ultra با وجود دوام مناسبی که در زمینه باتری ارائه می‌کرد، از ظرفیت باتری نسبتا کمی روی کاغذ برخوردار بود و می‌شد به راحتی این مدل را دارای کم‌ظرفیت‌ترین باتری موجود در بین گوشی‌های 6 اینچی بازار تلقی کرد. این نقیصه در کنار ارتفاع بسیار بزرگ گوشی که از صفحه‌نمایش 6 اینچی 16:9 و حاشیه‌های بسیار ضخیم در بالا و پائین آن نشأت می‌گرفت ظاهرا انگیزه‌ای برای طراحان سونی در جهت ساخت و ارائه اسمارت‌فون دیگری ایجاد کرد که هم صفحه‌نمایش کوچک‌تر و بدنه ارگونومیک‌تری دارد و هم ظرفیت باتری در آن به حد دیگر رقبای این کلاس نزدیک شده است.

سونی اکسپریا XA1 Ultra

XPERIA XA1 Plus البته هنوز از همان المان‌های قبلی گوشی‌های این سری تبعیت می‌کند و مواردی مثل بدنه پلاستیکی (به جز دو نوار جانبی فلزی در کناره‌ها)، حاشیه‌های ضخیم در بالا و پائین و حاشیه‌های حداقلی در چپ و راست صفحه‌نمایش آن دیده می‌شود. XA1 Plus در یک جنبه دیگر نیز نسبت به XA1 Ultra‌ موفق‌تر عمل می‌کند؛ در این گوشی برخلاف برادر بزرگ‌تر آن از سنسور اثر انگشت به سبک سونی روی دکمه پاور کناره سمت راست استفاده شده که غیبت آن در XA1 Ultra (به دلیل محدودیت‌های سونی در آمریکا) کاملا تعجب‌برانگیز و باورنکردنی به نظر می‌رسید. هر چند سونی در سری جدیدتر XA2، بالاخره هم‌رنگ جماعت شد و این دکمه را به پشت دستگاه منتقل کرد اما حضور آن در همین قسمت نیز طبیعتا بهتر از حذف کامل است.

همه چیز نیز در XA1 Plus بهتر از مدل الترا نیست و به صورت مشخص باید به تغییر سنسور دوربین دوم و کاهش وضوح آن در مدل پلاس اشاره کرد.

سونی اکسپریا XA1 Plus با نام مدل دقیق G3412 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

در این بررسی نیز مثل XA1 Ultra به جعبه دستگاه دسترسی نداشتیم اما ظاهرا XA1 Plus نیز با یک جعبه سفید ساده با لیبل XEPRIA‌ و نشان محو X ارائه می‌شود که تفاوتی نسبت به گذشته ندارد.

محتویات این جعبه نیز چندان هیجان‌انگیز نبوده و نه‌تنها از هدست سیمی در آن خبری نیست بلکه شارژر گوشی نیز همان نمونه ضعیف 7.5 واتی (5 ولت و 1.5 آمپر) است که همانطور که پیش از این در XA1 و XA1 Ultra دیدیم از توان بالائی برای شارژ سریع گوشی برخوردار نیست البته این گوشی به شارژ سریع مجهز است اما برای برخورداری از این ویژگی باید شارژر سریع مجهز به فناوری Pump Express 2.0 مدیک را به صورت جداگانه تهیه کنید.

طراحی ظاهری

همه چیز در نگاه اول در XA1 Plus‌ به آنچه در مدل الترا دیده‌ایم شباهت دارد؛ حاشیه‌های بزرگ در بالا و پائین صفحه‌نمایش، لبه‌های خمیده در کناره‌های گوشی و قسمت تخت و بدون برآمدگی پشت دستگاه، شباهت این دو مدل به هم را تکمیل می‌کنند.

صفحه‌نمایش مثل گذشته در کناره‌های چپ و راست تقریبا بدون حاشیه است که این مسئله به زیبانی طراحی دستگاه کمک فراوانی می‌کند.

بالا و پائین، کناره‌ها و بخش پشتی XA1 Plus نیز مثل قبل از 5 قطعه کاملا مجزا تشکیل شده که با خطوط جداکننده مشهودی به همدیگر چسبیده‌اند و از این لحاظ در مقایسه با بدنه‌های یکپارچه Unibody طراحی کاملا متفاوتی را ارائه می‌کنند. از بین این قطعات تنها دو بخش جانبی چپ و راست که دکمه‌ها و محل اسلات‌ حافظه و سیم‌کارت را در خود جای می‌دهند، فلزی هستند و سایرین مثل گذشته از جنس پلاستیک ساخته شده‌اند.

یکی از تفاوت‌های بدنه این گوشی با هم‌خانواده‌های قبلی آن نوع طراحی بالا و پائین آن است؛ XA1 Ultra در این دو قسمت کاملا تخت و بدون برآمدگی طراحی شده و نوار نقره‌ای پیرامونی زیبائی و ظرافت خاصی را به این قسمت بخشیده بود، در بالا و پائین XA1 Ultra اما از یک طرح برآمده و پف کرده استفاده شده که نوار نقره‌ای دورتادور آن را به حاشیه رانده و باعث ضخیم‌تر به نظر رسیدن گوشی شده است.

جنس بدنه در بخش پشتی به خصوص در نسخه زیبای صورتی در اختیار ما، در برابر ماندن اثرات انگشت و آلودگی به میزان زیادی مقاوم است و اثرات خراشیدگی نیز به آسانی در آن ظاهر نمی‌شود.

در مجموع با اینکه کوچک‌تر شدن صفحه‌نمایش، منجر به بهبود ارگونومی و بهتر در دست گرفتن گوشی شده است و رنگ‌آمیزی زیبا و حاشیه‌های اندک جانبی، جلوه خوشایندتری را برای XA1 Plus‌ ایجاد کرده اما هنوز بزرگ‌ترین انتقاد به طراحان سونی تا به امروز یعنی حاشیه‌های ضخیم در بالا و پائین صفحه‌نمایش در این گوشی نیز کاملا پابرجاست و به همین علت همچنان نمی‌توان XA1 پلاس را واجد یک طراحی پیشرو و امروزی دانست.

ابعاد و وزن

کاهش نیم اینچی صفحه‌نمایش در XA1 Plus، در ابعاد گوشی نیز تأثیر به‌سزائی برجای گذاشته است؛ ارتفاع این مدل 155 میلی‌متر اعلام شده که مقایسه آن با 5.5 اینچی‌های مشابه‌ ساخته شده در سال 2017 مثل HTC One X10 با ارتفاع 152.9 و هواوی نوا 2 پلاس با ارتفاع 153.9 میلی‌متری هنوز بلندقامت‌تر به نظر می‌رسد. البته به 5.5 اینچی‌های کاملا بلندقامت‌تری نیز در این سال می‌توان اشاره کرد اما تقریبا تمامی آنها برخلاف XA1 Plus در زیر صفحه‌نمایش از دکمه‌های کنترلی (اعم از فیزیکی و لمسی) بهره می‌برند. عرض دستگاه 75 میلی‌متر است که به دیگر نمونه‌های مشابه در این رده نزدیک است اما ضخامت 8.7 میلی‌متری گوشی اندکی از حد انتظار بیشتر به نظر می‌رسد.

XA1 Plus با وزن 189 گرمی یکی از سنگین‌ترین 5.5 اینچی‌های 2017 به شمار می‌رود و حتی 1 گرم از XA1 Ultra شش اینچی نیز سنگین‌تر است که این موضوع را کاملا باید به ارتقاء باتری از 2,700mAh به 3,430mAh در مدل پلاس نسبت داد. این وزن البته حتی با وجود این باتری نیز چندان توجیه‌پذیر نیست چرا که برای نمونه HTC One X10 با باتری 4,000mAh‌ هنوز 14 گرم از XA1 Plus سبک‌تر است.

صفحه‌نمایش

صفحه‌نمایش دستگاه یک نمونه IPS TFT LCD با ابعاد 5.5 اینچ و رزولوشن 1920×1080 پیکسلی است که به فشردگی 401ppi منجر می‌شود این صفحه‌نمایش مثل مدل الترا از 10 نقطه تماس پشتیبانی می‌کند و روی آن نیز با شیشه محافظی که در سایت سونی به نوع آن اشاره‌ای نشده، پوشیده شده است. این شیشه دارای لبه‌های خمیده نیست و در بالا و پائین و کناره‌ها کاملا تخت و بدون انحنا طراحی شده است. روشنائی و کنتراست این صفحه‌نمایش در حد XA1 Ultra بوده و از این بابت تفاوت خاصی دیده نمی‌شود در نور مستقیم خورشید نیز با اینکه شرایط در حد XA1 Ultra نیست اما هنوز می‌توان به خوبی محتوای صفحه‌نمایش را مشاهده کرد.

از زاویه دید این صفحه‌نمایش کاملا می‌توان رضایت داشت اما همچنان در زمینه دقت رنگ با نمونه فوق‌العاده‌ای روبرو نیستم و برای بهبود دقت رنگ می‌توان از منوی Display و بخش White balance، تغییراتی را در زمینه رنگ ایجاد کرد.

زیر صفحه‌نمایش تنها به میکروفون تماس بر می‌خوریم و در بالا نیز به جز اسپیکر تماس که به قرینه میکروفون در لبه بالائی قرار دارد، نشان سونی، دوربین دوم، حسگرهای معمول این قسمت و یک چراغ LED هشدار دیده می‌شود. کوچک‌تر بودن لنز دوربین و حذف فلش LED تفاوت‌های ظاهری این قسمت با XA1 Ultra را تشکیل می‌دهند.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ گوشی زیر یک پوشش پلاستیکی مجزا از بدنه دو اسلات جداگانه برای سیم‌کارت‌های دوگانه نانو و درگاه حافظه microSD در نظر گرفته شده که اجازه استفاده همزمان از دو سیم‌کارت و کارت حافظه را به کاربران می‌دهند. طبق معمول گوشی‌های سونی هرگونه وارد و خارج کردن سیم‌کارت به این قسمت نیز باعث ریستارت شدن اتوماتیک گوشی می‌شود.

در سمت راست به ترتیب از بالا به پائین به دکمه تغییر صدا، کلید پاور و شاتر دو حالته دوربین بر می‌خوریم که دکمه پاور وظیفه سنسور اثر انگشت را نیز بر عهده داشت و اندکی فرو رفته‌تر از بدنه گوشی است.

میکروفون دوم و جک هدست در بالا و اسپیکر اصلی و پورت USB-C در پائین قرار دارند.

بخش پشتی

شرایط در پشت گوشی کاملا بدون تغییر مانده و در اینجا نیز دوربین اصلی و تک فلش LED در بالای گوشی و کناره سمت چپ قرار داشته و آنتن NFC‌ همراه با لوگوی اکسپریا نیز در نیمه بالائی در مرکز دیده می‌شوند.

دوربین اصلی

دوربین اصلی حاضر در XA1 Plus یک نمونه 23 مگاپیکسلی با اندازه سنسور 1/2.3 اینچی، فاصله کانونی 24 میلی‌متری و حداکثر گشودگی دیافراگم f/2.0 است که ظاهرا هیچ تغییری نسبت به XA1 Ultra نداشته و از همین رو انتظار نتایج مشابهی را از این دوربین داریم. لرزه‌گیر اپتیکال در این دوربین نیز طبق روال سونی، جائی ندارد و به جای آن سیستم دیجیتالی SteadyShot استفاده شده است.

ساختار منوئی این دوربین نیز بدون تغییر نسبت به XA1 Ultra بوده و به جز یکی دو مورد )همچون حذف گزینه فلش مربوط به دوربین سلفی( شرایط کاملا مشابه گذشته است. در ستون سمت راست این رابط کاربری نمای آخرین عکس گرفته شده، شاتر دوربین و دکمه نمایش تنظیمات دیده می‌شود و در ستون سمت چپ نیز دو آیکون سوئیچ بین دوربین‌ اصلی و سلفی و تنظیمات فلش در بالا و پایین و اسلایدر دسترسی به حالت‌های دوربین (پانوراما، افکت‌های AR، برداشت عکس با صدا و...)، تغییر بین عکاسی Superior Auto، فیلم‌برداری و حالت دستی یا Manual در مرکز قرار دارند. اسکرول از بالا به پایین (در حالت عمودی) و از چپ به راست (در حالت افقی) این رابط کاربری امکان سوئیچ سریع بین دوربین اصلی و دوربین دوم را فراهم می‌کند.

حالت‌های مختلف فلش شامل اتوماتیک، فلش پر کننده (Fill flash)، کاهش قرمزی چشم، خاموش و حالت همواره روشن (Flashlight یا چراغ‌قوه) می‌شود. و گزینه Night Portrait flash که در XA1 Ultra حضور داشت به دلیل نبود فلش برای دوربین سلفی، از این قسمت حذف شده است.

تنظیمات دوربین در حالت اتوماتیک یا Superior Auto، لیست بلندبالایی را تشکیل می‌دهد که از جمله مهم‌ترین آنها باید به تایمر اتوماتیک، تنظیم رنگ و روشنایی، تغییر رزولوشن (حداکثر 23 و 20 مگاپیکسل به ترتیب در نسبت تصویر 4:3 و 16:9)،‌ فوکوس دنبال کننده (Object tracking)، امکان تغییر فوکوس و تنظیم روشنایی با تاچ کردن روی صفحه‌نمایش (Touch to adjust)، تغییر محل ذخیره تصاویر، لمس کردن صفحه برای برداشت تصویر (Touch capture) و تغییر وظیفه دکمه ولوم اشاره کرد. برخی تنظیمات مهم‌تر نظیر تغییر ISO و HDR به سبک سونی در این منو ظاهر نشده و به منوی دستی یا Manual منتقل شده‌اند.

با تنظیم دوربین روی حالت دستی یا Manual و لمس آیکون زیر دکمه شاتر امکان تغییر در 4 گزینه وایت‌بالانس، درجه نورگیری (مابین Ev-2 تا Ev+2)، سرعت شاتر (از 1 ثانیه تا 1/4000 ثانیه) و فوکوس دستی فراهم می‌شود.

در تنظیمات این بخش نسبت به حالت اتوماتیک سه گزینه متفاوت وجود دارد که شامل تغییر عدد ISO (از 50 تا 3,200)، حالت عکاسی HDR و تنظیمات Metering (چهره، مرکز، نقطه و تاچ) می‌شود و دیگر موارد تغییری نسبت به قبل نداشته‌اند. در مشخصات این گوشی در سایت سونی به ISO6400 اشاره شده که حداقل در حالت معمول این حساسیت حداکثر تا 3,200 قابل افزایش است. یک نکته منفی این رابط کاربری اجبار به ورود به منوی دستی برای فعال کردن HDR است امری که در کمتر رابط کاربری مدرنی دیده می‌شود.

جزئیات مناسب و کیفیت رنگ اولین نکته‌ای ست که در تصاویر گرفته شده با دوربین XA1 Plus به چشم می‌خورد. در تصاویر با تضاد رنگی بالا همچون تصویر زیر، حالت Superior Auto برخلاف انتظار، HDR چندانی را به عکس اعمال نمی‌کند و عملا سوژه‌های درون تاریکی با نورگیری جزئی و اندکی روبرو می‌شوند. میزان جزئیات در مرکز تصویر راضی‌کننده است اما در کناره‌ها هنوز با مشکلی که پیش از این در XA1 و XA1 Ultra‌ با آن روبرو بودیم دیده می‌شود. هرچند شدت کاهش جزئیات در کناره‌ها ظاهرا در XA1 Plus کمتر شده است.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

با فعال کردن HDR نور سوژه‌های درون سایه کاملا تصحیح می‌شود اما همانطور که در برش اندازه واقعی مشخص است نقطه نویز رنگی (در تصویر آسمان) بیشتر از حالت قبل دیده می‌شود و مسئله کاهش جزئیات در کناره‌ها نیز همچنان با شدت کمتری ادامه دارد.

برداشت تصویر در حالت دستی با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

مسئله تداخل نوری برای سوژه‌های با تضاد روشنائی بالا در دو تصویر زیر که به ترتیب در حالت Superior Auto و HDR گرفته‌ شده‌اند به خوبی مشخص است و جدا از نورگیری ناقص برش اندازه واقعی تصویر اول که در تصویر دوم تا حدودی تصحیح شده هنوز می‌توان به مسئله از دست رفتن جزئیات در کناره‌ها اشاره کرد.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

برداشت تصویر در حالت دستی با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره کادر

در شرایط نور عادی و پشت به خورشید شرایط بهتری برای تصمیم‌گیری در مورد کیفیت تصاویر دوربین XA1 Plus فراهم است. دو تصویر زیر در یک زمان و با یک شرایط نوری ثابت با XA1 Plus و XA1 Ultra برداشت شده‌اند و در حالی‌که انتظار مشاهده نتایج یکسانی از این دو دوربین داریم، عملا تفاوت‌های جالبی را می‌توان مشاهده کرد. از یک طرف به طرز مشهودی، رنگ‌ها در XA1 Plus کاملا گرم‌تر از گذشته ثبت شده‌اند و یکی از نکات منفی مدل دوربین الترا یعنی رنگ‌های سرد در اینجا برطرف شده است اما از طرف دیگر در زمینه جزئیات تصویر به نکات جالب دیگری بر می‌خوریم.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto با XA1 Plus - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Superior Auto با XA1 Ultra - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در بحث جزئیات تصویر بهتر است این دو عکس را به دو نیمه بالائی و پائینی تفکیک کنیم؛ در نیمه بالائی کادر برتری کامل با XA1 Plus (تصویر سمت چپ در عکس پائین) است و تقریبا همه چیز با کیفیت بیشتری در این دوربین ثبت می‌شود (به رنگ پرچم‌ها و جزئیات ساختمان‌های مقابل دقت کنید).

برش اندازه واقعی از دو تصویر بالا

داستان در نیمه پائینی و در دو لبه چپ و راست متفاوت است و در حالی‌که در لبه سمت چپ (عکس اول) برتری کامل و بدون چون و چرا در زمینه جزئیات با XA1 Plus (تصویر سمت چپ در عکس اول پائین) است اما همانطور که در عکس دوم و در خطوط آجر مشخص است این مسئله در لبه سمت راست معکوس شده و مدل الترا کیفیت بیشتری را نشان می‌دهد. بدین‌ترتیب با وجود یکسان بودن سخت‌افزار دوربین در دو گوشی XA1 Plus و XA1 Ultra، به روشنی می‌توان از الگوریتم متفاوت پردازش تصویر در این دو گوشی سخن گفت.

برش اندازه واقعی از دو تصویر بالا از لبه سمت چپ

برش اندازه واقعی از دو تصویر بالا از لبه سمت راست

در نور کم و عکاسی در حین شب، طبیعتا با جزئیات کمتری روبرو می‌شویم اما از کیفیت تصویر به خصوص در صفحه‌نمایش خود گوشی ناراضی نبودیم. یک مشکل XA1 Plus که پیش از این در دیگر گوشی‌های این کلاس نیز با آن روبرو بودیم، تأخیر آزاردهنده شاتر هنگام عکاسی در شب و محیط‌های با نور کم است که به خصوص موقع برداشت عکس از سوژه‌های متحرک مشکل بیشتری ایجاد می‌کند.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

از دقت رنگ این دوربین رضایت داشتیم و مثل گذشته رنگ‌های نسبتا صحیح و البته این بار اندکی اشباع‌شده‌تر توسط این دوربین تشکیل می‌شود.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در عکاسی ماکرو مشکل قبلی XA1 Ultra یعنی تلاش نافرجام دوربین برای فوکوس صحیح تکرار شده و بار دیگر در تصویر زیر با وجود فاصله مناسب، فوکوس اصلی علیرغم میل باطنی روی برگ‌های جلوی کادر قرار نگرفت.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

فیلم‌برداری این دوربین در حالت پیش‌فرض با حداکثر وضوح 1080/30p با بیت‌ریت تصویری نزدیک به 17Mbps و بیت‌ریت صوتی 128Kbps به صورت دو کاناله انجام می‌شود. با فعال کردن گزینه HDR Video، بیت‌ریت تصویر به بیش از 18Mbps و بیت‌ریت صدا به 133Kbps‌ افزایش پیدا می‌کند که البته تأثیر محسوسی در افزایش کیفیت در این حالت ندارد. ویدئوهای این دوربین از جزئیات نسبتا متوسط و کنتراست بالائی برخوردار هستند و رنگ‌ها بار دیگر در آن به تیره‌گی گرایش پیدا می‌کنند. با فعال کردن HDR Video طبیعتا روشنائی بیشتری به کادر وارد می‌شود اما به همان نسبت از کنتراست کاسته شده و جزئیات نیز تغییر خاصی نمی‌کند. حین فیلم‌برداری می‌توان یک کادر از تصویر (با وضوح 1920×1080‌پیکسل) را به صورت عکس ذخیره کرد. یک نکته مهم هنگام فیلم‌برداری با XA1 Plus توجه به کادر تصویر است، چراکه تغییر حالت دوربین از عکس به ویدئو منجر به جمع‌تر شده کادر تصویر شده و کناره‌های قاب ویدئو کاملا از کادر خارج می‌شوند.

دوربین سلفی

یکی از تفاوت‌های اصلی XA1 پلاس با مدل الترا در دوربین سلفی آن نهفته است؛ در الترا از یک دوربین سلفی 20 مگاپیکسلی فاقد فوکوس خودکار با اندازه سنسور 1/2.6 و لرزه‌گیر اپتیکال استفاده شده بود اما XA1 Plus دقیقا از همان دوربین 8 مگاپیکسلی XA1 اصلی با سنسور کوچک 1/4 اینچی استفاده می‌کند که OIS در آن جائی ندارد. این دوربین نیز فاقد فوکوس خودکار است و لنز 23 میلی‌متری با گشودگی دیافراگم f/2.0 دارد. حداکثر وضوح این دوربین برخلاف مدل الترا در نسبت 4:3 رخ می‌دهد و برای گرفتن عکس تمام‌صفحه 16:9 تنها رزولوشن در دسترس، 5 مگاپیکسل است.

با وجود نبود امکانات خاص و متفاوتی در این دوربین از نتیجه کار می‌توان رضایت داشت و حتی در تست عملی در برخی موارد شرایط بهتری نسبت به دوربین 20 مگاپیکسلی XA1 Ultra دیده می‌شود.

برداشت تصویر با دوربین سلفی 8 مگاپیکسلی - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

باتری

با وجودی‌که گوشی‌های اخیر سونی معمولا در حالت عملی از دوام باتری مناسبی برخوردار بوده‌اند اما ظرفیت این باتری‌ها، حتی در پرچمداران این شرکت نیز پائین‌تر از حد انتظار است که این مسئله به یکی از جدی‌ترین انتقادات از این گوشی‌ها بدل شده است؛ سونی اما ظاهرا از اواسط سال جاری سیاست همیشگی خود در این زمینه را تغییر داده و ارتقاء مشخصی را در ظرفیت باتری گوشی‌های این شرکت مشاهده می‌کنیم. XA1 Plus به عنوان یکی از اولین نتیجه‌های این سیاست جدید دارای یک باتری 3,430mAh است که با وجود آنکه در وزن دستگاه تأثیر منفی برجای گذاشته اما نسبت به باتری 2,700mAh حاضر در الترا، پیشرفت بسیار بزرگی را به نمایش می‌گذارد. جزئیات مربوط به نگه‌داری این باتری همچون سیستم Qnovo در اینجا تغییر نکرده و حالت STAMINA برای افزایش دوام در مواقع اضطراری نیز طبیعتا در آن وجود دارد. سونی طبق معمول زمان‌های رسمی این باتری را اعلام نکرده است اما با توجه به ارتقاء ظرفیت از یک سو و کاهش سایز صفحه‌نمایش از سوی دیگر (نسبت به مدل الترا) می‌توان با یک بار شارژ در یک استفاده عادی از روز سوم نیز عبور کرد.

تست Work battery life 1.0 از اپلیکیشن PCMark معیار همیشگی ما برای تعیین میزان دوام باتری ست که پیش از این مدل الترا به‌رغم باتری نچندان قدرتمند 2,700mAh خود توانسته بود امتیاز بسیار مناسب 11 ساعت و 5 دقیقه‌ای را در این تست کسب کند. در این آزمون طبق روال، پس از تنظیم روشنائی صفحه‌نمایش روی 50 درصد و غیر فعال کردن گزینه‌های ارتباطی، باتری را به شارژ 100 درصد می‌رسانیم و تست را آغاز می‌کنیم. این تست که مجموعه‌ای از سناریوهای مختلف استفاده از موبایل است تا رسیدن باتری به 20 درصد ادامه پیدا کرده و زمان این کاهش اندازه‌گیری می‌شود. با توجه به افزایش 27 درصدی ظرفیت باتری و کاهش اندازه صفحه‌نمایش در مدل پلاس، انتظار نتیجه کاملا بهتری را از این گوشی نسبت به مدل الترا داریم؛ امری که در عمل نیز با رسیدن به دوام 13 ساعت و 24 دقیقه کاملا اثبات می‌شود و بدین‌ترتیب XA1 Plus حتی از گلکسی A7 2017 شرکت سامسونگ با باتری 3,600mAh و دوام 12 ساعت و 41 دقیقه‌ای در این تست نیز فراتر رفته و رکورد جدیدی را به نام خود ثبت می‌کند.

همانطور که در مورد مدل الترا نیز گفتیم، با وجود پشتیبانی مجموعه سخت‌افزاری دستگاه از شارژ سریع، این قابلیت به صورت پیش‌فرض در شارژر ضعیف 7.5 واتی همراه گوشی پشتیبانی نشده و بدین منظور باید شارژر جداگانه مجهز به فناوری Pump Express 2.0 مدیاتک را تهیه کرد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

با وجود فاصله نزدیک به شش ماه مابین معرفی مدل الترا و پلاس، مجموعه سیستم‌عامل و رابط کاربری این دو گوشی هیچ تفاوت خاصی با هم نداشته و در اینجا نیز از همان نسخه 7.0 اندروید نوقا و آخرین نسخه از رابط کاربری سونی استفاده شده و هر دو گوشی نیز در آینده اعلام نشده‌ای، احتمالا آپدیت اندروید 8.0 را دریافت خواهند کرد. زمان بوت سیستم تفاوت خاصی با مدل الترا نداشته و در اینجا به زمانی نزدیک به 40 ثانیه برای بالا آمدن سیستم نیاز داریم.

صفحه قفل از دو میانبر دسترسی مستقیم به دوربین و دستیار صوتی گوگل در پایین بهره می‌برد و در مرکز تصویر نیز علاوه بر زمان و تاریخ می‌توان نوتیفیکیشن برنامه‌ها را مشاهده کرد. این نوتیفیکیشن‌ها را از درون تنظیمات می‌توان از این قسمت حذف کرد.

صفحه Home در نگاه اول تغییر خاصی را نسبت به گذشته نشان نمی‌دهد. در این صفحه امکان افزودن حداکثر 20 دسک‌تاپ مختلف برای کاربران فراهم است و دسک‌تاپ‌سمت چپ نیز به صورت پیش‌فرض به اپلیکیشن جست‌وجوی گوگل اختصاص دارد.

با نگه‌داشتن دست روی صفحه یا نزدیک کردن دو انگشت به یکدیگر (Pinch zoom رو به داخل) امکان افزودن یا حذف صفحات دسک‌تاپ وجود داشته و می‌توان اقدام به تغییر بک‌گراند و Theme، ‌انتقال ویجت‌های مختلف به دسک‌تاپ‌ دلخواه و دسترسی به منوی تنظیمات مرتبط با Home Screen کرد.

دو گزینه Transition برای تغییر افکت حرکت بین صفحات دسک‌تاپ و Grid برای تغییر تعداد سطر و ستون‌های این قسمت دیگر موارد حاضر در این بخش را تشکیل می‌ً‌دهند.

گزینه Setting یا تنظیمات در مد ویرایشی صفحه Home به مواردی چون تغییر سایز آیکون‌ها، انتقال آسان آیکون برنامه‌ها با نگه‌ داشتن دست روی آنها از App drawer به صفحه هوم، نمایش یا پنهان‌سازی نام اپلیکیشن‌های قرار گرفته در داک پایین صفحه،‌ انتخاب نوع افکت حرکت بین صفحات و حذف برنامه‌های تکراری روی دسک‌تاپ‌ها اختصاص دارد. گزینه tap دوگانه برای خاموش کردن پنل از صفحه دسک‌تاپ از جمع قابلیت‌های این بخش حذف شده است.

Notification Shade یا منوی کشویی بالای صفحه‌نمایش با یک بار کشیدن رو به پایین در حالت پیش‌فرض، پنج آیکون شامل بلوتوث، وای‌فای، پروفایل صوتی، باتری و چرخش اتوماتیک تصویر را همراه با اعلان برنامه‌‌ها به نمایش می‌گذارد و با ادامه اسکرول یا لمس دکمه فلش رو پایین در این قسمت در حالت پیش‌فرض، 4 آیکون دیگر نیز به لیست میانبرهای این بخش افزوده شده و جمعا 9 آیکون مرتب شده در سه ردیف سه تایی را تشکیل می‌دهند. اسلایدر تنظیم روشنایی (بدون دسترسی به حالت روشنایی خودکار) و گزینه Edit در پایین سایر موارد قابل ذکر در این بخش را تشکیل می‌دهند.

با لمس گزینه Edit در این بخش می‌توان 9 تاگل دیگر را نیز به لیست میانبرهای منوی نوتیفیکیشن افزود که جمع تاگل‌های این بخش را به 18 عدد می‌رساند. این تاگل‌ها به صورت افقی اسکرول می‌شوند.

دو مورد حذف شده از این قسمت که در گوشی‌های پیشین سونی حضور داشتند شامل Profile GPU rendering (نمایش رندر گرافیک روی تصویر) و Show layout bounds (نمایش کادر پیرامون المان‌های تصویر) می‌شوند که کاربرد چندانی برای کاربر عادی نداشته و از حذف آن‌ها می‌توان به عنوان یک نکته مثبت یاد کرد.

App drawer یا منوی اصلی تفاوت خاصی نسبت به قبل نداشته‌ و آیکون برنامه‌های و تنظیمات به صورت پیش‌فرض در یک ساختار 5×5 قرار گرفته‌اند؛ در سمت چپ این منو، صفحه تازه‌ای دیده می‌شود که برنامه‌های جست‌وجو شده کاربر و همچنین برنامه‌های پیشنهادی را به نمایش می‌گذارد. به این صفحه در هر قسمتی از App drawer یا صفحه Home با اسکرول از میانه صفحه رو به پایین نیز می‌توان دسترسی داشت.

باکس جست‌وجو همچنان در بالای منوی اصلی دیده می‌شود و از طریق آن می‌توان به دنبال برنامه‌های نصب شده روی گوشی گشت. گزینه‌های سه‌گانه منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش نیز تغییری نسبت به قبل نداشته‌اند. نکته آزاردهنده همیشگی در طراحی جدید سونی یعنی نمایش داده نشدن نوار بالای صفحه یا Status bar در App drawer در اینجا نیز وجود دارد و هنوز مشخص نیست که به چه علتی از نگاه طراحان سونی، کاربران احتیاجی به دیدن دائمی زمان، شارژ باتری و نوتیفیکیشن برنامه‌ها در هنگام حضور در منوی اصلی ندارند. برای نمایش Status bar باید قسمت بالای صفحه را به صورت کوتاه رو به پایین اسکرول کرد.

منوی تنظیمات در اکسپریا XA1 نیز با آنچه در طی یک سال گذشته از سونی دیده‌ایم تفاوت ندارد و همچنان از یک لیست بلندبالا با اسکرول افقی در این قسمت استفاده شده که در بالاترین قسمت آن نیز با کمک آیکون ذره‌بین می‌توان به جست‌وجوی مستقیم یک تنظیم مشخص پرداخت. تنها تفاوت این منوی با آنچه در XA1 Ultra‌ دیده‌ایم حذف گزینه One-handed operations است که به دلیل صفحه‌نمایش بزرگ 6 اینچی مدل الترا در نظر گرفته شده بود و در XA1 Plus‌ جائی ندارد.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

سونی بار دیگر در XA1 Plus‌ نیز بدون تغییر نسبت به گذشته از پروسسور 16 نانومتری مدیاتک Helio P20 حاوی 4 هسته 2.3 گیگاهرتزی ARM A53 و 4 هسته 1.6 گیگاهرتزی ARM A53 که به ترتیب در مواقع نیاز به قدرت پردازشی بالا و پائین فعال می‌شوند، استفاده کرده است. پردازش گرافیکی در این مجموعه با Mali-T880 MP2 انجام می‌شود که با اینکه به خودی خود گرافیک نسبتا مناسبی برای رده میانی است اما محدود بودن تعداد هسته‌های آن به تنها 2 عدد انتظارها از این مجموعه را نیز کاهش می‌دهد. رم دستگاه نیز 4 گیگابایت است.

XA1 پلاس 32 گیگابایت حافظه داخلی دارد که در بوت اول در حدود 10.46 گیگابایت آن توسط سیستم اشغال شده و در نتیجه چیزی نزدیک به 21.5 گیگابایت حافظه در اختیار کاربران است.

در تست AndroBench برای تعیین میزان سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات روی حافظه داخلی دستگاه، XA1 پلاس به سرعت 261 مگابایت بر ثانیه در خواندن ترتیبی (Sequaential Read) و 82 مگابایت بر ثانیه در نوشتن ترتیبی (Sequential Write) دست پیدا کرد که این دو زمان تقریبا هیچ تفاوتی با XA1 Ultra نداشته و بدین‌ترتیب می‌توان نتیجه گرفت که در هر دو مدل از حافظه eMMC استفاده شده است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در Geekbench 4.2 به عنوان اولین تست این مرحله که تنها هسته‌های پردازشی و قدرت آنها را مورد بررسی قرار می‌دهد امتیاز دو حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای این گوشی به ترتیب به 847 و 3,773 واحد رسید که در رده میانی رو به پائین قرار داشته و مقایسه آنها با گوشی‌های برتر 8 هسته‌ای رده میانی با امتیازهای فراتر از هزار واحد در حالت تک‌هسته‌ای و بیش از 4 هزار واحد در حالت چند هسته‌ای به خوبی جایگاه این مدل را نشان می‌دهد.

در Basemark OS II امتیاز 1,283 واحدی XA1 پلاس تقریبا در هر چهار مورد وب، گرافیک، سیستم و حافظه هیچ تغییر خاصی نسبت به مدل پلاس ندارد و مقایسه آن با دیگر گوشی‌های این رده به جایگاه متوسط رو به پائین این مدل اشاره دارد.

در بنچ‌مارک جدیدا ارائه شده AnTuTu v.7.0.4، اکسپریا XA1 Plus نتوانست نتیجه‌ای بهتر از 77 هزار واحد را ثبت کند که با اینکه مثل مدل الترا، در زمینه گرافیک نسبت به مدل‌های مشابه‌ای مثل honor 7X از هواوی برتری محسوسی دارد اما امتیاز پائین بخش حافظه یا Memory در نتیجه کلی آن تأثیر منفی داشته است.

تست پایانی این گوشی را نیز طبق روال از مجموعه 3DMark و بنچ‌مارک Sling Shot Extreme انتخاب کردیم که گرافیک دو هسته‌ای Mali-T880 این مدل را تحت فشار قرار می‌دهد. XA1 Ultra این تست را با امتیاز 638 واحدی به انجام رساند و در XA1 Plus نیز به دلیل ثابت بودن المان‌های اصلی همچون گرافیک و حافظه رم، انتظار نتیجه مشابه‌ای را داریم. در عمل امتیاز 646 برای مدل پلاس در این تست ثبت شد که از آنر 7X با گرافیک ضعیف‌تر Mali-T830 MP2 و امتیاز 411‌ نتیجه بهتری ست اما هنوز با امتیاز بهترین‌های رده میانی و مدلی مثل آنر 9 با گرافیک Mali-G71 MP8 و امتیاز 1,239 فاصله زیادی دارد.

ارتباطات

پر سرعت‌ترین گزینه ارتباطی تحت شبکه این گوشی طبق اطلاعات سایت سونی، LTE Cat.6 با سرعت 300Mbps‌ در دانلود است و طبیعتا از 3G نیز با حداکثر سرعت در آن پشتیبانی می‌شود. بلوتوث نسخه 4.2، وای‌فای 11.n و اتصال NFC دیگر گزینه‌های ارتباطی دستگاه را تشکیل می‌دهند و برای مسیریابی نیز می‌توان از هر دو سیستم GPS و GLONASS استفاده کرد.

کلام آخر

Sony XPERIA XA1 Plus محصولی تغییر یافته با رفع برخی مشکلات و نواقص مدل قبلی این کلاس یعنی XA1 Ultra است؛ ابعاد صفحه‌نمایش از 6 به 5.5 اینچ کاهش یافته و بدین‌ترتیب بدون در نظر گرفتن افزایش وزن (که به احتمال قوی برای اکثر کاربران در مقابل بهبود دوام باتری نکته کم‌اهمیت‌تری به حساب می‌آید) با ارگونومی بهتری روبرو می‌شویم. طراحی بدنه گوشی البته همچنان چنگی به دل نمی‌زد و با وجود صفحه‌نمایش با کیفیتی که در کناره‌های افقی از لبه تا لبه گسترش پیدا کرده، حاشیه‌های ضخیم و آزاردهنده‌ در بالا و پائین این پنل، طراحی دستگاه را کاملا تحت تأثیر قرار داده‌اند. پلاستیکی بودن بدنه (به جز دو قطعه جانبی فلزی) از دیگر نکات منفی طراحی این مدل است و طراحی برآمده و پف‌دار بالا و پائین گوشی نیز منجر به ضخیم‌تر به نظر رسیدن آن می‌شود.

رنگ‌آمیزی دستگاه حداقل در نسخه صورتی در اختیار ما کاملا جذاب و زیبا به نظر می‌رسد و حضور دو اسلات مجزا برای دو سیم‌کارت و کارت حافظه نیز برای کاربران رده میانی نکته بسیار با اهمیتی است. دوربین اصلی با وجود یکسان بودن سخت‌افزار نسبت به XA1 Ultra، در زمینه الگوریتم پردازشی دچار تغییر شده که به جزئیات بیشتر در برخی نواحی تصویر و غنی‌تر شدن رنگ‌ها منجر شده است. حضور سنسور اثر انگشت یکی از مهم‌ترین مشکلات مدل الترا را برطرف کرده و با وجود آنکه برای عملکرد آن نیاز به فشردن این دکمه وجود دارد (و در نسخه مخصوص بازار آمریکا نیز هنوز از آن خبری نیست) اما حضور آن نکته کاملا مثبتی به حساب می‌آید.

گزینه‌های پردازشی و گرافیکی گوشی در سطح متوسط رو به پائینی قرار دارند که البته این مسئله برای کاربران عادی و حتی نیمه‌حرفه‌ای نیز مشکل خاصی ایجاد نمی‌کند. ارتقاء ظرفیت باتری، دوام گوشی با یک بار شارژ را بسیار بهبود بخشیده و به یکی از اصلی‌ترین نقاط قوت این مدل تبدیل شده است هرچند نبود شارژر سریع در جعبه محتویات دستگاه مثل گذشته بیش از 3 ساعت شما را به انتظار برای پر شدن باتری نگه می‌دارد.