mobile.ir - مرجع موبایل ایران

بخش موبایل شرکت لنوو این روزها بیشتر با برند موتورولا و گوشی‌های جذابی همچون سری Moto Z شناخته می‌شود اما لنوو تا قبل از خریداری موتورولا و پس از آن نیز شرکتی مستقل با کالای موبایل معتبر در سطح جهانی به حساب آمده و دیوایس‌های این برند از پایین‌ترین سطح بازار تا رده میانی رو به بالا در دسترس قرار دارند. در لیست تولیدات موبایلی لنوو کلاس‌های مختلفی نظیر A ،P ،k و چند دسته‌بندی دیگر به چشم می‌خورد که هریک برای کاربری خاصی بهینه‌سازی شده‌اند. نکته مشترک این محصولات را باید در حفظ رده کاربری و کلاس قیمتی آنها جست‌وجو کرد که حداکثر در سطح میانی رو به بالای بازار قرار داشته و در یکی دو سال گذشته به دیوایس مشخصی با نام مستقیم لنوو با امکان رقابت با دیگر پرچمداران بازار معمولا نمی‌توان اشاره کرد. شرایط اما از نزدیک به یک سال پیش و پس از آنکه برخی دیگر برندهای چینی تصمیم به ارائه محصولاتی با امکانات فراتر از رده میانی و گه‌گاه در سطح پرچمداران گرفتند تا حدودی تغییر کرد؛ لنوو نیز از این موج جدید برکنار نبود و با تأسیس ‌برند اینترنتی ZUK با مشخصاتی گه‌گاه فراتر از نام‌های بزرگ بازار، نقش تازه‌ای را در این میان بر عهده گرفت.

برند ZUK که در اوائل سال 2015 به گفته مدیرعامل لنوو به منظور ایجاد تغییر در کسب‌و‌کار این شرکت در بخش اینترنت تأسیس شد برندی کاملا مستقل از دیگر دسته‌بندی‌های معمول لنوو بوده و تولیدات آن علاوه بر چین در دیگر کشورها نیز توزیع می‌شود. شرایط ZUK در زمینه استقلال از لنوو را به نوعی می‌توان با برند honor در مجموعه هواوی مقایسه کرد که در این مورد نیز با وجود وابستگی به برند مادر، مجموعه‌ای مستقل با کادر مدیریتی جداگانه در نظر گرفته شده است.

ZUK در نخستین سال فعالیت خود تنها یک مدل با نام Z1 را به بازار عرضه کرد که برخی منابع از پیش‌فروش بالای آن سخن گفتند. ZUK Z2 Pro در آوریل 2016 با مشخصاتی فراتر از انتظار به نمایش گذاشته شد که حتی در مقایسه با پرچمداران بزرگ نیز در برخی موارد همجون حافظه داخلی و حافظه RAM شرایط بهتری را نشان می‌داد. نسخه ارزان‌قیمت‌تر این گوشی با نام ZUK Z2 اندکی بعد در ماه می سال جاری معرفی شد که در کنار Sony XPERIA X Performance تنها گوشی‌های 5 اینچی مجهز به پروسسور Snapdragon 820 محسوب می‌شوند. از چند روز پیش نیز با انتشار تصاویری منتسب به مدلی به نام ZUK Edge، زمزمه‌هایی مبنی بر ارائه دیوایس تازه‌ای از سوی این برند بر سر زبان‌ها افتاده است.

ZUK Z2 Pro در دو ورژن با حافظه‌های رم 4 یا 6 گیگابایتی ارائه می‌شود که نسخه 6 گیگابایتی آن با با نام دقیق Z2121 مجهز به 128 گیگابایت حافظه داخلی موضوع بررسی این نوبت است.

جعبه محتویات

ZUK Z2 Pro از همان ابتدا و تنها با دیدن جعبه محتویات آن، دیوایس متفاوتی به نظر می‌رسد. تنها اطلاع نقش بسته روی این جعبه مکعب‌مستطیل کم‌ارتفاع، با در نظر نگرفتن برچسب اطلاعات حاضر در بخش پشتی شامل لوگوی ZUK در بالا و عبارت a Lenovo Company در کناره‌ها می‌شود که مشابه اغلب تولیدات لوکس و پریمیوم نوید برخورد با دیوایسی متفاوت را می‌دهد.

روند مینیمالیستی طراحی باکس Z2 Pro در اجزای داخلی این جعبه نیز ادامه پیدا می‌کند و عملا به جز خود گوشی همراه با کابل USB و شارژر کوچک دستگاه به مورد خاص دیگری در این بخش نمی‌توان اشاره کرد.

شارژر کوچک دستگاه دارای توان 13.25 واتی (5.3 ولت و 2.5 آمپر) است که طبیعتا از شارژ سریع پشتیبانی می‌کند در ادامه در بخش باتری توان این شارژر را بررسی خواهیم کرد.

کابل USB Type-C این مدل به صورت تخت و مقاوم در برابر پیچده‌گی طراحی شده و از این لحاظ امتیاز مثبتی را کسب می‌کند.

طراحی ظاهری

لایه شیشه‌ای در پشت و روی دستگاه و شاسی فلزی پیرامونی دو المان اصلی طراحی Z2 Pro را تشکیل می‌دهند که جذابیت آنها به خصوص در نسخه سفید رنگ گوشی بیشتر به چشم می‌آید. در این نسخه از گوشی، نوار فلزی پیرامونی به رنگ بژ متمایل به طلایی در ارتقا زیبایی دستگاه نقش مهمی را ایفا می‌کند. این ترکیب رنگی در محوطه اطراف لنز دوربین نیز تکرار شده و این قسمت نیز دارای رنگ طلایی است.

بخش پشتی در ZUK Z2 Pro برخلاف اکثر دیوایس‌های دارای این نوع طراحی، با اندکی خمیده‌گی و برآمدگی طراحی شده که تا حدودی تاثیر مثبتی بر چگونگی در دست‌گیری گوشی برجای می‌گذارد.

سنسور اثر انگشت تعبیه شده در دکمه home زیر صفحه‌نمایش شباهت فراوانی به Galaxy S7 سامسونگ دارد اما همانطور که در ادامه خواهیم دید، یک اختلاف بزرگ عملکرد متفاوتی را برای این قسمت به همراه می‌آورد.

در سرتاسر گوشی تنها نشان قابل مشاهده به لوگوی ZUK در بخش پشتی تعلق دارد و همانطور که پیش از این نیز قابل حدس بود از نشان لنوو در این مدل خبری نیست.

طراحی ZUK Z2 Pro در مجموع یکی از نکات مثبت قابل ذکر در مورد این گوشی را تشکیل می‌دهد البته در برخی موارد همچون ترکیب اجزای بخش پایینی و شکل ظاهری دکمه Home شباهت غیر قابل انکاری مابین این مدل و برخی دیگر نمونه‌ها وجود دارد.

ابعاد و وزن

ZUK Z2 Pro مشابه برخی دیگر از پرچمداران امسال همچون HTC 10 و Sony XPERIA XZ دارای صفحه‌نمایش 5.2 اینچی‌ست از این رو به سادگی می‌توان در مورد سایز و وزن آن نسبت به دیگر هم‌قطاران این مدل اظهارنظر کرد. ارتفاع 145.4 میلیمتری گوشی با اختلافی ناچیز به ترتیب 0.1 و 0.6 میلیمتر از HTC 10 و XZ کوچک‌تر است این اختلاف در زمینه عرض و ضخامت حفظ شده و حتی بیشتر نیز می‌شود تا جایی‌که عرض 70.5 میلیمتری این مدل نزدیک به 1.5 میلمتر و ضخامت 7.5 میلیمتری آن از 0.6 تا 1.5 میلیمتر از رقبا کمتر است. بدین‌ترتیب به لطف حاشیه‌های اندک کناره‌های صفحه‌نمایش و صرفه‌جویی نسبی در فضای بالای و پایین پنل شرایط برای Slim تلقی کردن ZUK Z2 Pro فراهم می‌شود. البته ذکر این نکته نیز کاملا ضروری ست که دو برند رقیب Z2 Pro در این میان یعنی سونی و اچ‌تی‌سی هر دو معمولا طول و عرض بیش از اندازه‌ای را در اسمارت‌فون‌های تولیدی خود لحاظ می‌کنند.

Z2 Pro‌ در زمینه وزن نیز از رقبای خود نتیجه بهتری را ارائه می‌کند چرا که وزن 145 گرمی این مدل، 16 گرم از هر دو رقیب آن سبک‌تر است.

صفحه‌نمایش

با مطالعه مشخصات گوشی و تا قبل از روشن کردن صفحه‌نمایش تنها نکته منفی در مورد پنل 5.2 اینچی حاضر در Z2 Pro‌ به وضوح فول اچ‌دی یا 1920×1080 پیکسلی آن در قیاس با نمونه‌های دارای وضوح بالاتر تعلق دارد که این مورد نیز نه‌تنها روی کاغذ به دلیل تراکم 423 پیکسل در هر اینچ چندان با اهمیت به نظر نمی‌رسد بلکه در عمل نیز هیچ مشکلی برای کاربران ایجاد نکرده و حتی از فاصله نزدیک نیز امکان مشاهده پیکسل‌ها در این پنل وجود ندارد. فناوری ساخت Super AMOLED در صفحه‌نمایش ZUK Z2 Pro که به روشنی سامسونگ را به عنوان شرکت سازنده آن معرفی می‌کند در ذهن با تعابیری همچون رنگ‌های زنده و شفاف، زاویه دید 180 درجه‌ای و کنتراستی بی‌نظیر همراه می‌شود که البته برخی از آنها متاسفانه در عمل چندان به واقعیت نمی‌پیوندند.

از میزان روشنایی و رنگ‌های شفاف و اشباع شده صفحه‌نمایش ZUK Z2 Pro بیش از اندازه می‌توان رضایت داشت و در زمینه کیفیت رنگ مشکی و کنتراست نیز تقریبا همه چیز طبق انتظار اولیه و بر وفق مراد است. ماجرا اما با اندکی زاویه‌دار کردن صفحه‌نمایش و مشاهده آن از کناره‌های چپ و راست و در زاویه‌ای بسیار کمتر از 178 درجه ادعایی شرکت سازنده تا حدود زیادی متفاوت می‌شود.

تغییر رنگ این پنل به سبز و بنفش از کناره‌ها (به خصوص با پس‌زمینه سفید) تقریبا به همین صورت در هر دو مدل Moto Z و Moto Z Play نیز تکرار شده بود اما شدت آن ظاهرا در این مدل تا حدودی بیشتر به نظر می‌رسد. این مسئله که ریشه آن را شاید در جایی غیر از خود صفحه‌نمایش و شاید در شیشه محافظ Gorilla Glass آن بتوان جست‌وجو کرد اندکی در تجربه کاربری ZUK Z2 Pro به عنوان پرچمداری با مشخصات پردازشی و مولتی‌مدیایی بسیار بالا، تاثیری منفی برجای می‌گذارد.

جدا از این مورد به نکته منفی دیگری در این صفحه‌نمایش نمی‌توان اشاره کرد و در نور خورشید نیز محتوای صفحه هنوز کاملا قابل استفاده خواهد بود.

زیر صفحه‌نمایش در یک طراحی عجیب و سوال‌برانگیز تنها یک دکمه فشاری home دیده می‌شود و جست‌وجو برای یافتن دکمه‌های معمول back و منو در این قسمت نیز بی‌نتیجه خواهد ماند این طراحی زمانی عجیب‌تر به نظر می‌رسد که متوجه شویم که این دکمه‌ها حتی از درون رابط کاربری سیستم‌عامل نیز حذف شده‌اند و بدین‌ترتیب برای حرکت درون منوهای گوشی تنها یک دکمه home در دسترس قرار دارد. این طراحی تک دکمه‌های که مشخصا یادآور شیوه اپل در گوشی‌های آیفون است البته در عمل با پیچیده‌گی‌های بیشتری همراه است و همه چیز به همین جا ختم نمی‌شود.

در پله اول لمس کردن یا فشردن کلید home که شرکت سازنده آن را U-Touch‌ می‌خواند به نتایج متفاوتی ختم شده و برای هریک کارکرد جداگانه‌ای تعریف شده است؛ به صورت پیش‌فرض لمس کردن این کلید حکم دکمه back را در رابط کاربری دارد و فشردن آن نیز طبق انتظار کاربران را به صفحه هوم منتقل می‌کند. دو بار فشردن پیاپی، task switcher یا برنامه‌های در حال اجرا را به نمایش می‌گذارد، کشیدن انگشت به چپ یا راست روی این کلید history برنامه‌های قبلی را نشان می‌دهد و بالاخره فشردن طولانی‌مدت آن نیز می‌تواند به دستورهای متفاوتی از جمله خاموش کردن صفحه‌نمایش نسبت داده شود.

این طراحی نوآورانه با اینکه در کاهش المان‌های بخش رویی گوشی و جنبه‌های زیبایی‌شناسی آن نقش مثبتی ایفا کرده اما در عمل شرایط بسیار پیچیده‌ای را برای کارکرد پیش روی کاربران قرار می‌دهد و نگفته پیداست که در شرایطی که کاربران فرصتی برای تمرکز و به خاطر آوردن سناریوی از پیش تعریف شده برای این دکمه در اختیار ندارند این طراحی (حداقل در روزهای اول) تا چه میزان می‌تواند دردسرآفرین باشد. این طراحی در بهترین حالت زمان زیادی را برای به خاطر سپرده شدن در ذهن کاربران نیاز دارد.

نوآوری در بخش بالایی Z2 Pro چندان ادامه پیدا نکرده و همان موارد پیش‌فرض این قسمت همچون دوربین دوم، اسپیکر تماس و سنسورهای تنظیم نور و Proximity در این بخش جای گرفته‌اند.

المان‌های جانبی

بررسی اجزای پیرامونی Z2 Pro را از شلوغ‌ترین و جذاب‌ترین قسمت یعنی بخش پائینی آغاز می‌کنیم که شباهت رخ به رخ آن به برخی نمونه‌های دیگر غیر قابل انکار به نظر می‌رسد. ترکیب این اجزا از سمت راست به چپ شامل اسپیکر اصلی، پورت USB، میکروفون تماس و جک هدست می‌شود که به همین ترتیب و بدون تغییر در محل و جاگذاری آنها در iPhone 6s و Huawei P9 نیز تکرار شده است. از جایگاه میکروفون تماس در این بخش می‌توان رضایت کامل داشت چرا که فارغ از گرفتن گوشی با دست راست یا چپ در حین تماس، تقریبا امکان پوشیده شدن آن با دست وجود ندارد.

ولوم بزرگ تغییر صدا همراه با دکمه برجسته پاور اجزای سمت راست گوشی را تشکیل می‌دهند که از لحاظ جاگذاری و پیدا شدن در زیر دست امتیاز بالایی کسب می‌کنند.

در سوی دیگر و در سمت چپ اسلات سیم‌کارت‌های دوگانه دستگاه از نوع Nano SIM قرار دارد که برای دسترسی به آنها می‌توان از آچار مخصوص یا هر جسم سوزن مانند دیگری استفاده کرد. ZUK Z2 Pro فاقد اسلات حافظه است که البته این مورد با توجه به حافظه داخلی 128 گیگابایتی عملا مشکل خاصی را حتی برای حرفه‌ای‌ترین‌ها نیز ایجاد نمی‌کند.

در نهایت تنها نکته قابل اشاره در بالای دستگاه به جز جداکننده‌های پلاستیکی که قرینه آنها در پایین نیز وجود دارد به میکروفون دوم گوشی تعلق دارد.

بخش پشتی

همانطور که پیش از این اشاره شد بخش پشتی گوشی در ZUK Z2 Pro‌ با اندک برآمدگی نامحسوسی همراه است که در دست گرفتن گوشی را تا حدودی تسهیل می‌کند. رنگ سفید و جنس شیشه‌ای این قسمت در ترکیب با لوگوی ZUK و لنز دوربین (هر دو به رنگ بژ-طلایی) جلوه دوچندانی را به این مدل بخشیده است.

لنز دوربین و دو فلش‌ LED با توناژ رنگی مختلف همراه با سنسور ضربان قلب تنها موارد قابل اشاره در پشت Z2 Pro را تشکیل می‌دهند که در نیمه بالایی و در مرکز قرار گرفته‌‌اند.

دوربین اصلی

دوربین اصلی ZUK Z2 Pro یک نمونه 13 مگاپیکسلی مجهز به اتوفوکوس فازی (phase detection autofocus) با سایز پیکسل 1.34 میکرونی و گشودگی دیافراگم f/1.8 است که در فیلم‌برداری توانایی دستیابی به وضوح 2160p با 30 فریم در ثانیه را دارد و از لرزه‌گیر اپتیکال دست یا OIS نیز پشتیبانی می‌کند.

ساختار منویی دوربین نسبتا ساده و با حداقل پیچیده‌گی طراحی شده است؛ در ستون سمت راست این رابط کاربری شاتر دوربین، دکمه فیلم‌برداری و سوئیچر تغییر بین دو دوربین جلو و عقب همراه با نمایی از آخرین عکس گرفته شده دیده می‌شود و در سوی دیگر نیز تنظیمات HDR (روشن، خاموش و اتوماتیک) و فلش در بالا و پایین و دکمه‌ای با یک آیکون دایره‌ای در وسط قرار دارد.

با لمس آیکون دایره‌ای حاضر در مرکز ستون سمت چپ، منوی تازه‌ای با شش آیکون مختلف به نمایش در می‌آید که شامل تغییر نسبت تصویر، تغییر HDR، فیلم‌برداری با سرعت بالا و سرعت پایین، برداشت پانوراما و بالاخره تنظیمات فلش می‌شود. از این منو نسبت تصویر تنها مابین 16:9 و 1:1 یا 4:3 و 1:1 تغییر می‌کند و برای مثال نمی‌توان نسبت تصویر را از 4:3 به 16:9 از این قسمت تغییر داد و برای این کار باید به بخش تنظیمات که با آیکون چرخ‌دنده در پایین این منو مشخص است مراجعه کرد.

در منوی تنظیمات نیز همچنان گزینه‌های چندان متعددی در دسترس قرار نداشته و تنها برخی موارد از جمله رزولوشن عکس و فیلم، وظایف دکمه ولوم، فریم در ثانیه عکاسی اسلوموشن و ثبت اطلاعات موقعیت کاربران در عکس قابل تغییر خواهند بود.

نکته جالب در بخش تعیین رزولوشن این منو نمایش متفاوت رزولوشن‌ است که به عنوان نمونه 13 مگاپیکسل (به عنوان حداکثر وضوح دوربین در نسبت 4:3) در این منو به صورت 1300 M pixel و 10 مگاپیکسل (به عنوان بیشترین وضوح در دسترس در نسبت 16:9) به صورت 1000 M pixel به نمایش گذاشته می‌شود که می‌تواند در نگاه اول برای کاربران کمتر آشنا با این مبحث اندکی گمراه‌کننده باشد.

در رابط کاربری این دوربین از پیچیده‌گی‌های معمول کمرافون‌های پیشرفته پرهیز شده و برداشت یک عکس عادی در آن ساده‌تر از همیشه به نظر می‌رسد؛ در سوی دیگر ارائه نشدن تنظیمات پیشرفته‌‌ای مثل تنظیم دستی فوکوس، تغییر سرعت شاتر و حتی تنظیم عدد ISO عکاسان حرفه‌ای‌تر را به هیچ عنوان خوشحال نخواهد کرد. امتیاز یک دوربین البته بیش از همه چیز به عملکرد آن در دنیای واقعی بستگی دارد و تا قبل از مشاهده عکس‌های گرفته شده توسط آن قاعدتا نباید سخنی در مورد کیفیت به زبان آورد.

بررسی کیفیت تصاویر این دوربین را با سوژه‌ای باز با نوری نسبتا اندک در غروب خورشید آغاز می‌کنیم. در این حالت با وجود رنگ نسبتا مناسب،‌جزئیات تصویر به دلیل نور کم چندان ایده‌آل نیست اما هنوز می‌توان آن را در میانه بالای جدول در بین رقبا جای داد.

برداشت تصویر با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با فعال کردن HDR روی همین سوژه، تغییرات بزرگی در تصویر ایجاد شده و نه‌تنها سوژه‌های درون سایه و تاریکی از نورگیری بسیار خوبی برخوردار شده‌اند بلکه در کیفیت رنگ نیز تغییرات بزرگی اعمال می‌شود. در این تصویر نیز همانطور که از برش اندازه واقعی به خوبی مشخص است هنوز در زمینه جزئیات با شرایط ایده‌آل فاصله داریم.

برداشت تصویر با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در سوژ‌ه‌ای دیگر با شرایط نوری یکسان اما پشت به نور حالت HDR تفاوت خاصی را ایجاد نمی‌کند.

برداشت تصویر با HDR خاموش - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با HDR روشن - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

در یک روز برفی با فعال کردن حالت خودکار HDR از لحاظ رنگی با دقت بسیار بالایی روبرو می‌شویم و کنتراست تصویر نیز بسیار مناسب است.

برداشت تصویر با HDR خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

جزئیات تصویر در این عکس نیز همانطور که از برش اندازه واقعی می‌توان تشخیص داد امتیاز بالایی کسب نمی‌کند.

برش اندازه واقعی تصویر بالا

با نزدیک‌تر بودن سوژه به لنز دوربین، سطح جزئیات نیز تا حدود زیادی بهبود پیدا می‌کند که این مسئله تا حدودی به گشودگی f/1.8 دیافراگم لنز وابسته است چرا که با گشودگی بیشتر دهانه لنز عملکرد دوربین در رابطه با سوژه‌های نزدیک‌تر تا حدودی بهبود می‌یابد.

برداشت تصویر با HDR خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برش اندازه واقعی تصویر بالا

در نهایت در سوژه‌های Landscape به شرط فراهم بودن نور کافی و البته بزرگ‌ نکردن عکس تا اندازه واقعی، ‌تصاویر گرفته شده نه‌تنها در صفحه‌نمایش خود گوشی بلکه در نمایشگرهای دیگر نیز با کیفیت به نظر می‌رسند.

برداشت تصویر با HDR خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

برداشت تصویر با HDR خودکار - عکس با ابعاد و کیفیت اصلی را در اینجا مشاهده نمائید

حداکثر وضوح فیلم‌برداری دوربین اصلی Z2 Pro همانطور که در ابتدای این قسمت نیز اشاره شد 4K با 30 فریم در ثانیه است که بیت‌ریت ویدئو در این حالت به حوالی 42Mbps رسیده و صدا نیز به صورت دو کاناله با بیت‌ریت 96Kbps برداشت می‌شود. جزئیات تصویر در این حالت بسیار بالاست و از نتیجه کار با وجود اندکی اغراق شدن در رنگ و کنتراست می‌توان رضایت کامل داشت. در این وضوح، با لمس دکمه آغاز فیلم‌برداری، کادر تصویر تنها اندکی نسبت به کادر معمول عکاسی جمع‌تر می‌شود و از این لحاظ بر بسیاری دیگر از دوربین‌های هم‌رده برتری دارد. در حین فیلم‌برداری با وضوح 4K می‌توان معادل 1 فریم یعنی با رزولوشن 8 مگاپیکسل عکاسی کرد.

در وضوح فول اچ‌دی که تنها در نرخ 30 فریم در ثانیه در دسترس قرار دارد بیت‌ریت تصویر به نزدیک 20Mbps می‌رسد و صدا نیز بدون تغییر، استریو با نرخ 96 کیلوبیت در ثانیه است. در این حالت نیز با ویدئوی با کیفیت و راضی‌کننده‌ای روبرو هستیم. حین برداشت ویدئو با این وضوح نیز می‌توان با رزولوشن 1920×1080 پیکسل (معادل یک فریم ویدئو) عکاسی کرد.

دوربین دوم

دوربین سلفی Z2 Pro دارای وضوح 8 مگاپیکسل با دیافراگم f/2.0 و بدون فوکوس خودکار است که رنگ‌های نسبتا مناسب، جزئیات مطلوب و میدان دید قابل قبولی را ارائه می‌کند. جدا از این موارد یک امکان جالب در نظر گرفته شده برای این دوربین امکان ثبت ضربان قلب کاربر روی عکس سلفی با قرار دادن انگشت روی سنسور مخصوص این مورد در پشت گوشی ست.

باتری

ظرفیت باتری حاضر در این مدل 3100mAh است که برای دیوایسی در سایز و وزن Z2 Pro ظرفیت کاملا مناسب و مطلوبی به حساب می‌آید برای مقایسه، سونی اکسپریا XZ با 200 میلی آمپر ساعت باتری با ظرفیت کمتر و صفحه‌نمایش یک‌اندازه، 16 گرم وزن بیشتری داشته و در HTC 10 نیز دقیقا با همین شرایط، ظرفیت باتری 100mAh‌ کمتر است. شرکت سازنده توضیح چندانی در مورد دوام این باتری در شرایط ایده‌آل ارائه نداده و تست باتری PCMark نیز به دلائلی نامشخص پس از چند ساعت با مشکل روبرو می‌شود. در دنیای عادی از دوام این باتری می‌توان نسبتا رضایت داشت هرچند اندکی بهبود در این قسمت می‌تواند به جذابیت بیشتر Z2 Pro کمک فراوانی کند.

با وجودی که کوالکام از Z2 Pro به عنوان یکی از مدل‌های پشتیبانی‌کننده از فناوری شارژ سریع Quick Charge 3.0 یاد کرده و در حضور پروسسور Snapdragon 820 نیز می‌توان از پشتیبانی Quick Charge 3.0 در این مدل با قطعیت بسیار بالا اطمینان داشت اما در سایت خود شرکت سازنده همچنان فناوری شارژر این مدل، Quick Charge 2.0 معرفی شده است. با توجه به اینکه فناوری Quick Charge 2.0‌ نسبت به Quick Charge 3.0 از لحاظ سرعت ظاهرا تفاوتی نداشته و کوالکام نیز در توصیف برتری نسخه سوم به نسخه دوم تنها به 38 درصد "کارآمدی بیشتر" اشاره کرده بنابراین حتی در صورت پشتیبانی نکردن شارژر پیش‌فرض از این قابلیت نیز تفاوت خاصی در سرعت ایجاد نخواهد شد.

شارژ همراه گوشی از خروجی 13.25 واتی (5.3 ولت و 2.5 آمپر) برخوردار است که در مقایسه با رقبای مشابه‌ای چون HTC 10‌ با شارژر 15.3 واتی (9 ولت و 1.7 آمپر) و Moto Z با شارژر 15 واتی (5 ولت و 3 آمپر) تا حدودی توان کمتری را ارائه می‌کند.

تست سرعت شارژ Z2 Pro را زمانی که گوشی 3 درصد شارژ دارد با قرار دادن دستگاه روی Airplane mode اغاز می‌کنیم. در این حالت پس از 3، 5 و 10 دقیقه از آغاز شارژ،‌ به ترتیب 8، 10 و 17 درصد از ظرفیت باتری پر شد. 20 دقیقه پس از آغاز تست، شارژ باتری به 30 درصد و پس از 30 دقیقه به 44 درصد می‌رسد. برای مقایسه HTC 10 با شارژ 15.3 واتی پشتیبانی‌کننده از Quick Charge 3.0 در شرایط یکسان پس از 20 دقیقه 28 درصد و پس از 30 دقیقه تا 42 درصد شارژ می‌شود که شرایط نسبتا یکسانی را نشان می‌دهد. شارژ در 40 دقیقه به 57، در 50 دقیقه به 70 و در رأس یک ساعت به 82 درصد می‌رسد و این در حالی‌ست که HTC 10 پس از یک ساعت به شارژ 78 درصد می‌رسد. سرعت شارژ از این لحظه کند می شود به طوریکه 4 درصد برتری Z2 Pro بر HTC 10 در دقیقه 75 جبران شده و هر دو گوشی در این لحظه 93 درصد شارژ دارند. برتری ZUK در ادامه رنگ باخته و در حالی‌که در دقیقه 95 شارژ HTC 10 کامل می‌شود،‌ اما Z2 Pro احتیاج به 10 دقیقه دیگر برای 100 درصد شدن شارژ باتری در دقیقه 105 دارد.

با تکرار این پروسه در هنگام خاموش بودن گوشی اختلاف خاصی مشاهده نشد و همچنان به عنوان نمونه پس از گذشت 60 دقیقه از آغاز تست، شارژ باتری به 81 درصد رسید.

سنسور ضربان قلب

یکی از نکات جالب در مورد ZUK Z2 Pro حضور سنسور اپتیکال تشخیص ضربان قلب است که ظاهرا میزان اکسیژن خون یا SpO2 را نیز می‌سنجد با وجود حضور فیزیکی این سنسور در بخش پشتی گوشی، در رابط کاربری این مدل حداقل در نسخه در اختیار ما ظاهرا اپلیکیشنی برای استفاده از این موارد تعبیه نشده و برنامه از پیش نصب شده U Health نیز کمکی به حل این معما نمی‌کند. ظاهرا در نسخه‌ مخصوص بازار چین و غیر اینترنشنال Z2 Pro با سیستم‌عامل Cyanogen برنامه U Health به سادگی ضربان قلب و اکسیژن خون را می‌سنجد.

سیستم‌عامل – رابط کاربری

Z2 Pro به صورت پیش‌فرض با نسخه 6.0.1 اندروید مارشملو و پوسته‌ای به نام ZUI می‌شود که البته این آخری عملا همان لانچر Google Now با اندکی تغییرات است زمان بوت دستگاه از لحظه فشردن دکمه پاور تا نمایش صفحه قفل حوالی 27 ثانیه اندازه‌گیری می‌شود که یکی از سریع‌ترین زمان‌ها را به نام خود ثبت می‌کند.

در همان لحظات نخست استفاده از گوشی، نبود دکمه‌های back و recent که پیش از این در مبحث طراحی به آن اشاره کردیم کاملا مشهود به نظر می‌رسد و حداقل در یکی دو روز اول منجر به سردرگمی کاربران می‌شود. به دلیل در نظر گرفته نشدن دکمه اختصاصی back در این رابط کاربری، در برخی منوها به ناچار گزینه بازگشت در ترکیبی مشابه سیستم‌عامل iOS آیفون در بالای صفحه‌نمایش در نظر گرفته شده است.

صفحه قفل به جز زمان و تاریخ کارکرد دیگری را به نمایش نگذاشته و تنها با اسکرول آن به سمت چپ می‌توان مستقیما دوربین را فعال کرد.

صفحه Home در ابتدا هیچ تفاوتی با Google Now عادی ندارد اما پس از مدتی تفاوت عجیبی در زمان تعیین یک والپیپر جدید ظاهر می‌شود: در این هنگام نه‌تنها با نگه داشتن انگشت روی صفحه‌نمایش و ورود به مد ویرایشی بلکه از درون منوی Setting نیز نمی‌توان یک والپیپر به این قسمت اختصاص داد (البته ممکن است این مشکل تنها به نمونه در اختیار ما محدود باشد) با تتظیم هر والپیپر جدید، تصویر آن به صورت کوچک شده در صفحه قفل و به صورت محو تمام صفحه در صفحه هوم ظاهر می‌شود.

با به پایین حرکت دادن منوی کشویی بالای صفحه‌نمایش و در جست‌وجو برای منوی آشنای Notification Shade و تاگل‌های معمول این قسمت شرایط بار دیگر به گونه عجیب و غیر معمول دنبال می‌شود بالای صفحه‌نمایش به سبک آیفون تنها محل نوتیفیکیشن برنامه‌هاست و به جز این مورد همراه با نام اپراتور و زمان و تاریخ "هیچ" میانبر و تنظیمی در آن جای ندارد.

طراحان این رابط کاربری حتی به این سطح از شباهت به آیفون نیز بسنده نکرده و میانبرهای معمول منوی نوتیفیکیشن را نیز درست همانند آیفون به صورت کشویی با کشیدن دست از پایین به بالا طراحی کرده‌اند. بدین‌ترتیب برای دسترسی به مواردی همچون تنظیمات وای‌فای، بلوتوث، فعال کردن دیتا، Auto Rotate و Airplane mode همراه با اسلایدر تنظیم روشنایی باید انگشت را از لبه پایینی صفحه‌نمایش رو به بالا حرکت داد. جالب اینکه به صورت پیش‌فرض در این منو گزینه Setting وجود ندارد و برای دسترسی به این گزینه در ابتدا باید به منوی اصلی یا app drawer مراجعه کرد!

این منو که لنوو آن را Quick Switch Panel نام‌گذاری کرده حداکثر 16 آیکون را در دو ردیف چهارتایی با امکان اسکرول افقی در خود جای داده و لیست آنها را می‌توان به صورت دلخواه از یک مجموعه 24 عددی انتخاب کرد.

در منوی Setting به جز تنظیمات U-Touch و Quick Switch Panel یک نکته جالب دیگر انتقال تنظیمات دوربین به این منو است که شاید نتوان نمونه دیگری برای آن در بین دیگر گوشی‌های اندرویدی یافت.

در این منو همچنین گزینه تازه‌ای برای اورکلاک کردن پردازنده‌ها نیز در نظر گرفته شده که این مورد را پیش از این تنها در برخی رام‌های کاستوم دیده بودیم.

پروسه برداشت اسکرین‌شات در این گوشی به دو گونه متفاوت انجام شده در حالت اول با فشردن همزمان و سریع دکمه‌های ولوم پایین و پاور اسکرین‌شات برداشت شده و تصویر ذخیره می‌شود. در حالت دوم با اندکی بیشتر نگه‌داشتن این دو کلید ترکیبی امکان برداشت اسکرین‌شات از صفحه‌های دارای اسکرول فراهم می‌شود. در این حالت البته تا قبل از لمس کردن یکی از دو گزینه Save یا Cancel در پایین صفحه‌نمایش اسکرین‌شات برداشت شده، ذخیره نمی‌شود.

سنسور اثر انگشت

حسگر اثر انگشت در Z2 Pro همانطور که اشاره شد در دکمه Home زیر صفحه‌نمایش تعبیه شده و طبق معمول امکان افزودن حداکثر 5 اثر انگشت مختلف به این کلید وجود دارد.

پروسه شناساندن اثر انگشت جدید به این کلید با تاخیر چندانی همراه نیست و در شناسایی نیز سرعت بسیار بالایی را از خود به نمایش می‌گذارد. این حسگر در حال حاضر تنها برای بازگشایی قفل مورد استفاده قرار می‌گیرد و کارکرد دیگری برای آن تعریف نشده است. یک نکته مثبت قابل ذکر در مورد این سنسور امکان بازگشایی قفل تنها با لمس دکمه Home (و نه با فشردن آن به سبک گوشی‌های سامسونگ) است که راحتی بیشتری را در عمل ارائه می‌کند. امکان غیر فعال کردن این قابلیت در منوی تنظیمات این سنسور نیز در نظر گرفته شده است.

چیپ ست پردازشی – حافظه 

Z2 Pro برای مطرح شدن به عنوان پرچمداری در جمع دیگر بزرگان سال 2016 طبق انتظار از پروسسور قدرتمند Snapdragon 820 حاوی چهار پردازنده کاستوم Kryo (مرتب شده در دو کلاستر 2.15 و 1.6 گیگاهرتزی) بهره برده و 4 یا 6 گیگابایت رم و به ترتیب 64 یا 128 گیگابایت حافظه داخلی دارد. نسخه در اختیار ما دارای 6 گیگابایت رم و 128 گیگابایت حافظه داخلی است. از این میزان حافظه داخلی قبل از نصب هرگونه برنامه جانبی، نزدیک به 111 گیگابایت در اختیار کاربران است. حافظه داخلی گوشی از نوع پر سرعت UFS 2.0 است که در مقایسه با حافظه‌های معمول مبتنی بر eMMC سرعت بسیار بالاتری را ارائه می‌کند. توان گرافیکی مورد نیاز دستگاه نیز توسط قطعه Adreno 530 تامین می‌شود. با توجه به مشخصات پردازشی و گرافیکی دستگاه انتظار بسیار بالایی از آن در تست‌های پیش رو می‌رود.

در پله اول به سراغ دو تست Geekbench 4 و Vellamo که هر دو تنها هسته‌های پردازشی را مورد توجه قرار می‌دهند می‌رویم. در مدلی همچون XPERIA XZ با پروسسور یکسان و رم 4 گیگابایتی، امتیازهای آزمون Geekbanch 4 در حالت تک هسته‌ای و چند هسته‌ای به ترتیب به نتایج 1,578 و 3,583 واحد ختم شدند که هر امتیازهای نسبتا مناسبی تلقی می‌شوند. در Z2 Pro امتیاز تک هسته‌ای این تست 1,658 و امتیاز چند هسته‌ای آن 3,590 واحد اندازه‌گیری شد که هر دو در سطح XPERIA XZ و البته اندکی پایین‌تر برخی دیگر از نمونه‌های برتر این کلاس به حساب می‌آیند.

در تست Vellamo نیز که در حالت تک هسته‌ای (Metal) و چند هسته‌ای (Multicore) اجرا می‌شود مدلی همچون Moto Z توانست امتیاز 3,554 را در حالت تک هسته‌ای و 3,433 را در حالت چند هسته‌ای کسب کند. در Z2 Pro امتیاز تک هسته‌ای به رقم 3,126 و امتیاز چند هسته‌ای به 3,491 واحد رسید که برای یک گوشی پرچمدار با چیپ‌ست Snapdragon 820 اعداد نسبتا پایینی به حساب می‌آیند. با توجه به نتایج این دو تست شاید بتوان از اندکی پایین‌تر بودن کلاک پردازنده‌ها در این گوشی یاد کرد که نتایج معمولا ضعیف‌تر به دست آمده در حالت تک هسته‌ای نیز تا حدودی مبین این موضوع است.

در نسخه جدید تستAnTuTu یعنی ورژن v.6.2.6 امتیاز نهایی به دست آمده برای ZUK Z2 Pro رقم 122,223 واحد بود که شرایط نزدیکی را با پرچمدارانی همچون G5‌ با امتیازی بیش از 128 هزار واحد نشان می‌دهد. نکته جالب در این میان تاثیر اندک رم 6 گیگابایتی گوشی در بهبود چشمگیر نتیجه تست به خصوص در این آزمون است.

در تست گرافیکی Sling Shot در بنچ‌مارک 3DMark مدلی همچون Moto Z به امتیاز 2,150 و XPERIA XZ به امتیاز 2.390 دست پیدا کردند. در Z2 Pro‌ اما به لطف گرافیک قدرتمند Adreno 530 و حافظه رم 6 گیگابایتی نتیجه نهایی ارتقا پیدا کرده و به 2,405 واحد می‌رسد.

ارتباطات

سرعت تبادلات دیتا بر پایه شبکه نسل چهارم در ZUK Z2 Pro با حضور پروسسور Snapdragon 820 روی کاغذ تا LTE Cat.12 یعنی تا 600Mbps در دانلود قابل افزایش است اما به این سرعت در صفحه رسمی اطلاعات گوشی اشاره‌ای نشده است. وای‌فای دستگاه از نوع پر سرعت ac بوده و بلوتوث نسخه 4.1 نیز در آن حضور دارد. NFC بزرگ‌ترین غایب بخش ارتباطی گوشی به حساب می‌آید که این روزها در بسیاری از گوشی‌های رده میانی نیز به چشم می‌خورد. پورت USB Type-C گوشی از OTG پشتیبانی می‌کند و به لطف حافظه داخلی پر سرعت UFS 2.0 سرعت بالایی را در انتقال اطلاعات ارائه می‌کند. در تست صورت گرفته در این زمینه انتقال یک فایل حجیم 3.6 گیگابایتی به حافظه داخلی گوشی از طریق پورت USB 2.0 کامپیوتر زمانی نزدیک به 1 دقیقه و 53 ثانیه به طول انجامید که سرعت بالایی حوالی 32 مگابایت بر ثانیه را برای نوشتن روی حافظه گوشی ثبت می‌کند. دسترسی به ماهواره‌های مسیریاب آمریکایی و روسی GPS و GLONASS لیست گزینه‌های اتصال Z2 Pro را تکمیل می‌کنند.

کلام آخر

ZUK Z2 Pro اسمارت‌فونی با مشخصات قابل تقدیر و نقاط ضعف و قوت پر رنگی ست. از یک سو با به کارگیری قدرتمندترین چیپ‌ست پردازشی زمان خود همراه با 6 گیگابایت رم و حافظه داخلی 128 گیگابایتی پر سرعت UFS 2.0 نگاه هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند و از سوی دیگر در قسمت‌هایی نظیر صفحه‌نمایش و تا حدودی دوربین نیاز به بازنگری و ارتقا در آن احساس می‌شود. حذف دکمه‌های اندرویدی از زیر صفحه‌نمایش و از رابط کاربری با اینکه در افزایش شباهت گوشی به آیفون و جلب توجه کاربران موثر بوده اما در عمل نه‌تنها به ارتقا سطح کاربری گوشی کمکی نکرده بلکه تاثیر منفی آن حداقل در کوتاه‌مدت مشهود خواهد بود. بهینه‌سازی‌های رابط کاربری همچون انتقال میانبرهای منوی نوتیفیکیشن به پایین گوشی (همچون آیفون) و برخی موارد دیگر در تجربه نچندان مثبت از این قسمت بی‌تاثیر نبوده و از حذف NFC از لیست ارتباطات این مدل نیز به سادگی نمی‌توان گذشت. در یک نگاه کلی، Z2 Pro به خوبی به پتانسیل‌های بالای شرکتی همچون لنوو برای حضور در جمع بزرگان دنیای اندروید اشاره دارد اما نگفته پیداست که برای حضور قدرتمند در این سطح، آماده‌سازی محصولی کارآمد و همه جانبه که نه‌تنها در زمینه حافظه و مشخصات پردازشی بلکه در سایر زمینه‌ها به خصوص امکانات مولتی‌مدیایی حرف‌های فراوانی برای گفتن داشته باشد کاملا ضروری و حیاتی‌ست.