mobile.ir - مرجع موبایل ایران

به عنوان یک اصل ثابت در طی سال‌های گذشته، تغییر در مجموعه اسمارت‌فون‌های شرکت سونی در هر دو بخش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری به ندرت و کاملا انگشت‌شمار اتفاق افتاده و گوشی‌های مختلف این شرکت چه به لحاظ طراحی بدنه و چه از نظر رابط کاربری و بخش نرم‌افزاری شباهت‌های نزدیکی را به هم‌خانواده‌های خود در طی این سال‌ها داشته‌اند. از جمله مثال‌های روشن در این زمینه می‌توان به سری XA این شرکت اشاره کرد؛ این سری در ابتدای سال 2016 به منظور پر کردن فاصله مابین گوشی‌های ارزان‌قیمت سری L و گوشی‌های پرچمدار XZ ارائه شد و تا به امروز نزدیک به 7 گوشی مختلف از آن به بازار ارائه شده است. نسل اول این خانواده با دو مدل XPERIA XA و XA Ultra به ترتیب 5 و 6 اینچی بوده و بدنه‌های پلاستیکی و شاسی فلزی داشتند. پردازنده P10‌ مدیاتک و حافظه‌های داخلی تنها 16 گیگابایتی، این دو گوشی را به سختی در رده میانی قرار می‌داد و با طراحی نچندان ارگونومیک و حاشیه‌های بسیار بزرگ در بالا و پائین صفحه‌نمایش، از طراحی مدرنی برخوردار نبودند. ظرفیت پائین باتری نیز یکی دیگر از نکات منفی نسل اول گوشی‌های سری XA سونی به شمار می‌رفت. البته در سوی دیگر به خصوص در مدل الترا با دوربین‌هائی با وضوح بالا در هر دو بخش دوربین اصلی و سلفی روبرو بودیم که می‌توانست توجه برخی خریداران را به خود جلب کند.

سونی اکسپریا XA Ultra

یک سال بعد در فوریه 2017، سونی دو مدل XA1 و XA1 Ultra را بار دیگر با صفحه‌نمایش‌های 5.0 و 6.0 اینچی معرفی کرد که با وجودی‌که برخی از مشکلات نسل پیشین همچون پردازنده و حافظه را تا حدودی برطرف ساخته و یک دوربین 23 مگاپیکسلی را نیز در هر دو گوشی به کار گرفته بود اما هنوز انتقاد اصلی از این مجموعه یعنی ظرفیت پائین باتری بر سر جای خود باقی بوده و نسخه‌های آمریکائی این دو گوشی نیز اغلب بدون سنسور اثر انگشت ارائه می‌شدند. طراحی این دو گوشی با حاشیه‌های بزرگ در بالا و پائین، فریم فلزی و بخش پلاستیکی پشت دستگاه در اینجا طبق روال گذشته بود.

سونی اکسپریا XA1 Ultra

در تابستان 2017 سونی برای پر کردن فاصله XA1 و XA1 Ultra گوشی دیگری را به این کلاس ارائه کرد که XA1 Plus نامیده می‌شد و با یک صفحه‌نمایش 5.5 اینچی فول اچ‌دی، حداقل از لحاظ ابعاد، نمونه معقول‌تری به نظر می‌رسید. پردازنده، حافظه‌ و دوربین اصلی این گوشی تغییری نسبت به گذشته نداشت اما بالاخره باتری آن به رقم معقول و مناسبی ارتقاء پیدا کرد که جایگاه مناسبی را برای این مدل در بین رقبا ایجاد می‌کرد هرچند افزایش بیش از اندازه وزن و ارائه نشدن شارژر سریع همراه گوشی تا حدودی این مزیت را کم‌رنگ می‌ساخت. XA1 Plus نیز در نسخه‌های آمریکائی اغلب بدون سنسور اثر انگشت ارائه می‌شد و حاشیه‌های بزرگ عمودی در بالا و پائین صفحه‌نمایش و بخش پلاستیکی پشتی در آن تکرار شده بود.

سونی اکسپریا XA1 Plus

سونی در ژانویه 2018 نسل سوم این کلاس شامل دو مدل XA2 و XA2 Ultra را معرفی کرد که بار دیگر با برخی بهینه‌سازی‌ها همراه شده و با وجود حاشیه‌های همیشگی بالا و پائین صفحه‌نمایش و استفاده نکردن از پنل‌های 18:9 (که این روزها در اکثر گوشی‌های رده میانی و حتی پائین بازار دیده می‌شود) شرایط کاملا بهتری نسبت به گذشته دارد. سایز صفحه‌نمایش XA2 حالا به 5.2 اینچ ارتقاء یافته، وزن گوشی اندکی تعدیل شده و شاید از همه مهم‌تر سنسور اثر انگشت برای اولین بار در یک گوشی سونی به پشت دستگاه منتقل شده است، امری‌که امکان حضور این سنسور در همه نسخه‌های گوشی حتی در بازار آمریکا را نیز فراهم می‌کند. سونی همچنین به جای پروسسورهای نچندان قدرتمند سری P مدیا‌تک، از چیپ‌ست نسبتا جدیدی از کوالکام بهره گرفته که در زمینه شارژ سریع نیز شرایط بهتری را برای کاربران ایجاد می‌کند.

سونی اکسپریا XA2 با نام مدل H4113 موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

XA2 مثل تقریبا همه سَلَف‌های آن با جعبه سفید رنگ ساده‌ای ارائه می‌شود که نام گوشی را بر خود دارد و مشخصات آن در بخش زیرین جعبه نقش بسته است.

درون این جعبه سورپرایز بزرگی انتظار شما را نمی‌کشد و ظاهرا نه‌تنها از هدست در آن خبری نیست بلکه با وجود پشتیبانی دستگاه از شارژ پر سرعت، سونی بار دیگر ترجیح داده تا شارژر ضعیف UCH 20 خود را با توان تنها 7.5 وات همراه گوشی ارائه کند و در صورت نیاز به شارژ سریع باید به صورت جداگانه اقدام به تهیه آن کنید.

طراحی ظاهری

از همان ابتدای در دست گرفتن XA2 مشخص است که با یک گوشی متفاوت روبرو هستیم؛ انتقال سنسور اثر انگشت به پشت گوشی اولین چیزی‌ست که در این طراحی جلب نظر می‌کند و دیگر نیازی نیست روی کناره دستگاه به دنبال این سنسور بگردیم.

کمتر شدن حاشیه‌های بالا و پائین صفحه‌نمایش دیگر نکته مثبت قابل اشاره در مورد این مدل است که به کمتر شدن ارتفاع گوشی منجر شده و ارگونومی دستگاه را کاملا افزایش داده است.

در سوی دیگر با وجودی‌که طراحان سونی با نیم‌دایره نمودن کناره‌های دستگاه، سعی در عادی جلوه دادن ضخامت XA2 داشته‌اند اما تنها نیم‌نگاهی به مقطع بالا و پائین گوشی ضخامت زیاد این مدل را مشخص می‌کند. این ضخامت نزدیک به 1 سانتی‌متری برای اسمارت‌فونی در سال 2018 به هیچ عنوان قابل‌قبول نبوده و در جایگاه آن در بازار تأثیری کاملا منفی برجای می‌گذارد.

بخش پشتی از انحنای اندکی برخوردار است که با وجودی که روی میز کمی نامتعادل است اما به بهتر جای گرفتن گوشی در دست کمک می‌کند. جنس این قسمت مثل گذشته پلاستیکی‌ست اما فریم پیرامونی، جنس فلزی دارد.

سونی هنوز از طراحی یکپارچه uni-body در این گوشی استفاده نکرده و کناره‌ها و بخش پشتی گوشی از پنج قسمت مجزای چسبیده به هم تشکیل شده‌اند.

ترکیب اجزای پیرامونی گوشی نیز تغییری نسبت به گذشته نداشته و دکمه دایره‌ای پاور (که برای اولین بار در یک گوشی دارای سنسور اثر انگشت سونی دیده می‌شود) و شاتر اختصاصی دوربین همچنان در سمت راست دیده می‌شوند.

در مجموع با اینکه حجم و ضخامت دستگاه برای یک اسمارت‌فون مدرن بیش از اندازه به نظر می‌رسد، از طراحی دستگاه و تغییرات ایجاد شده در XPERIA XA2 می‌توان تا حدودی رضایت داشت و مواردی مثل بزرگ‌تر شدن صفحه‌نمایش، کاهش حاشیه‌ها و سنسور دایره‌ای اثر انگشت در پشت گوشی، در بهبود تصویر خانواده XA سونی نقش مهمی را ایفا کرده‌اند.

ابعاد و وزن

XA2 برای اولین بار، سایز صفحه‌نمایش مدل‌های عادی سری XA را از 5 به 5.2 اینچ ارتقاء داده و این افزایش طبیعتا انتظار افزایش ارتفاع گوشی را نیز در ذهن ایجاد می‌کند امری که در عمل با توجه به کاهش حاشیه‌های بالائی و پائینی به صورت معکوس رخ داده است. در حالی‌که XPERIA XA و XPERIA XA1 با صفحه‌نمایش‌های 5 اینچی به ترتیب 143.6 و 146 میلی‌متر ارتفاع داشتند، XA2 با پنل 5.2 اینچی نه‌تنها افزایش ارتفاع نداشته بلکه با 142 میلی‌متر اندازه کاملا نرمالی را در این رده ارائه می‌کند. این مسئله در زمینه عرض ادامه پیدا نمی‌کند چرا که از همان نسل اول، سری XA‌ با حداقل حاشیه جانبی صفحه‌نمایش ارائه می‌شد و پنل کاملا به صورت لبه به لبه قرار می‌گرفت؛ عرض XPERIA XA2 برابر با 70 میلی‌متر اعلام شده که در مقایسه با عرض نزدیک به 67 میلی‌متر هر دو مدل قبلی افزایش یافته است.

نسل اول این کلاس با ضخامت تنها 7.6 میلی‌متر ارائه شد و سال پیش در XA1 نیز این ضخامت به 8 میلی‌متر رسید، امسال با توجه به ظرغیست بالاتر باتری بار دیگر ضخامت گوشی بیشتر شده و با 9.7 میلی‌متر با یکی از ضخیم‌ترین (و شاید هم ضخیم‌ترین) اسمارت‌فون سال جاری روبرو هستیم. XA2 نزدیک به 171 گرم وزن دارد که با توجه به افزایش سایز صفحه‌نمایش و حجم باتری تغییر مشهودی را نسبت به دو نسل قبلی که هر دو نزدیک به 140 گرم وزن داشتند، تجربه کرده است.

صفحه‌نمایش

هر دو گوشی XPERIA XA و XA1 با صفحه‌نمایش‌های 5 اینچی 720p ارائه شدند که هم به لحاظ سایز و هم از نظر رزولوشن در جایگاه پائینی قرار می‌گرفتند؛ در XA2 اما علاوه بر افزایش ابعاد صفحه‌نمایش به 5.2 اینچ، وضوح پنل نیز برای اولین بار به فول اچ‌دی ارتقاء پیدا کرده و فشردگی پیکسلی آن نیز با 424ppi در سطح کاملا قابل‌قبولی قرار می‌گیرد. فناوری ساخت IPS LCD در این صفحه‌نمایش تغییری نکرده و از لحاظ روشنائی و کنتراست با یکی از بهترین نمونه‌های LCD در رده میانی روبرو می‌شویم.

زاویه دید صفحه‌نمایش بسیار مناسب است و از تمامی زوایا با یکی از بهترین‌ نمونه‌ها روبرو می‌شویم. شیشه Gorilla Glass روی صفحه‌نمایش در کناره‌ها دارای خمیدگی‌ست و یک حاشیه سیاه نزدیک به نیم‌ میلی‌متری نیز دورتادور لبه خارجی صفحه‌نمایش دیده می‌شود. خوانائی این صفحه‌نمایش در زیر نور مستقیم خورشید در سطح نسبتا متوسطی قرار دارد و با توجه به سطح شفاف و بازتاب‌دهنده نور از کیفیت آن در این حالت تا حدودی کاسته می‌شود.

در بخش تنظیمات گوشی امکان تغییر گرمای رنگ و Whita balance به صورت جداگانه در نظر گرفته شده است.

در مجموع می‌توان از صفحه‌نمایش XA2 به عنوان یکی از نقاط قوت دستگاه یاد کرد.

زیر صفحه‌نمایش نکته خاصی دیده نمی‌شود و در بالا نیز به جز اسپیکر تماس و سنسورهای معمول، مشهودترین نکته به لنز بزرگ دوربین سلفی تعلق دارد. نشان سونی نیز در مرکز همین بخش دیده می‌شود.

اجزای جانبی

در سمت چپ گوشی همچون دیگر مدل‌های این کلاس درگاه کارت حافظه و سیم‌کارت قرار دارد که با یک پوشش جدا از بدنه از دید پنهان می‌شود. در این قسمت امکان جای‌گذاری دو سیم‌کارت (بدون کارت حافظه) یا یک سیم‌کارت و یک کارت حافظه وجود دارد و در یک لحظه نمی‌توان دو سیم‌کارت و کارت حافظه را با هم در اختیار داشت. طبق معمول همیشه، این بار نیز هر ورود و خروج سیم‌کارت به این مجموعه و حتی درآوردن اسلات بدون سیم‌کارت هم منجر به ریستارت شدن اتوماتیک گوشی می‌شود.

دکمه دایره‌شکل پاور، کلید دوگانه تغییر صدا و شاتر دو حالته دوربین اجزای بدون تغییر سمت راست را تشکیل می‌دهند.

در پائین به اسپیکر اصلی، پورت USB-C و میکروفون تماس بر می‌‌خوریم و در بالا نیز دومین میکروفون همراه با جک هدست قرار دارند. حضور جک هدست در XA2 و حذف آن در سری پرچمدار XZ2 نکته جالب توجه این قسمت به حساب می‌آید.

بخش پشتی

در بخش پلاستیکی پشت دستگاه جدا از دوربین اصلی و تک فلش LED آن، یک نکته کاملا جدید یعنی سنسور اثر انگشت دیده می‌شود که جایگاهی کاملا ارگونومیک‌تر نسبت به کناره دستگاه داشته و دسترسی به آن آسان‌تر است. نشان XPERIA و NFC دیگر نکات قابل اشاره در این قسمت هستند. جایگاه دوربین نیز در این قسمت برای اولین بار از کناره سمت چپ به مرکز بخش بالائی منتقل شده است.

دوربین اصلی

با اینکه تمرکز اصلی سونی برای ارائه آخرین فناوری‌های مرتبط با دوربین مثل دیگر سازندگان، روی پرچمداران این شرکت و مدل‌های سری XZ قرار دارد اما این شرکت از دوربین‌های رده میانی نیز صرفنظر نکرده و حداقل روی کاغذ و از لحاظ شمارش رزولوشن جایگاه مناسبی را در مقایسه با رقبا برای سری XA ایجاد کرده است. دوربین اصلی اکسپریا XA2 یک نمونه 23 مگاپیکسلی با سایز سنسور 1/2.3 اینچ و دیافراگم با گشودگی f/2.0 است که میدان دید 84 درجه‌ای و اتوفوکوس ترکیبی را ارائه می‌کند. این مجموعه با اینکه در مقایسه با دوربین 23 مگاپیکسلی XA1 تغییر خاصی را نشان نمی‌دهد اما این بار به لطف پروسسور جدید کوالکام امکان برداشت ویدئوی 4K و اسلوموشن 120 فریم در ثانیه‌ای در آن وجود دارد. حداکثر وضوح این دوربین در نسبت 4:3 رخ می‌دهد و در نسبت واید 16:9 تنها دو گزینه 20 و 12 مگاپیکسلی در دسترس قرار دارد.

ساختار منوئی دوربین به جز یکی دو مورد کوچک تقریبا همان چیزی ست که در سری XA1 دیده بودیم در ستون سمت راست این رابط کاربری نمای آخرین عکس گرفته شده، شاتر دوربین و دکمه نمایش تنظیمات دیده می‌شود و در ستون سمت چپ نیز دو آیکون سوئیچ بین دوربین‌ اصلی و سلفی و تنظیمات فلش در بالا و پایین و اسلایدر دسترسی به حالت‌های دوربین (برداشت 4K، پانوراما، افکت‌های AR، برداشت عکس با صدا و...)، تغییر بین عکاسی Superior Auto، فیلم‌برداری و حالت دستی یا Manual در مرکز قرار دارند. اسکرول از بالا به پایین (در حالت عمودی) و از چپ به راست (در حالت افقی) این رابط کاربری امکان سوئیچ سریع بین دوربین اصلی و دوربین دوم را فراهم می‌کند.

حالت‌های مختلف فلش شامل اتوماتیک، فلش پر کننده (Fill flash)، کاهش قرمزی چشم، خاموش و حالت همواره روشن (Flashlight یا چراغ‌قوه) می‌شود.

تنظیمات دوربین در حالت اتوماتیک یا Superior Auto، لیست بلندبالایی را تشکیل می‌دهد که از جمله مهم‌ترین آنها باید به تایمر اتوماتیک، تنظیم رنگ و روشنایی، تغییر رزولوشن (حداکثر 23 و 20 مگاپیکسل به ترتیب در نسبت تصویر 4:3 و 16:9)،‌ فوکوس دنبال کننده (Object tracking)، تغییر محل ذخیره تصاویر، لمس کردن صفحه برای برداشت تصویر (Touch capture) و تغییر وظیفه دکمه ولوم اشاره کرد. برخی تنظیمات مهم‌تر نظیر تغییر ISO و HDR به سبک سونی در این منو ظاهر نشده و به منوی دستی یا Manual منتقل شده‌اند. یک نکته جالب‌تر اینکه گزینه تغییر فوکوس و تنظیم روشنایی با تاچ کردن روی صفحه‌نمایش (Touch to adjust) از لیست تنظیمات این بخش حذف شده است.

با تنظیم دوربین روی حالت دستی یا Manual و لمس آیکون زیر دکمه شاتر امکان تغییر در 5 گزینه وایت‌بالانس، درجه نورگیری (مابین Ev-2 تا Ev+2)، عدد ISO (از 50 تا 3,200)، سرعت شاتر (از 1 ثانیه تا 1/4000 ثانیه) و فوکوس دستی فراهم می‌شود. امکان دسترسی و تنظیم حساسیت یا ISO از این قسمت نکته جدیدی نسبت به قبل به حساب می‌آید و تا پیش از این برای دسترسی به این گزینه باید به منوی تنظیمات در حالت دستی مراجعه می‌کردیم. سونی در مشخصات این گوشی در به ISO 12,800 اشاره کرده که حداقل در حالت معمول این حساسیت حداکثر تا 3,200 قابل افزایش است.

در تنظیمات این بخش نسبت به حالت اتوماتیک دو گزینه متفاوت وجود دارد که شامل حالت عکاسی HDR و تنظیمات Metering (چهره، مرکز، نقطه و تاچ) می‌شود و دیگر موارد تغییری نسبت به قبل نداشته‌اند. یک نکته منفی این رابط کاربری اجبار به ورود به منوی دستی برای فعال کردن HDR است امری که در کمتر رابط کاربری مدرنی دیده می‌شود.

یکسان بودن سنسور دوربین‌های اصلی XA2 و مدلی همچون XA1 Plus روی کاغذ، مقایسه تصاویر گرفته شده توسط این دو دوربین را جالب توجه می‌کنه. یکی از مشکلات نسل‌های پیشین سری XA، کاهش شدید جزئیات در کناره‌های عکس بود که با وجود آنکه در XA1 Plus‌ اندکی بهبود یافته بود اما هنوز به طرز مشهودی به قوت خود باقی بود. در XA2 همانطور که در تصویر زیر مشاهده می‌شود در مرکز کادر با جزئیات مناسب و قابل‌قبولی روبرو می‌شویم اما در کناره‌های چپ و راست، باز اوضاع به روال سابق است و جزئیات و کیفیت تصاویر در این بخش‌ها کاملا در تضاد با مرکز کادر قرار می‌گیرد.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از چپ

برش اندازه واقعی تصویر بالا از راست

در تصویری دیگر با زاویه نوری متفاوت نیز تغییری در اوضاع دیده نمی‌شود و با وجود جزئیات مناسب در مرکز کادر، اوضاع در کناره‌ها چندان قابل‌قبول نیست.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا از مرکز

برش اندازه واقعی تصویر بالا از کناره

حالت Superior Auto با اینکه در اکثر مواقع بهترین تنظیم را برای برداشت عکس ارائه می‌کند اما فعال کردن HDR در منوی تنظیمات Manual گه‌گاه می‌تواند نتیجه بهتری را از لحاظ نوری به دست بدهد البته رنگ‌ها در این حالت اندکی غیر واقعی‌تر می‌شوند.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Manual با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

این ماجرا البته همیشه نیز به همین صورت تکرار نمی‌شود و به خصوص هنگام قرار گرفتن رو به نور، حالت Superior Auto رنگ‌های شاداب‌تر (و البته غیر دقیق‌تری) را نسبت به HDR ایجاد می‌کند.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Manual با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

دقت فوکوس و جداسازی سوژه‌ها در XA2 به خوبی انجام شده و با اینکه از لحاظ سرعت فوکوس، همچنان امکان بهبود وجود دارد اما از کیفیت اجرا نمی‌توان چندان ناراضی بود.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در برداشت ماکرو از فاصله نزدیک با اینکه از نتیجه کار حداقل روی صفحه‌نمایش خود گوشی نمی‌توان ناراضی بود اما دقت فوکوس چندان فوق‌العاده نیست و همانطور که از برش انداره واقعی تصویر زیر دیده می‌شود امکان شارپ‌تر شدن سوزه اصلی کاملا وجود دارد.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

این ماجرا در عکس زیر نیز تکرار شده است.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در مورد دقت رنگ و ثبت دقیق رنگ‌ها، از نتیجه کار XA2 در اکثر مواقع رضایت داشتیم و به عنوان نمونه رنگ‌ گل‌ها در تصویر زیر به واقعیت کاملا نزدیک بود.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در برخی شرایط اما داستان متفاوت بود و رنگ‌ها گرم‌تر از حالت عادی (تصویر اول در زیر) یا سردتر از حالت عادی (تصویر دوم در زیر) ثبت می‌شدند.

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر در حالت Superior Auto - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در شب، طبق انتظار نویز رنگی کاملا بالاتری مشاهده می‌شود و جزئیات نیز به طرز مشهودی افت می‌کنند این شرایط البته در سایزهای کوچک تصویر چندان خود را نشان نمی‌دهند.

در یک نگاه کلی،‌ تصاویر برداشت توسط دوربین XA2 با وجود آنکه همچنان در سطح متوسط همیشگی این کلاس قرار داشته و بهبود فوق‌العاده‌ای نسبت به گذشته در آن‌ها دیده نمی‌شود اما برای رده میانی و زمانی که قصد بزرگ‌ کردن تصاویر در اندازه واقعی را نداشته باشیم نسبتا قابل‌قبول به نظر می‌رسند.

فیلم‌برداری در این دوربین حداکثر با وضوح 4K با 30 فریم در ثانیه با بیت‌ریت ویدئوئی 43 مگابیت بر ثانیه و بیت‌ریت صوتی نزدیک به 99Kbps به صورت دوکاناله انجام می‌شود. دو وضوح 1080/60p و 1080/30p نیز در دسترس قرار دارند که بیت‌ریت ویدئوی در آنها به ترتیب به 31 و 18 مگابیت بر ثانیه می‌رسد. بیت‌ریت صوتی در حالت 1080/30p به 89Kbps‌ افت می‌کند که یکی از کمترین مقادیر در این رده به حساب می‌آید. هنگام برداشت ویدئو در وضوح 4K می‌توان عکس با وضوح 8 مگاپیکسل را ثبت کرد اما در دو وضوح دیگر حداکثر وضوح، یک فریم از تصویر یا 1920×1080‌ پیکسل است. نکته دیگر اینکه، در وضوح 1080/60p و 1080/30p کادر تصویر با سوئیچ از حالت عکاسی به فیلم‌برداری تغییر زیادی نمی‌کند اما در برداشت 4K، ویدئو کاملا زوم شده و کناره‌های تصویر کاملا از کادر خارج می‌شوند. اسلوموشن 120 فریم در ثانیه‌ای با وضوح 720p این دوربین با اینکه نسبت به دوربین‌های پرچمدار مجهز به اسلوموشن 960 فریم در ثانیه‌ای، چندان آهسته به نظر نمی‌رسد اما برای یک اسمارت‌فون رده میانی نکته مثبت تأثیرگذاری به حساب می‌آید.

در هنگام برداشت 4K امکانات متفاوتی در اختیار کاربران قرار می‌گیرد که از آن جمله می‌توان به فعال و غیر فعال کردن لرزه‌گیر دیجیتال Steady Shot، قطع صدا و از همه مهم‌ترین انتخاب کدک H.264 یا H.265 برای برداشت ویدئو اشاره کرد؛ انتخاب H.265 یا همان HEVC در این حالت ضمن پائین آوردن حجم ویدئو، تغییری در کیفیت ایجاد نمی‌کند و امکان برداشت ویدئوی 4K بدون نگرانی از پرشدن حافظه را فراهم می‌کند.

ویدئوهای XA2 در وضوح 4K از کنتراست بالائی برخوردارند و تصویر پر رنگ‌تر از حالت عادی در آن ثبت می‌شود. از جزئیات ویدئو نیز تا حدودی می‌توان رضایت داشت. در فول اچ‌دی 60 فریم در ثانیه از جزئیات و کنتراست اندکی کم می‌شود اما روان بودن تصویر، کیفیت مناسبی را به نمایش می‌گذارد. در نهایت در وضوح فول اچ‌دی با 30 فریم در ثانیه با جزئیات اندک و نتیجه نچندان فوق‌العاده‌ای روبرو می‌شویم. پائین بودن کیفیت صدای برداشت شده در هر سه‌حالت نیز نکته منفی دیگری به این قسمت می‌افزاید.

دوربین سلفی

سونی با اینکه در گوشی پیشرفته‌تر این رده یعنی XA2 Ultra از دو دوربین 16 و 8 مگاپیکسلی برای برداشت تصاویر سلفی استفاده کرده اما در XA2 دوربین 16 مگاپیکسلی حذف شده و تنها یک دوربین 8 مگاپیکسلی ساده بدون فوکوس خودکار بر بالای صفحه‌نمایش دیده می‌شود. سنسور این دوربین درست مثل XA1 سال قبل 1/4‌ اینچی ست اما دهانه دیافراگم آن این بار با افزایش زاویه دید لنز به 120 درجه‌، کاملا بسته‌تر شده و از f/2.0 به f/2.4 رسیده است. در رابط کاربری این دوربین البته آیکون جداگانه‌ای برای تغییر میدان دید از 120 به 80 درجه هم در نظر گرفته شده که با کمک آن می‌توان سلفی‌های بسته‌تر نیز برداشت کرد.

از کیفیت تصاویر این دوربین سلفی، در غیاب فوکوس خودکار نمی‌توان رضایت داشت و جزئیات اندک و اصطلاحا soft شدن تصاویر در آنها کاملا مشهود است. البته در سلفی‌های دسته‌جمعی به لطف میدان دید گسترده این لنز حتی بدون نیاز به مونوپاد می‌توان افراد زیادی را در کادر جای داد و شاید این تنها نکته مثبت قابل اشاره در این بخش باشد.

باتری

تا همین یک سال پیش و زمان معرفی XA1 و XA1 Ultra سونی اعتقاد چندانی به افزایش ظرفیت باتری در گوشی‌های رده میانی (و حتی بالا رده‌های خود) نداشت و در حالی‌که رقبای مختلف از مدت‌ها پیش مرز 3,000mAh را پشت سر گذاشته و گوشی‌های متعددی را با باتری 4,000mAh به بالا به بازار عرضه کرده بودند، سونی تغییری در رویه خود نداده و با باتری‌های 2,300mAh و 2,700mAh در XA1 و XA1 Ultra هنوز بر ادامه رویه خود اصرار می‌کرد. این رویه در XA1 Plus تغییر کرد و باتری 3,430 میلی‌آمپرساعتی این مدل مدل با اینکه وزن گوشی را کاملا افزایش داد اما در نهایت یکی از نواقص همیشگی سونی در این قسمت را برطرف ساخت. این رویه در XA2 نیز ادامه پیدا کرده و باتری 3,300mAh آن نسبت به استانداردهای پیشین سونی کاملا افزایش یافته است.

سونی به زمان‌های رسمی این باتری اشاره نکرده اما در دنیای واقعی و با یک استفاده متوسط رو به بالا تقریبا به سادگی می‌توان روز دوم را به پایان رساند و تا اواسط روز سوم نیز بدون شارژ نماند. کیفیت شارژدهی این باتری را از طریق تست همیشگی Work battery life 1.0 از مجموعه PCMark می‌توان به خوبی مشاهده کرد. XA2 در حالی که باتری آن 100 درصد شارژ داشت، روی Airplane mode‌ قرار داده و نور صفحه‌نمایش آن را نیز به 50 درصد رساندیم؛ گوشی در این حالت به خوبی توانست برای 12 ساعت و 59 دقیقه قبل از رسیدن شارژ باتری به 20 درصد این تست را ادامه دهد که دوام بسیار مناسبی را به نمایش می‌گذارد. برای مقایسه، XPERIA XA1 سال قبل با صفحه‌نمایش کوچک‌تر، توانسته بود این تست را تنها 10 ساعت و 55 دقیقه ادامه دهد.

حضور پروسسور Snapdragon 630 در این گوشی، به روشنی از پشتیبانی دستگاه از شارژ سریع Quick Charge 3.0 سخن می‌گوید اما همانطور که در بخش محتویات جعبه اشاره شد، این بار نیز سونی، شارژر مخصوص این فناوری را همراه گوشی ارائه نکرده و شارژر ضعیف 7.5 واتی نیز طبق معمول سرعت شارژ بسیار اندکی را ارائه می‌کند. برای تست سرعت شارژ این گوشی از یک شارژر جداگانه مجهز به فناوری Quick Charge 3.0 استفاده کردیم. شارژ را از صفر درصد و زمان خاموش بودن گوشی اندازه‌گیری می‌کنیم.

XA2 پس از گذشته 5 دقیقه به شارژ 5 درصد رسید و پس از 10 دقیقه تا 11 درصد شارژ داشت. سرعت شارژ در XA2 کاملا سریع و قابل‌قبول است تا جائی‌که توانست پس از 30 دقیقه به شارژ 39 درصد برسد و پس از تنها یک ساعت نیز باتری به شارژ 73 درصد رسید. روند شارژ از این لحظه به بعد اندکی کند شد و 30 دقیقه بعد تنها 13 درصد به شارژ افزوده شد و باتری به شارژ 86 درصد رسید و پس از دو ساعت نیز باتری 95 درصد شارژ داشت. در نهایت، باتری سونی اکسپریا XA2 در دقیقه 136 به طور کامل پر شد. البته همانطور که اشاره شد برای رسیدن به این شارژ سریع باید شارژر منطبق با Quick Charge 3.0 را به صورت جداگانه تهیه کرد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

XA2 با نسخه 8.0 اندروید Oreo و جدیدترین ورژن رابط کاربری اختصاصی سونی ارائه می‌شود که تغییرات مشخصی را در مقایسه با ورژن پیشین این پوسته تجربه کرده است. زمان بوت سیستم نزدیک به 34 ثانیه اندازه‌گیری شد که در مقایسه با XA1 Plus نزدیک به 5 تا 6 ثانیه سریع‌تر است.

اولین برخورد با رابط کاربری جدید سونی یعنی صفحه قفل، تغییری را نسبت به گذشته نشان نداده و بازهم زمان و تاریخ در بالا، نوتیفیکیشن برنامه‌ها در مرکز و دو میانبر دسترسی به دوربین و دسترسی صوتی به Assistant در دو کناره بخش پائینی قرار دارند.

در صفحه هوم در نگاه اول نکته تازه‌ای به چشم نمی‌خورد و چهار آیکون در پائین و صفحه سرچ گوگل در سمت چپ قرار دارند. تعداد صفحات این قسمت نیز مثل گذشته تا 20 عدد قابل افزایش خواهد بود.

برای ورود به مد ویرایشی صفحه هوم از به هم نزدیک کردن دو انگشت یا نگه‌داشتن طولانی مدت دست روی صفحه می‌توان استفاده کرد که در این حالت به جز امکان جابجائی یا حذف صفحات دسک‌تاپ، در پائین، شش آیکون ویجت، والپیپر، تم، افکت‌های حرکت بین صفحات (Transitions)، تنظیم تعداد سطر و ستون (Grid) و تنظیمات صفحه هوم در دسترس قرار دارند.

یکی از معدود تغییرات این بخش نسبت به آنچه در XA1 Plus دیده بودیم، افزوده شدن گزینه‌های چینش 6×4 و 6×5 در حالت Grid است که با کوچک‌تر کردن آیکون برنامه‌ها، امکان قرار دادن المان‌های بیشتری را در صفحه هوم فراهم می‌آورند.

در منوی Setting این بخش به جز یک مورد همه چیز طبق روال سابق است و مواردی چون تغییر سایز آیکون‌ها، انتقال آسان آیکون برنامه‌ها با نگه‌ داشتن دست روی آنها از App drawer به صفحه هوم، نمایش یا پنهان‌سازی نام اپلیکیشن‌های قرار گرفته در داک پایین صفحه،‌ انتخاب نوع افکت حرکت بین صفحات و حذف برنامه‌های تکراری روی دسک‌تاپ‌ها در اینجا نیز حضور دارد. تنها نکته جدید در این بخش گزینه‌ای تحت عنوان Hide Apps Icon است که با فعال کردن آن دکمه دسترسی به منوی اصلی (App drwer) از مرکز پائین صفحه هوم حذف شده و برای دسترسی به این منو تنها کافی ست صفحه هوم را با دست رو به بالا کشید. در این حالت می‌توان تعداد آیکون‌های پائین صفحه‌نمایش را به 5 عدد نیز افزایش داد.

در رابط کاربری جدید سونی، برخی تغییرات در منوی نوتیفیکیشن نیز اعمال شده است. با یک بار پائین کشیدن این منو، علاوه بر اعلان برنامه‌ها که طبق معمول در پائین قرار گرفته‌اند، شش آیکون شامل بلوتوث، وای‌فای، باتری، Do not Disturb، چرخش اتوماتیک صفحه و چراغ‌قوه در بالا دیده می شوند و فلش رو به پائینی برای دسترسی به به بقیه آیکون‌ها و میانبر دسترسی به Setting در پائین آنها دیده می‌شود. در رابط کاربری قبلی در نبود چراغ‌قوه، تعداد آیکون‌های این بخش 5 عدد بود و خبری از دکمه دسترسی به Setting نیز تا قبل از اسکرول دوم نبود.

با ادامه اسکرول تعداد تاگل‌های این بخش با افزوده شدن گزینه سیم‌کارت، Airplane Mode و هات‌اسپات به 9 عدد می‌رسد و گزینه تغییر User هم در کنار ادیت و Setting‌ به پائین منتقل می‌شوند. یک تغییر مثبت دیگر در این بخش، کوچک شدن اعلام برنامه‌ها در این حالت در حد یک آیکون است که مزاحمت کمتری را ایجاد می‌کنند.

با زدن دکمه Edit در این بخش می‌توان 8 آیکون دیگری را نیز به منوی نوتیفیکیشن اضافه کرد. تنها تغییر این قسمت نسبت به XA1 Plus حذف شدن گزینه Auto Sync data است.

در منوی اصلی یا App drawer ظاهری مشابه گذشته به چشم می‌خورد و بار دیگر Status bar گوشی که مواردی مثل زمان، آنتن و باتری را نشان می‌دهد در این منو از دید پنهان شده است. برنامه‌های پیش‌فرض سونی در این بخش بار دیگر تقلیل یافته و این بار سه گزینه PlayStation، آب و هوا و What’s New از این منو حذف شده‌اند و به جای آن گزینه Lounge اضافه شده است. در صفحه سمت چپ منوی اصلی برنامه‌های جست‌وجو شده کاربر و همچنین برنامه‌های پیشنهادی به نمایش گذاشته می‌شود. که به آن در هر قسمتی از App drawer یا صفحه Home با اسکرول از میانه صفحه رو به پایین نیز می‌توان دسترسی داشت.

باکس جست‌وجو همچنان در بالای منوی اصلی دیده می‌شود و از طریق آن می‌توان به دنبال برنامه‌های نصب شده روی گوشی گشت. گزینه‌های سه‌گانه منوی سه‌نقطه بالای صفحه‌نمایش با یک تغییر همراه شده و گزینه Manage apps از آن حذف شده است.

تغییر اصلی در رابط کاربری XA2 در منوی Setting یا تنظیمات رخ داده است؛ این منو که همچنان به صورت یک لیست عمودی قابل اسکرول طراحی شده، ظاهری ساده‌تر از همیشه داشته و از آیکون‌های کوچکی برای مشخص کردن هر بخش، بدون خطوط جداکننده، استفاده شده است. گزینه‌های زیادی در این لیست با یکدیگر ترکیب شده و با وجود آنکه آیکون‌های کمتری در آن نسبت به گذشته دیده می‌شوند اما پیدا کردن یک تنظیم خاص در آن نسبتا مشکل‌تر از گذشته است. در این حالت البته می‌توان از گزینه جست‌وجوی بالای صفحه استفاده کرد.

گزینه Network & Internet تمامی موارد مرتبط با ارتباط دستگاه با شبکه از جمله وای‌فای، دیتای موبایلی، هات‌اسپات، VPN و مواردی از این دست را در بر می‌گیرد و در بخش Devive Connection هم دیگر گزینه‌های ارتباطی دستگاه مثل بلوتوث، NFC، اسکرین میرورینگ و گزینه‌های مرتبط با USB قرار گرفته‌اند.

برای تغییر ظاهر دستگاه از گزینه Appearance می‌توان استفاده کرد که تقریبا همه آن چیزی که هنگام ورود به مد ویرایشی صفحه هوم دیده بودیم را ارائه می‌کند.

One-handed operations گزینه تازه‌ای در این لیست به حساب می‌آید که برای کار با یک دست با صفحه‌نمایش طراحی شده و در زمان فعال بودن با اسکرول از کناره سمت راست رو به سمت مقابل، صفحه گوشی کوچک‌تر می‌شود. در این حالت می‌توان اپلیکیشن‌ها را نیز مطابق این صفحه، تنظیم کرد، از شماره‌گیر کوچک استفاده کرد و حتی گزینه‌های وارد کردن پین‌های آنلاک صفحه را نیز کوچک شده مشاهده کرد. صفحه کوچک شده را به دلخواه می‌توان به چپ، راست، بالا یا پائین منتقل کرد.

Assist یکی دیگر از قسمت‌های جدید این رابط کاربری سونی‌ست؛ در این بخش علاوه بر ارائه توضیحاتی در مورد گوشی و کارکرد آن، گزینه‌های دیگری از جمله Xperia Actions برای انجام کارهای خودکار روی گوشی در ساعت‌های مشخص، تغییرات و نگه‌داری باتری و پاک کردن حافظه از محتوای غیر ضروری (Smart cleaner) در دسترس قرار دارند.

چیپ‌ست پردازشی – حافظه

همه مدل‌های پیشین خانواده XA سونی با پروسسورهای نچندان قدرتمند سری Helio P مدیاتک عرضه شده‌ و از لحاظ قدرت در جایگاه متوسط رو به پائینی قرار داشتند. این بار اما در هر دو عضو جدید خانواده XA2 سونی از پروسسور نسبتا جدید Snapdragon 630 استفاده شده که با فناوری ساخت 14 نانومتری یکی از نمونه‌های مناسب رده میانی به حساب می‌آید. در این پروسسور از 8 هسته ARM A53 استفاده شده که در دو دسته چهارتائی با فرکانس‌های 2.2 و 1.8 گیگاهرتز مرتب شده و به ترتیب برای کارهای سنگین و سبک به کار می‌روند. گرافیک این مجموعه نیز از نوع Adreno 508 است.

حافظه رم گوشی 3 گیگابایت بوده و از 32 گیگابایت حافظه داخلی آن نیز در اولین بوت، 11.96 گیگابایت به سیستم تعلق پیدا کرده و نزدیک به 20 گیگابایت آن در اختیار کاربران است.

در تست AndroBench برای تعیین نوع حافظه گوشی، به سرعتی حوالی 270MB/s در خواندن تصادفی (Sequential Read) دست پیدا می‌کنیم که eMMC بودن حافظه را به روشنی نشان می‌دهد.

تست‌های پردازشی و گرافیکی

در تست Geekbench 4.2.0 که به طور مشخص قدرت هسته‌های پردازشی گوشی را نشان می‌دهد به دلیل استفاده از تنها هسته‌های رده پائین ARM A53 انتظار تغییر بزرگی را نسبت به گذشته نداریم. برای نمونه، اکسپریا XA1 Plus با پروسسور 8 هسته‌ای Helio P20 (چهار هسته 2.3 گیگاهرتزی و چهار هسته 1.6 گیگاهرتزی ARM A53)، این تست را به ترتیب با امتیازهای 847 و 3,373 واحد در حالت‌های تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به پایان می‌رساند و در XA2 نیز انتظار نسبتا مشابه‌ای را داریم. در این مدل امتیاز تک و چند هسته‌ای به ترتیب به 862 و 4,194‌ واحد رسید که بالاتر بودن نسبی آنها را می‌توان به اندکی فرکانس بالاتر هسته‌های ضعیف‌تر مرتبط دانست.

این ماجرا یعنی بالاتر رفتن امتیاز به دلیل فرکانس بیشتر هسته‌های ضعیف‌تر، در تست Basemark OS II نیز تکرار شده و در حالی که امتیاز این تست در XA1 Plus برابر 1,283 واحد بود این امتیاز در XA2 به 1,556 واحد رسید که به جز فرکانس پردازنده‌ها، گرافیک قوی‌تر XA2 نیز در این امتیاز بالاتر، بی‌تأثیر نبوده است.

در بنچ‌مارک کلی AnTuTu v7.0.7 امتیاز کلی XA2 در حالی به 88,838 واحد رسید که XA1 Plus‌ این تست را با امتیاز 77 هزار واحدی پشت سر گذاشت. با نگاهی به امتیازهای جزئی هر قسمت، XA2 در هر چهار بخش پردازنده، گرافیک، UX و مموری امتیازهای کاملا بالاتری نسبت به برادر بزرگ‌تر خود کسب کرده است.

در نهایت در تست گرافیکی Sling Shot Extreme از بنچ‌مارک 3DMark می‌توان به میزان اختلاف بخش گرافیکی دستگاه در مقایسه با گرافیک دو هسته‌ای Mali-T880 حاضر در XA1 Plus‌ پی برد. امتیاز نهائی XA2 در این تست به 825 واحد می‌رسد و این در حالی‌ست که امتیاز XA1 Plus در این تست کاملا پائین‌تر و برابر با 646 واحد اندازه‌گیری شده بود.

ارتباطات

پشتیبانی از LTE Cat.13 با سرعت 600Mbps در دانلود برجسته‌ترین قابلیت ارتباطی XA2 به حساب می‌آید. بلوتوث نسخه 5، وای‌فای نسخه n و اتصال NFC نیز برای این مدل در نظر گرفته شده است. آنتن NFC در XA2 در بخش پشتی و بالای لوگوی XPERIA قرار دارد. به عنوان سایر گزینه‌های ارتباطی این مدل نیز می‌توان به USB-C و پشتیبانی از مسیریاب‌های GPS و GLONASS اشاره کرد.

کلام آخر

سونی اکسپریا XA2 اسمارت‌فون تغییر یافته‌ای در رده میانی با بهبودهای مشخص نسبت به نسل‌های گذشته است؛ ابعاد صفحه‌نمایش بالاخره از 5 به 5.2 اینچ افزایش یافته و وضوح فول اچ‌دی تصویر نیز امکان رقابت بیشتری را برای سونی فراهم می‌کند. کاهش حاشیه‌های بالا و پائین صفحه‌نمایش در کم کردن ارتفاع و افزایش ارگونومی دستگاه تأثیر مثبتی داشته و انتقال سنسور اثر انگشت به بخش پشتی نیز ضمن ایجاد طراحی یک‌دست‌تر، امکان ارائه این قابلیت در همه مناطق توزیع گوشی را فراهم آورده است. ظرفیت و دوام باتری در سطح بالائی‌ست و در صورت در اختیار داشتن شارژ Quick Charge 3.0، سرعت بالائی نیز در شارژ فراهم می‌شود. از کیفیت پردازش و گرافیک گوشی در سطح میانی نیز نمی‌توان ناراضی بود.

در سمت نکات منفی XA2، بیش از همه چیز باید به ضخامت بیش از اندازه و وزن نسبتا بالائی دستگاه اشاره کرد؛ ضخامت نزدیک به 1 سانتی‌متری این گوشی در مقایسه با رقبای ظریف و باریک آن، چندان جذاب به نظر نمی‌رسد و یکپارچه نبودن شاسی و استفاده از پلاستیک در بخش پشتی نیز به این موضوع بیش از پیش دامن زده‌اند. کیفیت دوربین اصلی در سطح متوسطی قرار دارد و با آنکه در نور کامل، تصاویر نسبتا مطلوبی را برداشت می‌کند اما در محیط‌های داخلی و شرایط نوری ضعیف‌تر، چنئان فوق‌العاده عمل نمی‌کند. از کیفیت دوربین سلفی گوشی نیز نمی‌توان رضایت کاملی داشت. حافظه داخلی تنها 32 گیگابایتی، ارائه نشدن شارژر سریع همراه دستگاه، ریستارت شدن اتوماتیک با وارد و خارج کردن سیم‌کارت و کوچک بودن نسبی سایز صفحه‌نمایش در مقایسه با رقبا، دیگر نکات منفی در رابطه با XPERIA XA2 را تشکیل می‌دهند.