mobile.ir - مرجع موبایل ایران

برای کاربران میان‌سال گوشی‌های هوشمند، نام نوکیا با خاطرات شیرین نخستین روزهای تولد تلفن همراه گره خورده است؛ سال‌هائی که گوشی‌های موبایل صرفا برای تماس و پس از مدتی برای دریافت و ارسال پیامک مورد استفاده قرار می‌گرفت و عامل برتری یک مدل نسبت به دیگری جدا از شکل ظاهری، به دوام باتری وابسته بود. در آن سال‌ها در حالی‌که با اولین آیفون حداقل 7 سال فاصله داشتیم و حضور سامسونگ در این بازار نیز تنها در راستای کسب تجربه بود فنلاندی خوش‌نام بازار موبایل با ستاره‌هایی فراموش نشدنی همچون Nokia 3310 و Nokia 8210 بدون رقیب خاصی در جایگاه محبوب‌ترین برند سازنده تلفن‌های همراه قرار داشت.

Nokia 3310

اتفاقات سال‌های بعد در پی بازنشسته شدن سیستم‌عامل Symbian و تصمیم اشتباه نوکیا در انتخاب مایکروسافت به جای گوگل، به دگرگونی شرایط و پس‌رفت این برند تا آستانه انحلال منجر شد و خریدارای شدن آن توسط مایکروسافت نیز تنها به عقب نگه‌داشته شدن هر چه بیشتر نوکیا انجامید. این شرایط اما در سال 2016 با بازگشت نوکیا به خانه و خریدارای شدن آن توسط یک شرکت فنلاندی به نام HMD با نقطه پایان امیدوارکننده‌ای روبرو شد که حاصل آن تا به امروز بیش از 20 گوشی اندرویدی مختلف در کلاس‌های متفاوت و حضور در بالاترین سطح بازار در کنار دیگر پرچمداران است. طبق گزارش Counterpoint از بازار جهانی اسمارت‌فون در سه‌ماهه دوم 2018، تعداد اسمارت‌فون‌های به فروش رسیده این شرکت از 500 هزار دستگاه در سه‌ماهه دوم سال 2017 به 4.5 میلیون دستگاه در سه‌ماهه دوم سال 2018 افزایش پیدا کرده و با در اختیار گرفتن 1 درصد از سهم بازار جهانی اسمارت‌فون حالا در بین 10 برند برتر اسمارت‌فون جهان قرار دارد.

Nokia 9 PureView

تجدد حیات نوکیا و حضور آن در بین برندهای تأثیرگذار این روزهای دنیای اسمارت‌فون بیش از همه چیز مرهون نگاه متفاوت HMD و استراتژی آن در طراحی و اجرا بوده و قیمت‌گذاری مناسب و کیفیت ساخت از یک سو و انتخاب اندروید خام به عنوان پلتفرم دستگاه و همچنین حضور فعالانه در پروژه Android One به جایگاه کم‌نظیری برای این شرکت منجر شده است. نسل اول گوشی‌های اندرویدی این برند و نمونه‌هائی چون Nokia 5 و Nokia 6 بر کیفیت سخت‌افزار و ارتقاء تجربه کاربری متمرکز بوده و از نسل بعد و مدل‌هائی همچون نوکیا 3.1، نوکیا 5.1 و نوکیا 6.1 بحث نرم‌افزار و پلتفرم اندروید وان نیز به نقطه‌ تمرکز جدید HMD بدل شد. از نوکیا 7.1 و متعاقب آن نوکیا 8.1، لنزهای خاطره‌انگیز زایس برای بهبود کیفیت دوربین به این مجموعه افزود شد که بازخورد مثبتی را در بین کاربران ایجاد نمود. در نسل سوم و اولین مدل‌های دارای پسوند پلاس همچون Nokia 5.1 Plus‌ و Nokia 6.1 Plus، تغییراتی در طراحی صفحه‌نمایش ایجاد شد و در زمینه پردازشی نیز با نمونه‌های پر قدرت‌تری نسبت به گذشته روبرو شدیم.

Nokia 6.1 Plus که در برخی بازارها از آن با عنوان Nokia X6 نیز یاد می‌شود، از جمله مدل‌های با کیفیت HMD در رده میانی‌ست که با مشخصات مناسب و قیمت رقابتی، حداقل روی کاغذ شرایط مناسبی برای انتخاب شدن دارد. این گوشی با نام مدل دقیق TA-1116 DS موضوع بررسی این نوبت است. نوکیا 6.1 پلاس از طریق فروشگاه آرین همراه در اختیار ما برای بررسی قرار گرفت.

جعبه محتویات

نوکیا 6.1 پلاس نیز مثل تقریبا همه گوشی دیگر نوکیا در یکی دو سال گذشته با جعبه کوچک کم‌ارتفاعی عرضه می‌شود که تصویری از گوشی و نام مدل روی آن دیده می‌شود. در این گوشی به جز خود گوشی و نوشته‌های راهنما، یک شارژر، یک هدست سیمی و یک کابل USB-C قرار دارد.

هدست سیمی این مدل نکته خاصی را در بر ندارد و درست همانند نمونه‌ای که در نوکیا 3.1 دیده بودیم در اینجا نیز از دکمه‌های کنترلی روی سیم خبری نیست و در صورتی که به موسیقی اهمیت می‌دهید، تهیه یک هدست جداگانه یکی از ضروریات این مدل خواهد بود.

شارژر همراه گوشی دارای توان خروجی 10 واتی (5 وات و 2 آمپر) است که با وجود آنکه گونه خفیفی از شارژ سریع را ارائه می‌کند اما در صورت نیاز به شارژ پر سرعت باید شارژر Quick Charge را به صورت جداگانه تهیه کرد. در این رابطه و عملکرد این شارژر در مقابل یک شارژر Quick Charge در بخش باتری بیشتر سخن خواهیم گفت.

طراحی ظاهری

در حالی‌که اکثر گوشی‌های موبایل امروزی فارغ از رده قیمتی آنها با کناره‌هایی خمیده‌شده به سمت شاسی مرکزی گوشی در هر دو بخش روئی و پشتی ارائه می‌شوند نوکیا 6.1 پلاس برخلاف این جریان غالب عمل کرده و دو سطح تخت در پشت و روی آن دیده می‌شود که منجر به ضخیم‌تر به نظر رسیدن گوشی در دست می‌شود. خمیده نبودن کناره‌ها و شاسی فلزی این مدل، ظاهری مشابه LG G6 به آن بخشیده که با وجود آنکه به ظرافت کمتر گوشی منجر می‌شود اما به استحکام بیشتر دستگاه کمک کرده و در هنگام افتادن و سقوط از ارتفاع احتمال آسیب‌دیده‌گی آن کمتر خواهد بود. نکته جالب اینکه ضخامت این مدل در عمل از بسیاری از نمونه‌های معمول دارای خمیدگی کمتر است اما این طراحی به ظاهر ضخیم آن منجر می‌شود.

صفحه‌نمایش دستگاه با وجود آنکه فاقد حاشیه‌های خمیده امتداد یافته به کناره‌هاست اما شیشه روی آن در کناره‌ها با طراحی 2.5D همراه شده و در زیر دست حس خوشایندی را ایجاد می‌کند. این صفحه‌نمایش از حاشیه نسبتا اندکی در پائین برخوردار بوده و در بالا نیز یک ناچ کوچک در مرکز آن دیده می‌شود که سنسورهای این قسمت همراه دوربین و اسپیکر تماس را در خود جای داده است.

طراحی شیشه‌ای بخش پشتی با نشان نوکیا در مرکز و لوگوی اندروید وان جذاب به نظر می‌رسد و حفره‌های دوگانه دوربین و فلش LED نیز به این جذابیت افزوده‌اند. شیشه براق این قسمت در فاصله بسیار کوتاهی با اثرات انگشت فراوان پوشیده می‌شود که با وجود آنکه در رنگ سفید دستگاه چندان به چشم نمی‌آید اما در دو رنگ دیگر یعنی مشکی و آبی به خوبی نمایان می‌شوند.

دوربین‌های بخش پشتی برجستگی اندکی نزدیک به نیم میلی‌متر داشته و از این رو هنگام قرارگیری گوشی روی سطوح صاف همچون میز تاثیر منفی اندکی در قرارگیری بدون لغزش آن ایفا می‌کنند.

المان‌های پیرامونی گوشی از لحاظ نوع و تعداد تغییری نسبت به دیگر نمونه‌های هم‌رده نوکیا نداشته و اسپیکر اصلی در پائین و جک هدست بالا بار دیگر در این مدل نیز تکرار شده‌اند. محل اسپیکر اصلی گوشی در کناره سمت راست پائین گوشی با وجود آنکه در هنگام در دست‌گیری دستگاه به صورت عمودی مشکل چندانی را ایجاد نمی‌کند اما در کاربری‌های مولتی‌مدیائی مثل بازی و تماشای ویدئو که گوشی اغلب به صورت افقی قرار می‌گیرد ممکن است دست دقیقا در جلوی این اسپیکر قرار گرفته و به خفه شدن صدای آن منجر شود.

از طراحی نوکیا 6.1 پلاس جدا از لبه‌های تخت و ضخامت ظاهری بیش از اندازه، می‌توان به میزان زیادی رضایت داشت و با وجود استحکام در ساخت بدنه، از ظرافت و زیبائی چشم‌نوازی برخوردار است.

ابعاد و وزن

استفاده از ناچ و کاهش نسبی حاشیه جانبی و بخش پائینی دستگاه در کاهش ارتفاع نوکیا 6.1 پلاس نقش موثری ایفا کرده است. طول و عرض این مدل به ترتیب 147.2 و 70.98 میلی‌متر است که در مقایسه با دیگر نمونه‌های دارای صفحه‌نمایش‌های یک‌اندازه ابعاد مناسبی به حساب می‌آید. برای نمونه هواوی P20 با صفحه‌نمایش مشابه نزدیک به دو ملی‌متر ارتفاع بیشتری دارد و در مقایسه با گلکسی S9 نیز با کاهش نیم‌ میلی‌متری روبرو می‌شویم. ضخامت 7.99 میلی‌متری این مدل با اینکه چندان اختلافی با بسیاری از نمونه‌های مدرن امروزی (مثلا هواوی P20 با ضخامت 7.7 میلی‌متری) ندارد اما همانطور که در بخش طراحی نیز اشاره شد به دلیل خمیده نبودن کناره‌های دستگاه، کاملا بیش از آنچه که هست به نظر می‌رسد.

وزن گوشی 151 گرم اعلام شده که در دست چندان سنگین احساس نمی‌شود و با توجه به ظرفیت باتری آن وزن متعادلی محسوب می‌شود.

صفحه‌نمایش

برای نوکیا 6.1 پلاس، یک صفحه‌نمایش 5.8 اینچی با نسبت 19:9 در وضوح فول اچ‌دی پلاس (1080×2280 پیکسل) در نظر گرفته شده که با فناوری IPS LCD ساخته شده و پوششی از جنس گوریلاگلس 3 از آن محافظت می‌کند. از حداقل و حداکثر روشنائی این صفحه‌نمایش در محیط‌های داخلی می‌توان رضایت داشت و با وجود آنکه در زیر نور خورشید عملکرد متوسطی را از خود نشان می‌دهد اما در عوض در تاریکی مطلق با روشنائی اندکی که ارائه می‌کند، شرایط کاملا مناسبی دارد.

زاویه دید صفحه‌نمایش تقریبا تخت و 180 درجه‌ای بوده و از هر سمت مطلقا مشکلی از لحاظ زاویه دید در آن به چشم نمی‌خورد.

در منوی تنظیمات گوشی برای صفحه‌نمایش، امکان فعال‌سازی حالت شب برای فیلتر کردن رنگ آبی، تغییر اندازه فونت نوشتاری و گزینه‌ای تحت عنوان Full bezel وجود دارد که با فعال کردن آن دو طرف بریدگی بالای صفحه‌نمایش به رنگ مشکی تغییر یافته و ناچ را از دید پنهان می‌سازد.

زیر صفحه‌نمایش در فضائی نزدیک به 8 میلی‌متر، نشان نوکیا قرار دارد و در بالا نیز جدا از فضای نزدیک به 3 میلی‌متری حاشیه بالائی، در فضای ناچ به دوربین دوم، سنسورهای نور و Proximity و البته اسپیکر تماس بر می‌خوریم.

اجزای جانبی

در کناره سمت چپ به اسلات ترکیبی حافظه/سیم‌کارت بر می‌خوریم که امکان قرارگیری دو سیم‌کارت نانو یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه microSD را ارائه می‌کند. به بیان دیگر در نوکیا 6.1 پلاس امکان استفاده همزمان از دو سیم‌کارت و کارت حافظه وجود ندارد.

در سمت دیگر دکمه تغییر صدا و کلید پاور قرار دارد که به خوبی در زیر انگشتان هر دو دست پیدا شده و از لحاظ ارتفاع و محل قرارگیری، کاملا ارگونومیک به نظر می‌رسند.

در بالا و پائین، نوارهای جداکننده آنتن به چشم می‌خورند که فارغ از نحوه در دست‌گیری گوشی همواره یک یا دو عدد از آنها بدون لمس شدن توسط دست، سیگنال‌های مورد نظر دستگاه را تأمین می‌‌کنند. در بالا به جز این نوارها، به جک 3.5 میلی‌متری هدست و یکی از میکروفون‌های گوشی بر می‌خوریم و در پائین نیز میکروفن تماس، پورت USB-C و اسپیکر اصلی قرار دارد. استفاده از بخش پائینی گوشی برای قرارگیری اسپیکر که در اکثر دیگر مدل‌های این سازنده نیز به کار گرفته شده با اینکه با مشکل معمول اسپیکرهای پشت گوشی (خفه شدن صدا هنگام قرار گرفتن روی میز) را ندارد اما به دفعات در هر دو حالت گرفتن گوشی، دست در مقابل این اسپیکر قرار گرفته و صدای آن به طور کامل گنگ و قطع می‌شود.

بخش پشتی

از بخش پشتی نوکیا 6.1 می‌توان به عنوان یکی از قسمت‌های برجسته در طراحی این گوشی یاد کرد؛ برجستگی اندک محوطه دوربین، استفاده از فلش LED در راستای دو لنز دیگر و ایجاد فرمی مشابه دوربین‌های سه‌گانه و قرارگیری لوگوی نوکیا به صورت افقی از جمله این جذابیت‌های طراحی به حساب می‌آیند.

جنس شیشه‌ای این قسمت جاذب کامل اثرات انگشت است و در صورت حساسیت روی این مورد بهتر است تنها به فکر تهیه نسخه سفید رنگ دستگاه باشید. نشان اندروید وان و نوشته‌های راهنما دیگر نکات قابل اشاره در این بخش را تشکیل می‌دهند.

دوربین‌های اصلی

دوربین اصلی نوکیا 6.1 پلاس یک نمونه 16 مگاپیکسلی اتوفوکوس با ابعاد سنسور 1 میکرون و گشودگی دیافراگم f/2.0 است که روی کاغذ چندان فوق‌العاده به نظر نمی‌رسد در کنار این دوربین یک نمونه 5 مگاپیکسلی سیاه و سفید بدون فوکوس خودکار با ابعاد پیکسل 1.12 میکرون در نظر گرفته شده که دهانه دیافراگم آن با f/2.4 کوچک‌تر از لنز دوربین اصلی‌ست؛ این دوربین که امکان برداشت عکس به صورت مستقل ندارد برای بهبود کیفیت تصویر دوربین اصلی و ایجاد افکت بوکه به کار گرفته می‌شود. حداکثر وضوح دوربین اصلی این گوشی یعنی 16 مگاپیکسل در نسبت 4:3 رخ می‌داد و برای گرفتن یک عکس واید با نسبت 16:9 یا 18:9، حداکثر وضوح در دسترس، تنها 8 مگاپیکسل است. فلش LED نوکیا 6.1 پلاس از نوع دوگانه با توناژ رنگی متفاوت است که با ترکیب با یکدیگر، نور طبیعی‌تری را ایجاد می‌کنند.

رابط کاربری دوربین پس از آپدیت گوشی به اندروید 9 متفاوت شده و ترکیب جدیدی را نسبت به آنچه در نوکیا 3.1 دیده بودیم ارائه می‌کند. در این رابط کاربری شاتر دوربین، آخرین عکس گرفته شده و سوئیچر تعویض بین دوربین اصلی و سلفی در ستون سمت راست قرار داشته و یک ردیف جلوتر نیز به مد‌های مختلف دوربین شامل عکاسی، فیلم‌برداری، حالت Pro، بوکه زنده، اسلوموشن، عکاسی مربعی (Square) و تایم‌لپس بر می‌خوریم.

در سوی دیگر و در ستون سمت چپ از بالا به پائین، تایمر عکاسی اتوماتیک، گزینه Bothie و ترکیب دوربین‌های اصلی و سلفی (تنها با دوربین اصلی، تصویر در تصویر دوربین اصلی و سلفی و PIP یا عکس کوچک دوربین سلفی و تصویر بزرگ دوربین اصلی)، زیباسازی چهره، افکت‌های فانتزی چهره، گزینه Motion یا حرکت در تصویر و بالاخره دکمه دسترسی به سایر تنظیمات دوربین قرار دارد. گزینه Motion در این قسمت برای برداشت یک تصویر متحرک و نمایش حرکت سوژه به کار گرفته می‌شود.

منوی تنظیمات دوربین موارد متفاوت و در عین حال ساده‌ای را ارائه می‌کند؛ در این منو گزینه برداشت HDR به صورت خودکار روی اتوماتیک قرار دارد و می‌توان دکمه شاتر را برای گرفتن تصاویر پیاپی با نگه داشته آن تنظیم کرد یا صدای آن را قطع نمود. خطوط راهنمای تصویر، افزودن واترمارک به عکس، تغییر آینه‌ای تصویر دوربین سلفی و تگ مکان سایر موارد حاضر در این منو را تشکیل داده و امکان تغییر محل ذخیره و وضوح تصاویر نیز در آن وجود دارد.

گزینه Pro یکی دیگر از قسمت‌های این دوربین است که در آن امکان تغییر دستی نور سفید (White balance)، فوکوس، عدد ISO (از 100 تا 3,200)، سرعت شاتر (از 1/500 ثانیه تا 4 ثانیه) و بالاخره میزان نورگیری وجود دارد. تمامی گزینه‌های این بخش روی یک نوار نیم‌دایره‌ای در پائین ظاهر شده که با حرکت دادن دست روی آن تغییر می‌کند. یک نکته منفی در این بخش حضور نداشتن قابلیتی برای برداشت عکس در حالت RAW است.

به فراخور فصل بار دیگر در فضائی نیمه‌ابری به بررسی دوربین نوکیا 6.1 پلاس پرداختیم؛‌ در اولین سوژه با تنظیم دوربین روی حالت HDR روشن به عکسی با کیفیت روبرو شدیم که با توجه به نور محیط، جزئیات مناسبی را به نمایش می‌گذاشت.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با تکرار همین عکس این بار با غیر فعال کردن HDR، تغییر بزرگی در جزئیات ایجاد نشده و هنوز می‌توان از آن بسیار رضایت داشت اما میزان های‌لایت‌های تصویر کمتر و نقاط درون تاریکی بیشتر شده و به وضوح تأثیر منفی غیر فعال کردن HDR را در آن می‌توان مشاهده کرد.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR غیر فعال - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در دومین و سومین سوژه بار دیگر از میزات حزئیات می‌توان رضایت داشت که این مسئله به خوبی از کیفیت عملکرد دوربین دوم سیاه و سفید در ارتقاء تصویر حکایت دارد. این مسئله در زمینه کنتراست و دقت رنگ البته چندان صادق نیست و برای نمونه در حالی‌که تصویر اول در زیر گرم‌تر از حالت عادی ثبت شده، در تصویر دوم با فضائی سردتر روبرو می‌شویم. در عین حال های‌لایت‌های آسمان و عملکرد دوربین در به نمایش کشیدن ابرها در تصویر اول ستودنی‌ست.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

همانطور که پیش‌بینی می‌شد از لحاظ دقت رنگ در نوکیا 6.1 پلاس با نمونه فوق‌العاده‌ای روبرو نیستیم جائی‌که برای نمونه در تصویر زیر نه‌تنها رنگ‌ها در دنیای واقعی به این اندازه گرم و اغراق‌شده نبودند بلکه این اشباع بیش از اندازه به ماهیت تصویر نیز لطمه زده است (به کیفیت گل زردرنگ دقت کنید).

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در زمینه برداشت تصاویر از نزدیک یا ماکرو با کیفیت مناسبی روبرو می‌شویم و سرعت و دقت فوکوس شرایط راضی‌کننده‌ای را به نمایش می‌گذارند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در شب همانطور که می‌توان از اندازه کوچک پیکسل‌های سنسور دوربین انتظار داشت، جزئیات با افت مشخصی روبرو شده و اثرات نویز را به وضوح می‌توان مشاهده کرد. این موارد در یک محیط تاریک، کاملا مشخص بوده و حنی نیازی به بزرگ‌نمائی برای مشاهده کاهش جزئیات و اثرات نویز نیست.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در نور خیابانی اما از سطح نویز کمتر شده و میزان جزئیات نیز حداقل برای نمایش در صفحه خود گوشی کفایت می‌کند.

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت اتوماتیک با HDR اتوماتیک - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در مجموع شاید دوربین نوکیا 6.1 پلاس در سطح بهترین نمونه‌های بازار حتی در رده میانی نباشد اما در حضور یک نور مناسب، حتی در شب نیز تصاویر قابل‌قبولی را برداشت کرده و بدین‌ترتیب با توجه به رده قیمتی آن نمی‌توان از این دوربین رضایت نداشت.

فیلم‌برداری دوربین اصلی نوکیا 6.1 پلاس حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت تصویری نزدیک به 40Mbps و صدای استریوی 2 کاناله با بیت‌ریت 91Kbps انجام می‌شود که طبیعتا جزئیات بالائی را به تصویر می‌کشد و در زمینه کنتراست و رنگ نیز نمی‌‌توان از آن ناراضی بود. نکته منفی اصلی این دوربین به نبود لرزه‌گیر تعلق دارد که کوچک‌ترین لرزش‌های دست را نیز به نتیجه نهائی منتقل می‌کند. در وضوح 4K در صورتی که پیش از این در حال عکاسی با نسبت 16:9 بوده باشید تقریبا هیچ کراپ با برشی در تصویر در زمان سوئیچ به فیلم‌برداری ایجاد نمی‌شود و با مشکلی از لحاظ خارج شدن سوژه از کادر با سوئیچ از عکاسی به فیلم‌برداری روبرو نمی‌شویم.

با کاهش وضوح به 1080/30p بیت‌ریت تصویر به 20Mbps تقلیل پیدا می‌کند اما این بار با سوئیچ از عکاسی 16:9 به فیلم‌برداری، ناگهان کادر تصویر به مرکز کوچک شده و ممکن است بخشی از سوژه شما از کادر خارج شود. در زمینه کیفیت، در اینجا نیز همچنان از نتیجه نهائی رضایت داشتیم هرچند مشکل لرزش‌ها همچنان به جای خود باقی‌ست. حین فیلم‌برداری در هریک از این دو وضوح می‌توان یک فریم از تصویر را با وضوح 108×1920 پیکسل ذخیره کرد و در این میان تفاوتی مابین وضوح 4K و 1080p وجود ندارد ذکر این نکته نیز اهمیت دارد که نوکیا 6.1 پلاس گزینه‌ای برای فیلم‌برداری با 60 فریم در ثانیه ارائه نمی‌دهد. از جمله امکانات جالب در این بخش قابلیت برداشت لایو برای پخش همزمان روی یوتیوب و فیس‌بوک است که برای رسانه‌ها جذاب به نظر می‌رسد.

دوربین سلفی

دوربین سلفی نوکیا 6.1 پلاس، 16 مگاپیکسلی با اندازه پیکسل 1 میکرون و گشودگی دیافراگم f/2.0 است که به جز نداشتن گزینه فوکوس خودکار، کاملا مشابه دوربین اصلی بخش پشتی به نظر می‌رسد. کیفیت تصاویر این دوربین به شرط قرارگیری در محدوده فوکوس، (چیزی نزدیک به فاصله یک دست از دوربین) در سطح رضایت‌بخشی قرار داشته و در یک نور متوسط رو به بالا، سلفی‌های مطلوبی را برداشت می‌کند.

حداکثر وضوح این دوربین یعنی 16 مگاپیکسل بار دیگر در نسبت 4:3 رخ داده و برای گرفتن یک سلفی واید تنها نیمی از وضوح یعنی 8 مگاپیکسل در اختیار شماست.

باتری

نوکیا از یک باتری 3,060mAh برای 6.1 پلاس استفاده کرده که با توجه به سایز صفحه‌نمایش و پردازنده کم‌مصرف 14 نانومتری، ظرفیت مناسبی به نظر می‌رسد. شرکت سازنده در مورد دوام این باتری به 20.5 ساعت مکالمه، 9.5 ساعت پخش موسیقی و 9 ساعت نمایش ویدئوی 1080p/H.264 اشاره کرده که البته همگی آنها در حالت ایده‌آل اندازه‌گیری شده‌اند. در استفاده روزمره از نوکیا 6.1 پلاس با یک استفاده متوسط رو به بالا، دستیابی به دوام یک و نیم روزه دور از انتظار نیست و با کاهش استفاده می‌توان روز دوم را نیز به سادگی به پایان رساند.

با حضور اندروید 9 پای و گزینه Adaptive Battery دوام باتری دستگاه می‌تواند حتی با بهبود بیشتری نیز روبرو شود چرا که سیستم‌عامل به صورت خودکار میزان باتری در اختیار برنامه‌های کمتر مورد استفاده را محدود کرده و امکان افزودن اپلیکیشن‌های مورد نظر به لیست محدودیت باتری نیز به صورت دستی در آن فراهم است.

در تست Work battery life 1.0 از مجموعه 3DMark که با تنظیم روشنائی صفحه روی 50 درصد و ثبت دوام باتری برای رسیدن از شارژ 100 درصد به زیر 20 درصد انجام می‌شود نوکیا 6.1 پلاس به زمان 10 ساعت و 44 دقیقه‌ای دست پیدا کرد که با توجه به ظرفیت باتری، زمان کاملا مناسبی به حساب می‌آید. این زمان با غیر فعال بودن محوطه ناچ ثبت شد و با بازگردادن آن به حالت عادی و روشن بودن ناچ نیز تغییر خاصی در آن ایجاد نشد و این زمان به 10 ساعت و 37 دقیقه رسید.

با حضور پردازنده Snapdragon 636، نوکیا 6.1 پلاس از شارژ سریع Quick Charge با توان 18 واتی پشتیبانی می‌کند اما همانطور که در بخش بازگشائی جعبه نیز اشاره شد، توان شارژر همراه دستگاه تنها 10 وات است و برای دستیابی به سرعت شارژ بالا باید شارژر سریع را جداگانه تهیه کرد. در این بخش برای مشخص شدن تفاوت مابین شارژر سریع و عادی دستگاه، سرعت شارژ را با هر دو شارژر بررسی می‌کنیم.

نوکیا 6.1 پلاس با رسیدن به شارژ 1 درصد باتری خودبه‌خود خاموش شده و عملا امکان آغاز کردن پروسه شارژ آن از صفر درصد در این حالت وجود ندارد از این رو در هر دو بار یعنی با شارژر عادی 10 واتی و با شارژر 18 واتی، پروسه شارژ را درحالت خاموش گوشی و از 1 درصد آغاز می‌کنیم. با شارژر Quick Charge 3.0 باتری دستگاه در عرض 5 دقیقه به 8 درصد رسید و حال آنکه در شارژر عادی میزان شارژ پس از این زمان 5 درصد بود. پس از 15 و 30 دقیقه در شارژر QC 3.0 به ترتیب به شارژ 21 و 40 درصد رسیدیم و این دو میزان در شارژ عادی نیز با اختلافی نچندان بزرگ، 15 و 33 درصد بود. بعد از گذشت یک ساعت، شارژر سریع‌تر باتری را به شارژ 72 درصد رساند و در شارژ عادی نیز گوشی 67 درصد شارژ داشت. بعد از یک ساعت و 15 دقیقه همچنان اختلاف اندکی مابین این دو شارژر بوده و با 85 درصد نسبت به 79 درصد، شارژر QC 3.0 جلوتر از شارژر عادی بود. پس از 90 دقیقه این اختلاف به حداقل رسید و شارژر QC 3.0 تا 92 درصد و شارژر عادی تا 89 درصد ظرفیت باتری گوشی را پر کرده بودند پس از 120 دقیقه با شارژهای 99 و 97 درصدی، این اختلاف بازهم کاهش یافت اما شارژر عادی از اینجا به بعد کندتر عمل کرد و در حالی‌که شارژر QC 3.0 پنج دقیقه بعد یعنی در دقیقه 125 به کار خود پایان داد اما شارژر عادی به 10 دقیقه دیگر برای اتمام کار احتیاج داشت و شارژ گوشی را در دقیقه 135 به 100 درصد رسانید.

با نگاهی به اعداد و نمودار فوق، اختلاف بزرگی مابین شارژر عادی و سریع این گوشی مشاهده نمی‌شود و اختلاف 2 تا 7 درصدی مابین شارژر عادی و QC 3.0 عملا فاقد توجیه منطقی برای تهیه شارژر جداگانه‌ای برای این مدل است.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

نوکیا 6.1 پلاس به صورت پیش‌فرض با نسخه 8.1 اندروید Oreo به صورت خام ارائه شده که در اولین بوت به لطف قرارگیری این مدل در پلتفرم Android One به صورت اتوماتیک به اندروید 9 پای آپدیت شد. این آپگرید به تغییرات کلی در ظاهر و ساختار منوئی دستگاه منجر گردید که در ادامه با آنها بیشتر آشنا می‌شویم.

زمان بوت سیستم‌عامل بعد از آپدیت به اندروید 9 چیزی نزدیک به 26 تا 27 ثانیه است که برای یک گوشی رده میانی زمان نسبتا اندکی به حساب می‌آید. صفحه قفل طبق معمول به جز زمان و تاریخ در بالا و اعلان برنامه‌ها در مرکز، محلی برای دسترسی مستقیم به دوربین و دستورات صوتی در پائین دارد و در صورت تنظیم نشدن قفل، کشیدن دست از پائین به بالا برای بازگشائی آن کفایت می‌کند.

در صغحه هوم با منظره متفاوتی از آنچه انتظار داریم روبرو می‌شویم؛ باکس جست‌وجوی گوگل به زیر آیکون‌های پنچ‌گانه زیر صفحه‌نمایش منتقل شده و در پائین‌ترین قسمت به جای دکمه‌های معمول back، هوم و تسک‌سوئیچر به تنها یک دکمه بیضی‌شکل کوچک بر می‌خوریم.

با حرکت دادن این آیکون بیضی‌شکل که دکمه هوم جدید اندروید 9 به حساب می‌آید و کشیدن آن تنها چند میلی‌متر به بالا، باکس سرچ و پنج آیکون جدید (که در حقیقت ردیف اول آیکون‌های منوی اصلی هستند) ظاهر شده و در مرکز نیز صفحات و برنامه‌های جدیدا استفاده به نمایش گذاشته می‌شود. با کشیدن هریک از این برنامه رو به سمت بالا می‌توان آنها را به صورت تک‌تک بست یا با اسکرول افقی به سمت چپ از گزینه Clear All برای بستن همه آنها استفاده کرد.

ادامه اسکرول دکمه بیضی‌شکل رو به بالا، ‌صفحه هوم از پائین به بالا پدیدار می‌‌شود و یک بار ضربه روی آن در هر منوئی نیز شما را به صفحه هوم باز می‌گرداند. در منوهای داخلی یک آیکون back نیز به کناره سمت چپ این دکمه افزوده می‌شود.

در بالای صفحه هوم به صورت پیش‌فرض تاریخ همراه با وضعیت آب و هوا به نمایش گذاشته می‌شود که گوگل از این مورد با عنوان At A Glance یاد می‌کند و همانطور که در ادامه خواهیم دید برخی دیگر اطلاعات نیز در این قسمت قابل نمایش هستند.

نزدیک کردن دو انگشت روی صفحه هوم برخلاف انتظار به نکته خاصی ختم نمی‌شود و برای دسترسی به ویجت‌ها، تغییر والپیپر و تنظیمات صفحه هوم باید یک انگشت را روی صفحه نگه داشت.

در تنظیمات صفحه هوم گزینه‌های ساده‌ای نظیر فعال و غیر فعال کردن Notification dots، اطلاعات قابل نمایش در بخش At A Glance، افزودن خودکار آیکون برنامه‌های جدید به صفحه‌ هوم، غیر فعال کردن اپلیکیشن گوگل )حاضر در سمت چپ صفحه هوم(، امکان حرکت چرخشی بین دسک‌تاپ‌های مختلف هوم، تغییر طراحی آیکون برنامه‌ها و بلاخره ارائه پیشنهادهاتی برای برنامه‌های جدید در منوی اصلی می‌شود. گزینه Notification dots در این بخش به نقطه‌های آبی رنگی اطلاق می‌شود که به گوشه آیکون برنامه‌هایی که اتفاق جدیدی در آنها رخ داده (مثلا دریافت پیغام جدید در یک اپ پیام‌رسان) افزوده می‌شود و این بار برخلاف گذشته تعداد اعلان‌های هر برنامه در آن ذکر نمی‌شود و تنها به وجود اتفاقی تازه در آن اپ بسنده شده است.

در بخش At A Glance در این قسمت می‌توان رویدادهای تقویم، اطلاعات پرواز بعدی کاربران (از روی گوگل Calendar) و اطلاعات ترافیکی را نیز به این ویجت روی صفحه هوم افزود.

بخش کشوئی Notification Shade بالای صفحه با یک بار پائین کشیدن شش آیکون وای‌فای، موبایل دیتا، Battery Saver، چراغ‌قوه، Do not disturb و چرخش اتوماتیک تصویر را ارائه می‌کند و برخلاف انتظار خبری از دکمه Setting در این بخش نیست و برای دسترسی به آن باید این منو را کامل به سمت پائین کشید.

با کشیدن کامل منوی نوتیفیکیشن رو به پائین اسلایدر تنظیم روشنائی (بدون گزینه‌ای برای غیر فعال کردن روشنانی خودکار) در بالا ظاهر شده و سه گزینه دیگر شامل بلوتوث، Airplane mode و Nearby همراه با Screen capture که در صفحه کناری آنها قرار دارد به این جمع افزوده می‌شوند.

با لمس گزینه Edit از پائین این بخش می‌توان 7 مورد دیگر از جمله Location، هات‌اسپات، معکوس ساختن رنگ‌ها، Data Saver و Cast را به منوی اعلان‌ها افزود.

در منوی اصلی نواری برای جست‌وجو در میان اپلیکیشن‌ها در بالا در نظر گرفته شده و یک ردیف پائین‌تر از آن به 5 برنامه پر استفاده کاربران بر می‌خوریم. در زیر این بخش نیز لیستی از کل اپلیکیشن‌های حاضر در گوشی به صورت الفبائی با اسکرول عمودی دیده می‌شود.

با نگه داشتن دست روی برخی آیکون‌های این منو می‌توان به امکانات اصلی آنها دسترسی سریع پیدا کرد و در صورت وجود ویجت جداگانه‌ای مرتبط با اپلیکیشن مذکور آیکونی بر بالای این منو ظاهر می‌شود که لمس آن همه ویجت‌های مرتبط با آن اپلیکیشن را به نمایش می‌گذارد.

ترکیب و تعداد آیکون‌های حاضر در منوی تنظیمات گوشی تقریبا هیچ تفاوتی با آنچه در اندروید 8 دیده بودیم ندارد با این تفاوت که این بار به جای یک منوی سیاه و سفید و ساده از آیکون‌های رنگی برای هر قسمت استفاده شده است. در بالاترین قسمت گزینه‌ای برای جست‌وجو در بین گزینه‌های مختلف این منو در نظر گرفته شده و در زیر آن هر بار اطلاعاتی در مورد یکی از قسمت‌های Setting به نمایش گذاشته می‌شود. برخی از اتفاقات خودکار و تأثیرگذار در عملکرد گوشی (همچون فعال شدن گزینه Battery Saver با کاهش شارژ باتری) نیز بر بالای این بخش به کاربران یادآوری می‌شود.

یکی از ویژگی‌های ساده و در عین حال کاربردی قابل اشاره در این قسمت در بخش Apps & notifications دیده می‌شود جائی‌که پنج برنامه آخر استفاده شده توسط کاربران به صورت جداگانه در بالا به نمایش گذاشته می‌شود و با لمس آیکونی در پائین می‌توان به لیست کل برنامه‌ها دسترسی پیدا کرد. نمایش برنامه‌های جدیدا استفاده شده در این بخش به خصوص در هنگام ایجاد مشکل برای برنامه‌ در حال اجرا، امکان دسترسی سریع به تنظیمات آن را فراهم می‌آورد.

گزینه ژست‌های حرکتی دست یا Gestures یکی دیگر از موارد جالب توجه در بخش تنظیمات گوشی است که در آن امکان برگرداندن گوشی برای رد تماس (Turn over to reject call)، قطع صدای زنگ با برداشت گوشی (Mute on pickup)، کشیدن انگشت روی سنسور اثر انگشت برای نمایش منوی اعلان‌ها (Swipe fingerprint for notifications)، دوبار فشردن دکمه پاور برای دسترسی به دوربین (Jump to camera)، کشیدن از دست از پائین به بالا روی دکمه هوم (Swipe up on Home button)، نمایش زمان و تاریخ و اعلان برنامه‌ها با برداشتن گوشی (Lift to check phone) و فشردن همزمان ولوم بالا و دکمه پاور برای بی‌صدا کردن زنگ و فعال کردن ویبره (Prevent ringing) در نظر گرفته شده است.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

پردازش در نوکیا 6.1 پلاس با چیپ‌ست 14 نانومتری نسبتا جدید Snapdragon 636 مجهز به 8 هسته Kryo 260 با حداکثر فرکانس 1.8 گیگاهرتز انجام می‌شود که در مقایسه با نسل قبلی این چیپ‌ست یعنی Snapdragon 630 به گفته شرکت سازنده با 40 درصد بهبود عملکرد روبرو شده است. هسته‌های قدرتمند این چیپ‌ست بر اساس هسته‌های ARM A73 شکل گرفته و از این لحاظ تفاوتی با چیپ‌ست قدرتمندتر Snapdragon 660 ندارند با این تفاوت که فرکانس این هسته‌ها از 2.2 به 1.8 گیگاهرتز کاهش پیدا کرده و گرافیک Adreno 512 مدل 660 نیز جای خود را به Adreno 509 ضعیف‌تر داده است.

حافظه داخلی نوکیا 6.1 پلاس، 64 گیگابایت است که از این میزان در اولین بوت و قبل از نصب و آپدیت هرگونه برنامه‌ای، 53.16 گیگابایت در دسترس کاربران قرار دارد.

نوکیا نوع این حافظه را eMMC 5.1 اعلام کرده که با سرعت 269 مگابایت بر ثانیه خوانش ترتیبی (Sequential real) در تست AndroBench تطابق دارد. اسلات حافظه جانبی این مدل تا 400 گیگابایت امکان ارتقاء دارد و 4 گیگابایت رم از نوع LPDDR4x نیز در آن تعبیه شده است.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

اولین تست پردازشی نوکیا 6.1 پلاس را طبق معمول از طریق Geekbench انجام می‌دهیم که این بار به نسخه 4.3.2 ارتقاء پیدا کرده است. در این تست قابلیت‌های پردازشی گوشی مورد بررسی قرار گرفته و تقریبا هیچ‌یک از دیگر امکانات دستگاه در نتیجه آن دخالتی ندارد. نوکیا 6.1 پلاس این تست را در دو حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به ترتیب با امتیازهای 1,351 و 4,870 به پایان رساند که با وجود آنکه با گوشی‌های پرچمداری مثل Honor View 20 با امتیازهای 3,296 و 9,705 فاصله بسیاری دارد اما در مقایسه با یک گوشی رده پائین مثل نوکیا 3.1 با امتیازهای 641 و 2,520 اختلاف زیادی را نشان داده و می‌توان آن را به خوبی در رده متوسط رو به بالا طبقه‌بندی کرد.

در تست AnTuTu که معیاری برای ارزیابی کیفیت بخش‌های مختلف دستگاه از پردازنده و حافظه گرفته تا رم و گرافیک به حساب می‌آید، امتیاز کلی نوکیا 6.1 پلاس در نسخه 7.1.5 این بنچ‌مارک به 115,774 واحد رسید که امتیاز متوسطی در این رده به حساب می‌آید. گوشی‌های پرچمدار در این تست به امتیازهایی فراتر از 270 هزار دست پیدا می‌کنند که از آن جمله باید به Honor View 20 و امتیاز 276 هزار واحدی آن اشاره کرد. در سوی دیگر نمونه‌ای چون Honor 7C با چیپ‌ست 14 نانومتری Snapdragon 450 در این تست تنها به امتیاز 69,209 دست پیدا کرد که به روشنی از عملکرد ضعیف‌تر هسته‌های A53 آن سخن می‌گوید.

در تست Sling Shot Extreme OpenGL ES 3.1 از آزمون 3DMark که معیاری برای بررسی کیفیت بخش گرافیکی دستگاه به حساب می‌آید به روشنی می‌توان اختلاف یک گرافیک پرچمدار با نمونه‌های رده میانی و پائین را مشاهده کرد؛ در این تست گرافیکی سنگین، نوکیا 6.1 پلاس و گرافیک Adreno 509 آن به امتیاز کلی 946 واحد دست پیدا می‌کند و در جزئیات امتیاز گرافیکی در دو تست 1 و 2 داخلی این آزمون نیز به ترتیب 6.10 و 2.50 فریم در ثانیه ثبت می‌شود. مقایسه این عملکرد با آنر ویوو 20 و گرافیک قدرتمند Mali-G72 MP10 آن اختلاف بزرگی را نمایان می‌کند که در آن نه‌تنها امتیاز کلی 3,709 با اختلاف، نوکیا 6.1 پلاس را جای می‌گذارد بلکه در زیر امتیازهای گرافیکی و در دو تست 1 و 2 نیز آنر ویوو 20 به ترتیب با 20.40 و 13.30 شرایط بسیاری بهتری دارد. البته نوکیا 6.1 پلاس همچنان نسبت به گوشی‌های رده پائین در این تست موفق‌تر است و مقایسه آن با آنر 7C با گرافیک Adreno 506 و امتیاز کلی 442 واحدی در این تست، نتیجه بسیار بهتری را نشان می‌دهد.

برای بررسی عملی قدرت گرافیکی نوکیا 6.1 پلاس، از بازی Asphalt 9 استفاده کردیم که از جزئیات فراوانی برخوردار بوده و برای اجرای آن قدرت گرافیکی بالائی نیاز است؛ 6.1 پلاس بدون مشکل و به سادگی از پس اجرای این بازی برآمد و در این مسیر مشکل و تأخیر و مشکل خاصی دیده نمی‌شود.

نوکیا 6.1 پلاس در حین انجام بازی‌های سنگین و تست‌های پردازشی نسبتا گرم می‌شود که تمرکز این حرارت بیش از همه در بخش پشتی در کناره سمت چپ بالا و در محوطه اطراف لنزهای دوربین است.

ارتباطات

گزینه‌های ارتباطی نوکیا 6.1 پلاس مجموعه‌ای از نکات مثبت و منفی‌ست؛ از یک سو USB-C، بلوتوث نسخه 5 و وای‌فای ac دو بانده سیمای یک گوشی پیشرفته را به نمایش می‌گذارند اما از سوی دیگر محدود بودن سرعت دانلود 4G به 150Mbps (با توجه به پشتیبانی مودم X12 اسنپ‌دراگون 636 از دانلود 600Mbps)، استفاده از مسیریاب‌های دوگانه GPS/GLONASS (با وجود پشتیانی SD636 از هر شش گزینه موجود یعنی (GPS/QZSS/GLONASS/SBAS/Beidou/Galileo) و از همه مهم‌تر فراموش شدن NFC، جایگاه ارتباطی آن را تنزل می‌دهند. NFC در حالی از لیست ارتباطات این مدل حذف شده که نوکیا 3.1 که نزدیک به نصف نوکیا 6.1 پلاس قیمت دارد به این امکان مجهز شده است.

کلام آخر

Nokia 6.1 Plus انتخابی خاص و متفاوت در رده میانی‌ست؛ پرهیز از لبه‌های خمیده جانبی در طراحی این گوشی، ضخامت آن را بیش از اندازه نشان می‌دهد و نوار ضخیم فلزی پیرامونی نیز به این مسئله دامن زده است. جدا از این مورد اما با گوشی خوش‌ساخت و مستحکمی روبرو می‌شویم که با وجود آنکه در جذب اثرات انگشت تردیدی به خود راه نمی‌دهد اما با برخورداری از دو بخش شیشه‌ای در پشت و جلوی دستگاه و یک صفحه‌نمایش بزرگ و تمام‌صفحه، از زیبائی ظاهری قابل‌قبولی برخوردار است. از ابعاد صفحه‌نمایش و کیفیت آن (به خصوص در زمینه حداقل روشنائی) می‌توان رضایت داشت و ناچ نچندان دلچسب بخش بالائی را نیز از منوی تنظیمات می‌توان از دید پنهان کرد.

کیفیت دوربین اصلی گوشی در سطح مناسبی قرار داشته و دوربین سلفی نیز عملکرد مطلوبی دارد. ظرفیت باتری و پشتیبانی آن از شارژ سریع دیگر گزینه مثبت 6.1 پلاس به حساب می‌آید هرچند برای برخورداری از شارژی (البته نچندان) سریع‌تر باید شارژر آن را به صورت جداگانه تهیه کرد. کیفیت پردازش و گرافیک این مجموعه به خصوص در تناسب با مصرف انرژی مناسب به نظر می‌رسد و مشکل چندانی حتی در اجرای سنگین‌ترین بازی‌ها نیز ندارد. از حافظه پر سرعت UFS در این گوشی خبری نیست و امکان استفاده همزمان از اسلات حافظه و سیم‌کارت دوم نیز در آن وجود ندارد. حذف NFC از گزینه‌های ارتباطی 6.1 پلاس احتمالا در انتخاب کاربران حرفه‌ای‌تر این گوشی تأثیر منفی بر جای می‌گذارد اما از سوی دیگر حضور بلوتوث 5 و وای‌فای ac، جذابیت‌های بخش ارتباطی را حفظ کرده‌اند. در نهایت مهم‌ترین جذابیت 6.1 پلاس مثل دیگر گوشی‌های هم‌رده نوکیا به حضور آن در پلتفرم نرم‌افزاری Android One گوگل تعلق دارد که ضمن ارائه تجربه‌ای مشابه مدل‌های پیکسل، جدیدترین نسخه‌های اندروید و آپدیت‌های امنیتی را نیز در اختیار کاربران این گوشی‌ها قرار می‌دهد.